Maandag 21 Juli 2008 at 10:28 pm
Spinvis en Sexy Chromosomen
Door Ellen van der Kemp met foto’s van Berbera van den Hoek
Gezien: 18 juli Moreelsepark, Utrecht
SeXY chromosomen
Bij de ingang staat een levensgrote zaadcel ons naar binnen te praten. Het kost hem weinig moeite ons binnen te krijgen, want we hebben al kaartjes. In de kleine donkere tent doen de doorzichtige skippyballen tegelijk dienst als eitjes en als zitplaatsen voor het publiek. We krijgen een voorlichtingsfilmpje te zien. En net als we ons vertwijfeld afvragen of we bij biologieles zitten of op de Parade, komen er twee spelers voor het beeld langs rennen. Het zijn X en Y. Ze zijn op zoek naar hun bestemming en raken met elkaar in een machtstrijd verwikkeld. Ovita wacht op het moment om haar kans te grijpen. Omdat in de natuur het recht van de sterkste geldt, kan er maar één de winnaar zijn. We zullen niet zeggen wat het geworden is, een jongetje of een meisje, zodat het nog een beetje spannend blijft, want verder valt er aan deze voorstelling niet zo veel te beleven.
Boeiende kennismaking met Spinvis
Net als vorig jaar vinden er deze zomer ook muziekvoorstellingen plaats op De Parade. Onder de noemer ‘Fine Fine Music’ kan er in een intieme huiskamerachtige setting worden genoten van de ‘crème de la crème van de Nederlandse popmuziek’, volgens het persbericht. Verwachtingsvol ga ik naar het optreden van Spinvis.
“Het is vakantie!” roept Erik de Jong, alias Spinvis. “Maar het is niet vrolijk, want ze gaan allemaal dood.” De toon is meteen gezet en alle verwachtingen van een luchtig, vrolijk programma worden in de kiem gesmoord. Maar zo zwaar valt Spinvis nu ook weer niet op de maag. Ik geef toe, het is mijn eerste Spinvis-ervaring en ik moet even wennen. Elke referentie ontbreekt, zowel op tekst- als op muziekgebied, en een hele tijd heb ik de vreemde gewaarwording dat ik niet weet wat ik ervan moet vinden (eigenlijk weet ik het nog steeds niet), terwijl ik altijd overal een mening over heb. Dit is zo anders dan alles waar ik enigszins bekend mee ben, zo origineel en experimenteel.
“We gaan wat liedjes doen”, belooft Spinvis zijn publiek en dat is precies wat hij doet. Samen met een muzikant die pal achter hem zit en daardoor moeilijk te zien is, ‘doet’ hij zijn liedjes: een aantal van zijn eerste album, van het album Nieuwegein aan zee en van het album Dagen van gras, dagen van stro. Helaas laat Spinvis niets horen van het nieuwe album Ritmebox dat vier dagen eerder uitgebracht werd ter gelegenheid van de verjaardag van Simon Vinkenoog, terwijl het nog wel de verjaardag van de dichter is. Ook speelt hij geen Boudewijn de Groot-nummers, wat in het programmaboekje van De Parade aangekondigd stond. Desalniettemin was het een boeiende eerste kennismaking met deze fascinerende singer-sample-songwriter.
“Vakantie!” roept Spinvis nog een keer aan het eind van zijn programma. Hij is er blijkbaar hard aan toe en dat verbaast me niets als ik zie wat hij dit jaar allemaal gedaan heeft: de productie van Ritmebox, muziek voor de film Vox Populi en het schrijven van nummers voor een nieuw album. Gelukkig heeft hij voor de fans nog tijd voor optredens. Op 6 augustus treedt Spinvis weer op tijdens de Parade in Amsterdam. Verder in Fine Fine Music: optredens van Johan, Alamo Race Track, en Charlie Dée.
De Parade - website
Zondag 09 September 2007 at 9:36 pm
Cie Barrevoet trekt bomvolle kerk met Echo
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor groter)
Onlangs, eind augustus was ik op vakantie op Terschelling. Ik ben al bijna 30 jaar vaste bezoeker van het eiland. Sowieso altijd tijdens de Oerolperiode maar nu dus ook. Enigszins tot mijn verrassing zag ik aangekondigd staan dat Cie. Barrevoet, een beeldend theatergezelschap dat zich op het eiland gevestigd heeft, de voorstelling Echo speelde.
Een beetje theatermoe, maar net niet helemaal, had ik me al vroegtijdig bij de speellocatie gemeld. En niet overbodig, zo bleek al snel. Het was weliswaar geen Oerolfestival maar al vroegtijdig was het flink druk. Belangstellenden van allerlei pluimage, ander publiek dan wat op Oerol komt, had zich verzameld.
We werden voor aanvang enthousiast verwelkomd door een jongedame die een soort van corsages uitdeelde. Menigeen werd begroet met een “Goh joh, wat leuk dat je ook gekomen bent”. Of “welkom op de bruiloft”.
Ja, inderdaad, we waren met z’n allen te gast op een soort van bruiloftsplechtigheid&hellip
Echo is een sprankelende poëtische theatervoorstelling die speciaal gemaakt is voor historische kerken. In de voorstelling waarbij live-muziek (op accordeon, cello, trompet, saxofoon, gitaar en orgel), theater en beeld naadloos in elkaar overgaan, speelde in het kerkje van Hoorn. De kerken waar de voorstelling speelt staan met al hun specifieke architectonische kenmerken centraal in de voorstelling, evenals het orgel, dat tijdens de voorstelling bespeeld wordt door concertorganist Gert Oost.
De voorstelling die zowel humoristisch als muzikaal is gaat over herinneringen, over seizoenen en over de tijd die zijn sporen nalaat. Het is als het ware en beeldend verhaal over het leven zelf, over jeugd en volwassenheid, over onbevangenheid, over de herfst, over wijsheid en over de stilte van de dood.
Door de ogen van de oude koster zien we het gebouw en de mensen die er hun herinneringen hebben achtergelaten.
Gedurende een uur heb ik me zeer goed geamuseerd. Vele anderen, afgaande op hun reacties, ook. Waren er dan ook nog minpuntjes? Vast wel. Ik had een goede plek maar omdat het eigenlijk (veel) te vol was zullen ook veel mensen dingen gemist hebben. De zichtlijnen waren ver van ideaal.
Jammer.
De voorstelling toert nog tot medio september door vooral Noord Nederland. Check de website voor de data.
Cie Barrevoets -
website
Spel/Concept:
Mariela Melani, Judith Oost, Martin de Nooij, Giovanni Delfino
Eindregie: Terence Roe
Live muziek en compositie: Gert Oost, Chris Corstens en spelers
Digitale muziek: Studio C72 (Paul Cupido en Alien B)
Techniek en assistentie: Carlo Magnani,
Vormgeving en productie: Compagnie Barrevoet.
Donderdag 30 Augustus 2007 at 10:31 am
Ronja de Roversdochter
Door Nanny Heijmans met foto's van Productiehuis d*Amor
Amersfoort, 22 augustus 2007
Het bos Birkhoven wordt momenteel veroverd en bevolkt door een grote groep rovers die tijdelijk hun intrek hebben genomen in de Amersfoortse bossen. Het bos vormt namelijk het bijzondere decor van de nieuwe familievoorstelling: Ronja de Roversdochter van Productiehuis d*Amor (in samenwerking met Het Utrechts Landschap).
Het stuk is gebaseerd op het beroemde boek ‘Ronja de Roversdochter’ van de Zweedse kinderboekenschrijfster Astrid Lindgren. Dit jaar wordt tevens de 100ste geboortedag van Astrid Lindgren gevierd. Het was het lievelingsboek van de Vlaamse theatermakers Wanda Eyckerman en Eline Cuppens en samen met Roel Swanenberg brengen ze het boek tot leven in bos Birkhoven. De route naar de locatie begint met een leuke wandeling uitgezet met houten paaltjes, uiteraard dwars door de bossen, naar de getimmerde houten tribune aan de rand van een meer. Als iedereen heeft plaatsgenomen begint de verteller.
Plotseling gebeurt er van alles op en rond de tribune, het bos en het meer. Af en toe kom je ogen te kort. Ronja de Roversdochter is een beeldende locatievoorstelling over een verboden vriendschap tussen roversdochter Ronja en roverszoon Birk. Een sprookje met angstwekkende vogelheksen en aardmannen, in balans gebracht door de liefde van de kinderen voor elkaar én voor de natuur. De vader van Ronja, roverhoofdman Mattis, die vaak, op zijn paard, de bossen intrekt heeft de meeste moeite met de vriendschap van zijn dochter Ronja met Birk. Uiteindelijk komt het na vele gevechten weer goed.
Wij hebben genoten van dit buitenspel en op een enkel wolkje na was het heerlijk toeven aan de rand van het water midden in de bossen. Echt de moeite waard om een middag hiervoor uit te trekken. Ronja de Roversdochter is nog te zien tot en met zondag 2 september (op de maandagen en dinsdagen is er geen voorstelling) om 15.00 uur.
Reserveren kan via de website of telefonisch:033-4451355.
Productiehuis d*Amor -
website
Zondag 26 Augustus 2007 at 11:47 am
The Hospital
Door: Fieke Gosselaar met foto’s van Jan Luursema
Noorderzon Festival in Groningen 16 t/m 26 augustus
‘The Hospital’ wordt gespeeld door het Jo Strømgren Kompani uit Noorwegen en heeft zijn Nederlandse première op Noorderzon. Als we aan komen lopen, sluiten we aan bij de vijftig meter lange rij. De Jo Strømgren Kompani is geen onbekende op Noorderzon. Vorig jaar stond de theatergroep met de voorstelling ‘The Department’. Dat speelde zich af in een kantoor. Dit jaar is de setting een verlaten ziekenhuis dat een gebrek aan patiënten heeft. De drie zusters zijn helemaal alleen in het provinciale kliniek. Dit leidt tot grote wanhoop en frustratie, die op een erg grappige manier worden uitgebeeld. In het stuk wordt gebruik gemaakt van het Koeterwaals, oftewel een neptaal. De gebaren en emoties worden daarom groots op het podium neergezet.
De verpleegsters hebben niemand om te verplegen, zodat ze uit verveling zichzelf gaan verwonden. Dit leidt tot een gat in het hoofd of bloedende striemen op de rug. Er ontstaat een machtsspel, waarbij de hoofdzuster de andere twee tiranniseert. Ze uiten hun frustratie en machteloosheid onder andere door middel van dans. Dat werkt in het stuk, waar de nadruk ligt op expressie, erg sterk. Wanneer de twee zusters de sleutel ontdekken van de medicijnkast, worden de rollen omgedraaid. Dat is de mogelijkheid te ontsnappen aan de eindeloos voortdurende verveling. Ze schrokken de pillen naar binnen en hebben de grootste lol. Uiteindelijk kunnen de drie toch niet met of zonder elkaar.
In de voorstelling is een kleine wereld gecreëerd van verlangen, leegte en wreedheid verpakt in lichte absurditeit. Het lijkt echter wel alsof de drie zusters zelf degene zijn die deze wereld hebben gevormd en in stand houden. Wanneer je de kans krijgt om deze voorstelling te zien, ga er dan zeker naar toe. De voorstelling is erg verrassend en afwisselend. Het is een stuk waarin mooie beelden te zien zijn en het spel van de drie actrices is geweldig om te zien. Ze zetten drie sterke persoonlijkheden neer, die door hun zwakheden nog eens voor hun eigen ondergang zorgen.
Jo Strømgren Kompani -
website
Noorderzon -
website
Regie, choreografie, script en decor: Jo Strømgren
Spel: Guri Glans, Gunhild Aubert Opdal en Ingri Enger Damon
Kostuums: Catrine Gusmestad
Muziek: Haukur Morthens, Donizetti, Bach, Los Paragauyos, Nancy Sinatra, Jan Garbarek, Barry Adamson, Jørgen Knudsen.
Zondag 29 Juli 2007 at 3:04 pm
Koud meisje van Orkater
foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Met Koud Meisje heeft Orkater een top voorstelling gecreëerd. Hij speelt nog op De Parade in Amsterdam.Orkater - websitelink
Arend Niks - website
De Parade - website
Spel: Ria Marks en Paul van der Laan
Muziek: Arend Niks en Mick Paauwe
Eindregie: Karel de Rooy
Dansadviezen: Annabelle Lopez Ochoa
