Vrijdag 24 November 2006 at 5:41 pm
Sunday Night Jazz “ René van Beeck & Friends
Door Aukje met foto's van Jan Anno Boonstra (klik voor vergroting)
Gezien op 19“11“2006 in Cristofori Amsterdam
Elke eerste en derde zondag van de maand nodigt contrabassist René van Beeck jazzmusici uit om in de intieme sfeer van de bovenzaal van Cristofori een informele jazzavond te verzorgen. Niet alleen grote namen passeren de revue, maar ook aanstormend talent. Zoals afgelopen zondag, wanneer zangeressen Renske Taminiau en Myrte Buys elk een set voor hun rekening namen. Renske en Myrte werden begeleid door Rob van Bavel (piano), Jasper van Hulten (drums) en René van Beeck (contrabas).
Renske heeft haar eigen band, treedt op in de Sugar Factory met Wicked Jazz Sounds en toerde samen met Daniëlle van den Stoom als achtergrondzangeres in het programma ‘Basement Bargains’ van Mathilde Santing.
Myrte bracht dit jaar haar debuutcd ‘Pretty Eyes’ uit, toerde met The Glenn Miller Orchestra door Europa en eindigde in 2005 samen met Léah Kline en Anne Chris als vierde in de finale van het Nederlandse Jazz Vocalisten Concours.
Renske bijt het spits af met de originele soundtrack van The Wizard of Oz, ‘Soon as I get home’, in de film gezongen door Diane Ross en later gecovered door o.a. Lizz Wright. Meteen is te zien dat ze het nummer voelt en met haar openheid naar het publiek toe kan ze dat gevoel goed overbrengen. In combinatie met haar warme en donkere altstem is het prettig luisteren en kijken naar Renske.
Naast Lizz Wright is Kurt Elling haar grote inspiratiebron. Van zijn cd ‘Close your eyes’ zingt ze twee nummers: de titelsong ‘Close your eyes’ en ‘Never say goodbye’. Tijdens ‘Close your eyes’ geeft ze een improvisatie weg en het eind van het nummer sluit ze af met een hoge en spannende uithaal.
Voor haar tweelingzus Caat zingt ze het prachtige nummer ‘Caat’, met als boodschap dat je als tweeling nooit alleen bent. Dan is het tijd voor ‘Dienda’, een song geschreven door de veel te vroeg overleden componist/pianist Kenny Kirkland met lyrics van Sting, van wie Renske een masterclass volgde.
In het volgende nummer ‘My foolish heart’ daagt ze al improviserend contrabassist René van Beeck uit in een vier om vier. Een leuk intermezzo dat met luid applaus wordt ontvangen door het publiek.
Zoals gezegd sluit ze haar optreden af met ‘Never say goodbye’. Ze heeft voor de minder gangbare nummers gekozen en daardoor een interessant repertoire aangeboden. Daarbij geniet ze van elk woord dat ze zingt, is haar tekstinterpretatie van een hoog niveau en verovert ze met haar warme stem het publiek. Een talent, waar we vast nog veel van gaan horen.
Na de pauze betreedt Myrte het podium. Tijdens het eerste nummer ‘Day in day out’ horen we meteen het verschil met Renske. Myrte zingt minder jazzy, heeft een heldere klank en brengt minder variatie aan in de melodielijnen. Ook haar repertoire verschilt met dat van Renske, aangezien Myrte eerder kiest voor de gangbare standards , want ze zingt graag ‘mooie’ liedjes. Maar net als Renske staat ook zij zeker op het podium en is open naar het publiek toe. Technisch gezien is het allemaal dik voor elkaar. Bij prachtige maar moeilijke ballads als ‘With every breath I take’ en ‘My funny valentine’ heeft ze alle noten perfect onder controle.
Haar debuutcd is vernoemd naar het nummer ‘Pretty Eyes’ van Horace Silver, dat zij ook deze avond zingt. Tijdens het optreden zien we een veelvuldige glinstering in haar eigen ‘pretty eyes’, die tevens de cover sieren van haar debuutcd en het publiek vertellen dat ze geniet van het optreden.
Ze zingt nummers als ‘New York state of mind’, ‘Come rain or come shine’ en ‘The music that makes me dance’. Met het swingnummer ‘Do nothing ‘till you hear from me’ sluit ze af, en neemt een warm applaus in ontvangst.
Natuurlijk volgt er een toegift van hun samen. Het publiek zou niet anders willen! Ze zingen een nummer met een boodschap: ‘Everything must change’. Dit doen zij tweestemming, en wel op verschillende manieren wat aantoont dat ze zich hebben voorbereid, en dat wordt gewaardeerd.
Renske en Myrte zijn twee zangeressen met een geheel eigen stijl, die het stempel aanstormend talent terecht hebben verdiend. Op jonge leeftijd hebben ze reeds een imposante cv opgebouwd, die ongetwijfeld nog verder uitgebreid zal worden. We hopen in ieder geval nog veel van ze te horen.
Renske Taminiau -
website
Myrte Buys cd (ze heeft geen eigen site) -
website
Sunday Night Jazz -
website
Maandag 23 Oktober 2006 at 7:56 pm
Polarbear op glad ijs
Door Lana de Wit met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor groter)
Onverstoorbaar nemen de vier mannen van Polar Bear hun instrumenten ter hand. Een gedempt applaus van het publiek. Gedempt omdat er maar ongeveer 25 man in de kleine zaal van het Paard in Den Haag aanwezig zijn. Een even zo bescheiden welkom van frontman Seb Rochford vanachter zijn drumstel en het gezelschap gaat van start. Onder ritmische aanvoering van drums en contrabas, klinken strak en jazzy de tonen van de twee saxofonen. Een tikje bombastisch af en toe. Dan zijn de klanken weer wat losser en klinken ze, geheel in de stijl van jazz, als een vrije improvisatie om vervolgens weer strak door de musici in het gelid te worden getrokken.
Dan wordt John Leafcutter aan het gezelschap toegevoegd. Met zijn experimentele computergestuurde geluiden lift hij mee op de muziek van Polar Bear door deze te voorzien van een mix ingeblikte geluiden. Dan weer schrille hoge tonen dan weer snerpende lage tonen. Het geluid van zijn ‘muziek’ staat harder dan dat van de andere instrumenten. Dit is in eerste instantie niet zo erg maar als zijn indringende geluiden meegaan in het geïmproviseer van de band en de boventoon gaan voeren, wordt het pijnlijk voor de oren. Leafcutter lijkt teveel op te gaan in zijn eigen gefreak dan zich aan te passen aan de klanken van Polar Bear.
De bandleden van Polar Bear lijken aan de krasse scheurende geluiden van Leafcutter geen aanstoot te nemen. Ze geven hem zelfs de ruimte om zijn ding te doen. De geluiden van Leafcutter worden een stoorzender door de mooie nummers van Polar Bear. Maar tegen het einde van de set lijkt Leafcutter zich meer in de muziek te schikken, ook al staat zijn geluid nog steeds te hard. Hij en Polar Bear komen tot elkaar en dan pas komt deze relatie echt goed tot zijn recht! Wordt het toch nog feest!
Ondanks de karige opkomst is bandleider Seb Rochford niet te beroerd voor een toegift. Twee nummers zelfs! Met dezelfde virtuositeit en hetzelfde spelplezier leveren de vijf muzikanten de nummers af aan het belangstellende publiek. De spelkwaliteiten van de musici staan buiten kijf maar enige introspectie kan geen kwaad.
Polarbear -
website
Zondag 22 Oktober 2006 at 10:30 pm
Unieke samenwerking van Ceumar met Mike del Ferro Trio
Door Marina den Hartog met foto's van Sang-Myung (klik voor vergroting)
Gezien in KIT Tropentheater Amsterdam op 21 oktober 2006.
Het nummer “Feels like Summer” waarmee het Mike del Ferro Trio het concert begint, brengt ons meteen in Braziliaanse sferen. Het klinkt als bossa met heel eigen geluid vanwege de onmiskenbare invloeden uit de jazz. Mike del Ferro loopt naar de microfoon, stelt het trio voor en vertelt hoe het contact met de Braziliaanse zangeres/gitariste Ceumar is ontstaan.
Plataforma Brasil-Holanda, een uitwisselingsprogramma tussen Braziliaanse en Nederlandse musici, bood Mike del Ferro en Olaf Keus vorig jaar de mogelijkheid om in Brazilië op te treden. Tijdens een benefietconcert in São Paulo hebben zij Ceumar ontmoet en met haar een nummer gespeeld. Meteen is toen besloten om vaker met elkaar te gaan samenwerken. Olaf Keus heeft ervoor gezorgd dat Ceumar vanavond in Amsterdam optreedt.
Als Ceumar op het podium komt, pakt zij meteen haar gitaar. Aan de manier waarop ze speelt, is te horen dat zij klassiek geschoold is. Het is “Dindinha” van haar gelijknamige cd. Wat een verrassing. Ceumar heeft een bijzonder mooie stem. Ze zingt zacht en verfijnd, maar tegelijkertijd is haar stem vol en warm. Zij vertelt dat het de eerste keer is dat zij in Amsterdam optreedt en is blij dat ze vanavond in dit leuke theater staat.
Het concert is een aaneenschakeling van nummers van de cd’s die Ceumar heeft uitgebracht. Brazilië is een land met een enorme diversiteit aan muziekstijlen. We horen muziek uit alle regio’s. De arrangementen en interpretaties zijn uiterst subtiel. Het is een genot om naar te luisteren. Het feit dat de musici nog maar zo kort met Ceumar samenspelen “ het eerste concert was op 15 oktober “ zorgt voor een heel speciale dynamiek. Voor iedereen is het steeds weer nieuw wat er gebeurt. Dit maakt het concert zo intens. Het enthousiasme van de stuk voor stuk fantastische musici is duidelijk zichtbaar, maar ook voelbaar in de zaal. Dit is passie!
Na afloop spreken we drummer Olaf Keus die ervoor gezorgd heeft dat Ceumar vanavond in Amsterdam optreedt. Na de ontmoeting met Ceumar vorig jaar in São Paulo, heeft Keus haar in het voorjaar opnieuw ontmoet in Brazilië. Vervolgens is hij alles in het werk gaan stellen om Ceumar naar Europa te halen voor een tournee van twee weken in Nederland en België. Keus vertelt dat ieder concert anders is. Elke avond worden er nieuwe nummers gespeeld. Vanavond was dat het geval met het nummer “Achou!” dat we horen in de toegift. Hiermee heeft Ceumar onlangs een prijs gewonnen tijdens een muziekconcours in Brazilië.
Ceumar komt uit muzikale familie en is geboren in het zuiden van de staat Minas Gerais. Er was altijd muziek in het gezin. Als kind speelde zij piano en op haar zestiende is Ceumar begonnen met gitaar omdat ze daarop gemakkelijker kan componeren. Ze wint meteen een eerste prijs op een festival. In het interview zegt ze: “O violão é o meu universo” (De gitaar is mijn universum). Ceumar vindt het fantastisch om met het Mike del Ferro Trio te werken. Jazzmusici spelen zo anders dan de musici van haar vaste begeleidingsband. De jazz biedt veel ruimte voor improvisatie en eigen interpretatie. Dit maakt het deze samenwerking zo fantastisch. Hopelijk blijft het niet bij deze ene keer, maar komt er een vervolg!
De komende week nog te zien:
22 oktober Zuiderpershuis “ Antwerpen België
24 oktober Grand Theater “ Groningen
26 oktober Landgoed Roepean “ Ottersum
29 oktober Kerk Ruigoord “ Ruigoord
Bezetting:
Ceumar “ zang, gitaar
Olaf Keus “ drums
Mike del Ferro “ piano
Frans van der Hoeven “ contrabas
Woensdag 27 September 2006 at 08:00 am
World Granny: Swingende Old Stars in Vredenburg
Tekst World Granny foto's Hans Speekenbrink
Ouderen futloos? Niets van waar, dit bleek wel tijdens het WorldGranny fetsival, afgelopen zondag, waar internationale seniore artiesten de sterren van de hemel speelden. Dit jaar werd voor het eerst in Vredenburg een festival georganiseerd door WorldGranny, waar aandacht werd gevraagd voor de ouderen in ontwikkelingslanden.
De presentatie was in handen van Gerda Havertong, die zelf regelmatig meedanste tijdens het festival. Tsehaytu Beraki uit Eritrea gaf de aftrap voor de optredens, met de krar (harp- gitaar) speelde zij zeer bijzondere muziek, bijna hypnotiserend. Echter deze rust werd snel verstoord door de Taraf De Haidouks, oftewel de charmante bandieten. Zij gaven een show weg waarbij het publiek totaal uit zijn dak ging, de drie toegiften die door het publiek werd gevraagd getuigt hiervan.
Ook van nationale bodem verscheen er een seniore artiest, onze eigen Liesbeth List. Met liedjes uit het hart gegrepen zong het publiek mee. Het festival werd vervolgens swingend en spetterend voortgezet door Tania Maria. De Braziliaanse zangeres gaf veel energie aan de zaal, het levende bewijs dat ouderen wel degelijk weten wat feesten is. Volgens kenners gaf zij een van haar beste optredens ooit. Manu Dibangu van 73 jaar, de Leeuw van Kameroen, speelde met zijn Soul Kamossa Gang het festival naar het einde toe. De charmes van Manu wist vele harten van het publiek te bereiken.
Echter de grootste klapper kwam aan het eind, alle artiesten van de avond gaven samen nog een optreden weg waarin alle klanken van de wereld waren te horen. De seniore schitterden, het publiek was laaiend, kortom het WorldGranny festival was een succes.
World Granny Website
Zaterdag 26 Augustus 2006 at 11:03 am
Blauwe mannen rode draad op opening Uitmarkt 2006
foto's van Hans Speekenbrink (klik voor groter)