Onderwerp: MUZIEK

Vrijdag 27 Juni 2008 at 11:41 pm

Gerard van Maasakkers 30-jarig jubileum; Kei gezellig!

Gerard van Maasakkers
Door Chantal van den Boogaard

De teksten gaan over het (Brabantse) leven in de meest ruime zin van het woord. Gerard laat zich inspireren door zijn eigen ervaringen in het leven van alledag. Uiteenlopende onderwerpen, van een dorpsgenoot tot de bedevaart naar Handel, van de aardappeleters tot fusioncoocking. Hij is een observator. Hij ziet de grote lijn, hij ziet de details en wie naar hem luistert mag even met hem meekijken, meedelen in de dingen die hij ziet.

De teksten blinken uit in Brabantse (ogenschijnlijke) eenvoud en zijn bijzonder treffend. Ze spreken zonder meer tot de verbeelding.
Het oeuvre van Gerard is breed, zowel tekstueel als muzikaal. Gerards roots liggen dan misschien in de folk, inmiddels heeft hij zijn vleugels uitgeslagen en kennen zijn arrangementen de meest uiteenlopende invloeden. Doorgaans komen de teksten en de melodieën van Van Maasakkers, de muzikale invulling wordt verzorgd door De Vaste Mannen.

Dit jaar is het 30 jaar geleden dat Gerard van Maasakkers zijn carriere als zanger/tekstschrijver begon. Voor de gemiddelde Brabander hoorde hij al lange tijd tot het cultureel erfgoed, de laatste jaren heeft ook zijn bekendheid buiten de Brabantse provinciegrenzen grote vorm aangenomen. Dat is niet voor niets.
Tot een kleine 10 jaar gelden heeft Gerard naast zijn muzikantenbestaan een baan gehad, onder andere bij Omroep Brabant als presentator. Toen hij 50 werd besloot hij om zich volledig op de muziek te richten. Een goede beslissing, zo weten we nu.

Gerard is een graag geziene gast in radio- en televisieprogramma’s. Recent scoorde hij zijn eerste nummer één hit in de single top 100 met een nieuwe versie van 'As ge ooit’ voor het project Ticket for Tibet. De benefiet-single werd opgenomen door Racoon-zanger Bart vd Weide en zangeres Anneke van Giersbergen, met begeleiding van JW Roy en mensen van Bløf en Kane. ( www.ticketfortibet.com )

Vorig jaar werd Van Maasakkers in Valkenswaard al riant in de bloemen gezet. Het jaarlijkse bloemencorso stond volledig in het teken van hem en zijn muziek. Wie kan dat nog meer zeggen? Extra leuk omdat Gerard uit een tuiniersfamilie komt.

Dit jaar wordt er ter ere van zijn 30-jarige jubileum groots uitgepakt. Op 6, 7 en 8 juni speelde Gerard in Muziekcentrum Frits Philips de sterren van de hemel. Vier keer voor een uitverkochte zaal. Elke avond voor een zeer gemeleerd publiek.
Elke avond staan zijn eigen Vaste mannen trouw aan zijn zijde. Voor de gelegenheid zijn Angelo Verploegen (trompet en bugel) en Bart-Jan Baartmans (gitaar) toegevoegd aan het viertal. Ook de strijkers van kamerorkest Magogo uit Tilburg en brassband “De Vooruitgang” uit Gerards eigen Nuenen waren elke avond van de partij. En, het kan niet op, elk van de avonden had Gerard andere schare aan vooraanstaande Nederlandse, vooral Brabantse, musici aan zijn zijde. Zo waren er J.W. Roy, Frank Lammers, Guus Meeuwis, Jelle Amersfoort en Frans Pollux. Geen halve maatregelen dus.

Al hebben Gerards teksten weinig opsmuk nodig en al kan Gerard zelf ook best een feestje bouwen, zeker samen met zijn Vaste Mannen, de hele entourage maakt het extra feestelijk. Gerard is helemaal in zijn element op zijn eigen feest. Hij zingt de sterren van de hemel. Maar af en toe maakt hij zijn podium vrij, wanneer een van zijn gasten zijn een nummer van hem wil zingen. Een bijzonder verrassende toevoeging aan de avond.
De sfeer is gemoedelijk. Iedereen is in zijn element. Hoewel de zaal 1100 plaatsen telt, en helemaal is uitverkocht, voelt het alsof je in een bruin café bent. Het publiek hangt aan Gerards lippen en zingt de nummer al gauw mee.
Zijn optreden is meer dan alleen goede teksten en mooie muziek. Het is ook een heel goede sfeer, gemoedelijkheid, vertrouwdheid. Het is een heel mooie beleving die zich niet gemakkelijk laat omschrijven.

Gerard is een performer in hart en nieren. Hij zit al 30 jaar in het vak en hij houdt voorlopig niet op, zo laat hij weten. En daar zijn jong en oud blij mee.
Na het concert gaat het feest door in de foyer, onder het genot van een hapje en een drankje begeeft Gerard zich onder de bezoekers. Voor iedereen die hem aanspreekt heeft hij tijd en belangstelling; een opmerking over zijn jasje, de tekening van een kind, overal staat hij even bij stil. Precies zoals in zijn liedjes. Zo doet hij dat altijd, hoor ik van anderen. Geweldig toch! 

De muziek van Gerard van Maasakkers is van alle tijden. Dat bewijzen nummer als “As ge oit” en “Hee gaode mee?”. Beide nummers staan op de tribute-cd "Gerard van Maasakkers ANDERS", die in september van dit jaar uit zal komen. Daarop zingen collega's de liedjes van Gerard; Guus Meeuwis zingt "Ik wil bij jou zijn", Bennie Jolink zingt "Achter de schuur", en verder; het Rosenberg trio (Terras), Paul de Leeuw (duet Gij en ik), Izaline Calister (De lucht zit nog vol dagen), Jack Poels (Kan de deur nie dicht), Nick & Simon (Sterren van de hemel), Gert Vlok Nel ('t Kumt zoals 't kumt), JW Roy (Dag Jozefien), Mich Walschaerts (As ge ooit) en nog vele anderen. (De cd komt in september 2008 uit). Vooruitlopend daarop is in mei de cd-single “Hee gaode mee” met Frank Lammers, Guus Meeuwis en J.W. Roy uitgebracht.

Voor hen die er niet bij konden zijn in Muziekcentrum Frits Philips. Heb geen spijt, “Spijt is zund van d’n tijd”. Bovendien zal “ons Gerard” zijn jubileumconcert nog een aantal keren dunnetjes overdoen. In augustus krijgt u al de eerste herkansing op Theaterfestival Boulevard in ’s-Hertogenbosch, de kaarten zijn al in de voorverkoop. Vanaf september zal hij diverse theaters in het land bezoeken. Op 21 en 22 december zal Gerard van Maasakkers samen met andere muzikanten opnieuw in Muziekcentrum Frits Philips optreden. Kijk hier voor de volledige concertagenda.

Voor meer informatie over Gerard van Maasakkers kijkt u op: www.gerardvanmaasakkers.com . Hier kunt u ook de single “Hee gaode mee” downloaden en fragmenten beluisteren van de nieuwe CD.
En mocht je er daarna nóg geen genoeg van hebben, Omroep Brabant TV heeft het concert van zondag 8 juni vereeuwigd. Het zal op 26 december 2008 worden uitgezonden.


Onderwerp: MUSICAL

Donderdag 26 Juni 2008 at 12:57 pm

Marjolein Teepen schittert als Evita

Evita (foto Deen van Meer)
Marjolein Teepen (foto Govert de Roos) Marjolein Teepen als Evita
Door Annette Stokman met foto's van Deen van Meer en Govert de Roos
7 juni 2008

In het theater Het Park in Hoorn met prachtig uitzicht over het IJsselmeer, vond de alternate première van Marjolein Teepen in de musical Evita plaats. Marjolein heeft als 2e hoofdrolspeelster al vele malen de rol van Evita vertolkt. Dit is echter de eerste officiële voorstelling met de pers, waarin zij in het zonnetje wordt gezet en terecht want ze heeft haar eigen première zeker verdiend. Dit vonden ook haar concurrenten van het programma ‘op zoek naar Evita’. Brigitte Heitzer (1e hoofdrolspeelster van de rol Evita) en Suzan Zeegers (hoofdrolspeelster in de musical ‘les miserable’), die beiden in de zaal zaten.

De eerste acte begint met de mededeling aan het volk dat Evita is overleden op 33 jarige leeftijd. Daarna ontrolt zich in een flashback het leven van Eva Duarte voor de ogen van het publiek.

Eva wordt geboren als onwettig kind van een boer en leeft in grote armoede. Als ze op haar 15e de nachtclub-artiest Augustin Magaldi leert kennen, gaat ze met hem mee naar Buenos Aires op zoek naar een beter bestaan en meer kleur in haar leven. Daar zet ze zich volledig in om haar ambitie, actrice te worden, waar te maken. Ze maakt hierbij geraffineerd gebruik van de aantrekkingskracht die ze heeft op mannen. Als ze in 1944 Kolonel Juan Domingo Perón leert kennen, weet ze ook hem voor zich te winnen. Wanneer Perón president van Argentinië wordt, verwerft Eva de status van First Lady. Duidelijk is dat zij de drijvende kracht is achter Perón. Daar waar hij twijfelt, toont zij kracht en al gauw is ze populairder dan haar man. Met haar charmes gecombineerd met haar afkomst windt ze het volk om haar vingers en wordt hun heldin. De enige die haar kritisch volgt is Che, die alles wat ze doet toetst op haar werkelijke motieven.

Marjolein Teepen is wat mij betreft overtuigend in alle facetten van de rol van Evita. Eerst zie je de openlijk uitdagende 15 jarige, soms nog wat giechelig, maar al vol temperament en honger naar het leven. Later zet ze duidelijk meer ambitie en raffinement neer met soms een zweempje onzekerheid er tussen door, die dan al snel weer plaats maakt voor berekening. Als laatste ontroert ze als kwetsbare zieke vrouw, die ondanks dat, toch nog haar kracht weet te vinden. Een vrouw die in wezen maar naar één ding werkelijk zocht: deel van het leven van het Argentijnse volk te zijn.
Wel is het zo dat het personage van Eva mij in de 2e acte duidelijk meer raakte dan in de eerste. Mogelijk komt dit omdat er dan meer diepgang en nuance komt in het karakter van Eva Perón.

Evita (foto Deen van Meer)
Evita (foto Deen van Meer)
Brigitte Heitzer als Evita (foto Berbera van den Hoek)

Marjolein heeft een prachtige stem en zingt zowel de ingetogen meer kwetsbare - als de passionele stukken met veel emotie. Ze maakt zeer goed gebruik van de expressie in haar gezicht, maar ook van haar lichaamshouding. Ik merkte dat ik soms overtuigd was van de oprechtheid van Evita en vlak daarna weer ging twijfelen aan haar motieven. Deze verschillende kanten in het karakter van Eva Perón weet Marjolein goed te vertolken

Stanley Burleson in de rol van Che is een feest om naar te kijken. Hij heeft de rol van kritische commentator en spiegel van Evita en het volk. Hij hekelt de betrokkenheid van Eva Perón bij het volk en zet deze naast het eigen gewin die haar daden haar opleveren. Ook de verering van het volk voor ‘hun Evita’ benadert hij cynisch onder andere door de vergelijking te maken met een fanclub. Hij is degene die het Argentijnse volk steeds onder de aandacht brengt. Zo trekt hij, tijdens één van de eerste duetten van Juan en Eva Perón samen, woordeloos en onopvallend maar daardoor juist luid en duidelijk, een gordijn achter hen over het toneel met daarop een grote Argentijnse menigte. Ook zegt hij dat Evita weliswaar stijl heeft, maar niet zoveel stijl als het volk. Stanley speelt zijn rol heel naturel, schijnbaar moeiteloos, met een goed gevoel voor timing en duidelijk met veel plezier. Pure kwaliteit!

Ook  wil ik Anouk Maas noemen in haar rol van maîtresse van Juan Perón. Ze zong een prachtige solo nadat zij door Perón aan de kant was gezet voor Eva Duarte.

In het decor van de voorstelling vond ik het leuk dat er veel gewerkt werd met trappen, zoals de wenteltrap waarmee zowel letterlijk als figuurlijk Eva’s weg naar de top werd uitgebeeld. Ook heb ik genoten van enkele woordgrapjes in de tekst, zoals tijdens een duet van Juan en Eva Perón: ‘wij zijn het waard, u toch ook?’
Jammer vond ik dat het ensemble op sommige momenten wat statisch bleef en daardoor wat onzichtbaar werd. Mogelijk is dit bewust zo gedaan om alle aandacht op de hoofdrollen te houden.

Al met al een schitterende première en als voorstelling een absolute aanrader voor wie hem nog niet heeft gezien. Ik heb zelf helaas Brigitte Heitzer niet zien spelen en wil haar ook absoluut niet te kort doen, maar in retrospectief vind ik dat Marjolein Teepen zeker een 1e hoofdrol  waardig is.


Onderwerp: POP-ROCK

Maandag 23 Juni 2008 at 9:15 pm

Muziek in m'n hoofd

The Notwist Sinead O'Connor Sinead O'Connor
Door Michiel Pat met foto's van Jeroen van den Ent

De waarschijnlijk laatste keer was het; The Music in My Head festival te Den Haag. De eerste avond, vrijdag waren drie acts geprogrammeerd in de grote zaal van het Paard. De eerste act, ‘the Notwist’, beet het spits af.

Het was redelijk druk, helemaal gezien de concurrentie door de EK wedstrijd Nederland – Frankrijk. De vijfkoppige band speelt indierock gemixt met electro noise en beats. Hoewel ze hun stinkende best staan te doen op de buhne komt het vijftal niet goed uit de verf. Voornamelijk de ritme vastheid is een probleem, die erg wordt geaccentueerd door de computerbased, wel ritme vaste, electro noise en beats. Het publiek vat het gelukkig goed op en juichen The Notwist aanmoedigend toe.

De tweede band is een ander verhaal. Ook een indieband, maar met meer aandacht voor de liedjes en een fenomenale frontman, Stephen Malkmus & the Jicks. Malkus, eerder frontman van de legendarische band Pavement, doet zijn ervaring eer aan en tilt de zaal naar een hoger niveau. Mooie liedjes, virtuoos gitaarspel en harmonieuze samenzang met de dames uit de band zorgen voor een fantastische ervaring. Tussen de nummers door wordt de stand Nederland – Frankrijk af en toe door Malkus doorgegeven en zo hoeft niemand iets te missen. Absoluut een genot voor het oog en oor dit schouwspel.

Stephen Malkmuss & The Jicks Stephen Malkmuss & The Jicks Stephen Malkmuss & The Jicks

Als laatste speelt de klapper van de avond; Sinead o’Connor. Dat veel mensen toch eerst de wedstrijd hebben bekeken wordt nu duidelijk, de zaal stroomt vol. Sinead die nog bekend staat om het verscheuren van de foto van de paus komt heel rustig, bijna timide over. Bijgestaan door een akoestische gitarist en een toetsenist/akoestische gitarist speelt ze hele rustige liedjes. Met een stem die niets van de eronder liggende intensiteit heeft verloren speelt ze de zaal stil. Een fantastisch luister concert, waarbij voornamelijk de liedjes met een folk viel, bijna met een gewelddadige rust worden gebracht.


Onderwerp: FESTIVAL, WERELDMUZIEK

Maandag 23 Juni 2008 at 9:03 pm

Sterke vrouwen op een concert met een boodschap

Anouk Candy Dulfer Karima
Door Ellen van Kemp met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Voorafgaand aan het festival Mundial vond vrijdag 13 juni in het Tilburgse Leijpark het concert Because I am a Girl plaats. Het concert stond in het teken van de gelijknamige campagne waarmee Plan Nederland aandacht vraagt voor de situatie van meisjes in ontwikkelingslanden. De organisatie had gezocht naar sterke vrouwen die zich uiten via hun muziek en een vuist kunnen maken voor girl empowerment in de wereld. Dat werden: Anouk, Candy Dulfer, DJ ISIS en de Dutch Urban Diva’s.

In een tour door Nederland doen de Dutch Urban Diva’s, een initiatief van zangeres Karima Lemghari, verschillende poppodia aan. Bij elk concert treedt Karima met twee zangeressen op in wisselende samenstellingen. Op 13 juni vond de kick off van de Dutch Urban Diva tour plaats in de formatie van Karima, Izaline Calister en Edsilia Rombley. Gezamenlijk brachten ze nummers ten gehore van andere diva’s als Whitney Houston en Gloria Estefan. Maar ze lieten ook alle drie iets van hun eigen repertoire horen.

Met haar exotische voorkomen en haar swingende muziek laat Izalina het publiek even in de waan dat er achter het podium hagelwitte stranden en blauwe baaien te vinden zijn. Zelfs de zon breekt even door, maar Edsilia brengt ons weer terug in de Hollandse klei met haar Nederlandstalige liedjes. Jammer want de Engelstalige muziek klinkt bij haar zoveel beter. Ook Karima, ambassadrice van de campagne Because I am a girl, waagt zich dapper aan een Nederlands repertoire. Na de zomer verschijnt haar debuutalbum Belofte, waarvan ze alvast een voorproefje geeft met haar nieuwe single Wil voor je gaan. Eerder leverde zij al bijdragen aan platen van onder andere Ali B en Postmen. Ook zong ze al eerder met Edsilia in de R&B-groep Dignity. Speciaal voor de campagne Because I am a girl heeft Karima het nummer Hold on sister geschreven, waarmee ze laat zien dat ze dat Plan Nederland in haar een goede ambassadeur gevonden heeft.

DJ Isis Edsilia Rombley Izaline Calister

Als Candy Dulfer het podium betreedt, is het park inmiddels volgestroomd met bezoekers, waarvan het grootste deel bestaat uit vrouwen vanwege het EK-voetbal. Nog voordat iemand de uitslag van die wedstrijd maar enigszins kan vermoeden, maakt Candy er samen met DJ Ronald Molendijk al een waar feestje van.  Deze dansbare funkmuziek is een prachtige opmaat naar het optreden waar de meeste bezoekers voor komen, dat van Anouk.

Het gaat goed met Anouk. De laatste keer dat ik haar live op zag treden werd ze nog bekogeld met tomaten, nu stond het Tilburgse Leypark bomvol vrouwen, meisje en ook wat mannen die een glimp van de Nederlandse Madonna op wilden vangen, ondanks het EK. Massaal gaan de mobieltjes de lucht in om een foto van de diva te maken. Anouk geniet zichtbaar van de aandacht. Ze daagt het publiek uit. Zullen ze blijven als het EK begint? Dat wil ze wel weten. Als ze eenmaal begint te zingen is daar weinig twijfel meer over mogelijk. Haar stem klinkt krachtiger dan ooit en de nummers van haar album Who’s your momma spatten van het podium af.  Alleen de danspasje vereisen een goede lichamelijke conditie en daar moet zichtbaar nog wat aan gewerkt worden, maar dat neemt niemand haar kwalijk. Ook niet dat ze zo nu en dan spiekt voor haar tekst. Om af en toe even op adem te komen, vermaakt ze het publiek tussen de muziek door met uithalen naar de mensen op het VIP-balkon en naar dat ‘kutvoetbal’. De Anoukfans genieten. Zo horen ze haar graag, maar nog liever zingend. En dat doet ze. Het lijkt wel alsof Lost in this world uit haar tenen komt en met gemak wint ze het dan ook van het voetbal. Pas na haar optreden verlaten de bezoekers massaal het terrein op zoek naar een tv. DJ ISIS heeft de ondankbare taak om af te sluiten met een uitgedund publiek.


Onderwerp: NIEUWS

Zondag 22 Juni 2008 at 11:46 pm

Afsluiting Oerol 2008 afgeblazen door harde wind

Tekst Oerol

De afsluiting van de 27e editie van het Terschellings Oerol Festival is vanavond afgelast door de harde wind. Het slotspektakel op het strand bij West-Terschelling zou bestaan uit een optreden van de Friese fadozangeres Nynke Laverman, Sytse Pruiksma, flamencogitarist Paco Fernandez, vuurwerkkunstenaar Ephémere en SLEM. Windkrant 7 met uitschieters naar 8 belemmerde het vuurwerk- en muziekspektakel.

De afsluiting is door financiële steun van NAM, NFPK+ en Stichting Dioraphte de afgelopen dagen voorbereid op het strand, de Noordsvaarder. Door de harde wind kon het licht en geluid echter vandaag niet volledig afgerond worden. Daarnaast is het afsteken van vuurwerk met windkracht 7 tot 8 onmogelijk.

De verplaatsing van het totaalspektakel naar het podium op het Groene Strand was geen optie. Het festivalterrein is niet ingericht op de verwachte grote toestroom van publiek. De organisatie betreurt het ontzettend dat ze door overmacht het publiek niet het verwachte slotspektakel kan bieden.

Terschellings Oerol Festival 2008 Het eiland van de vorige dag, 13 t/m 22 juni, www.oerol.nl<http://www.oerol.nl/>
Hoofdsponsors van Oerol zijn Brand, NAM, Rederij Doeksen. Partner in natuur is Staatsbosbeheer.

Onderwerp: NIEUWS

Zondag 22 Juni 2008 at 3:00 pm

Jong talent en gevestigde theatermakers stralen op Oerol

Bron: Cultuurnet

De jonge theatermakers op het Terschellings Oerol Festival straalden dit jaar naast de grote namen. De voorstelling Walking van de gerenommeerde Amerikaanse kunstenaar Robert Wilson en de talentvolle Nederlandse theatermakers Theun Mosk en Boukje Schweigman was 10 dagen lang uitverkocht. Alle nieuwkomers in de werkplaats van Oerol zijn zeer goed bezocht en door pers en publiek enthousiast ontvangen. Het festival opent vanaf dit najaar de deuren van haar nieuwe Atelier Oerol. Deze biedt plaats aan werkplaatsproducties, artists in residence en internationale coproducties.

Met de uitbreiding van de online kaartverkoop speelde de organisatie in op de wens van haar bezoekers. Dit heeft bovendien de druk van de kaartverkoop op het eiland gehaald, waardoor er minder rijen waren. Er waren elke dag nog kaarten in de dagverkoop te verkrijgen. "We hebben dit jaar totaal 10.000 extra kaarten in de verkoop gehad, juist om altijd iedereen van kaarten te kunnen voorzien," aldus algemeen directeur Janneke Staarink. Oerol verkocht dit jaar 85% van alle kaarten.

Daarnaast zijn de kleine voorstellingen die je op de 'bonnefooi', buiten de kaartverkoop om, kon meemaken heel goed bezocht. Het nieuwe dagarrangement op woensdag en de laatste zaterdag van Oerol i.s.m. met Rederij Doeksen en CJP trok vele dagbezoekers. Oerol overweegt om dit programma volgend jaar uit te breiden.

De organisatie heeft de indruk dat dit jaar meer jongeren dan ooit het festival hebben bezocht. Ze denkt dat dit te maken heeft met de nieuwe muziekprogrammering en de voorstellingen van de vele jonge theatermakers. Rederij Doeksen heeft dit jaar ruim 45.000 mensen over gezet. Mede door de inzet van extra boten verliep de overtocht soepel. Inclusief de mensen die in de jachthaven verbleven en de eilanders trok het festival evenals vorig jaar een kleine 55.000 bezoekers.

Terschellings Oerol Festival 2008 Het eiland van de vorige dag, 13 t/m 22 juni, www.oerol.nl
Hoofdsponsors van Oerol zijn Brand, NAM, Rederij Doeksen. Partner in natuur is Staatsbosbeheer.

Onderwerp: OEROL

Zaterdag 21 Juni 2008 at 11:42 pm

SPOTTERS - JUDITH HOFLAND | De waarheid van Meisje Keizer

Spotters Spotters Spotters
Tekst en beeld van Barbara Klomp (klik voor vergroting)

Naast het Zeeliedenmonument op West staat een auto. “Spotters” staat er op een kartonnenbordje.
Als je tijdens het Oerol op West-Terschelling bent geweest heb je ze waarschijnlijk al zien lopen, de 'spotters', ze lopen zoekend door de straten en de duinen, met een enorme witte koptelefoon op hun hoofd.

Het is vrijdagmiddag en ik ga een van die spotters worden. Op mijn kaartje staat half vijf, maar ik meld mij wat eerder. Het meisje kijkt op de lijst. Om tien over half vijf ben je aan de beurt, zegt ze. En ze schrijft mijn naam en mobiele nummer op een lijst. Deze voorstelling begint niet op een bepaald tijdstip, alleen ruim vijf minuten na de vorige 'spotter'.

“Hoi Barbara, ik ben Frank” stelt een van de medewerkers zich voor. Hij legt me uit hoe de mp3 speler werkt, geeft mij een envelop met een '7' erop. “Zet je koptelefoon maar op en dan begint je avontuur, ga maar in het spottershuisje zitten”.

Daar zit ik. In een spottershuisje, de meeuwen vliegen vlak langs, ik kijk naar de zee. Daar begint het verhaal. Het verhaal van Meisje Keizer, op zoek naar haar Opa. “Ik ben een elfje op je schouder,” zegt ze. Een elfje dat lief is, en dwingend, vervelend en charmant. Een elfje waar ik het komende uur aan overgeleverd ben. “Dit is het begin,” zegt Meisje Keizer, “Heeft u water? Zo niet, dan is het te laat. We moeten gaan.” Dus we gaan, Meisje Keizer en ik.

Ik steek de straat over, loop een straat in. Meisje Keizer laat me stoppen bij nummer 45. Dit is het huis van Kees, vertelt ze. Kijk maar naar binnen. Op het raam prijkt een bordje 'Niet naar binnenkijken, hier wonen mensen!'
Wat doe je? Geloof je Meisje Keizer, dat zegt “Toe maar, kijk maar!” Het is hetzelfde meisje dat zegt “De waarheid is niet wat je hoort, de waarheid is wat je ziet...” Gaandeweg geeft Meisje Keizer je meer opdrachten. Je loopt een winkel binnen, of zelfs iemands tuin, “duw de poort maar open, heeft niemand je gezien?”.

Met een gevoel van gêne kijk je om je heen, en duw je de poort open. Je hoopt dat inderdaad niemand je gezien heeft. Want wat als het er niet bijhoort? Wat als je wel die opdracht krijgt, maar de eigenaar van deze tuin daar helemaal niet blij mee is? En als je ergens naar binnen kijkt, bij Kees van nummer 45, of bij de oude slagerij twee straten verder, kijkt er dan niemand naar je terug?

Meisje Keizer leidt je door het dorp en door het bos en de duinen. Ze dwingt je. Loop hier, kijk daar. Ze vertelt verhalen, over haar Opa. Ze leidt je langs zijn leven. Ze dwingt je een heuvel op. Een behoorlijke klim. “En de spotter kwam rood en hijgend boven,” hoor je tussen je eigen gehijg door. En dan, bijna aan het einde van de wandeling, moet je een keuze maken. Meisje Keizer kan nog zo een lieve stem hebben, ze is niet de makkelijkste.

Zij dwingt je stelling te nemen. Te kiezen. En daarmee confronteert Meisje je vooral met jezelf. IJzersterk en keihard.“De waarheid is niet wat je hoort, de waarheid is wat je ziet...”


Onderwerp: VIDEO, OEROL

Dinsdag 17 Juni 2008 at 11:26 pm

Compania de Paso met Un horizonte cuadrado