Onderwerp: MUZIEK

Dinsdag 06 Mei 2008 at 11:32 pm

Geslaagde première Guido's Orchestra "Red Passion" in Carré

Door Hans Zilverberg, met foto's van Fred van Wulften (klik voor vergroting) Carré, Amsterdam - 28 april 2008. Guido's Orchestra beleefde in Carré de première van de muziekshow 'Red Passion'. In de prachtige zaal van Carré wil elke artiest zijn talenten wel laten zien. En wat dat betreft, kwam het publiek goed aan zijn trekken. Onder leiding van dirigent en vioolsolist Guido Dieteren zette het jonge 30-koppig poporkest een wervelende show neer. 'Red Passion' heeft Guido in samenwerking met zijn orkest en solozangeres Wendy Kokkelkoren opgezet. De show kenmerkt zich door herkenbare klassieke muziekstukken te voorzien van eigentijdse popklanken, bewerkte popsongs, fraaie filmmuziek en eigen nieuwe composities. Vivaldi's Vier Jaargetijden wordt op deze manier voorzien van een flinke portie drums en gierende gitaren waarmee Guido op zijn elektrisch versterkte viool de strijd aangaat.

Wat meteen opvalt als het doek opengaat, is de prachtige aankleding van het orkest. De blazers, drummer, paukenist, pianist, toetsenist, gitaristen, houtblazers zijn in stemmig zwart gekleed, de strijkers - violisten en cellisten - in mooie rode jurken of zilvergrijze ensembles en Guido zelf in een wit pak. Als uit dat orkest dan ook nog lekker swingende muziek komt, gevarieerd, met veel enthousiasme en passie gespeeld, dan kan er eigenlijk weinig meer fout gaan. Zeker als je daarbij zo prachtig wordt uitgelicht als de lichttechnici in Carré bedacht hadden. Na Guido's intro uit 'Romeo en Julia' , romantisch klinkende Pirates of the Caribbean werden we meegenomen naar Vialdi's 4-seasons, gevolgd door Guido's bewerking van het nummer 'Chi Mai' van Ennio Morricone. In het Italiaanse liefdeslied 'Nella Fantasia' liet sopraandiva Wendy Kokkelkoren horen over een geweldige stem te beschikken. Haar stem klonk kristalhelder, zuiver met veel dynamiek en ook gevoelige passages waren aan haar besteed. Daarbij straalde zij rust en ervaring uit. In de aria 'Nessum Dorma' van Puccini en het gevoelige 'Con te Partiro' van Andrea Bocelli kwam de veelzijdigheid van haar stem naar voren. Daarnaast liet zij in het nummer 'The 7 C's' het publiek genieten van zeven prachtig gezongen hoge C's. Het geeft wel aan welke reikwijdte haar stem heeft. Het publiek kon haar zang in hoge mate waarderen gezien het applaus voor haar optredens. Na de pauze werden Guido en zijn vrouw Wendy in het zonnetje gezet door de voorzitter van Omroep Max, Jan Slagter, die de eerste DVD "Red Passion Live in Concert " aan orkestleider Guido Dieteren uitreikte. Guido bedankte in zijn dankwoord zijn vrouw, orkestleden en iedereen die aan deze dvd had meegewerkt. Op de dvd staat de registratie van het liveconcert dat Guido's Orchestra had gegeven op het Pancratiusplein in Heerlen. Het van origine Limburgs getinte orkest bevat trouwens 10 verschillende nationaliteiten, o.a. uit België, Polen, Oostenrijk, Italië, Rusland, Servië. Zo heeft Guido een groep jonge muzikanten om zich heen verzameld die enthousiasme uitstralen en een nummertje kunnen spelen. Samen met toetsenist Falko Borsboom heeft Guido diverse eigen composities geschreven en met het orkest ingeoefend. In 'Red Passion Live in Concert' laat Guido met zijn orkest zien dat hij de volgende Limburgse 'groeibriljant' is. In het vervolg van de show konden diverse orkestleden in solo's laten zien wat ze in huis hadden en dat maakte de show zeer afwisselend en aantrekkelijk. Via diverse rock-songs, Riverdance, Hongaarse Czardas, Ierse volksmuziek en Braziliaanse samba's kreeg Guido het publiek in beweging. Meeklappen op de swingende klanken was al snel voor elkaar, maar meezingen, daarvoor moest de Beatlesong 'Hey Jude' van stal gehaald worden. De sfeer zat er goed in. Toen ook nog Country-songs ten gehore gebracht werden, had het publiek het liefst de stoelen uit Carré gehaald om een fikse 'linedance' te kunnen beginnen. Een dankbaar slotapplaus kon het orkest van Guido Dieteren in ontvangst nemen. De eerste stap was gezet! Na de theatertour 'Red Passion Live in Concert' langs Nederlands grote theaters wil Guido graag internationaal doorbreken. Daartoe zal het orkest zijn vleugels uitslaan naar andere landen en continenten. Voor het zo ver is, staat eerst een show in het Gelredome voor september 2008 op het programma, waarbij grote artiesten als Lionel Richie, Candy Dulfer en Trijntje Oosterhuis betrokken zullen zijn. Guido's Orchestra mag terugzien op een geslaagde première in Carré!

Onderwerp: MUZIEK, MULTIMEDIA, JEUGD, DANS

Dinsdag 18 Maart 2008 at 9:51 pm

Kunstbende is weer zeer inspirerend

Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)

Hoewel de winter nog niet is afgelopen knalt de Kunstbende 2008 met aanstekelijke energie het land door. Wat wil je ook. Als de jongeren (13 t/m 18 jaar), dé deelnemers van Kunstbende, op cultureel gebied echt de ruimte krijgen dan komen er mooie en verrassende dingen tevoorschijn.

Zo ook afgelopen zaterdag in Zwolle in Theater Odeon. Om 13.45 uur was de aftrap en geen kwartier later barstte het programma los.
Het thema van deze editie was ‘geheim’. Binnen dit thema kon je je kunsten op het gebied van theater, dans, taal, film, muziek, expo, alles mag en dit jaar nieuw fashion en dj etaleren.

Tijdens deze editie in Zwolle was de categorie muziek verreweg het populairst kwa aanmeldingen. Bandjes, soms snoeihard en theatraal, rappers en singer-songwriters; alles kwam voorbij. Niet allemaal kwalitatief even goed, maar stuk voor stuk bruisend van de energie. Een genot om mee te maken. En wie weet zat er wel een nieuwe Brace of Krezip bij. De tijd zal het leren.

Het programma, dat zich op zo’n middag in drie zalen afspeelt, is zo omvangrijk dat je telkens keuzes moet maken. Ik ben vooral voor dans, muziek en expo gegaan. De muziek was, zoals ik al zei, erg inspirerend. Dans viel me deze keer, heel eerlijk gezegd, een beetje tegen. Tuurlijk deed iedereen zijn/haar uiterste best. Echter een landelijke finalist kon ik (nog) niet ontdekken. Blij toe dat ik geen deel uitmaakte van de jury.
Bij de expo welke in de foyer van het theater opgesteld was ontdekte ik wel erg mooie dingen. Uitlichten, zonder andere deelnemers te kort te willen doen, wil ik de installatie van Evelyn Boksebeld (leerling 6 VWO) getiteld ‘What happens in Vegas stays in Vegas’. Evelyn zat temidden van lege drankflessen en twee wanden met enge en sexueel getinte tekeningen als depri gothic-meisje. Heel verstild. Een indrukwekkend beeld. Geheimzinnig.

De installatie van ‘Sssht! van Daphne & Alita oogde veel luchtiger. Zij hadden vier grote foto’s opgehangen. De foto’s lieten o.a. een man met bos bloemen, twee jongens en een zwanger meisje zien. Bij iedere foto hing een ipod met oordopjes. Zodra je het geluidsfragment op de ipod bij de desbetreffend foto afluisterde (je hoorde slechts één zinnetje) werd een deel van het ‘geheim’ onthuld. Mooi gevonden.



Van de onderdelen film, alles mag, theater en taal heb ik helaas niets gezien (de nieuw toegevoegde categorië en fashion en dj) waren helaas (nog) niet vertegenwoordigd. Gewoonweg niet aan toegekomen gedurende de gehele middag dat ik er was.
Niettemin was ik na afloop zeer tevreden. Ik had veel moois gezien en was zeer ‘geprikkeld’ die al die jonge talenten op cultuurgebied. Petje af voor iedereen.

Vorig jaar zag ik maar liefst drie voorrondes (Zwolle, Amsterdam en Utrecht) en de landelijke finale van deze competitie voor en door jong talent. Het lijkt erop dat ik dit jaar door tijdgebrek niet zoveel ga zien. Helaas. Niettemin kan ik iedereen (jong en minder jong) ten zeerste aanraden edities van de Kunstbende te bezoeken. De voorrondes zijn nog maar net begonnen.
Het kost bijna niks en zo’n programma zit vol verrassingen. Doen dus!

En dan de uitslag. In Zwolle zijn de Spotlights (de prijzen) uitgereikt aan:

• Muziek: Margot
• Dans: Flowmotion
• Taal: Leonie Kuhlmann
• Theater: The Chatters
• Film: Mats Logan
• Expo: Evelyn Boksebeld
• Alles Mag: ISL

Kijk voor veel meer informatie over Kunstbende en de agenda van de voorrondes en landelijke finale op de website. Van harte aanbevolen.

Onderwerp: MUZIEK, KLASSIEKE MUZIEK

Woensdag 27 Februari 2008 at 10:18 am

Flairck: een nieuwe benadering van oude tradities

Tekst en beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

In januari 2007 was er nog een Reunion première van Flairck in combinatie met muzietheatergroep Zenga, met aardig wat muzikanten uit oude bezettingen. Naast centrale figuur Erik Visser, waren toen onder andere aanwezig broer en zus Hans en Annet, violiste Judy Schomper en fluitist van het eerste uur Peter Weekers. Weekers zou in later jaren de muziektheatergroep Zenga op richten, samen met zijn partner Annet Visser. Het gecombineerde gezelschap heeft nog een tijdje getoerd langs diverse podia, maar de bezetting samen met Zenga heeft het niet volgehouden.

In het kort geleden opgerichte Cultuurhuis Doorn zou Flairck met een nieuwe opzet, een bezetting van 'slechts' vier personen optreden. De vraag rees dan ook onmiddellijk, of dit wel een volwaardig vervolg zou kunnen zijn op het muzikaal rijk geschakeerde Flairck dat we kennen uit het verleden. Het podium in Doorn gaf al meteen een overweldigende indruk. Naast de vele gitaren van Erik Visser viel de blik meteen op een imposant mooi uitgelicht houten orgel, dat zoals Erik later uitlegde, weliswaar computergestuurd was maar van 'echte' lucht voorzien werd door een grote ventilator die elders buiten zicht stond.

De voorstelling heeft de titel 'Stoomwals' meegekregen. Een wat vreemde titel, die bij mij geen associaties opriep. Op de site van Flairck staat de volgende toelichting: De voorstelling "Stoomwals" is bedoeld om de weg naar deze nieuwe benadering van oude tradities te effenen. Dit geeft de indruk dat er behoorlijk wat voor nodig is geweest een nieuwe weg te vinden. Erik Visser, die de rechten heeft op de naam Flairck, is er in geslaagd om drie nieuwe muzikanten te vinden die in staat zijn om de traditie voort te zetten. Die traditie komt grotendeels neer op het bewerken van muziek uit alle windstreken en alle tijden met een vaak semi-klassiek tintje, dat soms een beetje serieus aan doet. Dat wordt dan weer voldoende gecompenseerd door de grote dosis humor die verwerkt is in de voorstelling en het geheel luchtig houdt.



De vier muzikanten zijn allen van grote klasse en weten de bekende Flaircksound volwaardig neer te zetten. Naast meestergitarist Erik zelf, speelt de Mexicaan Pablo Ortiz op alle mogelijke soorten gitaar-verwante instrumenten waaronder een zeer fraai klinkende akoestische basgitaar. Eén van de acts die een glimlach op de gezichten van het publiek tovert, is het spelen door Ortiz op de tweede hals van een dubbele gitaar achter de rug van Erik. Meest bepalend voor de Flaircksound zijn echter de viool van de dochter van een Amerikaanse bluegrass gitarist Elaina Cook en het ruime scala aan fluiten van Brabander Jeroen Goosens.
Het vijfde lid van de band, het uit 200 houten pijpen bestaande orgel 'Orchestrion' genaamd, heeft voornamelijk lucht nodig om te functioneren. Dit midi gestuurde, via een voetpedaal te activeren, wonder wordt door de groep met smaak ingezet en roept dan vervolgens ah- en oh-gevoelens op.

Na de pauze is er een vrij langdurig gedeelte met maskers op. De clou daarvan ontging mij. Verder veel leuke muzikale interacties tussen de verschillende leden, die het erg naar hun zin hadden met elkaar. De muziek die gespeeld wordt komt uit diverse werelddelen, met name uit Mexico waar Erik pas is geweest en wordt steeds in pakketjes rond een thema geserveerd, voorzien van een toelichting van Visser.

Het was al met al een zeer onderhoudende avond met een variatie en muzikaliteit die de naam Flairck waardig is. Een toegift was dan ook onvermijdelijk en mooier kon het bijna niet toen duidelijk werd dat die toegift het epos 'Variaties op een Dame' bleek te zijn.

Flairck - website

Bezetting
Elaina Cook - viool
Erik Visser - gitaar
Jeroen Goossens - fluit
Pablo Ortiz - snaren en accordeon

Onderwerp: MUZIEK

Dinsdag 26 Februari 2008 at 6:20 pm

Kippenvel bij Simone’s Songs From The Heart

Door Marit van Eisden met foto's van Joris-Jan Bos en Andy Doornhein (klik voor vergroting)

Simone Kleinsma heeft in menig musicalproductie gestaan en allerlei rollen vertolkt. Dit seizoen staat ze met haar eigen theatervoorstelling op de planken. In 'Songs From The Heart' komen nummers langs die Simone dicht na aan het hart liggen: van evergreens tot aan musicalhits en easy listening. Ondersteund door een geweldig orkest onder leiding van Kino Haitsma, en haar twee PA's, Joost de Jong en Daan Wijnands, reist Simone door de tijd en laat nummers horen die een speciale herinnering of betekenis in haar leven hebben.

Enkele nummers zijn speciaal voor deze show in het Nederlands geschreven. Bijvoorbeeld het nummer Close To You oftewel Bij Jou Zijn en een nummer van Charles Aznavour, Mon Emouvant Amour oftewel Stille Liefde. Dit is een nummer waarin gebarentaal een grote rol in speelt en her en der in het publiek vloeien de eerste tranen. Kippenvel! Gerard Cox, André van Duin en Paul de Leeuw, personen waar Simone in haar leven veel mee gewerkt heeft, kunnen natuurlijk niet ontbreken in haar show. Via een beeldscherm komen de drie heren aan het woord en proberen ze elkaar constant te overtroeven met wie het beste of het meeste&hellip Bovendien zingen Gerard, André en Paul op bijzondere wijze een nummer met Simone.



De songfestival-medley, oftewel 'trauma-medley' voor de pauze is een groot feest. Samen met Joost en Daan brengt Simone 34 songfestivalhits in acht minuten. Ding a Dong, Hemel en Aarde, Waterloo, Un Deux Trois, Hallelujah, De Eerste Keer, What’s Another Year en ga zo nog maar even door komen ze in rap tempo voorbij met bijpassende dansjes. Het is geweldig om naar te kijken en de overgangen naar de volgende nummers sluiten naadloos op elkaar aan. Heel knap! Deze medley zorgt voor veel gegrinnik in de zaal en het publiek gaat lachend de pauze in.

Vanzelfsprekend kunnen we luisteren naar een musicalblok, dat begint met Sweet Charity, Simone’s eerste musicalhoofdrol. “En dan moet je je eigen moeder vertellen dat je eerste hoofdrol die van een hoertje is&hellip”, grapt ze. Vervolgens doet ze Les Misérables (met pruik) en uit Mamma Mia het nummer 'De Winnaar krijgt de macht'. Natuurlijk kijken we ook naar de toekomst en naar haar rol als Norma Desmond in Sunset Boulevard. Prachtig!

De tweede helft is zwaarder dan de eerste helft door de emotionele nummers die Simone ten gehore brengt en vormt een contrast met de eerste helft die meer vrolijke noten heeft. Maar misschien maakt het contrast deze show juist des te indrukwekkender&hellip
“Op een dag zoals deze is er altijd wel iemand die je mist&hellip" Simone zingt een nummer over haar vader: 'Papa kan je me horen?', gevolgd door een lied over haar verloren kindje: 'Mijn meisje'. Dit nummer is adembenemend mooi en raakt tot diep in de ziel. In de zaal voel je de spanning en de emotionele lading hangen, het is zo stil dat je er een speld kunt horen vallen. Simone brengt deze nummers met zo veel gevoel en emotie dat het moeilijk is je tranen te bedwingen. Onvoorstelbaar mooie songs recht uit het hart!



Simone Kleinsma maakt een verpletterende indruk met haar stem en met haar uitstraling. De manier waarop ze de nummers brengt is zo ingeleefde dat het publiek elk gevoel en elke emotie zelf kan voelen, of het vrolijk of verdrietig is. Een avond volop genieten van deze all-round vakvrouw!
Joost de Jong en Daan Wijnands zijn twee fantastische dansers, met kracht en uitstraling, die absoluut voor een komische noot zorgen in deze voorstelling. Simone voelt zich duidelijk erg bij de twee mannen op haar gemak en benadrukt aan het eind van de voorstelling nog even hoe blij ze met de twee heren is.

Het decor is strak maar door de verlichting, die in verschillende kleuren oplicht, warm en geeft het uitermate goed de sfeer tussen de verschillende thema’s van de avond. Het orkest zit niet in een orkestbak maar heeft een plek op het podium, waardoor er regelmatig interactie plaatsvindt met de orkestleden.

Kortom, Simone’s Songs From The Heart is een prachtige, dynamische show met zowel vrolijke en opzwepende nummers als liedjes met een emotionele lading. Deze diversiteit maakt deze voorstelling zeker een bezoek aan het theater meer dan waard. Simone’s Songs From The Heart is tot en met 14 juni 2008 te zien in verschillende theater in Nederland.

Simone's Songs From The Heart - website

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

Maandag 25 Februari 2008 at 09:04 am

INTIEM CONCERT VAN GIANMARIA TESTA IN LEIDSE SCHOUWBURG

Door Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Op dit moment treedt de Italiaanse zanger/gitarist Gianmaria Testa op in diverse zalen in Nederland. Zijn tournee startte begin februari bij Vrije Geluiden. Vervolgens zwermden hij en zijn muzikale companen Nicola (contrabas) en Piero Ponzo (klarinet, fluit, saxofoon, harmonium, percussie, onder andere op koffer, doosje camembert en plastic zakje) uit over Nederland. De mooie zaal van de Leidse Schouwburg leende zich uitermate goed voor de intimiteit die de liedjes van de praatzanger met de hese stem nodig heeft.

Testa komt net als Paolo Conte uit Piedmont (Noordwest-Italië) en heeft in zijn manier van zingen ook wel iets weg van zijn beroemde landgenoot. Maar Testa is een gitarist en geen pianist en is veel meer nog dan Conte een dichter, een singer/songwriter van het Italiaanse lied. De sfeer van Italië nam Testa uiteraard mee naar de concertzaal. En al is de tekst meestal niet te volgen, toch zou me dit niet storen. Tijdens het concert in Leiden werd Testa echter bijgestaan door twee vertaalsters: Elsa en Emma, die zijn liedjes uitlegden aan het publiek en zijn soms te lange verbale intermezzo’s vertaalden. De vertalingen hadden wat mij betreft niet gehoeven, deden soms wat knullig aan en werden af en toe gecorrigeerd door de Italiaanse toeschouwers in de zaal. Hierdoor kwam het concert voor de pauze moeizaam op gang, al deerde dat het nette Leidse publiek geenszins. Er werd bij elke kwinkslag van Testa immers wel gelachen.

Het verstilde begin van het concert was erg mooi en ook Testa’s schets van de romance tussen twee Romeinse geliefden (Gli amanti di Roma- van het album Lampo uit 1998, onlangs opnieuw uitgebracht) overtuigde maar daarna zakte het concert enigszins in. Na de pauze kwam Testa echter overtuigend terug, werd het spel sprankelend en nam hij de toeschouwer bij de hand in zijn muzikale verhalen over de immigranten die met bootjes naar Italië komen op zoek naar een beter leven. Die immigratie is dan ook het thema van zijn laatste album ‘Da questa parte del mare’. Seminatori di Grano werd mooi gespeeld.

Bij elk nummer werd ook de rol van Piero Ponzo steeds duidelijker. Hij werd door Testa dan wel op komische wijze neergezet als jazzmusicus maar muzikaal zou zijn bijdrage aan Testa’s muziek zeker niet gemist kunnen worden. Hij gaf kleur aan Testa’s soms melancholische miniaturen, aan zijn poëtisch muzikale schetsen. Uitschieters van het concert waren Al Mercato di Porta Palazzo en een lied dat Testa van zijn moeder had geleerd. Testa kreeg er aan het eind van het concert steeds meer plezier in en verraste het publiek met twee in plaats van één toegift. En misschien had deze vaardige songsmid als het mogelijk was geweest daarna nog wel een tijdje willen doorgaan.

Gianmaria Testa - website