Dinsdag 08 September 2009 at 2:20 pm
PRESENTATIE NIEUW JAZZ-LABEL ETCETERA NOW TIJDENS AANGENAAM KLASSIEK EN AANGENAAM JAZZ 2009
Door Rik van Boeckel, foto's Hans Speekenbrink (klik voor groter)
Gisteren in de Hermitage in Amsterdam, presenteerde distributie- en platenmaatschappij Codaex EtceteraNow als het zusterlabel van het gerenommeerde klassieke muzieklabel Etcetera. Dit gebeurde tijdens de presentatie van de campagnes Aangenaam Klassiek en Aangenaam Jazz 2009 in de Hermitage in Amsterdam. Het eerste album ‘Kosmo' van de Griekse zangeres Maria Markesini werd met trots gelanceerd.
EtceteraNow zal zich vooral sterk maken voor jazz, pop, soul en brazil en alles daar tussen in. Als labelmanager en producer is Harry Velleman aangetrokken. Eerder werkte hij bij Munich en Foreign Media. Hij produceerde onder meer saxofonist Tineke Postma wiens album The Traveller als re-release op het nieuwe label zal verschijnen.
Paul Jansen, managing director van Codaex, opende de middag in de Poesjkinzaal en in het Auditorium
Lees Verder
Zondag 19 April 2009 at 5:00 pm
Annie M.G. Schmidtprijs toegekend aan Dorine Wiersma voor Stoute Heleen
Foto's Hans Speekenbrink (klik voor groter)
Dorien Wiersma wint Annie M.G. Schmidtprijs
In het Amsterdamse Theater Bellevue is vanmiddag de Annie M.G. Schmidtprijs voor het beste theaterlied van 2008 toegekend aan Dorine Wiersma voor Stoute Heleen. De prijs werd uitgereikt door de directeur-generaal van Cultuur en Media, Judith van Kranendonk, die minister Ronald Plasterk verving.
Volgens de jury is de tekst 'Scherp, grappig en exact, terwijl de melodie die tekst zeer adequaat ondersteunt'. De jury is volgens het rapport ook onder de indruk van het feit dat Wiersma het lied niet alleen zingt, maar ook zelf heeft geschreven. ,,We hebben met de hele jury smakelijk gelachen en geloven vast dat Annie hier ook veel plezier aan zou hebben beleefd'', aldus het rapport. De jury bestond uit Nico Knapper, Martine Bijl, Marnix Kappers, Robert Jan Stips en Renske Wels.
Vorig jaar won Wende Snijders de prijs voor haar lied De Wereld Beweegt. Eerder kregen onder meer Daniël Lohues (met Annelie), Jeroen van Merwijk (met Dat vinden de Jongens Leuk) de prijs. Het is de zeventiende keer dat de prijs werd uitgereikt.
Lees Verder
Vrijdag 17 April 2009 at 09:17 am
CD: LOTZ OF MUSIC – BITE!
Label: LopLop
Catalogusnr: LC13310
Jaar: 2008
Website: www.loplop.nl
Waardering: ***1/2
De nieuwe cd van fluitist Mark Alban Lotz valt in de categorie vrije Improvisatie. De muzikanten op Bite! maken handig gebruik van die vrije ruimte. Alles komt namelijk langs op deze CD.
“19 tracks of underwater music performed by the serene sounds of Lotz of Music: a dutch view on fish featuring the electrifying sounds of the brim bram!” zegt de hoestekst, maar of dat alles duidelijk maakt…
Lees Verder
Dinsdag 14 April 2009 at 07:41 am
Kunstbende Overijssel bulkt van het talent
Tekst en beeld Henry Krul
Op 27 juni vindt in De Melkweg in Amsterdam de landelijke finale van de Kunstbende plaats. Kunstbende, opgericht in 1991, organiseert jaarlijks een wedstrijd voor jong creatief talent tussen 13 en 18 jaar in Nederland. Naast de wedstrijd biedt Kunstbende ook workshops aan en verzorgt zij coachingstrajecten voor jongeren.
Nu, in het Paasweekend, lijkt 27 juni nog ver weg maar de tijd vliegt. Een paar weken geleden zijn de regionale voorrondes, 14 in totaal, begonnen.
Afgelopen zaterdag was het in Odeon De Spiegel in Zwolle zover. De voorronde van de provincie Overijssel. Vanaf 12.30 uur groeide de rij deelnemers en fans voor de deur van het theater.
Lees Verder
Woensdag 07 Januari 2009 at 5:13 pm
Live in de 21e eeuw:
Door Annemiek Barnouw (klik op de plaatjes om alle flyers te zien)
Voor kunst- en vooral voor muziekliefhebbers veranderde er veel in de 20e eeuw. Door opname- en uitzendtechnieken konden we ‘opeens’ muziek en beeld op een andere plek of tijd bekijken. Er zijn natuurlijk veel mijlpalen en mijlpaaltjes in muziek en technologie, voor iedereen zit er wel een juweeltje bij. Een persoonlijke mijlpaal was voor mij het Live Aid concert in de jaren tachtig: een hele dag popconcerten van over de hele wereld en je kon het live volgen via televisie. Een hele dag, 24 uur lang, televisie, dat was toen al heel wat. Eigenlijk was Live Aid al een soort degradatie van het begrip ‘live’. Wat je zag gebeurde wel op dat moment, maar je was er niet bij. Live CD’s, en nu DVD’s, zijn in wezen ook een slap aftreksel van een echte live betekenis, maar toch levendiger dan veel gepolijste studioproducties.
Vorig jaar boden een paar bioscopen (Pathé Tusschinski, Pathé Buitenhof en Cinemec in Ede) voor het eerst live-uitzendingen van de New York Metropolitan Opera (Met). De Met biedt van een aantal zaterdagmatinees een live, digitale uitzending naar bioscopen in verschillende landen in de wereld, van Japan tot Hongarije en van Zwitserland tot Mexico. Allemaal heel spannend, en geweldig dat de Met zo meer publiek weet te krijgen en dat de drempel voor opera lager wordt, alleen… Maakt het wat uit of je een opera van de Met live ziet, of gewoon op de ouderwetse manier: een keer als de filmrol (of de disk) met de film fysiek in je bioscoop is? Waarschijnlijk is dit een rechtenkwestie: hardcopies van films blijven bestaan en kunnen steeds weer bekeken worden. Maargoed, dat geldt eigenlijk ook voor elke ‘gewone’ film. Het is ook mogelijk om Met-producties via internet te kijken.
De Nederlandse Opera (DNO) bracht afgelopen jaar drie van hun opera’s uit in de bioscoop. In een speciaal programma reisden de drie opera’s langs veertien bioscopen en filmhuizen in Nederland. Een project dat een groot succes was, maar wat dit jaar waarschijnlijk geen opvolging krijgt. De Nederlandse Opera kan dit project niet bekostigen uit de huidige subsidiegelden, want die zijn voor het maken van opera en niet voor het maken van film. Helaas zijn er (nog) geen middelen beschikbaar om dit toch vrij prijzige project weer aan te pakken. In juni 2009 zal wel geëxperimenteerd worden met een videoscherm in het Oosterpark, waar de Carmen live gevolgd kan worden.
In Berlijn helpt de Deutsche Bank de Berliner Philharmoniker wat dat betreft. Op 6 januari 2009 opende daar de digitale concertzaal. Via je internetverbinding kan je live, tegen een gering bedrag concerten vanuit de Philharmonie in Berlijn volgen. Gisteren zag ik zo voor vijf euro ‘de Berliner’ onder leiding van Sir Simon Rattle de Eerste Symphonie van Brahms spelen. Mijn laptop was verbonden met mijn televisie en mijn stereo en zo kreeg ik goed beeld en geluid binnen. De digitale concertzaal is een aparte dochter van het orkest en wordt echt als een apart bedrijf gerund. Om de overlast van het maken van beeld- en geluidsopnamen voor het reguliere publiek zo min mogelijk te maken, zijn in de zaal microfoons en camera’s ingebouwd. De vijf camera’s worden met een joystick bediend vanuit de videoruimte. Zo kunnen ze met vijf personen een uitzending maken, en dat is beduidend minder dan voor een ‘reguliere’ televisie-uitzending.
De kwaliteit hiervan is absoluut acceptabel, door de vijf camera’s en een eindregie heb je steeds de juiste mensen in beeld en wisselt het beeld af van close-up naar het volledige orkest. Soms valt wel op dat de camera’s door één persoon bediend worden, dan klopt de inkadering niet helemaal, zo was Simon Rattle zo nu en dan wat bewegelijker dan de cameraman bij zijn instelling bedacht had, maar dat was niet storend. Ook het geluid was goed, met een partituur op de bank kon ik alle goed partijen volgen en ik denk dat de beperking eerder mijn stereoapparatuur was dan de kwaliteit van het geluid vanuit Berlijn. In het concert zaten twee momenten dat ik me afvroeg of het een klein hikje was of dat het mijn concentratie was die even weg zakte.
Simon Rattle is zelf erg gecharmeerd van de digitale concertzaal, volgens hem is de tijd er nu rijp voor gezien de kwaliteit van geluid en beeld die nu verzonden kan worden. Hij verwacht niet dat het ten koste zal gaan van de live bezoeken aan de Berliner: “men zal het gebruiken als ze het nodig hebben”, waarbij zowel tijd als plaats een argument zijn om niet naar de concertzaal te komen.
Voor de musici is het alleen wel even wennen “we have to be careful with our facial hair and red noses”. Alleen is voor alle uitvoerenden het belangrijkste dat het orkest een zo breed mogelijk bereik heeft, een daar helpt deze nieuwe manier van muziek verspreiden zeker bij. Het is moeilijk om kaarten te krijgen voor de Berliner, het orkest speelt thuis, in Berlijn, eigenlijk altijd voor een uitverkochte zaal en datzelfde geldt voor de concertreizen. Zo kunnen meer mensen genieten van de concerten en zijn ze niet afhankelijk van een bioscoop of omroep die besluit deze concerten te vertonen.
Het bedrijf dat is opgericht voor deze digitale concertzaal heeft een flinke financiële injectie gehad van de Deutsche Bank. Dit is een subsidie, maar alleen als investering. Het is de bedoeling dat over drie tot vijf jaar de digitale concertzaal haar eigen broek op kan houden. Dit zal ook lukken als elk concert door 5000 tot 7000 muziekliefhebbers bekeken wordt.
Een concert thuis vereist wel een andere voorbereiding dan in de concertzaal: niet vergeten ook de vaste telefoon uit te zetten, hetzelfde geldt voor de deurbel en de katten moeten van te voren eten gehad hebben. Je mist natuurlijk wel het directe gevoel vanuit de concertzaal, maar de beleving is groter dan met een gewone CD. Daarmee wordt live in de 21ste eeuw geen grootschalige happening, geen high tech omgeving, maar wel een individuele belevenis, lekker thuis op de bank met de kat op schoot.
De Met in de bioscoop
Eerstvolgende voorstelling 10 januari La Rondine (Puccini)
In Amsterdam, Den Haag, Groningen en Rotterdam
In Ede
In Geleen
De Met op internet
Kosten:
• een jaarabonnement voor $ 148,99
• een maandabonnement voor $ 14,99
• Losse opera $ 3,99 of $ 4,99 (HD)
• Gratis uitproberen voor 7 dagen
Berliner Digital Concert Hall
Kosten:
• Een jaarabonnement voor de rest van dit jaar € 89 (vol jaar € 149), voor zowel live concerten als het archief
• Eén concert: € 9,90
• Educatieve programma’s: gratis
Eerstvolgende concert 11 januari 20.00 uur
Berliner Philharmoniker
Zubin Meta Dirigent
Murray Perahia Piano
Elliot Carter
Three illusions für Orchester
Ludwig von Beethoven
Klavierkonzert Nr. 4 G-dur op. 58
Richard Strauss
Symphonia domestica op. 53
