Maandag 26 Mei 2008 at 08:07 am
De Tuin der Lusten: avondje Oerol op de wal
Op donderdag 15 mei startte de eerste editie van een serie van drie van Festival De Tuin der Lusten. De Tuin der Lusten is een festival dat op zich (particuliere) Overijsselse landgoederen afspeelt. Het aangeboden programma is avondvullend en kan desgewenst rond etenstijd al beginnen met een passende maaltijd in een passend decor. In dit geval op landgoed Hessum in een prachtige “open” tent alwaar heerlijke streekgerechten bereid werden. De bezoekers werden vanaf landgoed Vilsteren in een soort van paardentram hier naartoe vervoerd.
Voor bezoekers die alleen het programma met theater, dans, beeldende- en eetbare kunst wilden meemaken startte het programma, ook met een ritje met de paardentram, rond 19.30 uur/ 20.00 uur. Vanaf dat tijdstip kon men rond Huize Hessum onder het genot van een zelfbereid bakje pruttelkoffie of een drankje een prachtige korte performance Ode van Merel Kamp meemaken, in de installatie met enorme penissen van Liesje Smolders rondwandelen, de eetbare kunst van Julie Aldivina Thérond en beelden van Kees Hoogendam bewonderen of deelnemen aan een prachtig mini project van Dries Verhoeven. Stuk voor stuk kleine maar o zo mooie kunstuitingen.
Voordat de “terugreis” per paardentram begon was er nog de bijzondere dansvoorstelling van Satya. Een choreografie tussen een violiste, danseres en geit. De violiste nam musicerend, la de rattenvanger van Hamelen, de groep verzamelde bezoekers mee naar een prachtig plekje achter het landhuis, alwaar de korte dansvoorstelling plaatsvond. Helaas wilde de geit niet echt meewerken (volgens mij), maar desondanks vond ik het helemaal de moeite waard.
Inmiddels was het gaan schemeren en gingen we zoals eerder gezegd terug richting landgoed Vilsteren. Daar in het bos werden we afgezet en via een met sfeervolle lichtjes aangelicht pad het bos mee ingenomen. Hier stonden nabij een groot open veld waar grote en kleinere windmolens opgesteld stonden drie musici om ons te amuseren.
In afwachting van zo leek het ‘t. Maar op wat? Toen opeens een trein langskwam, de spoorbomen in de nabijheid met belgerinkel dichtgingen, startte de wandeltocht. D ¡t was dus het startsein. Dit teken verwees, zo bleek mij later, na een oud verhaal over een trein die (n)ooit in Vilsteren stopte.
Vervolgens gingen we in twee groepen het bos in. Ik zat in de groep onder leiding van een Frans meisje dat haar best deed het liedje van Roodkapje te zingen. Dit deed ze hilarisch maar wonderwel goed.
Na een korte wandeling kwamen we bij een soort van open plek waar allerlei vernuftige installaties stonden. In een rustige tempo was er van tijd tot tijd bij iedere installatie en vaak bij meerdere tegelijk wat te doen. Groupe ZUR uit Frankrijk had zich hier namelijk geïnstalleerd met haar voorstelling Parlabres. Zij zijn ware kunstenaars in het creëeren was bijzondere sferen middels het gebruik van vooral beeldprojecties, eigenzinnig installaties en geluid.
Ik ken ze van een drietal Oerol-edities en ben groot fan van hun werk.
Geheel objectief ben ik dan ook niet maar ik vond het heerlijk deze groep weer aan het werk te zien. Ook hoorde ook geluiden van enkelen die het hele gebeuren wilden snappen maar dit niet deden&hellip. “Ach, denk ik dan, een verhaal is toch niet perse nodig om iets mooi te vinden&hellip..”
Ik had genoten en zeker weten velen met mij. Het was een zeer fijne ervaring en ik kijk al uit naar het volgende Tuin der Lusten op landgoed de Helmer nabij Enschede.
Een soort van avondje Oerol op de wal.
Afspraak op 5 t/m 8 juni met op het programma Theatergroep Compagnie Un Loup pour l’Homme, Yoanna, G.raldine, Babok, Marlijn Franken en Marko de Kok.
Groupe ZUR
Dries Verhoeven
Liesje Smolders
Merel Kamp
Kees Hoogendam
Aldivina
Satya
Zondag 25 Mei 2008 at 9:56 pm
Maria Peligro terechte winnaar tijdens Buitenkans
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)
’t Is inmiddels medio mei en het straattheaterseizoen is alweer in volle gang. Begin april begon het v.w.b. de Benelux in het Belgische Ieper alwaar onder natte en koude omstandigheden het spits afgebeten werd. Die gelegenheid liet ik aan me voorbijgaan. Ik ben liefhebber maar dit zag ik nog even niet zitten. Mijn zomerfestivalseizoen begon in het Pinksterweekend in Leuven alwaar Leuven in scene een prachtige editie met maar liefst 80.000 bezoekers doormaakte. Vervolgens festival De Tuin der Lusten waar ik al eerder over schreef en afgelopen weekend Buitenkans.
Buitenkans is een soort van podium bedoeld om nieuw, onbekend en jong talent de kans te geven zich te presenteren aan het publiek en mogelijke organisatoren. Na vier jaar in Nijverdal gehouden te zijn besloot de organisatie Kunsten op Straat, de stuwende kracht achter het festival Overijssel op Straat te verhuizen naar Enschede in de hoop daar een bredere basis te vergaren.
Zaterdagochtend rond 10 uur meldden zich bij Cultureel Centrum Prismare de eerste groepen van de circa 40 stuks die zich ingeschreven hadden. De meeste groepen doen mee aan een soort talentenjacht waarbij de winnaars naast de roem en eer betaalde optredens kunnen winnen. Zelf ben ik niet zo’n voorstander van dit concept. Ik bedoel dat de acts eigenlijk niet goed met elkaar te vergelijken zijn. Appels en peren&hellip&hellip
Niettemin is er dus voldoende animo en is er een kundige internationale jury van 18 mensen uit het straattheatercircuit samengesteld.
De zaterdag met vooral programmering in de binnenstad, ook de vernieuwde wijk Roombeek is speellocatie, verloopt stroef. Reden hiervoor is het druilerige weer. Veel groepen kunnen niet spelen; anderen spelen wel en het aanwezige publiek amuseert zich goed. Ik wordt echter helemaal blij als ik zomaar uit het niets prachtige voorstellingen spot. En dat zomaar op een regenachtige zaterdagmiddag. Hier had ik niet echt op gerekend.
Dat beloofde wat voor de zondag.
En die zondag werd toch mooi.
Het weer was stralend.
Het programma werd noodgedwongen op het laatste moment van de binnenstad verplaatst naar die vernieuwde wijk Roombeek (acht jaar geleden weggevaagd door de vuurwerkramp) vanwege de huldiging van FC Twente.
Misschien geluk bij een ongeluk want het pakte allemaal zéér goed uit.
Er was volop publiek dat heel gericht voor de voorstellingen kwam. En dat is het mooiste publiek dat je je wensen kunt.
En zij die kwamen kregen helemaal gelijk, want er was veel moois te zien.
Wat te denken van dansgroep DAP die op aanstekelijke Indiase/Hindoestaanse muziek een flitsende show brachten. De Belgische jongens van Les Daltonies met hun beatbox-act waren ook zeer goed. Ok, hun act vereist nog wel wat regie van buitenaf maar technisch zijn deze gasten veelbelovend. Hou dit in de gaten.
Deze twee groepen zaten dus niet in de top 5.
Had echter zomaar gekund wat mij betreft.
De toppers van deze talentenshow waren uiteindelijk op 5, Hendrik & Co uit Belgie, op 4 Tragic Trio (Nederland); Statuesque (Australië), een soort van levend standbeeld maar dan anders (orgineel en grappig), op 2, en tevens publieksfavoriet The Beefcake Boys uit Duitsland (verrassend, grappig, eigenzinnig) en topper en onbetwist nummer 1 Maria Peligro uit Argentinië.
Deze kleine dame, ze meet maar 1,60 m, zag ik een aantal jaren geleden als “opvulact” tijdens Theater in de Piste in Neerpelt. Ik vond haar act toen al leuk. Ze is echter, niet qua lengte, maar zeker te meer als persoonlijkheid en met haar act gegroeid. Ze verwerkt diverse facetten in haar act. Ze heeft charisma, is clownesk, doet een beetje aan acrobatiek, nodigt publiek uit om mee te doen; ik vind het geweldig.
Als er toch een winnaar moet zijn dan is dit helemaal terecht.
Op voorhand had ik geen hoge verwachtingen bij deze talentenjacht. Gelukkig kreeg ik ongelijk. Ik denk dat zeker zo’n tien acts zeker niet zouden misstaan op de betere straattheaterfestivals. Chapeau voor Kunsten op Straat, chapeau voor programmeur/artiest Lee Hayes (die ook dit jaar de straattheaterprogrammering voor Oerol voor zijn rekening neemt).
Het straattheaterseizoen duurt nog lang. Ook in Overijssel is veel te zien. Check de website(s) voor meer informatie.
Buitenkans -
website
Kunst op straat -
website
Leuven in Scene -
website
Vrijdag 14 September 2007 at 12:15 am
NEDERLAND IS EEN NIEUW STRAATTHEATERFESTIVAL RIJKER
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)
Inmiddels, begin september, loopt het zomerfestivaltheater op z’n eind. Vanaf 19 september zijn gerenommeerde straattheatergroepen als
Generik Vapeur (Fr) en
Antagon (D) nog te gast op het Robodockfestival en speelt
Tuig in het weekend 21 -23 september de voorstelling Tocht voor het laatst in Amsterdam. Daarna, gedurende het laatste septemberweekend, heeft het festival Overijssel op Straat nog een tweetal voorstellingsdagen in Raalte en Diepenheim. En vervolgens moeten we voor het meeste straat- en locatietheater naar het buitenland.
Maar n ²g is het niet zover. Dat bleek ook afgelopen zaterdag. Eén van de straattheatertoetjes vond namelijk plaats in mijn ‘hometown’ Amersfoort. Het Amersfoorts Theaterterras dat gedurende de zomer bijzondere voorstellingen op niet alledaagse plekken programmeert mocht voor het tweede achtereenvolgende jaar het straattheaterprogramma tijdens de Amersfoortse Keistadfeesten verzorgen. Nou, dat bleek een goede keuze. Know-how genoeg. En daarnaast was er ook een aardig budget, schat ik zo in.
Want maar liefst 15 internationale gezelschappen waren uitgenodigd die pakweg ruim veertig voorstellingen gaven. Ik doe een greep uit het aanbod:
- Uit Frankrijk kwamen Les Goulus. De groep heeft meerdere loopacts op hun repertoire staan en had de vrijheid gekregen te spelen wat ze zelf wilden. Ze waren in hun “sterkste” formatie gekomen en speelden interactief tussen het veelal argeloze winkelpubliek hun act de Cupido’s. Daarnaast verrasten ze met hun allernieuwste act t.w. The Horseman, drie gekke mannetjes op schattige minipaardjes, het toegestroomde publiek. Eén en al hilariteit.
- Ook uit Frankrijk kwam Banc Public. Het gezelschap bestaande uit een man en vrouw was een aantal jaren geleden op het bekende festival Chalon dans la rue gespot. Nu pas speelden ze voor het eerst in Nederland. Een première dus. Het tweetal danste een poëtische voorstelling rondom een oude Singer naaimachine en, heel nadrukkelijk aanwezig, een kledingrek. Tot mijn grote spijt stond de voorstelling midden in een winkelcentrum geprogrammeerd (je moet de sponsoren ook tegemoet komen&hellip). Jammer, want dit kwam de sfeer niet ten goede. Niettemin, een juweeltje!
- Leandre, een Spaanse clown, met zijn compagnon David Moreno was ingevlogen vanuit het Spaanse festival Fira Tarrega, alwaar hij twee voorstellingen speelde, om Amersfoort met Play te verwennen. Vorig jaar speelde Leandre deze voorstelling gedurende drie dagen op het Oerolfestival onder Brandaris. Toen een groot succes. En nu niet minder. De man heeft geen tekst nodig en maakt van niets iets prachtigs. Zijn observaties, creativiteit en improvisatievermogen maken hem tot een artiest van wereldklasse.
- Het nog jonge Belgische gezelschap Shake That, voortgekomen uit het circuscollectief Woesh en dit jaar winnaar van zowel publieks- als juryprijs van het ISTF in Gent, was ook present. Leuke jonge gasten met een prima show rondom het shaken van drankjes. Naast Gent sloot nu ook Amersfoort hen in haar armen. Kijk ook hier.
- Ooit van het kleinste circus ter wereld gehoord? Circo Ripopolo heeft het met Fazzoletto. Slechts twintig mensen kunnen per voorstelling naar binnen en niets ontbreekt. Een orkest, trapezeact, leeuwentemmer, fietsacrobaat en een levende kanonskogel. Alles is er. Inclusief de popcorn. In nog geen 15 minuten snelt de voorstelling voorbij.
- Papieren hoedjes vouwen. Kinderachtig; of niet?! Paul Henri Jeannel (Fr) was met Chapeau Magique al op menige Nederlandse festivals zoals Lowlands, Deventer op Stelten, Fries Straatfestival en Reuringfestival te gast. Overal waar hij komt wordt de stad opgefleurd met zijn prachtige creaties. Papieren hoeden in allerlei vormen. En&hellipallemaal door de festivalbezoekers zelf vervaardigd. In nog geen 20 minuten! Amersfoort ging ervoor.
Het gaat me te ver om alle acts nader toe te lichten maar stuk voor stuk, groot of klein, mobiel of niet, het programma met verder nog
Race Bob (B) (een hele grote botsauto),
Delinus (erg fraai soort van kermisvliegtuigje, erg cool en nog te zien op Robodock), de
Frietcowboys (schiet je eigen friet),
La Famillia Goldini (Fr) (knappe acrobatiek, Nederlandse première),
Bert en Ik (B),
Remarcable (B),
IJsco Hassan,
Fullstop Acrobatics,
Do ±a Quichotte en onaankondigd op de markt
Martha!tentatief (B) was helemaal top.
Een aantal jaren geleden had Amersfoort Etcetera La Strada dat veel internationaal straattheater programmeerde. Gezelschappen als o.a. Friches Theatre Urbain, Cie. Jo Bithume, Sèmola, Palo Q Sea, Paka en Irrwisch waren te gast. Het was altijd iets om naar uit te kijken. Later kreeg het festival de naam Festival Etcetera. De omvang van het straattheateraanbod binnen de programmering nam snel af. Tegenwoordig omvat Festival Etcetera vooral veel (betaalde) voorstellingen in tentjes of op locatie. Een tendens die veel Nederlandse zomerfestivals volgen. Amersfoort leek min of meer straattheaterarm geworden. Zonde.
Nu na het meemaken van de eerste officiële editie van KIS oftewel Keistad Internationaal Straattheaterfestival denk ik dat Nederland naast de al veelal gratis toegankelijke straattheaterfestivals als Deventer op Stelten, Fries Straatfestival, Overijssel op Straat, het Reuringfestival, Buitengewoon Doetinchem weer een mooi eendaags zomerfestival rijker is. Mij doet zoiets helemaal goed. Ik had hierdoor een erg blije dag.
Theaterterras -
website
Keistadfeesten -
website
Kunsten op straat -
website
Chalon dans la rue -
website
Robodock -
website
Shake that -
website
Chapeau magique -
website
Leandre & Claire -
website
Les Goulus -
website
Banc public -
website
Dinsdag 31 Juli 2007 at 6:43 pm
Circ P nic amuseert velen met circusachtige voorstelling in de openlucht
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor Cultuurpodium.nl
Een enorm grote roestige caravan, althans daar lijkt ’t op, staat gedurende twee avonden op het Spaans Kasteelplein. Een aantal meters daarvoor een eveneens grote roestige paardenkop. Deze constructie maakt deel uit van het decor van de voorstelling La Caravana Pasa van Circ P nic.
De voorstelling start als twee muzikanten, een drummer en een violist (die later een groot evenwichtskunstenaar blijkt te zijn), uit een luikje aan de zijkant van de caravan kruipen en vervolgens boven op het dak plaatsnemen. Ze spelen een enthousiast stukje muziek. Niet veel later verschijnt, terwijl zich een rookgordijn vormt, een fraaie dame op hoge hakken, ook vanuit het kleine luikje, ten tonele. Ze gespt zich middels een lang koord vast aan de caravan en beweegt zich atletisch van links naar rechts aan de voorzijde van de caravan. Een fraai beeld.
Als ze vervolgens al koorddansend op haar hoge hakken van de caravan naar de paardenkop verplaatst heeft komt er nóg een acteur tevoorschijn. De voorstelling is nu goed op gang. Er vormt zich een visueel spektakel met contrasten, metamorfoses, en gemengd met circustechnieken op de koord, acrobatie, evenwichtskunsten en de Chinese mast. Dit alles (inclusief de nodige humor) is vermengd met dans en theater waarbij de muziek de bindende factor vormt.
Het publiek zit dicht op het speelveld en de voorstelling weet een ieder, want wat is het druk, ruim een uur geboeid te houden. Circustheater in de openlucht. Mooi dat dat kan.
ISTF -
website
Circ P nic -
website
Maandag 30 Juli 2007 at 09:21 am
Sprankelend Shake That wint zowel jury- als publieksprijs ISTF
Van 19 t/m 22 juli vond alweer de dertiende editie plaats van het Internationaal Straattheaterfestival (ISTF) in Gent. Henry Krul sinds 2002 regelmatig te gast op het festival fotografeerde aldaar en doet verslag van enkele voorstellingen voor Cultuurpodium.nl
ShakeThat is een jonge groep met vijf Vlaamse circusartiesten t.w. Sander, Nino, Joris, Hans en Gab die zich toeleggen op de kunst van het cocktail-shaken. Eind juni deden ze het Reuringfestival in Purmerend aan en nu stonden ze in de Grote Prijs van het ISTF. Nou, dat hebben ze en het massaal toegestroomde publiek geweten!
Het vijftal verraste met een enerverende show in (tuurlijk) een cocktailbar. Deze jongleurs brengen een sprankelende mix van jongleren, magie, humor en exquise cocktails. Flessen, glazen, ijsklontjes en cocktailshakers vliegen in een vrolijke vaart door de lucht. En natuurlijk mag publieksparticipatie niet ontbreken. Je kunt onder anderen zowaar op een magnifieke cocktail bieden. Grijp die kans!
In totaal traden ze in Gent vier keer op (2 x per dag) en keer op keer stond het in de Gentse buitenwijk bij de St. Baafssite bomvol. Enkelen waaronder mijn dochter Tara en haar vriendin Roseanne van resp. 13 en 14 jaar waren inmiddels fan geworden en zaten soms al een uur van te voren gereed om hun “helden” te zien repeteren, echt optreden of om mee op de foto te gaan. Tja, eigenlijk ook niet verbazingwekkend van die jonge meiden. De jonge acteurs (tuurlijk veel te oud voor die meisjes, maar ach) zien er goed uit en brengen een heerlijke frisse show.
Dat deze nog jonge groep het goed deed liet ook de jury van de Grote Prijs niet onberoerd. Ze gingen dan ook met zowel de jury- als publieksprijs aan de haal.
Detail. Sander één van de jonge acteurs brak een paar dagen voor de voorstelling zijn been terwijl hij met zijn compagnon Bram als Pol & Freddy met de voorstelling Ready! in Brugge optraden. Tijdens de voorstelling probeerde hij een kind te ontwijken met als gevolg de beenbreuk. Bram, normaal niet deel uitmakend van Shake That, verving hem met verve. En dat na slecht enkele keren repeteren. Eigenlijk is dit niet mogelijk; het gebeurde echter wel...
Zeer binnenkort t.w.28, 29 juli, 8 en 10 augustus ook nog in Nederland te bewonderen op het Karavaanfestival in Noord Holland. Dikke pret is verzekerd.
ISTF -
website
Shake That -
website
Circusatelier Woesh -
website