Categorie: FESTIVAL, MUZIEK
Zondag 18 Juli 2010 at 11:57 am
Beyond Jazz in deel twee van GentJazz 2010
Door Lotte Krijnen met foto's Christian Overdeput (klik voor vergroting)
Zoals alle jaren is het negendaagse Gent Jazz Festival opgedeeld in twee delen. De eerste helft kunnen fijnproevers er terecht voor de 'echte', klassieke jazzoptredens. Het tweede deel wordt er niet minder fijn geproefd. Het verschil is dat deze laatste dagen ook andere muziekstromingen aan bod komen. Van soul tot ska en van hiphop tot electric. Weinig jazz, veel goede muziek.
Electric Friday
De allerlaatste zon trekt zojuist omhoog over de bakstenen muren van de historische gebouwen die het festivalterrein begrenzen, wanneer we aan komen lopen. Vive Le Jazz hebben we gemist. Jammer, want het duo erachter, Danny Mommens en Els Pynoo, staan erom bekend goede liveshows weg te geven. Normal gesproken doen ze dat in hun formatie Vive La Fête. In toevoeging op hun electro-, pop- en rockmixen, hebben ze Vive Le Jazz opgezet als zijproject.
The Cinematic Orchestra maken we wel mee. Al vanaf ver buiten het terrein komen de dromerige klanken ons tegemoet. Van dichtbij klinkt de zang soms wat schel, maar dat is bijna onvermijdelijk met de vele registers waarover leadzangeres Heidi Vogel zingt. Naast haar wordt het podium enkel opgevuld door mannen. Phil France bespeelt een contrabas waarvan enkel het bovenste gedeelte, tot aan de inklapbare 'schouders' aan de klassieke bas doet denken. Jason Swinscoe is de musical director. Op het eerste gezicht lijkt hij een te prominent in beeld gebrachte geluidsman, maar wie goed oplet heeft door dat een groot gedeelte van de muziek nergens anders vandaan kan komen dan vanonder zijn knoppenpaneel. Met oeoeoeh's en aaaaah's vormt hij zelfs het achtergrondkoor. Met nog een paar fijne solo's van zowel de saxofonist (op sopraan, dit keer), de drummer en de gitarist komt het optreden tot een einde, en maakt het publiek zich op voor de hoofdact van de avond: Kruder & Dorfmeister.
Kruder & Dorfmeister
Met het optreden van dit Oostenrijkse duo, dat voor het eerst live optreedt in België, begint de avond pas echt te knetteren. Want electric is wat deze heren brengen. De show begint met een donkere zaal. Zodra de eerste tonen klinken, slaat de geluidsamplitude op de achtergrond uit. Al gauw worden de twee mannen achter hun mengpanelen volledig omrandt door indrukwekkende en af en toe vrij bizarre visualisaties. Halverwege komen we erachter hoe het zo is gekomen dat ze zo bevuild op de foto staan. Het is het resultaat van een taartgevecht waarvan de opnames op de achtergrond worden afgespeeld. Hun mixen knallen de speakers uit en het toch wat timide publiek ontkomt er niet aan: hier moet op bewogen worden. Onder andere Grandmaster Flash en The White Stripes worden gedraaid. En als 'only for very special occasions'-song (zo vaak staan 'K&D' tenslotte niet meer samen op het podium) wordt ook Let it be door ze geremixed.
Na afloop van het concert zijn de heren tevreden over hun optreden. Op de vraag of ze wel eens overwogen hebben om hun sessies van tevoren op te nemen en op het podium te 'playbacken', reageert Richard Dorfmeister kort maar overtuigd: 'I think no dj would do that, doing it live is part of the art!' Het zou bovendien volgens de 'meister' ook niet werken: 'It's all about the interaction. With each other, with the lights and with the audience'.
Reageer hieronder
Geen reacties