Woensdag 08 September 2021 at 11:38 am
De Beren Gieren 'Less Is Endless'
De Beren Gieren
Less is endless
Sdban
Jazz
Door Rik van Boeckel voor Cultuurpodium.nl
Less is endless, het vierde album van dit zeer avontuurlijke Belgische jazztrio, is een ode aan het universum dat wemelt van het leven; en een geslaagde zoektocht naar nieuwe muzikale wegen! Het is ook een zeer avontuurlijk album dat begint met de ruimtelijke sfeer van A funny discovery, een soort moderne vorm van minimal music door de repetitieve patronen met een hoofdrol voor de bas (Lieven Van Pée) en de lichte pianotonen van Fulco Ottevanger. De titeltrack wordt gekenmerkt door een zwaarmoedige sfeer. De single Animalcules (kleine diertjes) is erg sterk. Heel sfeervol is Guggenheim House. Bijna alle tracks zouden film of theatermuziek kunnen zijn. Want de muziek is heel beeldend. In Gentse Leugentjes heeft drummer Simon Segers met Van Pée een stuwende rol. Heel mysterieus klinkt Moments never a moment, vooral door het pianospel van Ottevanger die die alle negen tracks van dit zeer vernieuwende album heeft gecomponeerd.
Dinsdag 07 September 2021 at 11:38 am
CD: Jo Kaiat 'Come to my world'
Jo Kaiat
Come to my world
World Jazz
Imago Records/Xango
Door Rik van Boeckel voor Cultuurpodium.nl
De Franse jazzpianist Jo Kaiat wil een brug slaan tussen verschillende culturen, deed dat met die van Mali en de Gnawa. Zijn nieuwe zeer sterke album nam hij op in Tel Aviv met Avishai Cohen maar ook met een andere bassist Gilad Abro, drummer Noam David en percussionist Ilan Katchka. De laatste schittert in Naa Donke, een extatische mix van jazz en West-Afrikaanse ritmiek. In de openingstrack Avishai weerklinkt bijzonder mooi samenspel van piano en bas. Dat geldt ook voor Find Back waarin Kaiat’s pianospel associaties oproept met Erik Satie. Flamencato is een Arabo-Andalusische track met een voorname rol voor percussie. Kaiat componeerde negen van de tien nummers behalve het traditioneel Hebreeuwse Beer Bassadeh. Na het opzwepende Destin neemt Kaiat gas terug in Point of Light, een fenomenale mix van jazz en klassiek. Kaiat sluit solo af met What did the angel say waarin piano en mélodica fraai worden gecombineerd.
Maandag 19 Juli 2021 at 6:28 pm
10 DE SLOTDAG IS INSPIREREND EN ZEER GESLAAGD
Tekst en foto's Jacques Nachtegaal – Het Collectief N&P
Net voor het van start gaan van de slotdag van Gent Jazz 2021 “Back to Live” meldt Festival directeur dat er over de 10 dagen gemiddeld 2000 bezoekers zijn geweest wat het resultaat op rond de 20.000 bezoekers voor het festival op de scorelijst zet. Dat is ondanks de Covid, die de laatste week de kop weer opsteekt, zeer zeker geen slecht resultaat. Maar mondmasker op zodra je het terrein op komt en eenmaal aan tafel gezeten mag die omlaag, wat met de temperatuur van de laatste dagen geen overbodige luxe is.
De openingsact is wederom een telg van de MASK muziek(conservatorium) opleiding van HO Gent. De samenwerking tussen het festival en deze talentvolle opleiding loopt al jaren maar is dit jaar mede door de Covid maatregelen zelfs nog iets geïntensiveerd vandaar vandaag als opening Dayanne, met de harde kern; zangeres Janne Blommaert en Daan Demeyer op de toetsen.
Lees Verder
Zondag 18 Juli 2021 at 7:29 pm
9 EEN SWINGENDE VOORLAATSTE DAG VAN GENT JAZZ ´21 `BACK TO LIVE`
Tekst en foto's Jacques Nachtegaal - Het Collectief N&P
Morgen sluit Gent Jazz ´21 en de voorlaatste dag is een enorm swingende geworden. En belangrijker voor de organisatie en de voortgang ook na 20 succesvolle edities, ook deze dag is uitverkocht. En het moet gezegd het publiek was deze zaterdag de grote winnaar. Jazz op de meest gevarieerd wijze was wat de klok sloeg. Na Rap en Hiphop, een dag Pop was het op de voorlaatste dag, dag 9 inmiddels, Jazz, en daar kwam men dan ook voor en voor de favoriete band(s).
Dishwasher beet het spits af en hoe. Dit Gentse trio experimentele jazz musici noemt de eigen muziek KrautJazz. Dit waarschijnlijk door de toepassing van de elektrische apparaten waarmee in de vorige eeuw de eerste Duitse Welle begon. Drummer Arno Grootaers lijkt elk moment te willen ontsnappen aan het ingeslagen pad om totaal door de hekken te vliegen en zich helemaal te laten gaan, maar zijn discipline weerhoudt hem en dien ten gevolge blijft hij tezamen met bassiste Louise van den Heuvel in het patroon, wat overigens voldoende ruimte biedt. Overigens Louise speelt wel op een waanzinnig strakke wijze op haar basgitaar en biedt een waanzinnig stevig bed voor saxofonist en fx bespeler Werend van den Bossche die met zijn sax en de aangesloten kastjes op een indrukwekkende wijze free jazz weet te realiseren wat mij bij afwisseling doet denken aan de sirene´s om 12:00 uur op de maandelijkse maandagmorgen en voorbijrazende ambulances. Maar het meest indrukwekkend is zijn krachtig en enthousiasmerend spel op de saxofoon. Deze stijl doet mij denken aan de free jazz die in het midden en eind jaren 70 vooral uit Engeland het vaste land van Europa bereikte en mij altijd enorm heeft weten te boeien. Soms doet Van Den Bossche mij denken aan de in 2012 overleden Britse saxofonist Lol Coxhill, krachtig, verrassend en vooral overtuigend. Dit Gents trio zal in de toekomst zeker nog van zich laten horen en terecht.
Lees Verder
Zaterdag 17 Juli 2021 at 6:09 pm
SORRY, VANDAAG EVEN GEEN JAZZ OP GENT JAZZ `BACK TO LIVE`
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N&P, Foto's Bruno Bollaert
Ik begrijp het wel, deze editie van Gent Jazz zal mogelijk zelfs, niet eens kostendekkend zijn. Dus uitverkochte dagen zijn een pure noodzaak. En ook al stelde ik eerder dat het festival desnoods ingekort zou kunnen worden, er moet wel zoveel mogelijk gestreefd worden naar kosten dekking en bij voorkeur zelfs winst. Men wil ook volgend jaar weer verder en namen als die van Sting zijn al genoemd dus het mag geen niet te dempen put worden deze jubileumversie. Waarschijnlijk met die gedachte in het achterhoofd was er voor de achtste dag geen jazz maar pop geprogrammeerd.
Er werd geopend met Loverman, een muziekstudent aan de HO Gent die ik mij veel meer kan voorstellen op een folk-festival of in een muziekcafe. Hij begon bijna een 25 minuten te laat en hij stopte ook wat eerder, of het gebrek aan materiaal of anderszins was, het stoorde het publiek niet ernstig. Dat het voor Loverman, het alias voor James de Graeff, er op zat en ik denk dat ook James er niet echt rouwig om was ondanks dat de respons van het publiek redelijk mee viel. Hij is een echte basic singer/songwriter en het moet mij van het hart dat hij dat niet echt heel onverdienstelijk doet, maar een grootheid zal het niet echt worden. Daar ontbreekt het hem te veel aan persoonlijkheid en stage performance voor. Het publiek wil, tenzij je een reeds gearriveerd grootheid bent, meer zien dan een mannetje met een gitaar en een bandje om zijn broekspijpen, waarvoor hij zijn kleedster nog eens extra bedankte. Het zijn juist die details die het onderscheid maken, maar in het kleinkunst en folk circuit zal hij het niet onverdienstelijk doen, maar hij moet verder niet te veel aspiraties hebben.
Lees Verder
