Onderwerp: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK, OPERA

Vrijdag 21 Augustus 2015 at 3:53 pm

Veelzijdigheid is troef op vierde dag Jazz Middelheim 2015

Antwerpen Park den Brandt, 16 augustus 2015

Jason Moran photo Hans Speekenbrink Alicia hall Moran photo Hans Speekenbrink Bill Frisell photo Hans Speekenbrink

Door René de Hilster, met fotografie van Hans Speekenbrink & Bruno Bollaert (klik voor groter)

Na de wat teleurstellende dag drie van Jazz Middelheim hoopte uw recensent op meer muzikaal genoegen op deze vierde en slotdag van het festival en ook op beter weer. In beide werd hij op zijn wenken bediend.

De zondag ging al vroeg van start met om 12:30 het eerste concert op de main stage. Voor de meeste bezoekers was het vroege tijdstip trouwens geen enkel beletsel om de Duvel al rijkelijk te laten stromen. Maar dit terzijde.

De reeks concerten werden afgetrapt door de Artist In Residence Jason Moran. Voor zijn derde optreden op het festival had hij een beroep gedaan op zijn vrouw Alicia Hall Moran en Bill Frisell. De heren mochten beginnen in duo en dat leverde spannende muziek op. Ook verderop in de set deden ze nog een paar duo stukken die zeker naar meer smaakte.  Helaas moest er ook ruimte worden gemaakt voor mevrouw Moran. Visueel was dat zeker geen ramp over het zingen zijn de meningen verdeeld. Al moet ik wel voorop stellen dat de dame ontzettend goed kon zingen en een stem heeft als een klok. Alleen zij is een klassieke zangeres en met haar bijdragen trok ze het gehele concert de klassieke (opera) hoek in.  Dat deed ze goed maar mij kon ze daarmee niet boeien.

Lees Verder

Onderwerp: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK

Vrijdag 21 Augustus 2015 at 1:44 pm

Jazz Middelheim 2015 bracht een brede schat aan muzikale variatie

Jason Moran photo Hans Speekenbrink  Mary Halvarson Photo Hans Speekenbrink Ron Miles photo Hans Speekenbrink[

Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P. Foto's Hans Speekenbrink (klik voor groter)

Het is vrijdag 17.30 uur, na een gigantische hoosbui, die mij verhinderde de opening van Gizmo featuring Chris Cheek mee te maken, en waar ik van derden over hoor dat ik best een goede act gemist heb op deze tweede dag op Middelheim Jazz is het aan Jason Moran (Vleugel), Mary Halvarson (gitaar) en Ron Miles (bugel +trompet) om de verregende sfeer weer terug te brengen. Met mooi ingetogen werk wordt het publiek meegenomen naar de muzikale droomwereld van dit trio. Vooral daar waar een ieder voldoende ruimte krijgt en neemt is het werkelijk genieten. Als Mary Halvarson met haar solo het derde nummer aanvangt is het publiek in de tent geobsedeerd door de schoonheid die zij uit haar gitaar weet te halen als. In de immense tent kan je bijna een speld horen vallen zo stil en ingetogen luistert het publiek naar deze virtuoze dame op de gitaar. Als daarna Miles en later Moran inzetten wordt het bij tijd en wijle wel erg freaken en erg free maar is het wel muzikaal prachtig mooi om aan te horen, hoewel de toehoorder hiervoor wel moeite moet doen om er goed bij te blijven. Op een bepaald moment lijkt het muzikaal zo bijzonder omdat het gecreëerde geluid meer op het geluid van de ingewanden van een walvis maar ook dat is mogelijk binnen dit trio. Natuurlijk klinkt het allemaal perfect maar af en tot is het ook voor mij iets te veel freaken. Maar het moet mij eerlijkheidshalve wel van het hart dat dit trio onder leiding van the artist in rescidence meer dan boeiend het concert weten te vervolmaken. Hierna is het de beurt aan de inmiddels al vele jaren pensioengerechtigde

Lees Verder

Onderwerp: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK

Donderdag 20 Augustus 2015 at 12:31 pm

Fraaie bigbandsounds en veel nattigheid domineren eerste dag van Jazz Middelheim 2015.

Eric Legini Photo Hans Speekenbrink Eric Legini Photo Hans Speekenbrink Eric Legini Photo Hans Speekenbrink

Door René de Hilster met beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)


Over het weer raken we niet uitgepraat en de weersomstandigheden op de eerste festival van de 34ste editie van jazz Middelheim dragen daar  ook weer aan bij. De zondvloed leek wedergekeerd deze donkere avond en alras stond Park den Brandt blank. Dat mocht echter de pret niet drukken want in de tent was het droog en gebeurde er op het podium interessante dingen.

Uw recensent betrad het festivalterrein halverwege de tweede set. Op dat moment was het nog stralend weer en kwamen vanuit de tent zomerse funky klanken. Deze werden geproduceerd door Eric Legini. Deze Waalse pianist verzorgde een optreden waarbij twee zangeressen centraal stonden en de muziek een uitgesproken funky karakter had met de voor België zo kenmerkende Afrikaanse invloeden als extra ingrediënt. Het klonk vooral gezellig en onderhoudend zonder al te veel diepgang.

Lees Verder