Onderwerp: JEUGD, TONEEL

Zondag 15 Februari 2009 at 5:38 pm

Momo en de Tijdspaarders, een enerverende voorstelling

Momo en de Tijdspaarders Momo en de Tijdspaarders Momo en de Tijdspaarders
Door Tina van der Linden met foto's van Joris van Bennekom

Momo en de Tijdspaarders – Als je, zoals ik, de titel niet meteen herkent als die van een boek van Michael Ende dan is misschien niet je eerste reactie: Dáár moet ik naartoe met mijn 8+ kinderen. Maar we gingen wel, en gelukkig maar.

Van tevoren was natuurlijk de vraag wat het zou zijn: een toneelstuk? een concert? een musical? Het goede antwoord is: muziek-theater, en niet te flauw. Het gaat erg snel, is soms even nauwelijks te volgen, maar achteraf klopt het dan wel weer. Het is spectaculair, onverwacht èn diepzinnig: onder het oppervlakte verhaal zit nog een diepere laag.

De boekenlegger die we bij binnenkomst kregen stelt zomaar een paar vragen: Is tijd recht of rond? Kan tijd stilstaan? Hoe lang duurt een seconde? Moeiteloos aan te vullen met vele andere vragen, tot en met het ultieme: wat is eigenlijk de zin van het leven. Wat is belangrijk, waar moet je je tijd aan besteden. Aan medemenselijkheid, het aandacht geven aan Momo (een bijzonder, alleenstaand meisje die zich uitstekend alleen redt), of aan het achternajagen van weet ik wat voor maatschappelijk succes. Ergens halverwege, als Momo voor het eerst bij professor Hora is, komen Boeddhistische inzichten langs waar je koud van wordt – en dan davert het stuk weer verder.

De muziek van “muzikale alleskunner” Gábor Tarján is geweldig: één cellist en vier slagwerkers, die een breed scala aan instrumenten gebruiken en tussendoor ook in bijrollen het toneel op- en afrennen. Zo is Tarján zelf te zien als de kapper waarmee het stuk begint èn eindigt. Een mooi rond verhaal.

De grijze mannen van de Tijd-Spaarbank doen inderdaad denken aan het eerste deel van the Matrix, zoals regisseur Monique Corvers zelf ook aangeeft. Ook de beklemmende sfeer die ze oproepen, die nog versterkt wordt door de stemvervorming, intonatie en de absurde gedetailleerdheid van wat ze zeggen. We zaten op het puntje van onze stoel – mijn dochter zo letterlijk dat ze er (bijna) afviel.

Er werd veel en creatief gebruik gemaakt van theater techniek en effecten: gegoochel met doeken en licht, spaarzame en functionele decors, en grappige dingen: de agent die schrijft op een tafeltje dat door hemzelf en zijn “slachtoffer” vastgehouden wordt (en nog recht blijft ook), een auto die verbeeld wordt door koplichten en het vasthouden van een stuur. Ook de schildpad Kassiopeia is indrukwekkend in kleding (net genoeg om te zien dat het een schildpad moet voorstellen) en mimiek, niet in de laatste plaats omdat ‘ie een keer lang in een schijnbaar zeer oncomfortabele houding in z’n mandje blijft liggen. Voor mijn kinderen, die zelf op school ook drama-les hebben en regelmatig op de planken staan, erg inspirerend.

Leuk ook om dingen te krijgen: bij binnenkomst een boekje, een boekenlegger en een button, en bij het verlaten van de zaal een bloem (waarvan we inmiddels weten dat de blaadjes staan voor de tijd). Ondanks dat het voor de kinderen al behoorlijk laat was hebben we, onder het motto: voor ons geen Tijd-Spaarbank, nog even de tijd genomen om te chillen: om indrukken te verwerken door erover te praten, en weer terug te keren in het hier-en-nu.

Conclusie: daar moet je dus zeker naar toe met 8+ kinderen (niet jonger, want het is best heftig), en bereid je voor op een enerverende voorstelling.


Onderwerp: TONEEL, MUSICAL, JEUGD

Zaterdag 03 Januari 2009 at 4:18 pm

Anubis ‘De Graal van de Eeuwige Vriendschap’

Anubis: De Graal van de Eeuwige Vriendschap Anubis: De Graal van de Eeuwige Vriendschap Anubis: De Graal van de Eeuwige Vriendschap
Door Fons Meijer en Chantal van den Boogaard met foto's van Annemiek van der Togt

Fans van de populaire televisieserie Het Huis Anubis kunnen deze kerstvakantie hun hart ophalen. Studio 100 komt met de Anubis theatershow ‘De Graal van de Eeuwige Vriendschap’.

Het verhaal gaat over de bewoners die de musical uit het allereerste televisieseizoen opnieuw op willen voeren. Al gauw komen ze erachter dat ze niet het goede decor hebben maar een verzameling museumstukken die voor een museum in Zuid Amerika zijn bedoeld. Tussen al deze bekende en minder bekende kunstwerken vinden ze een Graal met de inscriptie ‘Graal van de Eeuwige Vriendschap’.

Eén van de meiden kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en opent de Graal. Daarmee komt er een geest vrij. Vanaf dat moment ontrolt zich een mysterie. De bewoners staan voor het ene raadsel na het andere, bewoners verdwijnen op mysterieuze wijze om vervolgens levend in een schilderij weer op te duiken. De spanning stijgt. Zou het lukken om alle bewoners weer te bevrijden?

De theatershow heeft een interactief karakter. Zowel bij het oplossen van de raadsels van de geest als door het feit dat er objecten in de zaal verstopt zijn die door de bewoners gezocht worden, wordt het publiek actief bij de show betrokken. 

Anubis: De Graal van de Eeuwige Vriendschap Anubis: De Graal van de Eeuwige Vriendschap Anubis. Foto Chantal van den Boogaard

Voor de spelers van Anubis is dit de eerste theatershow. Onder de bezielende leiding van Jasper Verheugd is er door het team een productie neergezet in de traditie zoals we die inmiddels van Studio 100 kennen. Voor Studio 100 regisseerde Jasper Verheugd o.a. een aantal musicals waaronder Doornroosje, Pinokkio en de Plopshows. Ook met Anubis is Verheugd al bekend; hij regisseerde een aantal afleveringen van de serie.

‘De Graal van de eeuwige vriendschap’ is een spectaculaire show met mooie lichteffecten en illusionisme.
De muziek is van de hand van Johan van den Eede, eveneens een oude bekende. Hij componeerde o.a. de muziek voor de Plopfilms, de 7 musicals, de tientallen CD’s van Samson.

De doelgroep, kinderen van ongeveer 6 tot 12 jaar, blijft van het begin tot het einde geboeid. Het verhaal heeft vaart en dat moet ook want de voorstelling duurt slechts 70 minuten. Muziek, bijzondere effecten en spanning volgen elkaar in rap tempo op waardoor de show blijft boeien.

‘De Graal van de eeuwige vriendschap’ biedt een spannende theater middag of avond, vooral voor het wat jongere Anubis publiek. De voorstelling is van 20 december 2008 tot en met 4 januari 2009 te zien in Nederland en op 7 februari 2009 voor 1 dag in Antwerpen, België.


Onderwerp: JEUGD

Zondag 23 November 2008 at 4:53 pm

Kabouter Plop: Het bezoek van Pinki

Kabouter Plop
Door Chantal van den Boogaard

Vrolijke en uitgelaten kinderen vulden het Theater aan de Parade in Den Bosch. Allemaal waren ze gekomen voor de Nederlandse première van de nieuwste show van hun idool Kabouter Plop, Het bezoek van Pinki.

In ‘Het Bezoek van Pinki’ zien we oude bekenden terug uit de Kabouter Plop speelfilm ‘Plop en de Pinguïn’. Kabouter Lui heeft een brief met een onduidelijk adres. Omdat hij niet weet waar hij hem moet bezorgen, gaat hij samen met zijn en onze kaboutervrienden de brief brengen aan Kabouter Pruts, de uitvinder, die aan de rand van het bos woont. Ze komen in een wonderlijk laboratorium, waar een heel bijzondere uitvinding staat, namelijk een Reismachine.

Als Pruts onverhoopt weg moet, proberen Klus en Kwebbel stiekem Kwebbels geliefde Snorre van de Zuidpool naar hier te halen. Alleen verloopt dit niet zoals het zou moeten. In plaats van Snorre is daar namelijk Pinki de Pinguin. Dan verdwijnt Lui en gaat de machine ook nog eens stuk. Of dit allemaal nog goed komt …. ? Dat is te zien in het theater!

Plop en het bezoek van Pinki is vooral een muzikaal feestje. De verhaallijn is eenvoudig en goed te volgen, ook voor de allerkleinsten. De Ploppertjes gaan zichtbaar op in het verhaal. Er wordt enthousiast geroepen, gezongen en gedanst.

De voorstelling duurt een kleine vijf kwartieren wordt zonder pauze ten tonele gebracht. Precies lang genoeg voor de doelgroep; kinderen vanaf 3 jaar.

Opnieuw is het Studio 100 gelukt een voorstelling te maken die van het begin tot het einde alle Ploppers, Plopvrienden en Plopvriendinnen van het begin tot einde weet te boeien.

De voorstelling is tot maart 2009 te zien in Theaters in Nederland en Vlaanderen en de speellijst is hier te vinden.


Onderwerp: JEUGD

Zaterdag 18 Oktober 2008 at 8:38 pm

Sprookjesboom op reis

Sprookjesboom Sprookjesboom Sprookjesboom
Door Chantal van den Boogaard met foto's van Roy Beusker (klik voor vergroting)

Woensdag 8 oktober vingen de bewoners van ’s lands bekendste sprookjesbos, De Efteling, hun reis langs de Nederlandse theaters aan. Dit heugelijke feit werd gevierd in theater de Lievekamp in Oss.

Voor het eerst in de geschiedenis van de Efteling gaan de bewoners van het bekende Sprookjesbos op reis. Klein Duimpje, Roodkapje, Langnek, de boze Wolf en al hun sprookjesvriendjes reizen langs theaters in heel Nederland. In een sprankelende, swingende voorstelling beleven ze spannende avonturen. Zo blijkt de Sprookjesboom weg te zijn. Dus wie vertelt nu de sprookjesverhalen? Tot overmaat van ramp gaat het vliegend tapijt van Fakir stuk en is Draak de schat van het Sprookjesbos kwijt. Wie is er toch zo in de ban van Roodkapje en lukt het Klein Duimpje om een held te worden?

De voorstelling wordt gespeeld door vier acteurs en tien poppen. Marike Folles speelt Roodkapje en de Heks, Koen Iking is Klein Duimpje, Wolf en Fakir, Nienke van Hassel is Geitje Benjamin en de Draak en Mark Haayema speelt Langnek, Ezeltje Strek je en Ko Kabouter.

Sprookjesboom Sprookjesboom Sprookjesboom

Deze kindermusical is gebaseerd op de populaire animatieserie die in Nederland op Z@ppelin en in België door Ketnet wordt uitgezonden. Bij Sprookjesboom op Reis staat interactie met de theaterbezoekertjes voorop: met vrolijke liedjes, swingende danspassen en de betovering van de Efteling beleven de allerkleinste theaterbezoekers een middag om nooit meer te vergeten. En dat is een succes. De aanwezige kinderen gaan helemaal op in de show en doen enthousiast mee.

De voorstelling is geschikt voor kinderen van 3 jaar en ouder. Het is voor het eerst dat V&V Entertainment een voorstelling produceert specifiek voor deze jonge doelgroep. Wat ons betreft zijn ze daar met vlag en wimpel in geslaagd. Het is een leuke, afwisselende voorstelling die helemaal aansluit bij de belevingswereld van de doelgroep. Het is een voorstelling van alle tijden met veel oog voor de folklore van de sprookjes en de sprookjesfiguren.
Het tempo van de voorstelling is goed en er is ruim voldoende afwisseling waardoor de voorstelling blijft boeien van het begin tot het einde.
Ook de duur van de voorstelling, ongeveer een uur, is goed afgestemd op het jongen publiek.

De Sprookjesboom reist tot 18 januari 2009 door het land en zal tijdens haar verschillende theaters aandoen.

De speellijst is te vinden op de website.


Onderwerp: JEUGD

Zondag 03 Augustus 2008 at 08:44 am

Bob de Bouwer: Spud maakt een rotzooitje!

Bob de Bouwer
Door Chantal van den Boogaard & Sam met foto's van Bob de Bouwer

Bob de bouwer, kunnen wij het maken? Bob de bouwer, nou en of! Afgelopen dinsdag, 22 juli, hoorde je het overal in en om het World Forum in Den Haag. Een grote schare Bob de Bouwer-fans had er zich verzameld voor de Nederlandse première van de liveshow van hun televisieheld. Namens Cultuurpodium mocht jeugdreporter Sam, onder mijn begeleiding, de show bijwonen.

Eindelijk is Bob de Bouwer in Nederland voor een tiental theatershows. Het is voor het eerst dat hij hier is. En hij is niet alleen, want hij neemt al zijn vrienden mee: Wendy, Spud, Scoop, Dizzie, Scrambler en Liftie zijn allemaal van de partij.

Na een echte meet & greet, was het hoogste tijd voor de liveshow. De verwachtingen waren hooggespannen. In de 90 minuten durende show bouwt Bob samen met zijn vertrouwde machineteam een nieuw ecocentrum en een windmolenpark in de Zonnebloemvallei. Iedereen helpt mee. Wanneer er spullen en leden van Bob's team kwijtraken, wordt het spannend; zullen het ecocentrum en windmolenpark op tijd klaar zijn? Kan Bob het maken? Nou en of!

Sam met Bob de Bouwer Bob de Bouwer Jonge verslaggever Sam

De verhaallijn is eenvoudig. Het decor en de kostuums sluiten nauw aan bij de televisieserie. Dat maakt dat de voorstelling goed te volgen is. Het vocabulaire sluit niet helemaal aan bij de doelgroep; “windturbine” en “afvalrecycle-station” zijn niet direct woorden die behoren tot het vocabulaire van de doelgroep. Toch vormt dit geen belemmering om de strekking van het verhaal te begrijpen. De leuze “Afval is pas afval als het niet gerecycled kan worden” wordt dusdanig vaak herhaald en toegelicht dat het geen enkele van de jeugdige bezoekers kan ontgaan wat ermee bedoeld wordt.

De onnozelheid van Spud blijft het publiek tot het laatste moment aan het lachen maken, de handigheid van Bob en de grenzeloze kennis van Wendy maken grote indruk.
Regelmatig wordt het publiek aangemoedigd te participeren door dansjes of bewegingen mee te doen, te roepen en ga zo maar door. Alles wordt uit de kast gehaald om ervoor te zorgen dat de aandacht niet verslapt, en met succes.
Het jeugdige publiek geniet zienderogen en dan hebben de ouders of begeleiders het uiteraard ook naar de zijn.

Aan het einde van de show, nadat de opening van het afvalrecycle-station toch nog net op tijd heeft kunnen plaatsvinden, verlaat het publiek in uitgelaten stemming de zaal. En opnieuw klinkt overal: “Bob de bouwer, kunnen wij het maken? Bob de bouwer, nou en of!“ De kinderheld heeft duidelijk alle verwachtingen waargemaakt.
“Gaan we morgen weer?” Wordt me gevraagd, en dat zegt genoeg. We kunnen spreken van een bijzonder geslaagde middag.