Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zondag 29 Oktober 2006 at 1:13 pm

Marcos Valle Jet-Samba tijdens Amsterdam Dance Event

Marcos Valle Jet-Samba
Marcos Valle Jet-Samba
Marcos Valle Jet-Samba

Door Marina den Hartog met foto's van Bob van Markesteijn (klik foto's voor
vergroting). Gezien in het Bimhuis op 19-10-2006


Het Bimhuis ziet er heel anders uit dan we gewend zijn. Alle stoelen zijn uit de zaal verwijderd. Overal liggen kussens. Het concert van vanavond maakt deel uit van het “Amsterdam Dance Event” (19-21 oktober). Geprobeerd is om de gebruikelijke inrichting te vervangen door een loungesfeer. Dat is redelijk gelukt, maar het blijft wennen als je de zaal goed kent.

Marcos Valle, geboren in Rio de Janeiro in 1943, is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Braziliaanse muziek, de MPB (Música Popular Brasileira). Hij behoort tot de tweede generatie bossa nova-artiesten. Vanaf zijn debuut in 1963 wordt hij gezien als de opvolger van Tom Jobim. Al snel heeft hij internationale bekendheid verworven. In 1966 brak hij door in de VS met de hit “So Nice” (“Samba de Verão”). Rond 1980 werd zijn muziek ontdekt door dj’s in Londen. Zijn muziek, een mix van bossa met invloeden uit andere eigentijdse stijlen, past perfect in de clubscene. Het concert begint anders dan we verwachten. Alleen de concertvleugel en een drumstel staan op het podium, terwijl de groep van Marcos Valle volgens het programma uit zes personen bestaat. Een bescheiden man loopt het podium op. Hij neemt plaats aan de vleugel en begint fantastisch te spelen. Prachtige, sfeervolle muziek klinkt door de zaal, maar dit hadden we niet verwacht. Wie is deze man? Hij was niet aangekondigd en vertelt ook niet wie hij is. We horen het ene na het andere schitterende nummer. Het is adembenemend. Tot slot speelt hij een stuk met fragmenten uit het bekende “Consola 夋o”. De zaal is enthousiast maar ook verwonderd, want waar blijft de artiest waarvoor ze gekomen zijn?

Marcos Valle Jet-Samba
Marcos Valle Jet-Samba
Marcos Valle Jet-Samba


Na een korte pauze waarin het podium opnieuw wordt ingericht, verschijnt Marcos Valle met zijn band. Ze spelen twee instrumentale nummers, “Selva de Pedra” en “Jet-Samba” van Valles laatste cd die eveneens “Jet-Samba” heet en in Brazilië bekroond is als beste cd van het jaar 2006 in de categorie instrumentaal. Valle vertelt dat we eerder vanavond geluisterd hebben naar Philippe Baden Powell, ja inderdaad... een zoon van de beroemde gitarist Baden Powell, zo horen we later in de pauze!

De eerste twee nummers klinken nogal braaf. Vervolgens gaat het gelukkig meer swingen. Het nummer “Bar Inglês” dat ook op de cd “Nova Bossa Nova” (1998) staat, is een mooie combinatie van bossa met een stevige funky beat. De sfeer komt er nu goed in. Zeker als we “Samba de Verão” horen, waarmee hij in de jaren zestig in de VS in de hitlijsten kwam. Het klinkt allemaal even perfect. De musici spelen stuk voor stuk fantastisch. De blazers zijn ook als ze samen spelen ongelofelijk zuiver. De drummer en bassist zijn geweldig. En Marcos Valle is ontzettend geroutineerd en heeft alles zo enorm onder controle, dat het eigenlijk een beetje weinig emotie heeft en bijna te gladjes wordt. Intussen heeft zangeres Patricia Alvi zich bij de musici gevoegd. Haar zang is aanvankelijk nauwelijks hoorbaar. Ze voegt niet echt veel toe en lijkt vooral een decoratief element. Haar stem wordt niet goed versterkt en klinkt vaak schel en iel. Jammer, want er zijn zo veel goede zangeressen in Brazilië.

Valle vertelt dat hij regelmatig nummers schrijft met bekende Braziliaanse musici. Met Joyce, een Braziliaanse zangeres die vier maanden geleden in het Bimhuis optrad, heeft hij “Valeu” geschreven. We herkennen in dit nummer duidelijk haar stijl. Zangeres Alvi klikt nu ook beter. In dit nummer speelt zanger, pianist, gitarist Valle af en toe stukjes op een melodica, een toch wel wonderlijk blaasinstrumentje met toetsen dat af en toe een beetje klinkt als een accordeon. Het nummer “Não tem nada não” heeft hij gecomponeerd met João Donato en Eumir Deodato, eveneens grote bekenden in Braziliaanse muziekgeschiedenis. Het is heerlijk om naar te luisteren.

In het tweede gedeelte van het concert geeft Valle een toelichting op de muziek die hij hoorde toen hij vijf, zes jaar oud was, de “baião”, een ritme uit het noordoosten van Brazilië. Valle heeft zich bij het nummer “Campina Grande” laten inspireren door Luiz Gonzaga die met zijn “sanfona” (accordeon) de muziek uit deze streek in heel Brazilië populair heeft weten te maken.

Ook vertelt Valle over “Beco das Garrafas”, in het begin van de jaren zestig de “tempel” van de bossa nova in Copacabana (Rio de Janeiro). Herinneringen aan deze periode hebben geleid tot de compositie “Esperando o Messias”. We horen nog een aantal bekende nummers, zoals “Crickets Sing for Anamaria” (“Os Grilos”) waarin de drummer soleert met een prachtige samba batucada. Het is mooi concert, maar het komt wel een beetje steriel over. Niettemin is het zeer indrukwekkend wat deze grote artiest en de uitstekende musici ons hier in het Bimhuis voorschotelen.

Bezetting:
Marcos Valle “ zang, keyboard, gitaar
Patricia Alvi “ zang
Jessè Sadoc “ trompet, fl ¼gelhorn
Renato Franco “ fluit, sax
Mazinho Ventura “ basgitaar
Adal Fonseca “ drums

Onderwerp: MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zaterdag 28 Oktober 2006 at 11:49 pm

Zonnige klanken in Paard met Izaline Calister

Izaline Calister
Izaline Calister
Izaline Calister

Door Serge Julien met foto's van Eric van NIeuwland (klik voor groter)

Als we de activiteiten van Izaline Calister in 2006 bekijken dan kunnen we concluderen dat de zangeres een bezig bijtje is die ook van verschillende markten blijkt thuis te zijn. Een kleine greep: ze zingt mee tijdens Lucas van Merwijk’s salsa gezelschap Cubop City Big Band in het kader van de Latin Vocal Explosion Tour, ze rondt de tour voor Krioyo af, in april brengt ze de nieuwe CD Kanta Hélele uit, ze geeft samen met het Metropole Orkest twee uitvoeringen van George Gershwin’s Porgy & Bess (er volgt nog een derde uitvoering in Gouda op 13 november) en vanaf 3 november zal ze van dezelfde musical selecties vertolken met het Peter Beets Trio op diverse locaties. Alsof dat nog niet genoeg is, is ze net teruggekeerd van een succesvolle tour ter ondersteuning van Kante Hélele in Aruba en haar geboorte eiland Cura §ao. Die tour wordt nu voortgezet in Nederland langs diverse theaters. Kanta Hélele (“zing met mij mee”) ligt in het verlengde van voorganger Krioyo waarmee ze traditionele afro Caribische muziek zoals die in Cura §ao wordt gemaakt met haar warme intense zang ten gehore brengt. Veel swingende liedjes maar er vindt ook afwisseling plaats door een aantal prachtige ballads.

Izaline Calister
Izaline Calister
Izaline Calister


Het concert dat plaatsvindt in het Paard van Troje is nog geen vijf minuten oud of Calister valt gelijk met de deur in huis met het vrolijke Mi Sopi. Een overwegend gekleurd publiek raakt gelijk aan het heupwiegen op de zonnige klanken. Mi Sopi wordt gevolgd door de titeltrack van de laatste CD welke wordt ondersteund door een aanstekelijk zouk ritme. Het liedje is Izaline’s uiting over het genieten van de kleine dingen in het leven. Het is ook de rode draad van het hele werkstuk: het toont Izaline’s gevoel van liefde en optimisme voor het leven.

De Cura §aose zangeres is een prachtige verschijning die traditiegetrouw op blote voetjes het podium bewandelt en haar liedjes kracht bijzet met expressieve bewegingen. Vrolijk in Kanta Hélele, gevoelig in Nada Den Mi Man en humoristisch in Kasa Ku Mi en Bisami Si, door haar charismatische uitstraling is Izaline een uiterst voelbare persoonlijkheid. Ze heeft een loepzuivere stem die heel krachtig maar ook heel gevoelig en ingetogen kan zijn. Daarnaast is ze ook nog eens een gezellige kwebbel die de in papiementstaal gezongen liedjes inleidt om te vertellen waar de inspiratie voor de liedjes vandaan komt. Op een gegeven moment krijg je gewoon het gevoel dat je vriendjes met haar wil worden, zo heerlijk is het om naar haar te kijken en te luisteren.

Izaline Calister
Izaline Calister
Izaline Calister


Calister wordt uitstekend begeleid door een vlammende zesmansformatie. Hoewel de muziek overwegend latin georiënteerd is, sluimert er ook jazz doorheen, een ingrediënt dat op iedere plaat van Calister te horen is. De begenadigde veelzijdige gitarist Ed Verhoeff toont aan even makkelijk een latinriff te kunnen spelen als wel het volgende moment een door Mike Stern geïnspireerde jazz/fusion melodie met volle overtuiging ten gehore te brengen. Jose Lopretti zit wat verborgen achter de enorme speakers maar zijn levendige toetsenspel mag gehoord worden terwijl musical director Reno Steba in de ritmesectie vloeiend mee bast. Giovanca Ostiana staat Izaline bij met geïnspireerde achtergrondzang.
Om te kwijlen is het percussie intermezzo van de jongere drummende broer Roël Calister en percussionist Rendel Rosalia die met gebruik van bijzondere percussie instrumenten het publiek minuten lang in hun greep houden. Het blijkt de spetterende aanhef te zijn voor het geweldige jazzy Sono Di Tur Muhe van de gelijknamig getitelde eerste CD van Calister.

Calister’s Caribische avondje in het Paard wordt swingend afgesloten met Mi So Den Boso. Het liedje heeft als boodschap dat als je echt plezier wil hebben veel eten en drinken moet aanrukken en een hoop mensen moet uitnodigen om vervolgens te kunnen genieten. Drank en mensen genoeg in het Paard en genoten is er zeker.

Wie met een rot gevoel naar het concert is gekomen is na het horen van Izaline Calister’s frisse en vrolijke liedjes met een zonnige kijk op het leven naar huis gegaan.

Izaline Calister - website

CD’s
Krioyo (2004)
Kanta Hélele (2006)

Onderwerp: JAZZ, WERELDMUZIEK

Zondag 22 Oktober 2006 at 10:30 pm

Unieke samenwerking van Ceumar met Mike del Ferro Trio

Ceumar met Mike del Ferro Trio
Ceumar met Mike del Ferro Trio
Ceumar met Mike del Ferro Trio

Door Marina den Hartog met foto's van Sang-Myung (klik voor vergroting)
Gezien in KIT Tropentheater Amsterdam op 21 oktober 2006.


Het nummer “Feels like Summer” waarmee het Mike del Ferro Trio het concert begint, brengt ons meteen in Braziliaanse sferen. Het klinkt als bossa met heel eigen geluid vanwege de onmiskenbare invloeden uit de jazz. Mike del Ferro loopt naar de microfoon, stelt het trio voor en vertelt hoe het contact met de Braziliaanse zangeres/gitariste Ceumar is ontstaan.

Plataforma Brasil-Holanda, een uitwisselingsprogramma tussen Braziliaanse en Nederlandse musici, bood Mike del Ferro en Olaf Keus vorig jaar de mogelijkheid om in Brazilië op te treden. Tijdens een benefietconcert in São Paulo hebben zij Ceumar ontmoet en met haar een nummer gespeeld. Meteen is toen besloten om vaker met elkaar te gaan samenwerken. Olaf Keus heeft ervoor gezorgd dat Ceumar vanavond in Amsterdam optreedt. Als Ceumar op het podium komt, pakt zij meteen haar gitaar. Aan de manier waarop ze speelt, is te horen dat zij klassiek geschoold is. Het is “Dindinha” van haar gelijknamige cd. Wat een verrassing. Ceumar heeft een bijzonder mooie stem. Ze zingt zacht en verfijnd, maar tegelijkertijd is haar stem vol en warm. Zij vertelt dat het de eerste keer is dat zij in Amsterdam optreedt en is blij dat ze vanavond in dit leuke theater staat.

Ceumar met Mike del Ferro Trio
Ceumar met Mike del Ferro Trio
Ceumar met Mike del Ferro Trio


Het concert is een aaneenschakeling van nummers van de cd’s die Ceumar heeft uitgebracht. Brazilië is een land met een enorme diversiteit aan muziekstijlen. We horen muziek uit alle regio’s. De arrangementen en interpretaties zijn uiterst subtiel. Het is een genot om naar te luisteren. Het feit dat de musici nog maar zo kort met Ceumar samenspelen “ het eerste concert was op 15 oktober “ zorgt voor een heel speciale dynamiek. Voor iedereen is het steeds weer nieuw wat er gebeurt. Dit maakt het concert zo intens. Het enthousiasme van de stuk voor stuk fantastische musici is duidelijk zichtbaar, maar ook voelbaar in de zaal. Dit is passie!

Na afloop spreken we drummer Olaf Keus die ervoor gezorgd heeft dat Ceumar vanavond in Amsterdam optreedt. Na de ontmoeting met Ceumar vorig jaar in São Paulo, heeft Keus haar in het voorjaar opnieuw ontmoet in Brazilië. Vervolgens is hij alles in het werk gaan stellen om Ceumar naar Europa te halen voor een tournee van twee weken in Nederland en België. Keus vertelt dat ieder concert anders is. Elke avond worden er nieuwe nummers gespeeld. Vanavond was dat het geval met het nummer “Achou!” dat we horen in de toegift. Hiermee heeft Ceumar onlangs een prijs gewonnen tijdens een muziekconcours in Brazilië.

Ceumar komt uit muzikale familie en is geboren in het zuiden van de staat Minas Gerais. Er was altijd muziek in het gezin. Als kind speelde zij piano en op haar zestiende is Ceumar begonnen met gitaar omdat ze daarop gemakkelijker kan componeren. Ze wint meteen een eerste prijs op een festival. In het interview zegt ze: “O violão é o meu universo” (De gitaar is mijn universum). Ceumar vindt het fantastisch om met het Mike del Ferro Trio te werken. Jazzmusici spelen zo anders dan de musici van haar vaste begeleidingsband. De jazz biedt veel ruimte voor improvisatie en eigen interpretatie. Dit maakt het deze samenwerking zo fantastisch. Hopelijk blijft het niet bij deze ene keer, maar komt er een vervolg!

De komende week nog te zien:
22 oktober Zuiderpershuis “ Antwerpen België
24 oktober Grand Theater “ Groningen
26 oktober Landgoed Roepean “ Ottersum
29 oktober Kerk Ruigoord “ Ruigoord

Bezetting:
Ceumar “ zang, gitaar
Olaf Keus “ drums
Mike del Ferro “ piano
Frans van der Hoeven “ contrabas

Onderwerp: WERELDMUZIEK

Zaterdag 30 September 2006 at 12:13 pm

Voorproefje Trang An Flowers Group in Vrije Geluiden

Trang An Flowers Group
Trang An Flowers Group
Trang An Flowers Group

Foto's van Hans Speekenbrink (klik voor groter)

Trang An Flowers Group
Trang An Flowers Group
Trang An Flowers Group

Meer informatie over de authentieke Vietnamese instrumenten en muziekgroepen is te vinden op deze site.

Mundial Productions - website
Vrije Geluiden - website

Line-up
Thanh Huong - Flute, percussion
Le Giang - Bau monocord
Tra My - Sixteen stringed zither, bamboo airophonic instrument Kloongput, percussion
Dieu Cam - Thirty-six stringed zither, bamboo idiophonic instrument T'rung, percussion
Thuy Anh - Two-string fiddle, bass guitar
Thanh Xuan - dance
Nguyen Tram - dance

View slideshow

Onderwerp: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK, POP-ROCK, WERELDMUZIEK

Woensdag 27 September 2006 at 08:00 am

World Granny: Swingende Old Stars in Vredenburg

Tekst World Granny foto's Hans Speekenbrink

Ouderen futloos? Niets van waar, dit bleek wel tijdens het WorldGranny fetsival, afgelopen zondag, waar internationale seniore artiesten de sterren van de hemel speelden. Dit jaar werd voor het eerst in Vredenburg een festival georganiseerd door WorldGranny, waar aandacht werd gevraagd voor de ouderen in ontwikkelingslanden.

De presentatie was in handen van Gerda Havertong, die zelf regelmatig meedanste tijdens het festival. Tsehaytu Beraki uit Eritrea gaf de aftrap voor de optredens, met de krar (harp- gitaar) speelde zij zeer bijzondere muziek, bijna hypnotiserend. Echter deze rust werd snel verstoord door de Taraf De Haidouks, oftewel de charmante bandieten. Zij gaven een show weg waarbij het publiek totaal uit zijn dak ging, de drie toegiften die door het publiek werd gevraagd getuigt hiervan.

Ook van nationale bodem verscheen er een seniore artiest, onze eigen Liesbeth List. Met liedjes uit het hart gegrepen zong het publiek mee. Het festival werd vervolgens swingend en spetterend voortgezet door Tania Maria. De Braziliaanse zangeres gaf veel energie aan de zaal, het levende bewijs dat ouderen wel degelijk weten wat feesten is. Volgens kenners gaf zij een van haar beste optredens ooit. Manu Dibangu van 73 jaar, de Leeuw van Kameroen, speelde met zijn Soul Kamossa Gang het festival naar het einde toe. De charmes van Manu wist vele harten van het publiek te bereiken.

Echter de grootste klapper kwam aan het eind, alle artiesten van de avond gaven samen nog een optreden weg waarin alle klanken van de wereld waren te horen. De seniore schitterden, het publiek was laaiend, kortom het WorldGranny festival was een succes.

 

World Granny Website