Onderwerp: POP-ROCK

Vrijdag 14 September 2007 at 9:52 pm

The Police is ook na 30 jaar nog steeds genieten

The Police
The Police
The Police

Door Aukje met foto's van Planet.nl (klik voor vergroting)
The Police in Amsterdam Arena Donderdag 13 september 2007


The Police viel in 1984 uiteen vanwege ruzies in de band. Vooral drummer Stewart Copeland kon het niet verteren dat Sting meer verdiende dan de overige bandleden. Op zijn drumstel had hij zelfs de tekst ‘fuck off you cunt’ geschreven die letterlijk op Sting sloeg.
In 1986 traden ze nog een keer op en gingen ze de studio in om nieuw materiaal op te nemen, maar Sting vertikte het om zijn nieuwe nummers aan The Police te geven. Dus namen ze oude nummers op. Sindsdien hebben ze niet meer samen gespeeld. Maar 30 jaar na de oprichting van The Police, staan ze toch weer samen op het podium. Sting heeft de overige bandleden overgehaald om vermoedelijk nog wat geld te verdienen met The Police, want ten tijde van hun succes zijn ze opgelicht.

Maar wanneer ik naar The Police kijk in de Amsterdam ArenA, heb ik niet het idee dat ze weer dikke vrienden zijn geworden. Er is weinig tot geen contact met elkaar, ieder houdt zich bezig met zijn eigen instrument. Daardoor is het concert vlak, al geniet een ieder wel van zijn eigen spel. Zeker in het begin kijkt Sting glunderend de zaal in. Copeland kan het niet laten om steeds zijn drumstokken in de lucht te gooien zonder ze op te vangen, hij pakt gewoon een nieuw setje. Ook worden nummers uitgerekt waarbij ruimte wordt gecreëerd voor de goede gitaarsolo's van Summer.
The Police
The Police
The Police


Opvallend is dat ze alledrie ‘jong’ zijn gekleed. Sting draagt een mouwloos wit shirt met een zwarte strakke broek. Gitarist Summer mag dan een wijder t-shirt dragen maar heeft ook een zwarte strakke broek aan. Drummer Copeland ziet eruit als een jogger: een strak sportshirt, een sportband om zijn hoofd, witte handschoenen en een strakke witte broek. Voor hun leeftijd zien ze er verdraaid goed uit. Leuk detail is dat Sting op zijn oude afgeragde bas speelt.

Ze openen de avond met ‘Message in a bottle’, waardoor het publiek meteen los gaat. En waar ik een aaneenschakeling van hits verwacht, kiest The Police ook voor ander materiaal, zoals ‘Driven to tears’, ‘Hole in my life’ dat overgaat in ‘Hit the road Jack’ en ‘Voices inside my head’ dat overgaat in ‘When the world is running down’. Tijdens het nummer ‘Invisble sun’ worden foto’s getoond van kinderen die te maken hebben met armoede, oorlog, natuurgeweld of misbruik. De foto’s zijn gemaakt door een vriend van Sting, Bobby Sager.

Het is soms even wachten tot er weer een megahit wordt gespeeld en dat wachten lijkt het enthousiasme van het publiek te temperen. Maar wanneer ‘Every little thing she does is magic’ wordt ingezet staat iedereen wild te dansen op de stoelen. De band trakteert het publiek daarna nog op ‘De do do do, de da da da’, ‘Can’t stand losing you’ en de klapper ‘Roxanne’, waarmee de setlist wordt afgesloten.

The Police
The Police
The Police


Bij het eerste nummer van de toegift, ‘King of Pain’, gaat drummer Copeland, ooit de beste drummer van de wereld, net als bij het nummer ‘Wrapped around your finger’ los op een scala aan drumaccessoires wat de nummers sfeervoller maakt.
Het tweede nummer van de toegift, ‘So Lonely’ is goed voor veel springwerk in het publiek en het prachtige ‘Every breath you take’ steelt ieders hart. Met het allerlaatste nummer ‘Next to you’ grijpt de band terug naar het het verleden en laat horen dat ze ooit begon als punkband, en verder is gegaan in de reggae-rock.

Hoewel de nummers lager worden gezongen dan 30 jaar geleden, zingt Sting loepzuiver en overtuigend. Dat doet ook zijn zoon in het voorprogramma, die, als je je ogen sluit, precies als Sting klinkt. Maar ach en wee, dat ArenA-geluid. Daar is een band nog nooit beter van geworden. De band van de zoon van Sting, Fiction Plane, klinkt als een grote brij. Gelukkig voor het publiek komt The Police beter uit de verf. En al is het dan misschien een vlak concert, genieten is het wel, zeker voor de fans van vroeger.

The Police - website en MySpace
Sting - website
Stewart Copeland - website
Andy Summers - website
ArenA - website

Onderwerp: FESTIVAL, STRAATTHEATER

Vrijdag 14 September 2007 at 12:15 am

NEDERLAND IS EEN NIEUW STRAATTHEATERFESTIVAL RIJKER

Banc Public
Delinus
Les Goulus

Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)

Inmiddels, begin september, loopt het zomerfestivaltheater op z’n eind. Vanaf 19 september zijn gerenommeerde straattheatergroepen als (Fr) en (D) nog te gast op het Robodockfestival en speelt in het weekend 21 -23 september de voorstelling Tocht voor het laatst in Amsterdam. Daarna, gedurende het laatste septemberweekend, heeft het festival Overijssel op Straat nog een tweetal voorstellingsdagen in Raalte en Diepenheim. En vervolgens moeten we voor het meeste straat- en locatietheater naar het buitenland.

Maar n ²g is het niet zover. Dat bleek ook afgelopen zaterdag. Eén van de straattheatertoetjes vond namelijk plaats in mijn ‘hometown’ Amersfoort. Het Amersfoorts Theaterterras dat gedurende de zomer bijzondere voorstellingen op niet alledaagse plekken programmeert mocht voor het tweede achtereenvolgende jaar het straattheaterprogramma tijdens de Amersfoortse Keistadfeesten verzorgen. Nou, dat bleek een goede keuze. Know-how genoeg. En daarnaast was er ook een aardig budget, schat ik zo in.
La Familia Goldini
Leandre
Les Goulus


Want maar liefst 15 internationale gezelschappen waren uitgenodigd die pakweg ruim veertig voorstellingen gaven. Ik doe een greep uit het aanbod:
  • Uit Frankrijk kwamen . De groep heeft meerdere loopacts op hun repertoire staan en had de vrijheid gekregen te spelen wat ze zelf wilden. Ze waren in hun “sterkste” formatie gekomen en speelden interactief tussen het veelal argeloze winkelpubliek hun act de Cupido’s. Daarnaast verrasten ze met hun allernieuwste act t.w. The Horseman, drie gekke mannetjes op schattige minipaardjes, het toegestroomde publiek. Eén en al hilariteit.
  • Ook uit Frankrijk kwam . Het gezelschap bestaande uit een man en vrouw was een aantal jaren geleden op het bekende festival Chalon dans la rue gespot. Nu pas speelden ze voor het eerst in Nederland. Een première dus. Het tweetal danste een poëtische voorstelling rondom een oude Singer naaimachine en, heel nadrukkelijk aanwezig, een kledingrek. Tot mijn grote spijt stond de voorstelling midden in een winkelcentrum geprogrammeerd (je moet de sponsoren ook tegemoet komen&hellip). Jammer, want dit kwam de sfeer niet ten goede. Niettemin, een juweeltje!
  • , een Spaanse clown, met zijn compagnon was ingevlogen vanuit het Spaanse festival Fira Tarrega, alwaar hij twee voorstellingen speelde, om Amersfoort met Play te verwennen. Vorig jaar speelde Leandre deze voorstelling gedurende drie dagen op het Oerolfestival onder Brandaris. Toen een groot succes. En nu niet minder. De man heeft geen tekst nodig en maakt van niets iets prachtigs. Zijn observaties, creativiteit en improvisatievermogen maken hem tot een artiest van wereldklasse.
  • Het nog jonge Belgische gezelschap , voortgekomen uit het circuscollectief Woesh en dit jaar winnaar van zowel publieks- als juryprijs van het ISTF in Gent, was ook present. Leuke jonge gasten met een prima show rondom het shaken van drankjes. Naast Gent sloot nu ook Amersfoort hen in haar armen. Kijk ook hier.
  • Ooit van het kleinste circus ter wereld gehoord? heeft het met Fazzoletto. Slechts twintig mensen kunnen per voorstelling naar binnen en niets ontbreekt. Een orkest, trapezeact, leeuwentemmer, fietsacrobaat en een levende kanonskogel. Alles is er. Inclusief de popcorn. In nog geen 15 minuten snelt de voorstelling voorbij.
  • Papieren hoedjes vouwen. Kinderachtig; of niet?! (Fr) was met Chapeau Magique al op menige Nederlandse festivals zoals Lowlands, Deventer op Stelten, Fries Straatfestival en Reuringfestival te gast. Overal waar hij komt wordt de stad opgefleurd met zijn prachtige creaties. Papieren hoeden in allerlei vormen. En&hellipallemaal door de festivalbezoekers zelf vervaardigd. In nog geen 20 minuten! Amersfoort ging ervoor.
Frietcowboys
Circo Ripopolo
Shake That


Het gaat me te ver om alle acts nader toe te lichten maar stuk voor stuk, groot of klein, mobiel of niet, het programma met verder nog (B) (een hele grote botsauto), (erg fraai soort van kermisvliegtuigje, erg cool en nog te zien op Robodock), de (schiet je eigen friet), (Fr) (knappe acrobatiek, Nederlandse première), (B), (B), , , en onaankondigd op de markt (B) was helemaal top.

Een aantal jaren geleden had Amersfoort Etcetera La Strada dat veel internationaal straattheater programmeerde. Gezelschappen als o.a. Friches Theatre Urbain, Cie. Jo Bithume, Sèmola, Palo Q Sea, Paka en Irrwisch waren te gast. Het was altijd iets om naar uit te kijken. Later kreeg het festival de naam Festival Etcetera. De omvang van het straattheateraanbod binnen de programmering nam snel af. Tegenwoordig omvat Festival Etcetera vooral veel (betaalde) voorstellingen in tentjes of op locatie. Een tendens die veel Nederlandse zomerfestivals volgen. Amersfoort leek min of meer straattheaterarm geworden. Zonde.

Nu na het meemaken van de eerste officiële editie van KIS oftewel Keistad Internationaal Straattheaterfestival denk ik dat Nederland naast de al veelal gratis toegankelijke straattheaterfestivals als Deventer op Stelten, Fries Straatfestival, Overijssel op Straat, het Reuringfestival, Buitengewoon Doetinchem weer een mooi eendaags zomerfestival rijker is. Mij doet zoiets helemaal goed. Ik had hierdoor een erg blije dag.

Theaterterras - website
Keistadfeesten - website
Kunsten op straat - website
Chalon dans la rue - website
Robodock - website
Shake that - website
Chapeau magique - website
Leandre & Claire - website
Les Goulus - website
Banc public - website

Onderwerp: JAZZ, FESTIVAL

Dinsdag 11 September 2007 at 10:44 am

Geslaagde tweede dag Pure Jazz Festival

Benny Golson
Phil Harper
Oleta Adams

Door Serge Julien, foto's Berbera van den Hoek (klik voor groter)
Spuiplein Den Haag - 8 september 2007


New Roots in Jazz luidt de ondertitel van de tweede editie van het tweedaagse Pure Jazz Festival in Den Haag. Want naast jazz wordt het begrip breder getrokken aangezien er ook stijlen te bespeuren zijn als soul, hip hop en world. Nog een stapje verder zal er tijdens deze editie aandacht zijn voor de kunst vormen poëzie en proza.

De eerste editie van Pure Jazz had een teleurstellende opkomst maar dat weerhield de organisatie er niet van om op te gaan voor een tweede editie. Met een prima programmering van veelal Nederlandse jazz en crossover acts en een enkele internationale artiesten is het tweedaagse festival niet uitverkocht maar is er wel meer belangstelling dan vorig jaar. Het jazz evenement wordt gehouden in lokaties rondom het Haagse Spui zoals het Lucent Danstheater, Studio 3, Theater aan het Spui en het Mercure Hotel.

De tweede dag bevat met Benny Golson een legende. De inmiddels 78-jarige Golson (vooral bekend van het nummer Killer Joe) loopt er relaxed bij op het podium en blijkt een praatgrage persoon die de nummers aan elkaar praat met leuke anekdotes. Met onder andere Horizon Ahead en Along Came Betty zet hij een prima performance neer waarin alle speelruimte is voor zijn drie uitstekende begeleiders. Terwijl Hans Dijkstal vanuit de foyer in Theater aan het Spui het radioprogramma Jazz op West presenteert staat in de kleine zaal van het theater een jonge muzikant die een aanstekelijke mengeling van jazz en pop ten gehore brengt: Wouter Hamel. Zijn debuut CD is er een van grote klasse en laat een fris geluid horen. Dat weet hij ook zo over te brengen op het podium. Hij wordt bijgestaan door een groep jonge enthousiastelingen waarin gitarist Kofi Anonymous excelleert. Nummers als Cheap Chardonnay, Don’t Ask and Breezy gaan erin als koek. Prachtig is Useless Fraud waarin Hamel alleen met gitaar en zijn prettige stemgeluid dat soms croonend aandoet harten kan doen smelten. Mocht Hamel een volgende keer weer worden geprogrammeerd dan is de grote zaal hem zeker meer dan waardig.

Jules Deelder
New Cool Collective
Wouter Hamel


Terug in het Lucent Danstheater geeft Oleta Adams een prachtig optreden dat afwijkt van haar reguliere concerten. Waar ze normaliter een grote groep muzikanten op het podium heeft, is de bezetting vanavond minimaal met Paul Peterson bas en John Cushon op drums. Als special gast heeft ze trompettist Philip Harper uitgenodigd die niet misselijke invullingen geeft tijdens de nummers. Oleta heeft nog altijd een dijk van een stem en nummers als Can’t Take That Away From Me, New York State Of Mind en een intens Don’t Explain worden in deze setting met een hoop zeggingskracht gepresenteerd.
Een paar meter verderop in een stijlvol Studio 3 vindt de hele avond door een hoop dansbaar werk plaats waaronder het succesvolle Benny Sings met Rednose District.

In de grote zaal van Theater aan het Spui vindt de première plaats van wat later in het jaar een theatertour moet worden van New Cool Collective en Jules Deelder. Het feestelijke jazz/latin geweld van de altijd keurig in pak gestoken heren van New Cool Collective wordt hierin afgewisseld met proza en poëzie over jazz van de charismatische Jules. Dat levert een zeer amusante en smakelijke vertoning op waarin veel plezier is af te lezen van het gezelschap.
Iets later speelt in de kleine zaal New Cool Collective’s Wouter Schueler met zijn band Sinas een enorm ritmisch en melodisch optreden waarbij niet geringe namen als trompettist Rob van der Wouw en drummer Cyril Directie er voor zorgen dat het al toch broeierige festival extra wordt aangezet tot een nog hoger zweetgehalte.

De organisatie van Pure Jazz mag ondanks een net als vorig jaar niet uitverkochte editie worden gefeliciteerd met een prima programmering van artiesten en een uitstekende ongedwongen sfeer op een aangename lokatie. Een derde editie van Pure Jazz verdient een groter publiek!

Pure Jazz Festival - webiste

Onderwerp: VERWACHT

Maandag 10 September 2007 at 3:20 pm

Culturele seizoen barst los in Den Haag

Freek de Jonge
Theater op Uitmarkt Den Haag
Straattheater op Uitmarkt Den Haag

Tekst en beeld van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Zondag was het op de Haagse Lange Voorhout een gezellige boel. In de laatste week dat de beeldententoonstelling Den Haag Sculptuur nog te bewonderen is het ook het toneel van de Haagse Uitmarkt. In het theater Diligentia laten cabaretiers alvast een voorproefje zien van hun voorstellingen die het komende seizoen in de theater te bewonderen zijn.

Alle theaters, gezelschappen, poppodia in Den Haag en ver erbuiten hebben hun kramen opgezet en uiteraard zijn alle programma’s verkrijgbaar. Ook aan straattheater is gedacht. Overal lopen apart uitgedoste figuren rond. Ook zijn er diverse podia opgebouwd. Ook de kinderen zijn niet vergeten. Zij kunnen bijvoorbeeld meedoen aan een workshop Balinese dans. Bij de stand van Het Paard krijgt nieuw akoestisch talent de kans zich aan het publiek te laten zien. Bij Het Paard kennen ze al enige tijd met succes het ‘No Risk Ticket’. Je koopt een kaartje voor een voorstelling en als je binnen een kwartier besluit dat je het niet leuk vind krijg je je geld terug. Het Stadstheater in Zoetermeer wil toneel bekender maken bij het grote publiek. Als je in 100 woorden kan aangeven waarom een toneelvoorstelling niet aan de verwachtingen voldoet krijg je geld terug. Voor deze actie zijn een aantal voorstellingen geselecteerd van o.a. Brecht en Shakespeare. Voor het Escher Museum was een podium opgebouwd waar halverwege de middag Freek de Jonge met band optreedt. Volgens mij is er geen tussenweg bij Freek, of je vind het helemaal niets of je bent fan voor het leven. Dat merkte je ook uit wel aan de reacties van het publiek. Hij is niet de beste zanger maar gecombineerd met zijn manier van anekdotes en sketches blijft het een belevenis hem bezig te zien. Hilarisch was zijn hommage aan Bo Diddley en tot mijn verrassing ‘de vondeling van Ameland’ Een nummer wat uitgebracht is door Boudewijn de Groot maar geschreven is door Freek de Jonge en dat moest natuurlijk iedereen weten.

Wouter Hamel
Toneelgroep De Appel
UItmarkt Den Haag


Het publiek ondergaat een snelle verjongingskuur als hetzelfde podium wordt omgebouwd voor publiekslieveling Wouter Hamel. Deze jonge en hippe zanger geeft vast een voorproefje van wat er komen gaat op het Haagse ‘Pure Jazz’ festival. Hij zet jazz op de kaart bij een nieuw publiek en dat is terecht. Binnen mum van tijd krijgt hij het publiek mee met zijn catchy liedjes. Een paar maanden geleden is zijn eerste cd uitgekomen en daar laat hij wat van horen, en een aantal nieuwe liedjes.

Spectaculair was een heel klein voorproefje van Odysseus, de nieuwste theater marathon van Theatergroep de Appel. Dit vindt geheel plaats op de Hofvijver. Er drijft een vlonder in het midden van het water, waarop een man zit, geheel gekleed in antieke kledij. Er vertrekt een boot met daarin een in het zwart geklede vrouw naar het vlonder. Met veel spektakel, rook en vuur, roeit er een grote antiek aandoende boot naar het vlonder waar alles eindigt met veel vuur in een zinderende finale. Vanaf 18 december is dit spektakel te zien in het Appeltheater. In aanloop op deze voorstellingen worden er enkele literaire middagen georganiseerd. Het belooft weer een prima theaterseizoen te worden.

Odysseus - website
Diligentia - website
Pure Jazz - website
Stadstheater - website
Paard van Troje - website

Onderwerp: LOCATIETHEATER

Zondag 09 September 2007 at 9:36 pm

Cie Barrevoet trekt bomvolle kerk met Echo

Cie Barrevoets
Cie Barrevoets
Cie Barrevoets

Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor groter)

Onlangs, eind augustus was ik op vakantie op Terschelling. Ik ben al bijna 30 jaar vaste bezoeker van het eiland. Sowieso altijd tijdens de Oerolperiode maar nu dus ook. Enigszins tot mijn verrassing zag ik aangekondigd staan dat Cie. Barrevoet, een beeldend theatergezelschap dat zich op het eiland gevestigd heeft, de voorstelling Echo speelde.

Een beetje theatermoe, maar net niet helemaal, had ik me al vroegtijdig bij de speellocatie gemeld. En niet overbodig, zo bleek al snel. Het was weliswaar geen Oerolfestival maar al vroegtijdig was het flink druk. Belangstellenden van allerlei pluimage, ander publiek dan wat op Oerol komt, had zich verzameld.
We werden voor aanvang enthousiast verwelkomd door een jongedame die een soort van corsages uitdeelde. Menigeen werd begroet met een “Goh joh, wat leuk dat je ook gekomen bent”. Of “welkom op de bruiloft”.
Ja, inderdaad, we waren met z’n allen te gast op een soort van bruiloftsplechtigheid&hellip
Cie Barrevoets
Cie Barrevoets
Cie Barrevoets


Echo is een sprankelende poëtische theatervoorstelling die speciaal gemaakt is voor historische kerken. In de voorstelling waarbij live-muziek (op accordeon, cello, trompet, saxofoon, gitaar en orgel), theater en beeld naadloos in elkaar overgaan, speelde in het kerkje van Hoorn. De kerken waar de voorstelling speelt staan met al hun specifieke architectonische kenmerken centraal in de voorstelling, evenals het orgel, dat tijdens de voorstelling bespeeld wordt door concertorganist Gert Oost.
De voorstelling die zowel humoristisch als muzikaal is gaat over herinneringen, over seizoenen en over de tijd die zijn sporen nalaat. Het is als het ware en beeldend verhaal over het leven zelf, over jeugd en volwassenheid, over onbevangenheid, over de herfst, over wijsheid en over de stilte van de dood.
Door de ogen van de oude koster zien we het gebouw en de mensen die er hun herinneringen hebben achtergelaten.

Gedurende een uur heb ik me zeer goed geamuseerd. Vele anderen, afgaande op hun reacties, ook. Waren er dan ook nog minpuntjes? Vast wel. Ik had een goede plek maar omdat het eigenlijk (veel) te vol was zullen ook veel mensen dingen gemist hebben. De zichtlijnen waren ver van ideaal.
Jammer.

Cie Barrevoets
Cie Barrevoets
Cie Barrevoets


De voorstelling toert nog tot medio september door vooral Noord Nederland. Check de website voor de data.

Cie Barrevoets - website

Spel/Concept:
Mariela Melani, Judith Oost, Martin de Nooij, Giovanni Delfino

Eindregie: Terence Roe
Live muziek en compositie: Gert Oost, Chris Corstens en spelers
Digitale muziek: Studio C72 (Paul Cupido en Alien B)
Techniek en assistentie: Carlo Magnani,
Vormgeving en productie: Compagnie Barrevoet.