Onderwerp: POP-ROCK

Maandag 19 Mei 2008 at 10:51 am

Propaganda meets OMD in ONETWO

Claudia Brucken
Paul Humphreys
One Two

Door Michaela Meijer met foto's van Maarten Grootendorst (klik voor vergroting)
9 mei 2008 - Het Paard van Troje te Den Haag


Zo onbevooroordeeld als een mens maar kan zijn stapte ik vrijdagavond 9 mei 2008 het Paard van Troje te Den Haag binnen voor het enige concert in Nederland van de band OneTwo.
En hoe fijn kan het dan zijn om op deze manier kennis te maken met deze voor mij onbekende electro-synthesizer-pop en voor mezelf een mening te vormen over deze band?

OneTwo, opgericht in 2004 door Paul Humphreys (OMD) en Claudia Br ¼cken (Propaganda). Het eerste wapenfeit van OneTwo betrof een 5 nummers tellende EP, “Item” en werd uitgebracht onder het eigen There-label en was een introductie op het nieuwe geluid van OneTwo.
Op de EP staat tevens de single “Cloud 9”, welke tot stand is gebracht middels een zeldzame samenwerking tussen Claudia en Martin Gore (Depeche Mode).
Het debuutalbum “Instead” komt vervolgens uit op 26 februari 2007. Die avond in het Paard is het rustig. Het optreden vindt plaats in de kleine zaal en ik kan niet anders concluderen dan dat ik hier te maken heb met echt die-hard liefhebbers van OMD-Propaganda-Electro Syntheziser-pop. Uiteraard is dat meer dan oke. De sfeer is gemoedelijk en de 80’s muziek op de achtergrond zal menigeen al in de stemming hebben gebracht.
Op het podium 3 roland-synthezisers, alledrie opgetuigd met een Apple-computer en 1 microfoonstandaard. Ik kan me er nog steeds weinig bij voorstellen.

Claudia Brucken
Claudia Brucken
Claudia Brucken


OneTwo opent de avond met het nummer “Theory of everything part II”. Een nummer van het eigen album Instead. Mijn focus is in eerste instantie gericht op Claudia Br ¼cken en mijn eerste gedachte is dat ze ergens bang voor is. Zo verschrikt en angstig staat ze voor haar microfoonstandaard de zaal in te kijken.
Tot ze haar mond opentrekt, de woorden komen loepzuiver naar buiten gerold. En de muziek? Bijzonder, psychedelisch bijna.
Na 3 nummers van het album Instead worden we verwend met het OMD-nummer “messages” met direct daarna het Propaganda-nummer “Dr. Mabuse”. Het publiek krijgt waarvoor ze gekomen is en geniet met volle teugen en laat dat ook goed merken. De band begint er nu ook steeds meer lol in te krijgen en geniet zichtbaar van het enthousiaste publiek.

Uiteraard mocht de single “Cloud 9” niet ontbreken deze avond. Wat een heerlijk nummer, ik was om! Mijn ontmaagding in de wereld van electro-syntheziser-pop was een feit.
De rest van de avond was een fijne combinatie van eigen nummers, OMD-nummers (Souvenir, So in Love, Electricity) en Propaganda-nummers (P-Machinery, Duel/Jewel).
Zelfs een cover van The Associates “Alive and Kicking at the Countryclub” kwam voorbij. Een ware homage aan Billy Mackenzie, de zanger van The Associates, die in 1997 zelfmoord pleegde.

One Two
One Two
One Two


De band beloont het publiek uiteindelijk nog met een toegift van 2 nummers en dan is het helaas alweer afgelopen. Ware het niet dat de band zich vervolgens in het publiek mengt en er hele gesprekken werden gevoerd tussen band en fans. Dat vond ik toch wel één van de meest bijzondere acties van die avond.

OneTwo heeft mij deze avond zeker ingepakt.
Wie had dat gedacht van iemand die over het algemeen toch meer voor het ruigere gitaargeweld gaat?

OneTwo - website

Onderwerp: ALGEMEEN

Zondag 18 Mei 2008 at 8:40 pm

HANDLEIDING voor BELGRADO

Nederland Ierland Georgie
Door Richard van de Crommert met foto's van Eurovision.tv

ALBANI ‹
Eindelijk een ballad. Dit meisje kan zingen. Gevoelig en meeslepend nummer. Mooie samenzang. Goede ingehouden emotie. Het is een soort Oost-Europese fado, maar de dramatiek is te ingetogen. ‘Zemren E Lame Peng’ is mooi. Jammer van het gehijg. Moet zonder problemen de finale kunnen halen.

ANDORRA
Echt songfestivalliedje. Daar waren we toch klaar mee? Ik wist niet dat K3 ook in Andorra bekend is. ‘Casanova’ doet het vast leuk aan de costa’s deze zomer. Maar scoort niet hoog in Belgrado. Te weinig origineel. Wel goed Songfestival-einde.

ARMENI ‹
Ik hoor Geert Wilders al. Die krijgt een hartverzakking als-ie het intro hoort. Maar ‘Qele Qele’ fascineert vanaf de eerste tonen. Wat is het? Een sprookje uit 1001 Nacht? Een ballad? Waar gaat het heen? En precies op het moment, dat je denkt, ‘nee, dit is het toch niet’, wordt het leuk en dansbaar. Armenië brengt dit jaar een leuke, enthousiaste mix van etnisch en Engels. Absoluut voor heel Europa geschikt. Misschien moeten er een paar blote buiken erbij. Want die trommels geloven we wel. En wie is toch die Qele? Zou dat haar vriendje uit Azerbeidzjan zijn? Welnee, het betekent gewoon ‘kom op’. Potentiële winnaar. AZERBEIDZJAN
Welkom bij de Rocky Horror Show! Bon Jovi meets Dracula. Opera meets AC/DC. Een goede verkleedpartij houdt ‘Day After Day’ overeind. Maar Nina Hagen is wel al twintig jaar uit. Een bizar uit de tijd nummer van debutant Azerbeidzjan. Volledig van de pot gerukt. Maar ik mag het wel.

BELGI ‹
Dat gezwets met die verzonnen talen moet maar eens afgelopen zijn. Meer dan het opdreunen van wat vreemde klanken is het niet. De Belgen zijn echter dol op ‘O Julisi Na Jalini’. Direct na het winnen van de finale in eigen land verwierf het de nummer de nummer-1-positie in Vlaanderen. Liefhebbers van The Sound Of Music gaan een paar leuke minuten beleven. En fans van oude Franstalige of Italiaanstalige liedjes van net na de oorlog misschien ook wel. Deze inzending valt zeker op. Het is anders. En niet eens onsympathiek. Maar mijn hart heeft het niet kunnen stelen&hellip

BOSNI ‹ HERZEGOVINA
Zoveel klanken zo kort achter elkaar. Het lijkt wel één woord. Monotoon lied. Dit zou niet misstaan op een Afrikaanse verzamel-cd. Mali huilt... Maar als de zanger na één minuut over bananen begint, haak ik volledig af. ‘Pokusaj’ is drie keer niets. De versnelling van deze inzending helpt ook niet. Nerveus nummer. Bosnië kan beter. Overslaan.

BULGARIJE
Whahaha. Wat een toeters en bellen. Het lijkt wel of ik in een race-autootje in een Nintendo-spelletje zit&hellip Of is het Koninginnedag in Sofia? Hoeveel kakefonie kun je in een halve minuut stoppen? Bulgarije doet aardig zijn best. ‘DJ Take Me Away’ wordt plotseling heel mellow. Jamaica fun. Het is jammer dat de DJ de plaat steeds van 33 naar 45 toeren verzet. En dan weer terug. Al die tempowisselingen maken het tot een rommeltje.

CYPRUS
Ik denk aan een vakantie die leuk begint. De opening is mooi. Waarom heeft Griekenland dit niet gedaan? Maar de vakantie eindigt met ruzie. ‘Femme Fatale’ klinkt als de Alpenzusjes op zijn Mediterraans. Bij het horen van dit nummer raak je volledig de kluts kwijt. Als los zand hangt het aan elkaar. Cyprus propt zes nummers in drie minuten. Is het Nightboat To Cairo van Madness? Is het een Russisch kozakkenkoor? Wie zal het weten? Dit lijkt meer op een mini-operette. Help. Cyprus go home.

Letland Finland Bulgarije

DENEMARKEN
Leven The Beatles weer? Denemarken stuurt een net iets te makkelijk nummer naar Belgrado. Back to the sixties. Groot voordeel: Dit kan iedereen na één keer horen al meezingen. Maar ‘All Night Long’ is in niets origineel. ‘All you need is love and understanding&hellip’ Maar dat is dan weer van die kikker... Goed voor een paar puntjes.

DUITSLAND
Kylie? The Bangles? Maar dan vier keer zo erg. Hoe durven die Duitsers zo’n slecht lied in te sturen? En dan nog in het Engels ook. Dit is vlakke eighties-pop. Zo’n oer-ouderwetse sound. Wie verzint dit na de sublieme inzending van vorig jaar? De stemmetjes irriteren. ‘Disappear’ gaat als een nachtkaars uit. Sterker nog: die nachtkaars is nooit aangeweest... Pakt wel punten bij jonge meisjes. En puntige tietjes doen het altijd goed op het Songfestival. Eindigt daardoor, gek genoeg, waarschijnlijk verrassend hoog.

ESTLAND
Ska! Wat een kermisattractie. ‘Leto Svet’ gaat via de achtbaan gillend naar de zweefmolen. Het lijkt wel een orgie aan klanken. Alsof Estland een halve indianenstam heeft ingehuurd. En waar halen ze die brommende beer toch vandaan? Maakt me erg aan het lachen, maar ik word er ook een beetje duizelig en misselijk van. Een mix van Flairck, The Phantom Of The Opera en de eeuwig sympathieke Helmut Lotti. Hilarische inzending, maar zet niet aan tot het volgen van een cursus Ests.

FINLAND
Goed hoor. Die Finnen durven in hun eigen taal te zingen. Maar waar ben ik in hemelsnaam naar binnen gesleurd? In een Finse kelder, vol met mannen in zwartleer en doodshoofden op hun lichaam? ‘Miss ¤ Miehet Ratsastaa’ doet de briljante hardrock-inzending van twee jaar geleden zwaar tekort. Wat denken die Finnen wel? Dat we na de monsters van Lordi voortaan elk jaar op hardrock stemmen? No way. Ok, wel een puntje voor de eigen taal&hellip

FRANKRIJK
Engelstalige inzending van Frankrijk. Schrik niet van de baard. Op het laatste moment, na protesten in het hele land, heeft de zanger er toch nog wat Franse woorden in geplakt. Maar of de Franse taal het electro-popnummer op de been houdt, blijft de vraag. ‘Divine’ doet nog het meeste denken aan de Beach Boys-sound, maar halverwege het nummer krijg je het gevoel dat de stroom ineens uitvalt. Sebastien Tellier komt daarna toch weer tot leven. Grappig liedje, maar wat hebben al die landen dit jaar toch met synthesizers?

GEORGI ‹
Vraag: Haalt Georgië dit jaar wederom een plek bij de bovenste tien? Antwoord: Dat kunnen ze uit hun hoofd zetten. Vrede. Zo’n makkelijk onderwerp. Hou toch op. ‘Peace Will Come’. Wat een ongeloofwaardige boodschap. Zo verschrikkelijk dat ik niet eens de moeite neem om voor de lol te tellen hoe vaak de Georgische ‘Peace Will Come’ zingt. Hier komt niets van in Belgrado, al kan de zangeres wel verdomd goed gillen. En die bril? Zou ze die ooit afzetten?

GRIEKENLAND
Lekker etnisch. De opening is veelbelovend. Glaasje harswijn erbij. Een beetje zwarte sound. Maar ‘Secret Combination’ zakt snel weg en dan wordt alles tot mijn grote verdriet keer op keer herhaald. Griekenland probeert zijn inzending streetcredibility te geven, maar slaagt daar niet in. Alhoewel, met een paar geile Grieken erbij&hellip.

Rusland Oekraïne Armenië

HONGARIJE
Best mooi, hoor, de Hongaarse inzending. Geweldige stem, maar oh zo afgezaagd. Dit kon zo een opgewarmde Whitney Houston zijn. Randy Crawford voor mijn part. Of nee, Cher. De Hongaarse knijpt haar stem op dezelfde manier. De clichés volgen elkaar op en voila, daar kwam ineens ‘Candlelight’ opzetten. Het Hongaarse lied gaat nergens over. Meer dan een waakvlammetje wil het maar niet worden.

IERLAND
Ierland wil dit jaar zeker niet winnen! Wat een rampennummer. Flauw en vervelend. Hier ben ik heel snel klaar mee. Te goedkoop en wat een teringherrie. Maar zo grappig..! Dit anti-Eurovisielied van deze scheten latende Ierse kalkoen wordt lachen, gieren en brullen. Het moet Parijs bovendien goed doen dat de Ieren nog wat doen aan het gebrek aan de Franse taal op dit festival. ‘Irlande Douze Pointe’ gaat zeker punten pakken. Maar wel wat late excuses voor die ellende van Riverdance&hellip.

IJSLAND
Dr. Alban leeft! Of hoor ik ‘Missing’ van Everything But The Girl? ‘And I miss you, like the deserts miss the rain&hellip’. De IJslandse band neemt ons mee terug in de tijd naar 1992. Naar de hoogtijdagen van de Zweedse tandarts die hit na hit scoorde. ‘This Is My Life’ klinkt lekker. Heerlijk bij elkaar gejat liedje. Dertien in een dozijn. Dit wordt dansen in Servië. Maar kan dit op het Songfestival? Waarschijnlijk wel. Van mij mag het dak eraf in Belgrado.

ISRAEL
Wat een hysterisch gezever van Israël. Het is een brij aan woorden. Mooi gezongen, maar het ligt veel te zwaar op de hand. Leuk dat voormalig Songfestival-winnares Dana International het nummer heeft geschreven en dat het deels in het Hebreeuws wordt gezongen, maar daar is alles ook wel mee gezegd. ‘Ke’ilo Kan’ duurt eeuwig en is gericht op een veel te kleine doelgroep. Probeer het met Kerst nog eens.

KROATI ‹
Heerlijk. De jaren vijftig herleven. Tango uit Dubrovnik. Volledig anders dan de rest. Die vertellende stem van opa smaakt naar meer. Origineel ook. ‘Romanca’ is een leuk en vrolijk deuntje. Dit moet de aimabele kant van de Balkan zijn. Ik krijg zin in een feestje met een overvloed aan wijn, lekker eten en dansen, al ben ik net iets te snel afgeleid... Outsider.

LETLAND
Wat pretenderen die Letten in godsnaam met dit hopeloze lied? Pirates Of The Sea? Wolves Of The Sea? Agressief en bruut hoort dit te zijn. Op het podium staan echter Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen te dansen... Hi-hi-ho. Hi-hi-hey. Waar is dit misgegaan? ‘Don’t try to run. We are robbing you blind.’ De Letse inzending is echt gemaakt voor schlemielen. Niet om aan te zien. Bovendien is de tekst weinig vaderlandslievend. Helaas levert de grappige verkleedpartij wel stemmen op.

LITOUWEN
Wat mij betreft kunnen we snel door naar de volgende inzending. Voor musicalliefhebbers is ‘Nomads In The Night’ misschien nog te pruimen. Maar de rest valt in slaap. Hier zit geen enkele kracht in. Deze man kan niet eens zingen. ‘Email To Berlin’ is er niets bij. Dieptepunt van het jaar. Niet eens leuk voor erbij. Terug naar start!

MACEDONI ‹
‘Vo Imeta Na Ljubovta’ houdt aanvankelijk veelbelovend vast aan zijn oorsprong, maar is zelfs voor Balkan-begrippen ‘too much’. En als je eindelijk denkt, dit is te doen, gooien de zangers roet in het eten. Komt bij dat de zangeres teveel Mariah Carey nadoet. Mag Macedonië dit jaar alsjeblieft uit de finale blijven?

MALTA
Sinds wanneer is Malta een Russische enclave?? Of is het een strategische zet en wil het eilandenrijk gewoon punten scoren uit wodka-drinkende landen? Malta stelt buitengewoon teleur, al proberen de dansers er nog wel het beste van te maken. Wat een trieste inzending.

Zwitserland Verenigd Koninkrijk Zweden

MOLDAVI ‹
Is het pauze? Tijd om de krant te lezen? Nadat Duitsland vorig jaar al swingend naar Helsinki ging, probeert nu Moldavië het met een jazzy nummer. Met deze inzending wanen we ons in een oase. Ik hoor Burt Bacharach en vleugjes van Careless Whisper. ‘A Century Of Love’ kan dan ook zo op de nieuwe cd van Norah Jones. Exceptioneel lied voor het Songfestival. Leuk ook. Stemmig trompetje. Maar gaat het toch niet halen.

MONTENEGRO
Tijd voor een plaspauze. Montenegro mag wat mij betreft als laatste eindigen. ‘Zauvijek Volim Te’ is nauwelijks met liefde gemaakt. En dat is te zien doorgevoerd tot in de danspasjes van het achtergrondkoortje. Ik ben onverbiddelijk: zero points. Dit land heeft nog een lange weg te gaan.

NEDERLAND
Eindelijk na vier magere jaren weer iets hoopgevends uit Nederland. Het liedje van Hind klinkt wel een beetje Shakira-achtig. Het begint pakkend. Een slimme zet bovendien om terug te vallen op wat oosterse klanken. If you can’t beat them, join them&hellip Maar valt dit Nederlandse lied op in een potpourri van drieënveertig liedjes? Toegegeven: de coupletten van de Nederlandse inzending zijn dik in orde. Maar het refrein bekoort niet. Veel te vlak. En daardoor komt ‘Your Heart Belongs To Me’ maar niet uit zijn startblokken.

NOORWEGEN
Mooi gezongen hoor. En ook best een aardig liedje, dat gedistingeerd opbouwt naar een hoogtepunt. In Noorwegen zijn ze dol op ‘Hold On Be Strong’ en stond het al op nummer-1. Keurige inzending. Hier kan niemand aanstoot aan nemen.

OEKRA ?NE
Pittig liedje. Stampend ritme. Simpele tekst, maar helemaal niet gek. Goed einde ook. En een krachtige act van het ‘duivelse vrouwtje’. Die Oekraïners kunnen het wel. Hartstikke leuke inzending. ‘Shady Lady’ zal in de harten worden gesloten van vele tv-kijkers.

POLEN
Dit is veel te mooi gezongen. Volledig over de top. Sinds wanneer scoor je daar punten mee op het Songfestival? Minpuntje voor Polen. Daarnaast is ‘For Life’ veel te Amerikaans. Zo zoet. Ik mis bovendien een catchy deuntje. De dame die het zingt heeft dezelfde hijgerige stem als Michael Jackson. Maar dan een octaaf te laag. Gaat hem niet worden, al ziet de zangeres er oogverblindend uit en is visueel genot ook wat waard.

PORTUGAL
Als er dit jaar één ballad mag winnen, dan is het wel de inzending van Portugal. ‘Senhora Do Mar’ is meeslepend. Subliem en een vat vol emotie. Al lijkt het iets teveel op het winnende lied van vorig jaar. Doe dat nooit. Dan weet je bijna zeker dat je niet wint. En van alle deelnemende landen, is Portugal het land dat het langst op de overwinning wacht. Portugal doet al sinds 1964 mee en het hoogst haalbare bleek tot nu toe een zesde plaats. Dat persoonlijke record weet Portugal dit jaar met wat geluk te benaderen. Spijtig is echter dat dit grootse Portugese lied niet blijft hangen en maar moeilijk van de bodem loskomt. Weer een jaartje langer wachten dus maar&hellip

ROEMENI ‹
De Roemenen dwepen vaak met de Italiaanse taal in hun inzendingen. Dit jaar pakken ze uit met een prachtig liefdesduet. Romeo en Juliet verheven tot de tiende macht. Spannend nummer. Zou het ook goed doen in een musical. Hiermee komen we echter ergens. Gerard Joling had het net zo goed kunnen zingen. Wellicht samen met Tatjana. ‘Pe-O Margine De Lume’ gaat, ondanks de grafstemming van het lied, zeker punten pakken.

RUSLAND
Meeslepende, maar ook heel slome inzending van Rusland. Vol pretentie dat maar niet wordt waargemaakt. Beetje Alphaville revisited. ‘Everything is you and you are everything&hellip’ Is beslist het geilste nummer van dit Songfestival, al was het alleen maar vanwege de manier waarop die Russen Engels spreken. Zo sexy. ‘Believing’ staat gelijk aan drie minuten erotisch slijpen. En dan die hondenogen van zanger Dima Bilan&hellip Dat zijn pure bonuspunten. Woof. Of is het gewoon die elegante Dancing On Ice-act die Rusland vooraan in het peleton brengt. Mark my words: Rusland gaat hoog eindigen.

Macedonië Spanje Servië

SAN MARINO
Eerste inzending van deze dwergstaat ooit. Alvast een puntje voor het Italiaans. Er zal zeker een publiek bestaan voor ‘Complice’. Het nummer staat voor absoluut drama, ingehouden woede, maar in de kern is het gewoon volstrekt fantasieloos. Dit kan iedereen in een paar uur in elkaar draaien... Het is te hopen dat de zanger goed zijn vuisten weet te ballen. Meer is er niet uit te halen. Een vingeroefening. Volgend jaar nieuwe kansen voor San Marino. En dan moet Vaticaanstad ook maar meedoen.

SERVI ‹
‘Oro’ is wederom een prachtige tranentrekker uit Servië, maar klinkt tevens als een soundtrack uit een B-film. Alle opgekropte emotie van de Balkan is er in gestopt. En dat maakt het lied wel bijzonder. Doet denken aan de Keltische inzendingen waarmee Ierland in de jaren negentig zo vaak wist te winnen. Zeljko Joksimovic, die dit jaar het Songfestival presenteert, schreef het nummer voor Tomasevic. Uitstekende inzending. Kan Servië twee keer achter elkaar winnen?

SLOVENI ‹
Dit swingt wel. Lekker in de eigen taal. ‘Vrag Naj Vzame’ heeft bovendien een spannend en agressief bruggetje. Op het liedje valt helemaal niets aan te merken. ‘Shot to the heart and you’re to blame. You give love a bad name.’ Prima tussendoortje, maar waarom dwalen mijn ogen steeds af naar de tattoo van de zangeres?

SPANJE
Deze Spaanse gimmick verveelt snel. ‘Baila El Chiki Chiki’ is zes keer niets. Nou ja, misschien als ik een kwade dronk over me heb. Dan is deze Spaanse rap nog wel grappig. Echt een liedje om maar één keer in je leven te horen. En daarna nooit meer. Stomvervelend. Het dreunt maar door&hellip. De originele versie van dit liedje duurde niet langer 1 minuut en 50 seconden. Hadden die Spanjaarden dat maar zo gelaten. Omgekeerd voorbeeld van beter goed gejat dan slecht bedacht. ‘Me Gustas Tu’ van Mano Chao is namelijk wel leuk.

TSJECHI ‹
Auw. Dit doet pijn aan mijn oren. Toch moet Tsjechië een prijs krijgen. Voor de meest onsterfelijke tekst. Wat een heerlijk euro-Engels. ‘If you want to have some fun, don’t run&hellip’ Er moet gewoon iets worden bedacht om deze inzending in het zonnetje te zetten. Voor een extra prijs, naast de eindzege, doen tegenwoordig zat landen mee. Verder is ‘Have Some Fun’ niet om over naar huis te schrijven.

TURKIJE
Zucht. Ben ik verdwaald? Dit klinkt zo onorigineel. Een rocknummer naar het Songfestival sturen is prima, maar ‘Deli’ komt me vaag bekend voor. Het zoveelste jaren tachtig liedje dit jaar. Turkije is een fantastisch land, met een fabelachtige cultuur. Doe daar dan wat mee. Dit kan echt niet, beste Turken. Stuur volgend jaar Tarkan maar.

VERENIGD KONINKRIJK
Zitten Stock, Aitken en Waterman hier aan de knoppen? In elk geval is de Soulshow vanaf de eerste tonen van ‘Even If’ geopend. Ingeslapen? Dan word je nu wakker! Pak je glitterpak uit de kast. Voor drie volle minuten swingen in Belgrado. ‘I got the music in me.’ Of hoor ik ‘Big Girl You Are Beautiful’. Joehoe. Eindelijk doet Engeland weer mee. Het land heeft het negen achtereenvolgende jaren laten afweten op het Songfestival, maar is met deze gewaagde inzending weer helemaal terug. Bijzonder gelikt. Lukt dit wel live? Verreweg de gevaarlijkste outsider.

WIT RUSLAND
Oh shit. Waar doet me dit ook alweer aan denken? De inzending van Wit Rusland is een zeer licht verteerbaar niemendalletje. Goedkope europop. Al is de zanger ingefluisterd dat het om een onvervalst rocknummer gaat. De schrijver van het nummer heeft een opperbeste rijm gevonden. ‘Hasta la vista baby’. Een makkelijke meezinger. ‘I’m gonna miss you maybe’. Goedkoop trucje. Blijft dus “ helaas “ wel hangen. Stuur deze man van het podium af!

ZWEDEN
Dé nichtenhit van Belgrado! Zie ik Mayday daar voor Zweden op het podium staan? Erg professionele inzending, maar leunt te veel op het traditionele uptempo festivallied. ‘Like A Star, Like A Hero’ heeft een sterke opbouw en een getrapt Songfestival-einde. Dit scoort. De Zweedse zangeres doet voor de tweede keer mee. Negen jaar geleden zette ze het Songfestival al op haar naam. Al beweerden boze tongen dat ze haar zege toen te danken had aan haar omvangrijke voorportaal. Als ze weer wint, schrijft ze geschiedenis voor Zweden. Stoer wijf. Potentiële winnaar. En die grote borsten? Die kiezen nog steeds fier de aanval&hellip

ZWITSERLAND
Huhh? Doet Cliff Richard dit jaar weer mee? Voor Zwitserland? De Zwitsers zouden dit jaar eigenlijk niet moeten winnen. Die hebben het EK Voetbal al in huis. ‘Era Stupendo’ is trouwens wel een sterk lied, al ruikt het begin me iets teveel naar goedkope aftershave. Ook de Italiaanse tekst heeft wel wat. ‘Er kan geen vrede zijn zolang iedereen aan zichzelf denkt.’ Kan je respect voor opbrengen. Zwitserland geeft het oude Songfestival zijn roem terug door het insturen van deze schitterende klassieke ballad. Handig opgebouwd. Blijft volledig overeind. Met dank aan John Miles... Prachtlied. Gimmicks en dansers zijn overbodig. Verdient een zeer hoge eindklassering.

MIJN ACHT KANDIDATEN VOOR DE EINDZEGE:
Armenië, Ierland, Oekraïne, Rusland, Servië, Verenigd Koninkrijk, Zweden, Zwitserland

Eurovisie Songfestival - website

Onderwerp: FESTIVAL

Zaterdag 17 Mei 2008 at 9:24 pm

Succesvol Bevrijdingsfestival in Zwolle heeft moeite met topdrukte

Alain Clark
Kinderdorp Esperar
Krezip

Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)

5 Mei. Dag van de Bevrijding. In maar liefst 13 steden vonden bevrijdingsfestivals plaats. Al weer voor de 18e keer werd het Bevrijdingsfestival Overijssel, één van de grootste zoniet de grootste, in Zwolle gehouden. Vorig jaar viel 5 mei in het weekend en waren velen vrij. 152.000 bezoekers werden er toen geteld. Dit jaar viel 5 mei op maandag en dus moest een groot deel van de bevolking werken. Ik ging ervan uit dat, ondanks het mooie weer, de drukte wel minder dan vorig jaar zou zijn.
Dus niet! Er kwamen maar liefst 140.000 bezoekers. En die kwamen allemaal al vroeg op de dag. Tijdens het optreden van Krezip om 15.00 uur stond het bomvol op het hoofdveld.

Het festival kende dit jaar een geweldig line up. Om 12.30 uur startte het programma met maar liefst twee topacts. DI-RECT op het hoofdpodium. En op het kleinere intieme Hedon-Plato podium beet Alain Clark het spits af. In de loop van de dag volgden nog veel grote en minder grote namen zoals Leaf, Krezip, Ilse de Lange, Within Temptation, Claw Boys Claw, Nemesea, Wouter Hamel, Lucky Fonz lll en nog veel meer. Het festival telt drie specifieke muziekpodia met in totaal maar liefst ruim veertig optredens. Daarnaast was er echter ook veel plek in het programma ingeruimd voor andere activiteiten. Je kon passief, muziekluisterend en genietend van de zon, een drankje en hapje het festival ondergaan. Prima. Je hebt dan waarschijnlijk een goede tijd.

Di-rect
Bevrijdingsfestival Overijssel
Publiek Di-rect


Wie wat actievers wilde kwam ook aan zijn/haar trekken. Maak een dansje, bezoek de festivalmarkt en culture of maatschappelijk georiënteerde stands of ga met de kinderen naar de kinderwereldstad Esparar. Kinderwereldstad Esparar was erg leuk en relaxt. In tegenstelling tot het grote festivalterrein waar het overvol was en het grote moeite kostte om het terrein op of af te gaan was het hier gezellig druk.
Kinderen kleurden o.a. witte stroken textiel in verf en hingen deze te drogen aan waslijnen (heel kleurrijk), maakten de prachtigste bouwsels van allerlei takken, stokken en andere attributen en tekenden en kleurden erop los. En als je speelgoed van limonadeblikjes wilde maken? Geen probleem; ook dat kon. Dit is slechts een kleine greep uit de familieactiviteiten.

Maar er was meer. Evenals vorig jaar was er ook weer straattheater. Natuurlijk georganiseerd door de specialisten op dit gebied t.w. Kunsten op Straat. Mooie kleine (internationale) straattheatervoorstellingen door Cie. Altrego, Basera, Elastic, La Familia Goldini en Slagman Producties amuseerden het veelal jonge publiek. Helaas, helaas in een tent. Eigenlijk hoort dit thuis in de openlucht. Waarschijnlijk was er niet op zulk mooi weer gerekend&hellip

En zowaar er is nóg veel meer op dit festival. Tuurlijk komt het grootste gros bezoekers voor de meer dan uitstekende muziekprogrammering. Volkomen logisch. Echter als je de behoefte had aan een goed gesprek met prominente personen en dan met name over het jaarthema Vrijheid en Solidariteit dan was je hier ook aan het juiste adres.
Zo bleek maar weer dat Bevrijdingsfestival Overijssel meer dan alleen een groot popfestival is. Een groot feest is het. Vooral voor jongeren maar ook families komen prima aan hun trekken.

Bevrijdingsfestival Overijssel
Publiek Alain Clark
Bevrijdingsfestival Overijssel


Kritisch punt(je) is dat ik de doorgang naar het hoofdterrein veel te krap vindt. In deze doorgang nemen veel mensen een zit- en of ligplek in waardoor van enige doorstroom nauwelijks meer sprake is. Ik en meerderen die ik sprak vonden dit nogal beangstigend. In nooduitgangen is volgens mij goed voorzien. Een normale in- en uitgang met goede doorstroom niet. Bij een vergelijkbare drukte moet dit echt veranderen.
Nadat ik weer thuis gearriveerd was, ik heb niet gehele festival van begin tot eind meegemaakt (ik vond het te druk), vernam ik dat er meer strubbelingen waren. Zo werd het danspodium voortijdig gesloten vanwege gevaar van ongelukken ten gevolge van de enorme drukte.

Dit geweldige festival had zich verkeken op de enorme toeloop van bezoekers. De festivallocatie was kleiner dan vorige edities vanwege gemeentelijke werkzaamheden.
Alle factoren tezamen maakten dat dingen misgingen. De organisatie is hier heel open over op hun website. Ik ga ervan uit dat er lering getrokken wordt uit wat misging want het is en blijft een topfestival!

Bevrijdingsfestival Overijssel - website
Special de Stentor - webpagina
Kunst op straat - website

Onderwerp: JAZZ, FESTIVAL

Vrijdag 16 Mei 2008 at 10:48 am

Uitstekend programma met veel vocaal op North Sea Jazz 2008

Alain Clark
The Bad Plus
New Cool Collective

Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek en Maarten Grootendorst (klik voor vergroting)

Het is druk. Het is warm. Het is gezellig en er heerst nieuwsgierigheid. De landelijke pers is toegestroomd naar een begrip in Rotterdam: Jazzcafé Dizzy. Deze oergezellige intieme jazzclub is de plaats van handeling waar het programma zal worden gepresenteerd van het meest prestigieuze jazzevenement van het jaar: het North Sea Jazz Festival. De 33e editie alweer en voor de derde keer in Rotterdam. Directeur Jan Willem Luyken kan gerust blij zijn want het programma liegt er niet om.

Het centrale thema dit jaar is ‘Vocals in Jazz’. Daarom veel aandacht voor jazzvocalisten, stemkunstenaars en warme soulstemmen. De hoofdgast is stemvirtuoos Bobby McFerrin die dit jaar als Artist in Residence aantreedt. Hij opent het festival op vrijdag met de NDR Big Band. Op zaterdag speelt hij met basvirtuoos Richard Bona en de opstelling voor zondag blijft nog een verrassing. Naast Bobby McFerrin zullen binnen het vocale thema Diana Krall, Cassandra Wilson, Al Jarreau, Jill Scott, Angie Stone, Chaka Khan en Etta James hun opwachting maken. Acrobatische kunst vocalen worden op rekening gezet van Greetje Bijma, Sidsel Endresen en Michael Schiefel.

Speciale aandacht is er dit jaar voor jazz uit Engeland. De laatste jaren zijn er een hoop jonge honden die van zich laten horen: Led Bib, Finn Peters en Acoustic Ladyland. Pop en jazz zullen op aangename wijze worden gefuseerd met Fink en Matthew Herbert Big Band.

Pete Philly
Zuco 103
Maceo Parker


Pop en jazz zal niet alleen vertegenwoordigd worden vanuit de UK jazzscene. Een nieuwe generatie akoestisch spelende jazzmusici slaat vanuit de bebop-traditie een brug naar de hedendaagse pop- rockmuziek. Op North Sea Jazz zullen groepen als The Bad Plus, Soil @ “Pimp” Sessions, Brad Mehldau en nieuwkomer Christian Prommer’s Drumlesson acte de precense geven. Oudgedienden met een fijne mix van soul en jazz die zullen aantreden zijn Lou Donaldson en George Benson. Maar ook Tom Scott & The L.A. Express, Deodato en bassist extraordinairy Victor Wooten zullen aanwezig zijn.

Grote namen op het festival zijn Alicia Keys, Herbie Hancock, Paul Simon, Bootsy Collins, Sergio Mendes, Tower of Power, Pat Metheny, Gino Vanelli, Joe Jackson, Maceo Parker.

Van Hollandse bodem zullen ondermeer Pet Philly & Perquisite, Zuco 103, Room Eleven, Alain Clark, New Cool Collective, Sensual en Hans Teeuwen optredens verzorgen.

Tijdens de persconferentie worden er twee voorproefjes gegeven: speciaal uit New York overgevlogen is soul/jazz nieuwkomer José James. Diens broeierige debuut The Dreamer is goed ontvangen door de critici. Met een crooner stem en een fijne flow verzorgt hij met zijn trio een half uur durende set die smaakt naar meer. Op de zaterdag speelt hij op het Congo podium.

Na James speelt pianovirtuoos Peter Beets met Ruud Jacobs op bas en Martijn van Iterson op gitaar een zeer prettig optreden. Het gerenommeerde jazzmagazine Down Beat noemde hem “a world class improviser”. Beets zal op de zondag aantreden op het Yenisei podium waar hij werk zal spelen van zijn meest recente album New Groove.

North Sea Jazz 2008 belooft een mooie editie te worden!

North Sea Jazz Festival 2008
11, 12 en 13 juli
Ahoy Rotterdam

Entree: Dagkaart: € 75,- (exclusief servicekosten)
3-dagenkaart: € 179,- (exclusief servicekosten)
All-in kaart: € 365,- (exclusief servicekosten)
Plusconcert: € 15,- (Amazon), € 18,- (Nile)

Voor het volledige programma en het laatste nieuwe ga je naar de website van het North Sea Jazz Festival: www.northseajzz.nl.

Onderwerp: POP-ROCK

Zondag 11 Mei 2008 at 10:08 pm

Aangename negentiende editie van Haagse KoninginneNach

Leaf
Voicst
Mothers Finest

Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek

Voor de negentiende keer is de binnenstad van Den Haag aan de vooravond van Koninginnedag het toneel voor een scala aan bands die ieder jaar weer een slordige 200.000 mensen naar de binnenstad doen trekken. Ook dit jaar is het ondanks het wat wisselvallige weer een enorme opkomst die het eerder genoemde aantal zelfs overschrijdt. Blues, rock, funk, reggae, dance, het zijn de muzikale ingrediënten voor een uniek feest. Pleinen, straten en kroegen ademen de lucht van bier en blazen fijne muziek uit de speakers.

Burgemeester van Jozias van Aartsen opent op het Spuiplein de Nach waar vervolgens popgroep Leaf hun ‘feel good’ liedjes ten gehore zal brengen. En dat gaat erin als zoete koek. Goed in het gehoor liggende songs met een akoestische atmosfeer die hier en daar aan Jack Johnson doen denken maar dan in een swingender jasje gestoken en met heerlijke harmonieën. Natuurlijk ontbreekt de meezinger Wonderwoman niet. Een fijne opener! Gelinkt aan de KoninginneNach is de BinnenNach Singers & Songs. Voor de zesde keer presenteren singers-songwriters en popbands hun muziek in een (semi) akoestische setting in het Theater aan Het Spui. Intens is het optreden van John Dear Mowing Club. Frontman Melle de Boer heeft een wat klaaglijke zang die doet denken aan Neil Young, zich daarbij begeleidend op gitaar terwijl hij wordt gesteund door bas en drums.

Andre Manuel
Luke Doucet


John Dear Mowing Club’s performance wordt gevolgd door de Canadezen Luke Doucet en Oh Susanna. We vallen midden in het gedeelte waar Doucet zijn gedeelte van het optreden opeist en aardig staat uit te halen op zijn Gretsch gitaar en daarmee stevig uit de hoek komt. Zijn laatste plaat Blood’s Too Rich heeft een warme ontvangst gekregen.
Intens is het optreden van Andre Manuel. Deze cabaretier, schrijver, acteur en muzikant leidt het publiek met een doorleefde stem in de moerstaal door teksten die zowel leed als humor ademen.

Terug op het Spuiplein begint Voicst aan een opzwepende set met rechttoe rechtaan rockers die het publiek in een mum van tijd laat mee springen en doen. Het is hard gegaan met Voicst. De aanstekelijke mengeling van gitaren, elektronische effecten en zelfs blazers leiden tot een levendig geheel. Tel daarbij op een aantal gekke pakken, opblaasbare attributen voor in het publiek en het magistrale Everyday I Work On The Road en Voicst kan niet meer kapot met hun optreden.

In de Grote Marktstraat staat DJ Maestro de nodige uurtjes vol te draaien met lekkere groovy plaatjes zoals we van hem gewend zijn en daarbij wordt extra invulling gegeven door een band die op hun gemak naast Maestro staat mee te spelen.

Staat DJ Maestro in de Grote Marktstraat fijne muziek te draaien, op het Spuipodium houdt Jeffrey Huf tussen de pauzes het publiek bezig met oude krakers. Een kraker uit het verleden doet zich ook voor in de vorm van een niet mis te verstane live act: Mother’s Finest. Deze door zangechtpaar Joyce 'Baby Jean' Kennedy en Glenn 'Doc' Murdock opgerichte Amerikaanse band kan het beste worden omschreven als een mix van rock, pop, funk en soul. Voor velen bekend van de jaren zeventig megahit: Baby Love. Een ronduit smakelijk optreden dat wordt ingezet met het eveneens bekende Somebody To Love. Tel daarbij op de extravagante verschijning van Kennedy die er na al die jaren nog steeds goed uitziet en je feestje is compleet. Verrassend!

Zuco 103
Voicst
John Dear Mowing Club


Het festijn op het Spuiplein wordt afgesloten met wellicht de beste live band van Nederland: Zuco 103. Het gezelschap rond zangeres Lilian Vieira, toetsenist Stefan Schmid en drummer Stefan Kruger staat altijd garant voor een swingend festijn waarbij de Braziliaanse ritmes en elektronische effecten je om de oren vliegen. De als altijd prettige verschijning van Vieira krijgt nu nog extra cachet als ze gedurende het hele optreden met een pluche oranje leeuw om haar lichaam rondbanjert. Iets na enen sluit Zuco een optreden af met werk waarin ze werk hebben gespeeld van recentelijk verschenen CD After The Carnival en een aantal oude nummers. Het publiek vindt gretig aftrek bij dit wervelende optreden.

Net zoals bij andere festivals moet je keuzes maken in wat je wilt zien. Rond het Spuiplein vertoeven blijkt een goede zet. Met de bands Voicst en Leaf mogen we gerust trots zijn op deze relatief nieuwe bands uit de Lage Landen. Oud gediende Mother’s Finest weet nog steeds hoe ze een show moet neerzetten terwijl Zuco 103 de plank nooit misslaat met hun briljante Brazilectro. Even uit de massa ontsnappen naar een singer songwriter zorgt voor prima afwisseling. Ook het publiek lijkt zich prima te hebben vermaakt zonder chaotische aangelegenheden.

De KoninginneNach van Den Haag is hier om te blijven! Op naar de twintigste editie!