Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zaterdag 10 Juli 2010 at 09:13 am

North Sea Jazz 2010 succesvol van start

Marcus Miller foto Fred van Wulften Ryan Shaw, foto Fred van Wulften Earth wind and Fire foto Fred van Wulften

Door Thijs van Zundert met foto's Fred van Wulften en Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)


Vrijdagavond, metrostation Rotterdam centraal. Een bont gezelschap wacht op de metro. Er lopen oudere mensen, met net overhemd en omgeslagen trui, een meisje met topje en volledig getatoeëerde armen en rug, een groepje studentikoze jongens, wat Italianen en een paar Engelssprekende mensen. Een divers gezelschap, dat op weg blijkt naar het net zo diverse programma van North Sea Jazz.

Er staan meer dan 60 artiesten verdeeld over meer dan 10 podia op het programma. En zoveel artiesten er geprogrammeerd staan, zoveel uiteenlopende muziekstijlen worden er gespeeld. Het woord Jazz dekt de lading eigenlijk al lang niet meer. De programmering is aanzienlijk breder. Het woord jazz begint langzaam maar zeker een andere betekenis te krijgen en weet ook een massapubliek naar de 15 podia binnen het gigantische Ahoy complex te krijgen. De aanwezigheid van blaas instrumenten is opvallend en improvisatie lijkt de verbindende factor tussen het gemêleerde gezelschap artiesten. Liefde en passie voor de muziek verbinden natuurlijk ook.

Norah Jones
Norah Jones speelt in een van de 2 grotere zalen. Haar muziek is ontspannen en ingetogen. Zo ook het publiek. Het grootste gedeelte van het publiek staat er roerloos bij. Bijna lijkt het of de muziek van Norah Jones en haar band saai gevonden wordt. Een uitvoerig applaus aan het einde van ieder nummer bewijst het tegendeel.

Jamie Lidell
Op het zelfde moment speelt Jamie Lidell in de andere grote zaal. Deze man staat op het podium alsof het zijn huiskamer is. Hoewel hij nonchalant overkomt, klinkt zijn muziek zo niet. Geïmproviseerd, dat wel, maar slordig: nooit. Jamie komt over als een kunstenaar, wiens kunstvorm muziek is. Dat is toch wat anders dan een muzikant die zijn muziek kunst noemt. Je moet eigenlijk een optreden van Jamie Lidell een keer hebben bijgewoond om dit echt te begrijpen.

Typhoon & New Cool Collective
Typhoon & New Cool Collective rekken het begrip Jazz tot het uiterste. De Jazz van de New Cool Collective wordt gemixt met de hiphop van Typhoon. Het huwelijk blijkt uiterst vruchtbaar. Het publiek gaat ondanks de warmte uit zijn dak. Handen in de lucht, schreeuwen, juichen, dansen. Ook dit is goed gangbaar op het North Sea Jazz festival. Ook hiervoor is een publiek, ook hiervoor is een podium. Deze afwisseling is een goed voorbeeld van de goede mix van uiteenlopende muziekstijlen.

Corinne Baley Ray foto Hans Speekenbrink Corinne Baley Ray foto Hans Speekenbrink Corinne Baley Ray foto Hans Speekenbrink

Corine Bailey Rae
Corine Bailey Rae begon in een Indie-Rock band, maar verruilde die voor de Jazzy stijl die ze nu nog speelt. Corine speelt jazz met een duidelijke pop-invloed. Mede hierdoor heeft ze een grote schare fans, zowel onder jazz liefhebbers, als onder top 40-luisteraars. Haar grootste hit in Nederland ‘Put Your Records On' word door duizenden kelen in Ahoy meegezongen.

Marcus Miller
Bassist Marcus Miller is een vaste factor op NSJ. Minder bekend bij het echte grote publiek, maar altijd goed om ‘de Nile' een van de grootste zalen gevuld te krijgen. De beste muziek van de avond wordt door deze band verzorgd. Vooral de 22-jarige saxofonist Alex Han maakt een onuitwisbare indruk. Marcus daagt hem uit in een muzikaal gevecht. De jonge hond tegen de oudgediende. Uitslag van deze wedstrijd blijft onbeslist, want daar gaat het niet om. Echter, dat er hier muziek op hoog niveau gemaakt wordt, zal iedereen beamen. Fantastisch

Ryan Shaw
De up-tempo muziek van Ryan en consorten is uitermate geschikt voor een feestje. Ryan werkt zijn show af alsof hij al jaren niet anders doet (en misschien is dat ook wel zo). Hoewel er lekker geswingd wordt, lijkt er wat minder inhoud in het optreden te zitten. Minder muzikaliteit, minder improvisatie, meer routine. Voor de liefhebber van pure jazzmuziek wellicht een minder interessant optreden van de avond. Voor de liefhebber van ongecompliceerd dansen, een hoogtepunt. Zo worden de verschillen in optredens en publiek binnen NSJ nog eens benadrukt.

Earth, Wind & Fire
Oude rotten in het vak, Earth, Wind & Fire sluiten de avond af in de grote zaal. Het is gedurende de avond nog niet zo druk geweest in de zaal als nu. Earth Wind and Fire staat al vanaf de jaren 70 op het podium. Je zou kunnen verwachten dat ze nu wel een beetje uitgespeeld zijn en het enthousiasme afneemt. Niets van dat alles is waar. De band ziet er niet uit alsof ze oud en moe zijn, en zo klinken ze ook niet. Simpele ingestudeerde dansjes die door de band worden uitgevoerd op het podium, maken het tot een vrolijk geheel om naar te kijken. Ook het publiek staat lekker mee te dansen en zingen met de grotere hits als Boogie Wonderland.

Al met al is de avond zeer geslaagd, voor zowel Jazz liefhebbers als het publiek dat meer beyond jazz is. Het is erg warm, waardoor iedereen lekker ontspannen is. Als mensen op elkaar botsen in de drukte, wordt er netjes sorry gezegd en er valt geen ongetogen woord. Opvallend feit is ook dat er weinig show zit in de optredens van de diverse artiesten. Over het algemeen zijn de podia simpel aangekleed. Weinig poespas, weinig opsmuk. Bij Jazz gaat het om de muziek en niets meer dan dat, niet om imago, niet om feest, niet om het cultuurtje. Jazz gaat over muziek. Hoewel de inhoud telkens weer verschillend is, is het de liefde voor muziek die publiek en artiesten verbindt. Op North Sea Jazz kan je een hele avond genieten, zonder een moment stil te hoeven zitten.

Zoals bij aankomst op het metrostation de eerste Jazz klanken meteen tegemoet kwamen, zo ook kreeg het publiek bij vertrek nog een toegift van de organisatie. Buiten zat een man, die in zijn eentje trompet, toetsen en drums speelt. Ook de vocals nam hij voor eigen rekening. Ongelooflijk hoe een man in zijn eentje zoveel instrumenten tegelijkertijd kan bespelen. Hij bevestigd nogmaals waar het bij Jazz over gaat; muzikaliteit, improvisatie en liefde voor muziek.

Lees ook het verslag van Vrijdag op Jazzpodium.com




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.