Maandag 24 Maart 2008 at 10:31 pm
Uitersten op afstand in Malpensa van Annette Speelt
Door Lana de Wit met foto's van Ben van Duin (klik voor vergroting)
Al schreeuwend stormen twee mannen de trappen van de publieke tribune af. We worden gegijzeld in een vliegtuig, zo leren we. Maar echt geloofwaardig komen de mannen niet over en dat is ook de bedoeling in Malpensa van Annete Speelt. De acteurs houden afstand van elkaar, van zich zelf maar ook van het publiek en dat maakt het voor de toeschouwer moeilijk om mee te gaan in de bizarre denkwereld van deze peinzende kapers.
Malpensa, in de regie van Gerardjan Rijnders, laat twee jonge ′zakenmannen′ zien die het vliegtuig van Milaan naar Rome willen kapen met de bedoeling het neer te laten storten om een daad te stellen. Een daad die voort komt uit decadentie en verveling. Hun toestel is echter vertraagd en de mannen wachten in de vertrek hal van vliegveld Milaan Malpensa, pretenderend elkaar niet te kennen.
Een simpel en doeltreffend decor kleedt de vertrekhal aan; twee enorme aluminium luchtpijppen, een spiegelende wand en een bank met glazen knikkers waarop de spelers op hun stoel heen en weer glijden zoals ook de situatie en de verhouding tussen de mannen uiterst onstabiel is.
De twee mannen verschillen nogal in karakter. De één is een snelle babbelaar die in een turbotaal continue uiting geeft van zijn grote belangstelling voor de vrouwelijke sexe. De ander is uiterst bedachtzaam en overdenkt hun te stellen daad en de situatie. De nervositeit uit zich bij beide mannen duidelijk op een hele andere manier.
Thijs Römer en Michel Sluysmans. in het stuk ook Thijs en Michel geheten, zetten deze twee uitersten bijzonder goed neer. Niet alleen in de eerste persoon maar ook in de derde persoon beschrijven zij deze toestand en hun gedachten. Continue de situatie beschouwend en overdenkend. Boeiend maar ook vreemd om naar te kijken. De oversexte ti-ta-turbotaal van Thijs Römer word je op een gegeven moment wel zat. Uiteindelijk doet zich een ontknoping voor in de verhouding tussen de mannen die eveneens bizar en daardoor wel wat flauw is.
Annette Speelt -
website
Spel: Thijs Römer en Michel Sluysmans
Schrijver: Ilja Leonard Pfeijffer
Regie: Gerardjan Rijnders
Donderdag 31 Januari 2008 at 3:40 pm
Anne-Wil Blankers en Mark Rietman in Moeder Courage
Foto Govert de Roos
Moeder Courage is het nieuwste stuk van Toneelmeesters, de theaterafdeling van Joop van den Ende Theaterproducties, die eerder dit jaar het stuk '3 Zusters' van Tjechov uitbracht.
In Moeder Courage trekt Anne-Wil Blankers in de rol van Anna Fierlinga tijdens de laatste twintig jaar van de Tachtigjarige Oorlog met haar twee zonen en haar stomme dochter Katrien, achter de troepen van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën aan. Als marketentster voorziet zij de troepen van voedsel, drank en laarzen. De oorlog is voor haar een bron van inkomsten en ze profiteert daar volledig van. Ze doet met beide partijen - zowel katholieke als protestantse - goede en slechte zaken. Aan dit wrange, maar overzichtelijke bestaan komt een wreed eind wanneer Moeder Courage achtereenvolgens haar beide zonen en dochter verliest. Ondanks alles trekt zij verder, er moet immers geld verdiend worden.
Iedere scène in dit rijke, hoogst aangrijpende en tegelijk humorvolle drama wordt opgeluisterd met meeslepende liederen van Paul Dessau. Hans Croiset, artistiek leider van Toneelmeesters van Joop van den Ende Theaterproducties, maakte een filmpje Moeder Courage dat u
hier kunt bekijken.
Naast Anne-Wil Blankers en Mark Rietman worden rollen vertolkt door Paul Hoes, Saar Vandenberghe, Vincent Croiset, Kees Boot, Frederique Sluyterman van Loo, Theo Pont en Rene van Asten.
Bertolt Brecht (1898 “ 1956) is een Duitse toneelschrijver, regisseur en dichter. Zijn werk is sterk politiek geëngageerd. Vanaf 1926 ontwikkelt hij zich samen met Kurt Weill richting het episch (muziek)theater. Dit is een vorm van theater waarin een vertelling centraal staat. Brecht wil het publiek laten nadenken over en bewust maken van menselijke en maatschappelijke verhoudingen en niet dat ze zich laten meeslepen met het verhaal.
Dit bereikt hij door het publiek er steeds weer van bewust te maken dat ze naar toneel kijken. Zo ontdoet hij de opeenvolging van scènes van elke logica en laat hij decors veranderen voor de ogen van het publiek. Met zijn stukken wil Brecht ons een spiegel voorhouden. Hij wil de maatschappelijke structuur zichtbaar maken, ons direct confronteren met de wereld zoals deze is en laten zien dat die niet onveranderlijk is. Het gaat voor hem dus niet het nabootsen van de wereld voor een passieve toeschouwer, maar eerder om het demonstreren van bepaalde processen en het creëren van een actieve toeschouwer die zich een mening vormt over wat hij of zij ziet.
Moeder Courage gaat op 17 februari a.s. in première in de Rotterdamse Schouwburg en is vanaf 2 februari te zien overal in Nederland. Kijk op de website voor meer informatie en speellijst.
Moeder Courage -
website
Donderdag 31 Januari 2008 at 3:40 pm
Anne-Wil Blankers en Mark Rietman in Moeder Courage
Foto Govert de Roos
Moeder Courage is het nieuwste stuk van Toneelmeesters, de theaterafdeling van Joop van den Ende Theaterproducties, die eerder dit jaar het stuk '3 Zusters' van Tjechov uitbracht.
In Moeder Courage trekt Anne-Wil Blankers in de rol van Anna Fierlinga tijdens de laatste twintig jaar van de Tachtigjarige Oorlog met haar twee zonen en haar stomme dochter Katrien, achter de troepen van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën aan. Als marketentster voorziet zij de troepen van voedsel, drank en laarzen. De oorlog is voor haar een bron van inkomsten en ze profiteert daar volledig van. Ze doet met beide partijen - zowel katholieke als protestantse - goede en slechte zaken. Aan dit wrange, maar overzichtelijke bestaan komt een wreed eind wanneer Moeder Courage achtereenvolgens haar beide zonen en dochter verliest. Ondanks alles trekt zij verder, er moet immers geld verdiend worden.
Iedere scène in dit rijke, hoogst aangrijpende en tegelijk humorvolle drama wordt opgeluisterd met meeslepende liederen van Paul Dessau. Hans Croiset, artistiek leider van Toneelmeesters van Joop van den Ende Theaterproducties, maakte een filmpje Moeder Courage dat u
hier kunt bekijken.
Naast Anne-Wil Blankers en Mark Rietman worden rollen vertolkt door Paul Hoes, Saar Vandenberghe, Vincent Croiset, Kees Boot, Frederique Sluyterman van Loo, Theo Pont en Rene van Asten.
Bertolt Brecht (1898 “ 1956) is een Duitse toneelschrijver, regisseur en dichter. Zijn werk is sterk politiek geëngageerd. Vanaf 1926 ontwikkelt hij zich samen met Kurt Weill richting het episch (muziek)theater. Dit is een vorm van theater waarin een vertelling centraal staat. Brecht wil het publiek laten nadenken over en bewust maken van menselijke en maatschappelijke verhoudingen en niet dat ze zich laten meeslepen met het verhaal.
Dit bereikt hij door het publiek er steeds weer van bewust te maken dat ze naar toneel kijken. Zo ontdoet hij de opeenvolging van scènes van elke logica en laat hij decors veranderen voor de ogen van het publiek. Met zijn stukken wil Brecht ons een spiegel voorhouden. Hij wil de maatschappelijke structuur zichtbaar maken, ons direct confronteren met de wereld zoals deze is en laten zien dat die niet onveranderlijk is. Het gaat voor hem dus niet het nabootsen van de wereld voor een passieve toeschouwer, maar eerder om het demonstreren van bepaalde processen en het creëren van een actieve toeschouwer die zich een mening vormt over wat hij of zij ziet.
Moeder Courage gaat op 17 februari a.s. in première in de Rotterdamse Schouwburg en is vanaf 2 februari te zien overal in Nederland. Kijk op de website voor meer informatie en speellijst.
Moeder Courage -
website
Donderdag 31 Januari 2008 at 3:40 pm
Anne-Wil Blankers en Mark Rietman in Moeder Courage
Foto Govert de Roos
Moeder Courage is het nieuwste stuk van Toneelmeesters, de theaterafdeling van Joop van den Ende Theaterproducties, die eerder dit jaar het stuk '3 Zusters' van Tjechov uitbracht.
In Moeder Courage trekt Anne-Wil Blankers in de rol van Anna Fierlinga tijdens de laatste twintig jaar van de Tachtigjarige Oorlog met haar twee zonen en haar stomme dochter Katrien, achter de troepen van de Republiek der Zeven Verenigde Provinciën aan. Als marketentster voorziet zij de troepen van voedsel, drank en laarzen. De oorlog is voor haar een bron van inkomsten en ze profiteert daar volledig van. Ze doet met beide partijen - zowel katholieke als protestantse - goede en slechte zaken. Aan dit wrange, maar overzichtelijke bestaan komt een wreed eind wanneer Moeder Courage achtereenvolgens haar beide zonen en dochter verliest. Ondanks alles trekt zij verder, er moet immers geld verdiend worden.
Iedere scène in dit rijke, hoogst aangrijpende en tegelijk humorvolle drama wordt opgeluisterd met meeslepende liederen van Paul Dessau. Hans Croiset, artistiek leider van Toneelmeesters van Joop van den Ende Theaterproducties, maakte een filmpje Moeder Courage dat u
hier kunt bekijken.
Naast Anne-Wil Blankers en Mark Rietman worden rollen vertolkt door Paul Hoes, Saar Vandenberghe, Vincent Croiset, Kees Boot, Frederique Sluyterman van Loo, Theo Pont en Rene van Asten.
Bertolt Brecht (1898 “ 1956) is een Duitse toneelschrijver, regisseur en dichter. Zijn werk is sterk politiek geëngageerd. Vanaf 1926 ontwikkelt hij zich samen met Kurt Weill richting het episch (muziek)theater. Dit is een vorm van theater waarin een vertelling centraal staat. Brecht wil het publiek laten nadenken over en bewust maken van menselijke en maatschappelijke verhoudingen en niet dat ze zich laten meeslepen met het verhaal.
Dit bereikt hij door het publiek er steeds weer van bewust te maken dat ze naar toneel kijken. Zo ontdoet hij de opeenvolging van scènes van elke logica en laat hij decors veranderen voor de ogen van het publiek. Met zijn stukken wil Brecht ons een spiegel voorhouden. Hij wil de maatschappelijke structuur zichtbaar maken, ons direct confronteren met de wereld zoals deze is en laten zien dat die niet onveranderlijk is. Het gaat voor hem dus niet het nabootsen van de wereld voor een passieve toeschouwer, maar eerder om het demonstreren van bepaalde processen en het creëren van een actieve toeschouwer die zich een mening vormt over wat hij of zij ziet.
Moeder Courage gaat op 17 februari a.s. in première in de Rotterdamse Schouwburg en is vanaf 2 februari te zien overal in Nederland. Kijk op de website voor meer informatie en speellijst.
Moeder Courage -
website
Dinsdag 27 November 2007 at 10:15 am
Absurde vertelling van Assepoester heeft hoogste grapdichtheid van het jaar
Door Richard van de Crommert met foto's van Leo van Velzen (klik voor vergroting)
Het aloude sprookje Assepoester? Voor de donkere dagen van het jaar? Met Arjan Ederveen als gemene stiefmoeder? Het leek me een uitdaging voor regisseur Pieter Kramer, die zijn sporen verdiende met ‘Theo & Thea’, ‘Hertenkamp’ en ‘Ja Zuster Nee Zuster’.
Maar Kramer lijkt, ondanks een wat moeizaam begin, daar uitstekend in geslaagd. Afgelopen zaterdagavond ging de voorstelling ‘Lang En Gelukkig’ in première in de betonnen en weinig inspirerende omgeving van de Rotterdamse Schouwburg. Het was een oude wens van Kramer. “Het is lekker ordinair, maar op zijn tijd ook heel mooi. Als kind ben ik met mijn vader en moeder een keer in Parijs naar een voorstelling geweest. Het doek ging open en daar was zo’n mooi sprookjesbos. Ik wist niet wat ik zag. Dat wilde ik bij ‘Lang En Gelukkig’ ook.”
Het is een ontmoeting geworden tussen circus, poppenkast en slapstick. En ‘Lang En Gelukkig’ is het theaterstuk geworden met de hoogste grapdichtheid van het jaar. Het begint allemaal als internetbruidje Irma Zonderboezem, de nieuwe stiefmoeder van Assepoester, onder de tonen van Shirley Bassey’s klassieker ‘Big Spender’ arriveert met haar twee dochters: Hilton en Paris. Om in te trekken bij de aan lager wal geraakte baron, haar webcam-held.
Vanaf dat moment begint de volstrekt absurde terreur. De stiefmoeder blijkt een diva met nogal wat noten op haar zang. En er worden allerlei sprookjes door elkaar gegooid. Zo komt Roodkapje voorbij, die net een paar flessen rosé naar haar oma brengt, achternagezeten door de boze wolf die het meisje slechts ziet als een lekker gereformeerd hapje. Even later wordt Klein Duimpje bijna verpulverd door Roodkapje, terwijl hij onderweg was naar een auditie voor ‘So You Wanna Be A Popstar’.
Ster van de voorstelling is zonder twijfel Arjan Ederveen die de rol van de doortrapte Irma Zonderboezem vertolkt. Buitengewoon geestig is het moment als er voor het bal van de prins acht maagden uit de zaal moeten worden gehaald. “Ze moeten wel zestien jaar of ouder zijn en het liefst een beetje lelijk zijn”, eist Zonderboezem.
Ook Alex Klaassen en Gijs Naber, de twee gemene en lelijke stiefzusjes van Assepoester, leveren prachtig over-the-top-acteerwerk. Naber viel tijdens de première bovendien een ovatie ten deel als hij in zijn rol als een licht homoseksuele lakei een geheel eigen versie van ‘Zij Gelooft In Mij’ zingt, een ode op prins Roderick van Oranje Nassaukade die van zijn moeder op zoek moet naar een mediagenieke echtgenote.
Sylvia Poorta, is als Koningin onverbiddelijk tegen haar zoon: “Luister mijn zoon. Of je vindt zelf binnen twee dagen een leuk en geschikt meiske dat het goed doet op de jaarlijkse skifoto’s of ik wijs een meisje voor je aan. En dan krijg je die meid uit Luxembourg.”
Op het affiche staat dat het tweeëneenhalf uur durende theaterstuk van het Ro Theater geschikt is voor acht jaar en ouder, maar daar kunnen soms vraagtekens bij gezet worden. Vele grappen hebben een hoog zestien-plus-gehalte. Maar goed, het geheel is een waanzinnig kleurrijke voorstelling die ik nog wel een keer wil zien, bang als ik ben dat ik door het hoge tempo een paar hilarische grappen heb gemist.
Lang en gelukkig -
website en
speellijst
Spel - Arjan Ederveen, Alex Klaasen, Sylvia Poorta, Guus Dam, Hannah van Lunteren, Dick van den Toorn, Gijs Naber, Hans Leendertse
Tekst - Don Duyns
Regie - Pieter Kramer
