Zondag 20 April 2008 at 11:44 am
Op Mars woont het meisje van de HEMA-worst
Door Barbara Klomp met foto's van Robin Vogel (klik voor vergroting)
Gezien: Toneelschuur Haarlem, 18 april 2008
“Het is 2025. Eva en Harold hebben een wedstrijd gewonnen. Hun prijs; een weekend op Mars. So far so good&hellip”
We zien een man en een vrouw, ze komen uit de ruimte, of gaan daar net naartoe. Om hun hoofd is een soort zeepbel, zij naait zijn ruimtepak.
De vrouw wordt gespeeld door Christine van Stralen, bekend van onder andere Mugmetdegoudentand en Dunya en Desie, de man kennen we als Harm van Geel, theatermaker en acteur bij onder andere Huis en Festival aan de Werf, Toneelgroep Amsterdam en Growing up in Public.
Het is misschien ‘so far’, want helemaal op Mars. ‘So good’ is het zeker niet.
Er is iets misgegaan, een technische fout door de meteorietenregen. En nu kunnen ze niet meer terug.
Een man en een vrouw, zitten vast in hun vakantiehuis op Mars. Ze irriteren elkaar. Ze houden van elkaar. Ze praten over niets en zwijgen over alles. Hij knutselt en zij zorgt voor de planten, ze maken ruzie over appelmoes.
De soms erg poëtische teksten worden begeleid door een mimische choreografie, die balanceert op de grens van geestig en overbodig storend en te vaak doorslaat naar het laatste. De verveling slaat toe, op het toneel en bij het publiek.
En dan, net als Eva de sanseveria’s aan het bijpunten is, kruipt er een meisje door het luchtrooster. Is het een robot? Is het een pop? Is ze echt of in hun brein? Ze is zo gewenst door haar en ongewenst door hem.
“Wie ben jij?!” schreeuwt hij uit.
“Ik ben het meisje dat bij de HEMA de worst snijdt,” antwoord ze, “Ik ben het meisje dat aan je bed zit als je sterft.”
Het spel van Sanne Vogel, het HEMA-meisje van Mars, maakt dat je naar de voorstelling blijft kijken. Is zij echt, een droom, een alien van Mars, of gewoon de verpleegster in het bejaardenhuis, waar Eva en Harold dementeren? Ze is lief, ontroerend en beangstigend.
ISTLOM is een voorstelling die in het begin wat verveelt, maar wanneer Sanne Vogel op het toneel komt, is hij amusant en soms meer dan dat. De tekst van Don Duyns is geen spreektaal, maar levert soms prachtige poëtische regels op. De kostuums zijn in hun simpelheid zeer treffend en de muziek past bij het stuk.
Maar toch.
Het blijft een loszand van mooie dingen, die helaas samen geen prachtvoorstelling opleveren. Nergens wordt het spannend, vervreemdend, in elk geval niet genoeg. En dat is jammer, want met een tekst van Don Duyns en drie topacteurs zou je verder moeten kunnen komen.
Het is wat het is. Het leeft niet echt, daar op Mars, niet genoeg om spannend te zijn. Net genoeg, door soms mooie teksten, door Sanne Vogel, door de kostuums (Inge Roseboom) en door -af en toe- een samenhang van tekst en spel die opeens de plank zo raak slaat, dat je toch blijft geloven. In leven op Mars, of in Sanne Vogel in elk geval.
De Vogelfabriek speelt ISTLOM (is there life on Mars) -
website
Maandag 24 Maart 2008 at 10:31 pm
Uitersten op afstand in Malpensa van Annette Speelt
Door Lana de Wit met foto's van Ben van Duin (klik voor vergroting)
Al schreeuwend stormen twee mannen de trappen van de publieke tribune af. We worden gegijzeld in een vliegtuig, zo leren we. Maar echt geloofwaardig komen de mannen niet over en dat is ook de bedoeling in Malpensa van Annete Speelt. De acteurs houden afstand van elkaar, van zich zelf maar ook van het publiek en dat maakt het voor de toeschouwer moeilijk om mee te gaan in de bizarre denkwereld van deze peinzende kapers.
Malpensa, in de regie van Gerardjan Rijnders, laat twee jonge ′zakenmannen′ zien die het vliegtuig van Milaan naar Rome willen kapen met de bedoeling het neer te laten storten om een daad te stellen. Een daad die voort komt uit decadentie en verveling. Hun toestel is echter vertraagd en de mannen wachten in de vertrek hal van vliegveld Milaan Malpensa, pretenderend elkaar niet te kennen.
Een simpel en doeltreffend decor kleedt de vertrekhal aan; twee enorme aluminium luchtpijppen, een spiegelende wand en een bank met glazen knikkers waarop de spelers op hun stoel heen en weer glijden zoals ook de situatie en de verhouding tussen de mannen uiterst onstabiel is.
De twee mannen verschillen nogal in karakter. De één is een snelle babbelaar die in een turbotaal continue uiting geeft van zijn grote belangstelling voor de vrouwelijke sexe. De ander is uiterst bedachtzaam en overdenkt hun te stellen daad en de situatie. De nervositeit uit zich bij beide mannen duidelijk op een hele andere manier.
Thijs Römer en Michel Sluysmans. in het stuk ook Thijs en Michel geheten, zetten deze twee uitersten bijzonder goed neer. Niet alleen in de eerste persoon maar ook in de derde persoon beschrijven zij deze toestand en hun gedachten. Continue de situatie beschouwend en overdenkend. Boeiend maar ook vreemd om naar te kijken. De oversexte ti-ta-turbotaal van Thijs Römer word je op een gegeven moment wel zat. Uiteindelijk doet zich een ontknoping voor in de verhouding tussen de mannen die eveneens bizar en daardoor wel wat flauw is.
Annette Speelt -
website
Spel: Thijs Römer en Michel Sluysmans
Schrijver: Ilja Leonard Pfeijffer
Regie: Gerardjan Rijnders
Donderdag 31 Januari 2008 at 3:40 pm
Anne-Wil Blankers en Mark Rietman in Moeder Courage
Foto Govert de Roos
Moeder Courage is het nieuwste stuk van Toneelmeesters, de theaterafdeling van Joop van den Ende Theaterproducties, die eerder dit jaar het stuk '3 Zusters' van Tjechov uitbracht.
In Moeder Courage trekt Anne-Wil Blankers in de rol van Anna Fierlinga tijdens de laatste twintig jaar van de Tachtigjarige Oorlog met haar twee zonen en haar stomme dochter Katrien, achter de troepen van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën aan. Als marketentster voorziet zij de troepen van voedsel, drank en laarzen. De oorlog is voor haar een bron van inkomsten en ze profiteert daar volledig van. Ze doet met beide partijen - zowel katholieke als protestantse - goede en slechte zaken. Aan dit wrange, maar overzichtelijke bestaan komt een wreed eind wanneer Moeder Courage achtereenvolgens haar beide zonen en dochter verliest. Ondanks alles trekt zij verder, er moet immers geld verdiend worden.
Iedere scène in dit rijke, hoogst aangrijpende en tegelijk humorvolle drama wordt opgeluisterd met meeslepende liederen van Paul Dessau. Hans Croiset, artistiek leider van Toneelmeesters van Joop van den Ende Theaterproducties, maakte een filmpje Moeder Courage dat u
hier kunt bekijken.
Naast Anne-Wil Blankers en Mark Rietman worden rollen vertolkt door Paul Hoes, Saar Vandenberghe, Vincent Croiset, Kees Boot, Frederique Sluyterman van Loo, Theo Pont en Rene van Asten.
Bertolt Brecht (1898 “ 1956) is een Duitse toneelschrijver, regisseur en dichter. Zijn werk is sterk politiek geëngageerd. Vanaf 1926 ontwikkelt hij zich samen met Kurt Weill richting het episch (muziek)theater. Dit is een vorm van theater waarin een vertelling centraal staat. Brecht wil het publiek laten nadenken over en bewust maken van menselijke en maatschappelijke verhoudingen en niet dat ze zich laten meeslepen met het verhaal.
Dit bereikt hij door het publiek er steeds weer van bewust te maken dat ze naar toneel kijken. Zo ontdoet hij de opeenvolging van scènes van elke logica en laat hij decors veranderen voor de ogen van het publiek. Met zijn stukken wil Brecht ons een spiegel voorhouden. Hij wil de maatschappelijke structuur zichtbaar maken, ons direct confronteren met de wereld zoals deze is en laten zien dat die niet onveranderlijk is. Het gaat voor hem dus niet het nabootsen van de wereld voor een passieve toeschouwer, maar eerder om het demonstreren van bepaalde processen en het creëren van een actieve toeschouwer die zich een mening vormt over wat hij of zij ziet.
Moeder Courage gaat op 17 februari a.s. in première in de Rotterdamse Schouwburg en is vanaf 2 februari te zien overal in Nederland. Kijk op de website voor meer informatie en speellijst.
Moeder Courage -
website
Donderdag 31 Januari 2008 at 3:40 pm
Anne-Wil Blankers en Mark Rietman in Moeder Courage
Foto Govert de Roos
Moeder Courage is het nieuwste stuk van Toneelmeesters, de theaterafdeling van Joop van den Ende Theaterproducties, die eerder dit jaar het stuk '3 Zusters' van Tjechov uitbracht.
In Moeder Courage trekt Anne-Wil Blankers in de rol van Anna Fierlinga tijdens de laatste twintig jaar van de Tachtigjarige Oorlog met haar twee zonen en haar stomme dochter Katrien, achter de troepen van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën aan. Als marketentster voorziet zij de troepen van voedsel, drank en laarzen. De oorlog is voor haar een bron van inkomsten en ze profiteert daar volledig van. Ze doet met beide partijen - zowel katholieke als protestantse - goede en slechte zaken. Aan dit wrange, maar overzichtelijke bestaan komt een wreed eind wanneer Moeder Courage achtereenvolgens haar beide zonen en dochter verliest. Ondanks alles trekt zij verder, er moet immers geld verdiend worden.
Iedere scène in dit rijke, hoogst aangrijpende en tegelijk humorvolle drama wordt opgeluisterd met meeslepende liederen van Paul Dessau. Hans Croiset, artistiek leider van Toneelmeesters van Joop van den Ende Theaterproducties, maakte een filmpje Moeder Courage dat u
hier kunt bekijken.
Naast Anne-Wil Blankers en Mark Rietman worden rollen vertolkt door Paul Hoes, Saar Vandenberghe, Vincent Croiset, Kees Boot, Frederique Sluyterman van Loo, Theo Pont en Rene van Asten.
Bertolt Brecht (1898 “ 1956) is een Duitse toneelschrijver, regisseur en dichter. Zijn werk is sterk politiek geëngageerd. Vanaf 1926 ontwikkelt hij zich samen met Kurt Weill richting het episch (muziek)theater. Dit is een vorm van theater waarin een vertelling centraal staat. Brecht wil het publiek laten nadenken over en bewust maken van menselijke en maatschappelijke verhoudingen en niet dat ze zich laten meeslepen met het verhaal.
Dit bereikt hij door het publiek er steeds weer van bewust te maken dat ze naar toneel kijken. Zo ontdoet hij de opeenvolging van scènes van elke logica en laat hij decors veranderen voor de ogen van het publiek. Met zijn stukken wil Brecht ons een spiegel voorhouden. Hij wil de maatschappelijke structuur zichtbaar maken, ons direct confronteren met de wereld zoals deze is en laten zien dat die niet onveranderlijk is. Het gaat voor hem dus niet het nabootsen van de wereld voor een passieve toeschouwer, maar eerder om het demonstreren van bepaalde processen en het creëren van een actieve toeschouwer die zich een mening vormt over wat hij of zij ziet.
Moeder Courage gaat op 17 februari a.s. in première in de Rotterdamse Schouwburg en is vanaf 2 februari te zien overal in Nederland. Kijk op de website voor meer informatie en speellijst.
Moeder Courage -
website
Donderdag 31 Januari 2008 at 3:40 pm
Anne-Wil Blankers en Mark Rietman in Moeder Courage
Foto Govert de Roos
Moeder Courage is het nieuwste stuk van Toneelmeesters, de theaterafdeling van Joop van den Ende Theaterproducties, die eerder dit jaar het stuk '3 Zusters' van Tjechov uitbracht.
In Moeder Courage trekt Anne-Wil Blankers in de rol van Anna Fierlinga tijdens de laatste twintig jaar van de Tachtigjarige Oorlog met haar twee zonen en haar stomme dochter Katrien, achter de troepen van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën aan. Als marketentster voorziet zij de troepen van voedsel, drank en laarzen. De oorlog is voor haar een bron van inkomsten en ze profiteert daar volledig van. Ze doet met beide partijen - zowel katholieke als protestantse - goede en slechte zaken. Aan dit wrange, maar overzichtelijke bestaan komt een wreed eind wanneer Moeder Courage achtereenvolgens haar beide zonen en dochter verliest. Ondanks alles trekt zij verder, er moet immers geld verdiend worden.
Iedere scène in dit rijke, hoogst aangrijpende en tegelijk humorvolle drama wordt opgeluisterd met meeslepende liederen van Paul Dessau. Hans Croiset, artistiek leider van Toneelmeesters van Joop van den Ende Theaterproducties, maakte een filmpje Moeder Courage dat u
hier kunt bekijken.
Naast Anne-Wil Blankers en Mark Rietman worden rollen vertolkt door Paul Hoes, Saar Vandenberghe, Vincent Croiset, Kees Boot, Frederique Sluyterman van Loo, Theo Pont en Rene van Asten.
Bertolt Brecht (1898 “ 1956) is een Duitse toneelschrijver, regisseur en dichter. Zijn werk is sterk politiek geëngageerd. Vanaf 1926 ontwikkelt hij zich samen met Kurt Weill richting het episch (muziek)theater. Dit is een vorm van theater waarin een vertelling centraal staat. Brecht wil het publiek laten nadenken over en bewust maken van menselijke en maatschappelijke verhoudingen en niet dat ze zich laten meeslepen met het verhaal.
Dit bereikt hij door het publiek er steeds weer van bewust te maken dat ze naar toneel kijken. Zo ontdoet hij de opeenvolging van scènes van elke logica en laat hij decors veranderen voor de ogen van het publiek. Met zijn stukken wil Brecht ons een spiegel voorhouden. Hij wil de maatschappelijke structuur zichtbaar maken, ons direct confronteren met de wereld zoals deze is en laten zien dat die niet onveranderlijk is. Het gaat voor hem dus niet het nabootsen van de wereld voor een passieve toeschouwer, maar eerder om het demonstreren van bepaalde processen en het creëren van een actieve toeschouwer die zich een mening vormt over wat hij of zij ziet.
Moeder Courage gaat op 17 februari a.s. in première in de Rotterdamse Schouwburg en is vanaf 2 februari te zien overal in Nederland. Kijk op de website voor meer informatie en speellijst.
Moeder Courage -
website
