Categorie: ALGEMEEN
Maandag 18 Januari 2010 at 12:28 pm
Fluisteraar van de Wachtende Mannetjes sprakeloos!
Door Amarinsk Abels met foto's van Joris van Bennekom en Joke Schot (klik voor vergroting)
Wachtende Mannetjes lijkt al te zijn begonnen wanneer je de zaal van Lantaren/Venster binnen loopt. Vier performers (Daniel Hayward, Emilie Birraux, Merel Roozen en Erlend Hammer Hanssen) lopen in mars-tempo om het eenvoudige witte decorstuk heen.
Op de piep begint een ieder aan wederom een nieuwe ronde. Stiekem krijg je het gevoel van een supermarkt door de strepen op de achterwand en de piep van een gescande barcode. Gestaag lopen de vier door tot er ineens een hol en rollend geluid door de zaal klinkt. Een knikkerbaan! Uit een buis worden vier gekleurde kauwgomballen gespuugd en het roboteske kwartet neemt met een zwaai plaats op het witte decorstuk. Gezamenlijk pakken ze hun wit papieren zakdoek en stoppen hem bij het uniform in. Klaar om te eten. Op geheel eigen wijze pakken ze ieder een bal en kauwen flink en spuwen hem dan in elkaars handen weer uit.
Regie: Femke Monteny, Muziek Gabriel Damude, DJ Lovesupreme
Dan volgt een nieuwe piep en is het tijd voor de volgende routineuze ronde. Mimer, Erlend Hammer Hanssen, spuugt zijn stuk blauwe gom te vroeg en te ver waardoor zijn kauwgom op de zwarte vloer in het midden van de setting belandt. Een plek waar men klaarblijkelijk niet mag komen. Met behulp van de andere drie weet hij op hilarische wijze zijn stuk kauwgom te redden. Het ‘leven' gaat daarna als vanouds verder, tot niet lang daarna bij danseres Merel Roozen een ander piepje klinkt. Ze gaat stug door met de routine maar hoe langer het duurt, hoe meer de anderen haar buiten proberen sluiten. Wanneer ze zitten te eten nemen de andere drie letterlijk en figuurlijk afstand van Roozen. De machteloosheid straalt van haar af wanneer er aan de start van haar routine geen piep meer volgt.
De voorstelling is deels geïnspireerd door de studie De Fluisteraars van Orlando Figes. Hierin wordt beschreven hoe men in het Rusland van Stalin zonder aanwijsbare reden gearresteerd kon worden. De totale machteloosheid die door dit systeem ontstond is duidelijk voel- en zichtbaar in de voorstelling van Femke Monteny.
De orde moet worden bewaard en daarom wordt de outcast letterlijk aan de kant geduwd. Wanneer de kauwgombal uit haar hand glipt kan ze deze, zelfs met de hulp die niet komt, niet meer pakken. Daarom stapt ze in de verboden zone. En dan, met één simpele beweging veranderen de andere drie in 'rechters'. Zij veroordelen het meisje en tonen de gruwelen die ze haar aan kunnen en zullen doen. Een heftig beeld dat lijnrecht tegenover de zogenaamde orde staat.
Wachtende Mannetjes is een abstracte voorstelling waarin hoegenaamd niet wordt gesproken maar waarin het verhaal dat men probeert te vertellen toch heel duidelijk wordt.
Na afloop van de première was er nog een afterparty waarbij Gabriel Damude, DJ Lovesupreme de muziek verzorgde.
Wachtende Mannetjes
Lantaren Venster
Nog te zien:
Do 21 januari 2010 - USVA kleine zaal, Groningen
Vrij 22 januari 2010 -Ostadetheater, Amsterdam
Za 23 januari 2010 - Ostadetheater, Amsterdam
Reageer hieronder
Geen reacties