Categorie: THEATER, CABARET, CIRCUS EN SHOW
Zaterdag 09 Oktober 2010 at 3:15 pm
Mariska van Kolck heeft internationale allure
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P, Foto midden Wim Lanser (klik voor groter)
Toen Mariska van Kolck twee jaar geleden haar eerste soloprogramma, ‘Top of the World', mocht maken, wist ze iedereen te overtuigen dat ze dit meer dan verdiende. Ze bracht het materiaal van haar idool Karen Carpenter met verve en het werden aandoenlijke werkjes in Mariska's interpretaties. Het was een mooie productie en de kritieken waren alom lovend.
Nu gaat ze nog een stapje verder en hangt ze haar nieuwe theatershow niet meer op aan één idool, nu komen vooral meerdere grote vrouwen uit de muziekwereld voorbij. Opgehangen aan het thema "Movie Stars" zou je beter kunnen spreken van ‘The Great ladies of International Entertainment'. Immers dit keer passeren Marlène Dietrich, Cher, Doris Day, Dolly Parton, Marilyn Monroe, Bette Midler en Barbra Streisand. Maar onder de noemer ‘Movie Stars' heeft ze iets meer armslag zodat ze ook materiaal van Simon & Garfunkel (Mrs. Robinson uit The Graduate) en Harry Nilsson (Everybody's Talkin' uit Midnight Cowboy) kan brengen. En hoe. Met de uitstraling van een grote Amerikaanse Diva neemt ze het podium tot het hare. Ze straalt en is de Queen of her own Parade'.
De muzieksamenstelling is mede door Mariska zelf bepaald. Ze koos voor materiaal waar ze zelf erg op gesteld is. Songs die af en toe ook iets persoonlijks hebben, zoals Streisands ‘Papa, Can you hear me' wat je eigenlijk mag zien als een hommage aan haar overleden vader. Op de première hield ze het dan ook niet droog bij dit nummer.
Maar Mariska is meer dan een emotionele warme persoonlijkheid. Ze is een diva. Haar heerlijke zangkwaliteit ondersteund door geweldige dansbewegingen (mensen wat een benen), haar innemende persoonlijkheid en uitstraling laten haar bijna 2 uur schitteren op het podium waarop zij en haar 5 topmusici vertoeft. Ze straalt en flaneert, in de prachtigste kledingcreaties van Ronald Kolk en Glenn Hewitt. De passende teksten en soepele regie van Michael Diederich maken in samenwerking met het prachtige licht- en decorontwerp van Wim Dresens deze show tot één van absoluut Internationale allure.
Met dit programma kan ze overal in Europa, en mogelijk verder, zo terecht. Toch zijn er ook kleine puntjes van kritiek. Zo vind ik dat de muzieksamenstelling van deze show, voor en na de pauze, beter had kunnen worden omgedraaid en een toegift geven met een succesnummer (Nine to Five van Dolly Parton) dat eerder in de show al bejubeld werd is te eenvoudig voor zo'n geweldige show. Waarom niet een andere knaller als uitsmijter, er is immers keuze uit duizenden liedjes verteld ze tussendoor.
Toch wegen de kleine punten van kritiek niet op tegen het geweldige niveau van deze show. In Nederland zijn er weinigen die dit kunnen evenaren, eigenlijk kan ik alleen Simone Kleinsma hierbij bedenken. Als regisseur Michael Diederich een herhaling als toegift vervangt door bijvoorbeeld een hit uit Mama Mia, de film, dan Is het echt helemaal af en nagenoeg niet verbeterbaar.
Reageer hieronder
Geen reacties