Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK

Maandag 22 Februari 2010 at 4:24 pm

TIMBAZO SPETTERT met ‘Gracias Joe Cuba'

Timbazo foto Rob Rietveld Timbazo foto Rob Rietveld Timbazo foto Rob Rietveld

Door Rik van Boeckel met foto's van Rob Rietveld, Robtix Productions (klik voor groter)


Salsaorkest Timbazo gaf onlangs een spetterende show weg in de Willem Burgerzaal van De Doelen in Rotterdam. Het 13-koppige orkest staat onder leiding van de Duitse slagwerker Nils Fischer, een van de toonaangevende latin percussionisten van dit moment. Timbazo bracht in 2007 het veelgeprezen album ‘Gracias Joe Cuba' uit, een hoogstaand eerbetoon aan salsa-en boogalookoning Joe Cuba, een invloedrijke conguero uit het New York van de jaren zestig.
Fischer verwierf nationale en internationale bekendheid door zijn optredens met de Cubop City Big Band, Nueva Manteca en Drums United en timmert ook aan de weg met CaboCubaJazz, een jazzproject waarin hij Cubaanse en Kaapverdische muziek combineert. 

Timbazo foto Rob Rietveld Timbazo foto Rob Rietveld Timbazo foto Rob Rietveld

Met ‘Gracias Joe Cuba' gaf hij een eigen moderne draai aan de muziek van Joe Cuba (echte naam: Gilberto Calderón) door er bijvoorbeeld blazers aan toe te voegen. Cuba is een grote naam in de geschiedenis van de latin muziek. Hij verkocht miljoenen albums en schreef vele hits. Fischer leerde als teenager het album ‘Diggin' The Most' van het Joe Cuba Sextet kennen. Joe Cuba gebruikte in zijn muziek behalve percussie en piano de vibrafoon, de zang kwam van Cheo Feliciano die Cuba's muziek van zijn unieke stemgeluid voorzag.
Op ‘Gracias Joe Cuba' speelt Timbazo zestien nummers uit het repertoire van de groep. Pianisten Marc Bischoff en Jan Laurens Hartong arrangeerden samen bassist Alain Pérez de nummers met respect voor de originelen. Niemand minder dan Joe Cuba zelf en Armando Peraza (Santana) prezen Fischer met het resultaat.
Heel bijzonder is dat Fischer met Timbazo de muziek van Joe Cuba naar de moderne tijd plaatst en zo de latin traditie uit de jaren zestig in ere houdt. Dit deed hij in De Doelen met een orkest, bestaande uit topmusici als Lucas van Merwijk (timbales), Marc Bischoff (piano), de zangers Fabian ‘Huracan' Nodarse (Cuba), Nando Vanin (Colombia) en Alberto Caicedo (Colombia), trompettisten Joe Rivera (Puerto Rico) en Alex Rodriguez (Cuba), trombonisten David Rothschild (VS) en Frans Cornelissen; op vibrafoon en fluit Bart Platteau (België), op bas Adinda Meertins (Suriname) en op bongo's Wigbert Martina (Curaçao).
Timbazo begon het optreden met het catchy up-tempo Ariñañara, in 1930 geschreven door Chano Pozo, de Cubaanse percussionist die speelde met Dizzy Gillespie, een fusie tot stand bracht tussen Afro-Cubaanse ritmes en jazz en zo een van de wegbereiders werd voor de latin jazz. Rond 1940 werd deze song voor 't eerst opgenomen door de Cubaanse zanger Miguelito Valdés en dertig jaar later nam Joe Cuba het op. Bij dit eerste nummer kreeg ik al het gevoel ‘hier wil ik op dansen, dit moet ik in een zaal zien en horen waar je kunt dansen'.

Timbazo foto Rob Rietveld Timbazo foto Rob Rietveld Timbazo foto Rob Rietveld

Daarna volgde de trilogie Que Va/ Guaracha y Bembé/Cachondea dat begon met een flitsend percussieintro van Fischer, Martina en Van Merwijk op conga's, bongo's en timbales, het rustig swingende romantisch klinkende Llegué (met een mooie rol van Marc Bischoff op piano), Oriente dat vast en zeker is geïnspireerd op het oostelijk deel van Cuba en weer een trilogie: Pancho/Yo Vine Pa'Ver/Tremendo Coco waarvan vooral het laatste deel me deed denken aan de timbagroepen die ik de afgelopen jaren op Cuba heb gehoord.
Het programma na de pauze werd ingeleid door een timbales/congaduet van Van Merwijk en Fischer, de aanzet tot het enerverende El Hueso. In Lo bueno ya viene ging het tempo weer wat omlaag en werd er ruimte gecreëerd voor een fraaie vibrafoonsolo van Bart Platteau. De vibrafoon is niet vaak te horen in latin of salsa maar was wel een van de kenmerken van de muziek van Joe Cuba.
Een van de mooiste nummers van de avond werd Bochinchosa, geschreven door Nick Jimenez, pianist van het Joe Cuba Sextet. Jaren zeventig salsa van de bovenste plank! Een glansrol was hier weggelegd voor trombonisten David Rothschild en Frans Cornelissen. Wat daarna kwam was ook niet mis: een Chacha Medley, Rumba Santa Cecilia en Ya No tengo Amigos. Uiteraard waren er ook solomomenten waarin Fischer zijn virtuositeit op de vier conga's ten toon spreidde net als Van Merwijk op de timbales, strak en subtiel!
Tegen het eind van het concert werd er voor 't eerst gedanst. Daarna konden de liefhebbers van de salsadans in de benedenzaal een workshop volgen van SalsaVibez en vervolgens dansen op de vakkundige salsa van het latin ensemble van het Codarts Instituut dat aantoonde dat het niveau van de latin afdeling van het conservatorium van hoog niveau is. Terugkomend op Timbazo kun je stellen dat het salsaorkest zich zonder meer kan meten met andere internationale latin topensembles. En het moet toch weer eens gezegd worden, zeker richting subsidiërende instanties, het niveau van de latin muziek in Nederland wordt steeds hoger.

www.timbazo.com
www.nilsfischer.com




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.