Woensdag 27 Februari 2008 at 10:18 am
Flairck: een nieuwe benadering van oude tradities
Tekst en beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
In januari 2007 was er nog een
Reunion première van Flairck in combinatie met muzietheatergroep Zenga, met aardig wat muzikanten uit oude bezettingen. Naast centrale figuur Erik Visser, waren toen onder andere aanwezig broer en zus Hans en Annet, violiste Judy Schomper en fluitist van het eerste uur Peter Weekers. Weekers zou in later jaren de muziektheatergroep Zenga op richten, samen met zijn partner Annet Visser. Het gecombineerde gezelschap heeft nog een tijdje getoerd langs diverse podia, maar de bezetting samen met Zenga heeft het niet volgehouden.
In het kort geleden opgerichte Cultuurhuis Doorn zou Flairck met een nieuwe opzet, een bezetting van 'slechts' vier personen optreden. De vraag rees dan ook onmiddellijk, of dit wel een volwaardig vervolg zou kunnen zijn op het muzikaal rijk geschakeerde Flairck dat we kennen uit het verleden.
Het podium in Doorn gaf al meteen een overweldigende indruk. Naast de vele gitaren van Erik Visser viel de blik meteen op een imposant mooi uitgelicht houten orgel, dat zoals Erik later uitlegde, weliswaar computergestuurd was maar van 'echte' lucht voorzien werd door een grote ventilator die elders buiten zicht stond.
De voorstelling heeft de titel 'Stoomwals' meegekregen. Een wat vreemde titel, die bij mij geen associaties opriep. Op de site van Flairck staat de volgende toelichting:
De voorstelling "Stoomwals" is bedoeld om de weg naar deze nieuwe benadering van oude tradities te effenen. Dit geeft de indruk dat er behoorlijk wat voor nodig is geweest een nieuwe weg te vinden. Erik Visser, die de rechten heeft op de naam Flairck, is er in geslaagd om drie nieuwe muzikanten te vinden die in staat zijn om de traditie voort te zetten. Die traditie komt grotendeels neer op het bewerken van muziek uit alle windstreken en alle tijden met een vaak semi-klassiek tintje, dat soms een beetje serieus aan doet. Dat wordt dan weer voldoende gecompenseerd door de grote dosis humor die verwerkt is in de voorstelling en het geheel luchtig houdt.
De vier muzikanten zijn allen van grote klasse en weten de bekende Flaircksound volwaardig neer te zetten. Naast meestergitarist Erik zelf, speelt de Mexicaan Pablo Ortiz op alle mogelijke soorten gitaar-verwante instrumenten waaronder een zeer fraai klinkende akoestische basgitaar. Eén van de acts die een glimlach op de gezichten van het publiek tovert, is het spelen door Ortiz op de tweede hals van een dubbele gitaar achter de rug van Erik. Meest bepalend voor de Flaircksound zijn echter de viool van de dochter van een Amerikaanse bluegrass gitarist Elaina Cook en het ruime scala aan fluiten van Brabander Jeroen Goosens.
Het vijfde lid van de band, het uit 200 houten pijpen bestaande orgel 'Orchestrion' genaamd, heeft voornamelijk lucht nodig om te functioneren. Dit midi gestuurde, via een voetpedaal te activeren, wonder wordt door de groep met smaak ingezet en roept dan vervolgens ah- en oh-gevoelens op.
Na de pauze is er een vrij langdurig gedeelte met maskers op. De clou daarvan ontging mij. Verder veel leuke muzikale interacties tussen de verschillende leden, die het erg naar hun zin hadden met elkaar. De muziek die gespeeld wordt komt uit diverse werelddelen, met name uit Mexico waar Erik pas is geweest en wordt steeds in pakketjes rond een thema geserveerd, voorzien van een toelichting van Visser.
Het was al met al een zeer onderhoudende avond met een variatie en muzikaliteit die de naam Flairck waardig is. Een toegift was dan ook onvermijdelijk en mooier kon het bijna niet toen duidelijk werd dat die toegift het epos 'Variaties op een Dame' bleek te zijn.
Flairck -
website
Bezetting
Elaina Cook - viool
Erik Visser - gitaar
Jeroen Goossens - fluit
Pablo Ortiz - snaren en accordeon
Woensdag 27 Februari 2008 at 09:55 am
Gooi de zaal maar open!
Morgen gaan we tijdens de generale repetitie voor het eerst met publiek in de zaal spelen en ik kan haast niet wachten. Alles bij elkaar hebben we nu zo'n zeven weken repetitie achter de rug. Zo vlak voor de grote aftrap beginnen de zenuwen weer op te spelen. Heb ik me wel goed genoeg voorbereid? Moet ik al m'n teksten nog eens onder de loep nemen? Zal ik toch niet iets veranderen aan m'n hula-dansje? Het hoofd is onrustig en m'n verwachtingen zijn hoog gespannen.
De laatste dagen zijn we vooral bezig geweest de laatste aandachtspunten te tackelen. Een aantal mise-en-scènes worden volledig omgegooid omdat ze in het theater toch minder goed lijken te werken dan in de repetitieruimte.
Het Beatrix Theater is erg groot. Er zijn ruim 1500 stoelen en a.s. donderdag spelen we voor de eerste uitverkochte zaal! Na drie weken tegen rode stoelen gespeeld te hebben, moet dat wel een enorme kick gaan geven. Lees hier binnenkort over mijn eerste ervaringen met het Dirty Dancing publiek!
Noortje
Dirty Dancing -
website
Alle artikelen van Noortje Herlaar zijn hier te vinden in het Dirty Dancing Weblog.
Dinsdag 26 Februari 2008 at 6:20 pm
Kippenvel bij Simone’s Songs From The Heart
Door Marit van Eisden met foto's van Joris-Jan Bos en Andy Doornhein (klik voor vergroting)
Simone Kleinsma heeft in menig musicalproductie gestaan en allerlei rollen vertolkt. Dit seizoen staat ze met haar eigen theatervoorstelling op de planken. In 'Songs From The Heart' komen nummers langs die Simone dicht na aan het hart liggen: van evergreens tot aan musicalhits en easy listening. Ondersteund door een geweldig orkest onder leiding van Kino Haitsma, en haar twee PA's, Joost de Jong en Daan Wijnands, reist Simone door de tijd en laat nummers horen die een speciale herinnering of betekenis in haar leven hebben.
Enkele nummers zijn speciaal voor deze show in het Nederlands geschreven. Bijvoorbeeld het nummer Close To You oftewel Bij Jou Zijn en een nummer van Charles Aznavour, Mon Emouvant Amour oftewel Stille Liefde. Dit is een nummer waarin gebarentaal een grote rol in speelt en her en der in het publiek vloeien de eerste tranen. Kippenvel!
Gerard Cox, André van Duin en Paul de Leeuw, personen waar Simone in haar leven veel mee gewerkt heeft, kunnen natuurlijk niet ontbreken in haar show. Via een beeldscherm komen de drie heren aan het woord en proberen ze elkaar constant te overtroeven met wie het beste of het meeste&hellip Bovendien zingen Gerard, André en Paul op bijzondere wijze een nummer met Simone.
De songfestival-medley, oftewel 'trauma-medley' voor de pauze is een groot feest. Samen met Joost en Daan brengt Simone 34 songfestivalhits in acht minuten. Ding a Dong, Hemel en Aarde, Waterloo, Un Deux Trois, Hallelujah, De Eerste Keer, What’s Another Year en ga zo nog maar even door komen ze in rap tempo voorbij met bijpassende dansjes. Het is geweldig om naar te kijken en de overgangen naar de volgende nummers sluiten naadloos op elkaar aan. Heel knap! Deze medley zorgt voor veel gegrinnik in de zaal en het publiek gaat lachend de pauze in.
Vanzelfsprekend kunnen we luisteren naar een musicalblok, dat begint met Sweet Charity, Simone’s eerste musicalhoofdrol. “En dan moet je je eigen moeder vertellen dat je eerste hoofdrol die van een hoertje is&hellip”, grapt ze. Vervolgens doet ze Les Misérables (met pruik) en uit Mamma Mia het nummer 'De Winnaar krijgt de macht'. Natuurlijk kijken we ook naar de toekomst en naar haar rol als Norma Desmond in Sunset Boulevard. Prachtig!
De tweede helft is zwaarder dan de eerste helft door de emotionele nummers die Simone ten gehore brengt en vormt een contrast met de eerste helft die meer vrolijke noten heeft. Maar misschien maakt het contrast deze show juist des te indrukwekkender&hellip
“Op een dag zoals deze is er altijd wel iemand die je mist&hellip" Simone zingt een nummer over haar vader: 'Papa kan je me horen?', gevolgd door een lied over haar verloren kindje: 'Mijn meisje'. Dit nummer is adembenemend mooi en raakt tot diep in de ziel. In de zaal voel je de spanning en de emotionele lading hangen, het is zo stil dat je er een speld kunt horen vallen. Simone brengt deze nummers met zo veel gevoel en emotie dat het moeilijk is je tranen te bedwingen. Onvoorstelbaar mooie songs recht uit het hart!
Simone Kleinsma maakt een verpletterende indruk met haar stem en met haar uitstraling. De manier waarop ze de nummers brengt is zo ingeleefde dat het publiek elk gevoel en elke emotie zelf kan voelen, of het vrolijk of verdrietig is. Een avond volop genieten van deze all-round vakvrouw!
Joost de Jong en Daan Wijnands zijn twee fantastische dansers, met kracht en uitstraling, die absoluut voor een komische noot zorgen in deze voorstelling. Simone voelt zich duidelijk erg bij de twee mannen op haar gemak en benadrukt aan het eind van de voorstelling nog even hoe blij ze met de twee heren is.
Het decor is strak maar door de verlichting, die in verschillende kleuren oplicht, warm en geeft het uitermate goed de sfeer tussen de verschillende thema’s van de avond. Het orkest zit niet in een orkestbak maar heeft een plek op het podium, waardoor er regelmatig interactie plaatsvindt met de orkestleden.
Kortom, Simone’s Songs From The Heart is een prachtige, dynamische show met zowel vrolijke en opzwepende nummers als liedjes met een emotionele lading. Deze diversiteit maakt deze voorstelling zeker een bezoek aan het theater meer dan waard. Simone’s Songs From The Heart is tot en met 14 juni 2008 te zien in verschillende theater in Nederland.
Simone's Songs From The Heart -
website
Dinsdag 26 Februari 2008 at 10:04 am
JOOP VAN DEN ENDE SLUIT MUSICALDEAL MET ALBERT VERLINDE
Foto's van Roy Beusker (klik voor vergroting)
Joop van den Ende en Albert Verlinde hebben vandaag een overeenkomst gesloten voor de buitenlandse rechten op de musical Doe Maar. Namens Stage Entertainment tekende ook Henk Kivits, Van den Ende’s opvolger als topman van de internationale theateronderneming waaronder Nederland. Roel Vente, Directeur Commercie en Financiën, tekende mee voor V&V Entertainment.
Stage Entertainment zal een Duitstalige versie van de musical nog dit najaar uitbrengen in het eigen theater in Essen. Hoewel de titel nog niet wordt bekend gemaakt, is duidelijk dat de Duitse versie een twintigtal grote hits bevat uit de Neue Deutsche Welle. Hiertoe behoren het kenmerkende ‘DaDaDa’, de songs ‘99 Luftballons’ en ‘Nur Getr ¤umt’ van Nena, ‘Ich will Spass’ van Markus en ‘Bruttosozialprodukt’ van Geier Sturzflug. De Duitse musical is een volledig nieuwe productie op basis van het oorspronkelijke Nederlandse script door Pieter van de Waterbeemd. Samen met de Duitse bewerker/vertaler Ruth Beny zal hij het script verder aanpassen. Decor, maatschappelijke setting en kostuums worden opnieuw ontworpen, zodat de musical aansluit bij de culturele achtergronden van het Duitse publiek. Ook wordt het ensemble uitgebreid.
Albert Verlinde: ‘De popmusical Doe Maar is vanaf het allereerste idee ontwikkeld en geproduceerd door V&V Entertainment. We werden gelauwerd door een vakjury met vijf Musical Awards en dat voelde als een enorme erkenning en waardering. Maar als Joop van den Ende zich dan persoonlijk namens een gerenommeerde partij als Stage Entertainment meldt, vervult ons dat met nog meer trots. Stage Entertainment heeft aangegeven met veel respect om te willen gaan met onze productie en we leggen dit dan ook met een gerust hart bij hen neer. Wij ervaren het als een groot compliment en dat is ook zondermeer voor Pieter van de Waterbeemd die niet voor niks een Musical Award won voor zijn inhoudelijke creatie.’
Joop van den Ende: ‘Op de Nederlandse markt zijn V&V Entertainment en wij concurrenten van elkaar. Maar waarom zouden wij dat ook in het buitenland zijn? Ik ben blij dat wij deze zakelijke overeenkomst hebben kunnen sluiten. Ik vond Doe Maar een hartstikke leuke productie en verwacht veel van de Duitse versie.’
De Duitse versie van de Neue Welle musical wordt ontwikkeld door het ‘creative development department’ onder leiding van Ulrike B ¼rger-Bruijs. Joop van den Ende is in zijn nieuwe functie van President Commissaris actief betrokken bij de ontwikkeling van alle nieuwe producties. De afdeling presenteerde eind 2007 twee succesvolle nieuwe musicals: Ciske de Rat in Nederland en Ich war noch niemals in New York met muziek van Udo J ¼rgens in Duitsland.
Het creatieve team voor de Deutsche Neue Welle productie zal bestaan uit regisseur Carline Brouwer, choreograaf Anthony van Laast, muzikale arrangementen door Jeroen Sleyfer en JB Meijers, decorontwerper Christoph Weyers, kostuumontwerper Cocky van Huijkelom en lichtontwerper Andy Voller.
Joop van den Ende Theaterproducties -
website
V&V Entertainment -
website
