Onderwerp: GOUDEN BOEKJES WEBLOG

Maandag 14 April 2008 at 12:19 am

Rituelen: voor en na de voorstelling

Na een spetterende première in de Stadschouwburg Amsterdam zijn we inmiddels alweer een paar weken on the road. Van Groningen, naar Rotterdam, naar Winschoten, Hengelo en Leeuwarden. We gaan het hele land door met ons busje. Elk theater heeft weer z’n eigen sfeer en eigen publiek.

Vorige week speelden we in het Oude luxor in Rotterdam en daar hadden de technici een heuse gele taxi gebouwd. Daar konden de kinderen na afloop in de foyer in spelen. Wat ontzettend leuk en creatief! En in Leeuwarden hingen er allemaal mooie tekeningen van de Gouden Boekjes. Als je dan zo’n theater binnenstapt is het eigenlijk al goed. Dan zijn de files al bijna vergeten. Maar dan moet er natuurlijk ook nog gespeeld worden. En dat niet alleen. Zoals ik al eerder zei is dit een voorstelling met heel veel verschillende decorstukken en verkledingen. Iedereen is verantwoordelijk voor z’n eigen spullen. Dus als we het theater in komen gaat iedereen zijn eigen spullen op de juiste plek klaarzetten. In het begin waren we hier wel zo’n drie kwartier mee bezig. Ook omdat je alles natuurlijk dubbel wil checken. Ligt mijn snor op de juiste plek, staat die trap daar goed, en waar is mijn brandweerauto eigenlijk gebleven? Nu we wat vaker hebben gespeeld gaan de voorbereidingen steeds vlotter.

Voor mij hoort het echt bij de voorstelling. Zo hebben Steyn en ik bijvoorbeeld de taak om het schimmenspeldoek op de juiste manier op te vouwen en zo neer te leggen dat ‘ie klaar is voor gebruik. Dit doen we inmiddels zonder woorden, omdat we precies weten wat we moeten doen En het is misschien een raar bijgeloof, maar ik denk op dat moment altijd; hoe netter en sneller we het doek opvouwen, des te beter wordt de voorstelling.

Zijn we scherp? En voelen we elkaar aan? Dan is het een uur knallen!
En na afloop volgt een opruimritueel. Dan merk je aan iedereen hoe het ging. Soms staan we zingend op te ruimen, soms staan we een beetje te lanterfanten en af en toe kunnen we elkaar wel in de haren vliegen. Maar er is altijd weer een moment dat we allemaal het gevoel hebben dat we vliegen&hellip&hellip.

GreetZ Dorien
Op reis met de Gouden Boekjes - website

Als je alle logjes van Dorien wilt lezen klik dan hier.