Categorie: JAZZ, MUZIEK, WERELDMUZIEK
Woensdag 04 Augustus 2010 at 2:48 pm
DE LATIN JAZZ WERELD VAN HILARIO DURÁN
Tekst: Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
De in Toronto wonende Cubaanse pianist Hilario Durán is in Nederland niet zo bekend als zijn landgenoten Chucho Valdés en Roberto Fonseca. Op zijn nieuwste album Motion laat hij horen dat hij niet voor hen onderdoet. In het Bimhuis speelde hij veel nummers van dat album met zijn trio, bestaande uit de Canadees/Italiaanse contrabassist Roberto Occhipinti en de Iers/Canadese drummer Mark Kelso.
‘Motion' is de opvolger van ‘From The Heart', een Latin Jazz Big Band album dat Durán onder andere opnam met saxofonist Paquito d'Rivera en drummer Horacio ‘El Negro' Hernandez. De in Havana geboren en opgegroeide Durán begon al op jonge leeftijd piano te spelen. Zijn vader had de platen van Errol Garner, Harry James en Stan Kenton in huis. Niet alleen door hen is hij muzikaal beïnvloed maar ook door Cubaanse grootheden als pianisten Emiliano Salvador en Ernesto Lecuona, door Durán als een van de grootste beschouwd. Hij studeerde aan het Amadeo Roldan Conservatorio in Havana en speelde in Cuba's Los Papa Cun-Cun Ensemble. Nadat Chucho Valdés vertrokken was naar Irakere, nam hij zijn rol over bij Orquesta Cubana de Musica Moderna waar hij onder samenspeelde met de van Buena Vista bekende trompettist Guajiro Mirabal. Hij werkte ook met Oscar d'Leon, Omara Portuondo en Silvio Rodriguez. In 1981 vroeg de befaamde trompettist Arturo Sandoval hem als pianist en arrangeur voor zijn band. Hij speelde met hem tot 1990. Na Sandoval's vertrek naar de VS, vormde Durán met de overgebleven musici de groep Perspectiva.
De jaren negentig betekenden een ommekeer in Hilario's leven, hij werkte met Gonzalo Rubalcaba, Frank Emilio Flynn, zangeres Merceditas Valdes en de Canadese fluitiste Jane Bunnett die hem uitnodigde naar Toronto te komen. In 1996 bracht hijn eerste solo-album uit: Francisco's Song. In 1998 vestigde hij zich in Toronto, drie jaar later bracht hij op Havana Remembered de top van Canadese en Cubaanse musici samen voor opnames van traditionele Cubaanse muziek uit de periode 1920-1940. In 2004 tekende hij bij het Canadese Alma Records label waarop hij de albums New Danzon (2004) en Encuentro En La Habana (2005) uitbracht. Met bassist Roberto Occhipinti formeerde hij de eerder genoemde Latin Jazz Big Band.
Motion in het Bimhuis
Op Ernesto Lecuona's Danza Negra na zijn alle tracks van Motion door Hilario Durán gecomponeerd. Hij opende het concert in het Bimhuis met ‘t relaxede It's only seven waarin hij behendig laveerde tussen latin en jazz. Durán speelde soms veel noten maar gaf ook Occhipinti en Kelso regelmatig de gelegenheid om te soleren. In Yemaya, een ode aan de godin van de zee uit de Afro-Cubaanse santeria-cultus, voerde hij 't tempo op. Opvallend waren hier maar ook in andere composities de plotselinge maar uiterst strakke en soepele ritmische en melodische overgangen en de soms staccato melodielijnen. Terwijl Kelso een gecontroleerde Ierse wildheid koppelde aan een geweldige hand-voet coördinatie, leek Occhipinti klanken te schilderen op zijn contrabas en was Durán zelf het ingetogen middelpunt, vertoevend in een verkwikkende latin jazz wereld. Heel sfeervol was Havana City.
"Hoewel ik al 12 jaar in Toronto woon, ben ik met mijn hart altijd in Havana," vertelde Durán na afloop. "Ik ben geboren in de wijk Cerro en verhuisde daarna Santo Suarez in Havan City. Havana is een magische stad, er is lijden maar je weet hoe de Cubanen zijn, ze kunnen ook genieten van 't leven. Ik heb dit nummer in Toronto geschreven maar in Havana opgenomen voor 't Encuentro En La Habana album. Voor Motion heb ik een nieuwe versie gemaakt, opgenomen in Toronto. Die titel slaat op 't feit dat er veel beweging zit in de muziek".
Danza Negra
Zoals in Timba en Trampa dat Durán op de CD speelt met de Peruviaanse congaspeler Luis Orbegoso en in het Bimhuis met de in Nederland wonende Venezolaanse percussionist Gerardo Rosales. Rosales speelde behalve op cajón ook op een zelf gebouwde percussieset, gemodelleerd naar een set van drie conga's; de naam: tumbacajon. Rosales voegde een stukje extra Latijns Amerikaanse ‘sabor' toe aan Durán's latin jazz. Danza Negra, een compositie van Ernesto Lecuona, werd door Durán opnieuw gearrangeerd. Duran: "Ik heb goed geluisterd naar 't origineel en me laten inspireren door de pianostijl van Ahmad Jamal op diens album Pionciana. Het was Roberto Occhipinti's idee om dit zo te doen." Het Hilario Durán Trio eindigde voor de pauze met Tango Moruno. "Dit is een tango met Afro-Cubaanse en Spaanse invloeden," zegt Durán. "Het is een hommage aan Astor Piazzolla. Ik ben gegerepen door zijn muziek, heb altijd al een tango willen componeren."
Na de pauze speelde het trio op het titeltrack Motion na nummers van vorige albums zoals Hot House van Francisco's Song, Danzon por los amigos van New Danzon (2004). Bijzonder was Durán's arrangement van 'n compositie van de Cubaanse componist Cesar Portillo de La Luz, hier deed Duran aan Bebo Valdés denken. Een eerbetoon aan pianist Emiliano Salvador kon ook niet uitblijven. Salvador is een van de latin jazzpioniers en een belangrijk sleutelfiguur in de versmelting van Afro-Cubaanse muziek met jazz. Net als Bebo en Chucho Valdés.
Opmerkelijk is dat Cuba veel grote pianisten heeft voortgebracht, een mooi gevolg van de uitstekende muziekopleidingen op het eiland. 
Cuba is meer dan Buena Vista, son en salsa. Op conservatoria worden studenten ook klassiek geschoold. In het spel van Hilario Durán zijn klassieke elementen terug te horen en dat geldt ook voor anderen. Durán: "Hier in Amsterdam heb ik na jaren Ramón Valle weer ontmoet. Hij is een hele goede. Op Cuba zelf heb je nu een aantal uitstekende jonge pianisten zoals Roberto Fonseca, Harold Lopez Nussa (beiden speelden net als Valle onlangs op North Sea Jaz-RvB), Roberto Carcasses, Gabriel Hernandez en Rolando Luna (speelt met Omara Portuondo-RvB)."
Het Hilario Durán Trio sloot het optreden in het Bimhuis af met Gerardo Rosales en met de in Amsterdam wonende Cubaanse zangeres Estrella Acosta die de prachtige lullaby ‘Drume Negrita' zong. Het was een warme afsluiter van een mooie avond die het publiek happy naar huis deed gaan!
Reageer hieronder
Geen reacties