Vrijdag 26 Oktober 2007 at 12:35 pm
Pater Moeskroen maakt voorstelling over Peter Koelewijn
Pater Moeskroen maakt voorstelling over Peter Koelewijn
In het theaterseizoen 2008 “ 2009 wijdt Pater Moeskroen haar nieuwe muziektheatervoorstelling geheel aan Peter Koelewijn en zijn repertoire. De voorstelling met als titel ‘Pater Moeskroen komt van het dak af’ begint eind jaren ’50, de periode waarin de langlopende carrière van Koelewijn is gestart. Vervolgens wordt vooral door middel van veel muziek een reis door de tijd en door de carrière van de veelzijdige Brabander gemaakt.
Peter Koelewijn is natuurlijk bekend van zijn eigen successen met The Rockets (Kom van dat dak af, Angeline m’n blonde sexmachine, Veronica Sorrie, Marijke) maar ook als solozanger heeft hij veel uitgebracht: Robbie, Je wordt ouder pappa, KL 204, De sprong in het duister. In 1995 maakte hij onder de naam Gompie een wereldhit met Alice (who the X is Alice). Als producer/liedjesschrijver is Koelewijn medeverantwoordelijk voor vele successen van zowel vaderlandse als ook buitenlandse artiesten. De namen van Helmut Lotti, Will Tura, Engelbert Humperdinck en Cliff Richard dienen in dit verband zeker genoemd te worden. In Nederland was hij verantwoordelijk voor hits als Carolientje (Willeke Alberti), Pappie loop toch niet zo snel (Herman van Keeken), Kom uit de bedstee m’n liefste (Egbert Douwe) en voor successen van o.a. Nico Haak, Bonnie St. Claire, Babe, Ronnie Tober, Ria Valk, Left Side, Lee Towers, Grant & Forsyth, André Hazes, Ciska Peters, Bots, One Two Trio en Frank & Mirella. Hij is ook de enige die met Johan Cruyff een plaat maakte die én in Nederland én in Spanje de hitparade haalde. In 2007 kreeg Peter de prestigieuze Radio 2 Zendtijdprijs tijdens een aan hem opgedragen radio- en TV programma vanuit Carré.
De voorstelling van Pater Moeskroen zal louter het werk van Koelewijn zelf bevatten. Voor de band is dat bijzonder omdat ze tot nu toe altijd eigen repertoire heeft gebracht. De keuze voor Peter Koelewijn is weloverwogen geweest; hij heeft als producer meegewerkt aan de eerste twee hitsingles van Pater Moeskroen en daarnaast heeft hij als geen ander een enorm stempel gedrukt op de Nederlandse muziekgeschiedenis. Een muziektheatervoorstelling lijkt een logisch vervolg hierop.
Op 28 oktober 2008 vindt de première plaats in het Parktheater in Eindhoven, de geboorteplaats van Peter Koelewijn. Daarna volgt de, door Impresariaat Ruud de Graaf samengestelde, tournee langs de theaters in Nederland.
Vrijdag 26 Oktober 2007 at 12:24 pm
Shai'rana met Denise Jannah in Podium Mozaïek
Literaire muziekformatie Shai’rana met Denise Jannah in Podium Mozaïek
Op zaterdag 10 november staat Podium Mozaïek in het teken van het gezongen gedicht. Met het programma Shai’rana speelt voor diverse parochies, brengt het literaire muziekensemble Shai’rana gedichten van westerse en niet- westerse dichters in het Hindi ten gehore. Shai’rana (‘poëtisch’) brengt op bijzondere wijze drie zangers met verschillende Surinaams- etnische achtergrond samen. Raj Mohan, Denise Jannah en operazanger Anthony Heidweiller brengen verschillende muziekdisciplines feilloos en harmonisch bij elkaar. Hindoestaans, creools en Chinees- Javaans smelten samen met Indiase klassieke muziek, jazz en opera.
Bijzonder aan dit concert is het gastoptreden van Denise Jannah. Jannah geniet wereldfaam als jazz- zangeres en maakte opnames voor het fameuze Blue Note- label. Zij is speciaal voor dit project uitgenodigd wegens haar voorliefde voor Nederlandse dichters die tot uiting kwam in haar cd Gedicht gezongen (2004).
Gedichten en spirituele teksten vormen de rode draad door het programma. Ze zijn deels vertaald in het Hindi en op muziek gezet door de Hindoestaanse zanger/dichter/componist Raj Mohan. Voor het repertoire is geput uit werk van dichters als Rutger Kopland, Gerrit Komrij, Vasalis, Hans Andreus, Jan Hanlo, Nazim Hikmet en Rabindranath Tagore. Daarnaast vormen spirituele teksten van H. Johannes van het Kruis, van de 15e eeuwse mystica Suster Bertken en minnezangen uit het Hooglied, de basis voor nieuwe stukken.
Voorafgaand aan het optreden van Shai’rana kunnen bezoekers aanschuiven bij het ‘Diner Culturel’; een bijzondere maaltijd, waarbij een gast tijdens het eten vertelt over de achtergronden van de artiest, het land en de cultuur of het genre. Meer informatie over deze editie van het ‘Diner Culturel’ is binnenkort te vinden op www.podiummozaiek.nl/DifferentVibes/
Podium Mozaïek is een internationaal cultuurpodium in Amsterdam- West, gevestigd in de voormalige Pniëlkerk aan de Bos en Lommerweg 191. Het programma wereldmuziek, theater, kleinkunst en dans uit binnen- en buitenland.
Vrijdag 26 Oktober 2007 at 12:20 pm
Women of the world
Women of the world
De Beijing Modern Dance Company is China’s bekendste moderne dansgezelschap. Opgericht in 1995, heeft BMDC internationaal veel erkenning gekregen voor de verrassende voorstellingen die de rijke tradities van China weten samen te brengen met technisch meesterlijke moderne dans.
De oorsprong van de titel Women of the world ligt bij de twee vrouwelijke choreografen die dit dubbelprogramma hebben gemaakt: de Chinese Gao Yanjinzi en de Nederlandse Anouk van Dijk. Twee vrouwen uit totaal verschillende culturen, met verschillende ervaringen, waarden en tradities, maar tegelijkertijd twee krachtige vrouwen die in vele opzichten universeel zijn.
Het werk van de Chinese choreografe Yanjinzi Gao is geworteld in haar Boeddistische opvoeding en in de traditionele Chinese dans training. In een contemplatieve, harmonieuze wereld bewegen haar dansers met een vanzelfsprekende vloeiende energie. Toch wordt de kijker steeds weer verrast, en wordt de betekenis van etiketten als 'traditie', 'modern' en 'Oost/West' telkens van een nieuw perspectief voorzien.
De Nederlandse choreografe Anouk van Dijk maakt voorstellingen met een heel persoonlijk karakter. Het werk van Anouk van Dijk combineert op intrigerende wijze virtuoze dans met een sterk theatraal concept. Met tastbare karakters in een abstracte setting schept zij indringende werelden, waarin de dagelijkse realiteit naadloos overgaat in absurde fantasieën.
Women of the world is een verrassend dubbelprogramma waarbij de verschillen en overeenkomsten tussen het Oosten en het Westen centraal staan.
BMDC
Executive director: ZHANG Changcheng
Artistic director: GAO Yanjinzi
Artistic advisor: WANG Lan-Lan
International management: Alison Friedman
Artistic staff Women of the World
Choreography: GAO Yanjinzi (Offering), Anouk van Dijk (Bliss)
Dancers: GAO Yanjinzi, SHI Xiaojuan, CHAOKE, TAO Ye, CAO Peizhong, WANG Tao, WANG Hao, XIN Xin, YANG Chang, LAI Weiyi*
Lighting Design: HUANG Zhigao, Amelia Davies**, Anouk van Dijk**
Costumes: ZHONG Jiani, Ah Kuan
Music: Du Wei, FM3**
Dramaturgy: Jerry Remkes**
Artistic assistant: Nina Wollny**
Beijing Modern Dance Company - www.bmdc.com.cn
anoukvandijk dc - www.anoukvandijk.nl
Holland Dance Festival - www.hollanddancefestival.com
Impresariaat Van Baasbank & Baggerman - www.baasbank-baggerman.nl
Met dank aan:
Het project Women of the world wordt mogelijk gemaakt door bijdragen van de China Netherlands Art Foundation, het Hivos-NCDO Cultuurfonds, het Fonds voor de Amateurkunsten en Podiumkunsten, de Nederlandse Ambassade in Beijing en het Theater Instituut Nederland.
Het gezelschap anoukvandijk dc wordt financieel ondersteund door het Ministerie van OCW en de T. Yoshida-Brinckmann Foundation.
TOURSCHEDULE 2007, Netherlands and China
Th. 8 Nov. - The Hague, www.hollanddancefestival.com
Fr. 9 Nov. - The Hague (+introd.), www.hollanddancefestival.com
Sa. 10 Nov. - The Hague (+introd.), www.hollanddancefestival.com
Tu. 13 Nov. - Amsterdam (+introd.), www.stadsschouwburgamsterdam.nl
Th. 15 Nov. - Tilburg, www.theaterstilburg.nl
Tu. 20 Nov. - Heerlen (+introd.), www.parkstadlimburgtheaters.nl
We. 21 Nov. - Gouda, www.goudseschouwburg.nl
Th. 22 Nov. - Groningen (+introd.), www.de-oosterpoort.nl
Fr. 23 Nov. - Alkmaar (+introd.), www.theaterdevest.nl
Sa. 24 Nov. - Delft, www.theaterdeveste.nl
Tu. 27 Nov. - Eindhoven, www.parktheatereindhoven.nl
We. 28 Nov. - Arnhem, www.musis-sacrum.nl
Th. 29 Nov. - Rotterdam (+introd.), www.schouwburg.rotterdam.nl
Sa. 1 Dec. - Drachten, www.lawei.nl
Tu. 4 Dec. - Haarlem, www.toneelschuur.nl
We. 5 Dec. - Enschede (+introd.), www.podiumtwente.nl
Th. 20 Dec. - Beijing, TNT Nine Theatres
Fr. 21 Dec. - Beijing, TNT Nine Theatres
Sa. 22 Dec. - Beijing, TNT Nine Theatres
Vrijdag 26 Oktober 2007 at 11:00 am
Ontroerende en scherpe Herman Finkers
Door Aukje met foto van Impresariaat Finkers (klik voor vergroting).
Gezien in de Kleine Komedie 2 september 2007. Op verzoek van Impresariaat
Finkers hebben we gewacht met publicatie tot de première (gisteren).
De laatste keer dat ik een voorstelling zag van Herman Finkers, was in 1999. ‘Kalm aan en rap een beetje’ had de cabaretier zijn voorstelling genoemd. Een gedeelte van de titel, ‘kalm aan’, werd werkelijkheid toen hij in 2000 te horen kreeg dat hij aan een milde vorm van leukemie leed. De succesvolle cabaretier trok zich terug uit het theater, maar begon vijf jaar later met het schrijven van zijn tiende voorstelling.
In april 2007 waagde Finkers de stap naar het theater. In besloten kring vond een succesvolle try-out plaats die hem deed beslissen om met zijn programma te gaan toeren. Echter niet geheel zonder risico: wie een kaartje kocht werd verzocht zijn contactgegevens achter te laten. Wanneer de cabaretier zich niet lekker voelde, ging de voorstelling niet door.
De tournee van ‘Na de pauze’, zoals de voorstelling treffend heet, begint in de intieme Kleine Komedie te Amsterdam. Hij treedt drie dagen achtereen op, ik ben op de laatste dag van de partij. Na zeven jaar afwezigheid verdient en ontvangt hij een groot applaus bij zijn opkomst, dat hij dankbaar in ontvangst neemt. Hij glundert, en ook de rest van de voorstelling is te merken dat hij geniet van zijn comeback. Het vertellen en het laten lachen van mensen zit in zijn bloed. Net als zijn ziekte overigens.
Over die ziekte vertelt hij uitgebreid. Dat klinkt zwaar, maar Finkers weet er een grappige en vooral Twents-nuchtere draai aan te geven met woordgrappen en omgekeerde logica. En omdat iedereen logischerwijs wil weten hoe het hem in die zeven jaar afwezigheid is vergaan, neemt het publiek de woorden gretig in hen op.
Finkers vertelt o.a. over het moment dat de dokter hem vertelde dat hij CLL (chronische lymfatische leukemie) had. En over zijn levensverwachting. Tien tot vijftien jaar heeft de dokter hem gegeven. Inmiddels zijn er zeven jaren gepasseerd. En dan besef je je: hier staat een geweldige cabaretier die er wellicht over tien jaar niet meer is en daar op de meest nuchtere manier mee omgaat.
Daarbij doet Finkers het tegenovergestelde van wat je verwacht van een zieke; in plaats van rustig te beginnen zet hij een programma van twee uur en een kwartier op de planken (inclusief pauze). Finkers heeft dan ook veel te vertellen en lult de tijd wel vol. De vertrouwde onderwerpen snijdt hij ook aan: er zijn volop poep-, pies- en sexgrapjes te horen, net als grapjes over zijn geloof en zijn grote liefde voor Gregoriaanse gezangen.
Meer dan anders zijn er liedjes van hem te horen. Nu is Finkers niet de beste zanger onder de cabaretiers, maar zijn liedteksten zijn stuk voor stuk origineel en scherp. Zoals bijvoorbeeld het liedje over de fuchsia die naar hem is vernoemd (de Herman Finkers-fuchsia) of over vrienden die afhaakten vanwege zijn ziekte (‘een vriend wens je zelfs je ergste vijand niet toe’).
Opvallend is dat Finkers zich een aantal keer verspreekt. Hij maakt daar geen grapjes over, maar spreekt de zin opnieuw uit. Gelukkig is het de tweede keer altijd raak. Maar het zet me wel aan het denken. Is dit vanwege zijn ziekte? Het moet voor hem toch ook confronterend zijn om een programma te maken over je eigen ziekte, waar je uiteindelijk ten onder aan zal gaan. Maar het kan natuurlijk ook nervositeit zijn.
Finkers oogt in zijn voorstelling als iemand die zijn ziekte heeft geaccepteerd, net als de dood die daarop zal volgen. Want, zegt Finkers, hij heeft in zijn halve leven meer meegemaakt dan een mens in zijn hele leven. Hij heeft namelijk ontzettend veel gezopen...
Herman Finkers -
website
Kleine Komedie -
website
Donderdag 25 Oktober 2007 at 12:03 pm
Boeiende Rory Block eert de blues
Door Serge Julien met foto's van Maarten Grootendorst (klik voor vergroting)
Gezien 21 oktober 2007 in het Paard van Troje, Den Haag.
De naam Rory Block (1949) wordt toch vaak geassocieerd met die prachtige hit Lovin’ Whisky maar daarna wordt het bij een grote groep mensen toch wat stiller. En eerlijk gezegd geldt dat ook voor ondergetekende die Rory Block nooit echt verder heeft gevolgd. En dat is jammer want echte liefhebbers weten dat Rory naast haar singer/songwriter’s talent een niet mis te verstane vertolker is van broeierige blues, zichzelf daarbij niet onverdienstelijk begeleidend op gitaar. De sfeer die ze daarbij vaak creëert gaat terug naar de vroege jaren van de blues. Niet geheel vreemd aangezien Block een zwak heeft voor vroege helden als Willie Brown, Skip James, Tommy Johnson en die andere grote meneer: Robert Johnson. Het is ook deze laatste die gedurende de avond over de schouder van Block lijkt mee te kijken.
Haar laatste CD is getiteld Lady & Mr. Johnson waarop ze de door velen geroemde blues muzikant Robert Johnson eert. Dat doet ze op boeiende wijze en ook live levert ze een prestatie die zoals een andere recensent ooit schreef “doet vermoeden dat Rory Block haar ziel aan de duivel heeft verkocht om in ruil zo te kunnen spelen”. Met een krachtige stem en geïnspireerd gitaarspel waarbij de linkerhand, vaak voorzien van een slide, soepeltjes over de hals schuift en de rechterhand op een percussieve manier de snaren aanslaat, neemt ze ons in haar eentje mee op een tocht langs haar liefde voor de blues.
Block gebruikt geen setlisten. Ze gaat af op de reactie van haar publiek en haakt daarop in. Op die manier verschillen de shows avond aan avond en blijft het voor haar ook interessant om op te treden. Het Paard trekt een schamele 300 nieuwsgierigen waarvan een aantal achter in de zaal het presteren om af en toe wat luidruchtig te praten. Wellicht omdat er vooraf het concert wordt duidelijk gemaakt dat er niet gerookt mag worden op verzoek van Block zelf? Block lijkt zich er niet aan te storen en is prima in haar hum. Ze introduceert ieder liedje met een korte toelichting of anekdote, zit haar gitaar te stemmen, laat zien hoe bluesmuzikanten ieder op hun eigen wijze een gitaarloopje kunnen spelen en zit vaak stampvoetend het ritme van een liedje mee te doen met haar hoge zwarte laarzen.
Naast broeierige blues liedjes als Cross Road Blues, Preaching Blues (Up Jumped The Devil) en Me and The Devil Blue speelt Block ook ballads als het aangrijpende Like A Shotgun en Gypsy Boy dat ze ooit opnam met Stevie Wonder en blijkt daar tijdens het vertellen van een anekdote nog steeds van na te genieten. Natuurlijk ontbreekt ook Lovin’ Whisky niet waarmee bij een hoop aanwezigen gelijk de herkenning daar is.
Tegen het einde van Rory’s performance doet zich een opeenstapeling van kleinschalige incidenten voor die op een gegeven moment hilarisch overkomen: eerst snijdt ze een vinger aan een van haar gitaarsnaren als ze na het applaus een misstap doet op het verhoogde podium en zichzelf maar net kan redden van een volledige val. Vervolgens presteert ze het om de verkeerde kant van het podium af te lopen. Zelfs in de toegift waarin ze acapella de blues uit de toppen van haar tenen zingt, knettert de microfoon aan alle kanten als ze het snoer wel erg ongelukkig vasthoudt. De zangeres geeft er een humoristische wending aan door te vertellen dat als er bij haar een ding mis gaat de rest ook misgaat. Het doet allemaal niks af aan een prima performance met uitermate boeiende bluesvertolkingen.
Long live the blues! Long live Rory Block!
Rory Block -
website
CD’s
Lady and Mr. Johnson
Best Blues and Originals
