Categorie: THEATER, TONEEL
Donderdag 14 Oktober 2010 at 1:36 pm
Lichtjes in je ogen: Een Muzikale Komedie
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P
Theatergezelschap Mussen en Zwanen brengt dit seizoen, na eerdere successen met o.a. 'De flat van Jet' en 'Bedgeheimen' een komedie die veel meer gericht is op het muzikale aspect. Deze nieuwe voorstelling 'Lichtjes in je Ogen' zit namelijk barstensvol Hollandse smartlappen en Nederlandstalige klassiekers. Een vette knipoog en een lange neus naar de musical maar het verhaal is net zo dun als in die disciplines.
Nico (Han Oldigs) is na jaren van voortmodderende huwelijksperikelen meer dan uitgekeken op zijn vrouw Wilma. Wilma (Ellen Pieters) stelt uiteindelijk voor om te gaan scheiden, zij is het niet eens met Nico die de vrouwen in het westen zo geëmancipeerd vindt en stuurt hem zelfs richting Azië om daar maar ´een vrouw te gaan kopen´. Nico laat daar geen gras over groeien en enkele maanden later bewoont hij een woonboot met zijn kersverse Thaise bruid Petcharin (Cystine Carreon). Als Wilma daar lucht van krijgt komt ze zelf maar eens een kijkje nemen op die woonboot. Eenmaal in oogcontact met Nico blijkt dat zowel bij haar als bij Nico nog steeds een klein waakvlammetje brandt voor elkaar. Nico is trots op zijn aanwinst maar de taalbarrière is eigenlijk wel een struikelblok. Wilma op haart beurt probeert Nico uit zijn tent te lokken en jaloers te maken.
De echte ommekeer volgt als een drenkeling, Fons, zo uit de Amsterdamse gracht, aan boord van de woonboot komt. Deze Fons (Turan Furat) wordt verliefd op Petcharin. Sterker nog, het is wederzijds. Als Nico Wilma steeds meer gaat zien komt het zelfs tot een weekendje naar een hotel op de Veluwe. Natuurlijk gaat het na al die jaren van huwelijksstrijd ook nu niet plotsklaps geweldig, maar dat de twee nog van elkaar houden moge duidelijk zijn. Het verhaal komt vanzelfsprekend tot een goed einde maar voor het zo ver is wordt het publiek nog menigmaal op een liedje getrakteerd. Van Frans Bauer tot Tante Leen, van Benny Neyman tot de gebroeders Valkhoff, ze komen allemaal voorbij. Vaak ingeleid door de opmerking ´ik voel een liedje opkomen´ (een vette knipoog naar de musical waar te pas en te onpas het zojuist gespeelde nog eens vet wordt overgedaan met een lied) waarna de acteurs mede ondersteund door de klassiek geschoolde opera zanger, en nu ook acteur, Sinan Vural die in deze productie een aantal aanvullende rollen op zich neemt, lekker uitpakken. Ook voormalig soapster Koert- Jan de Bruijn, als Ronnie, heeft een wat kleinere rol maar daar geeft hij wel een heel leuke draai aan.
Hoewel het verhaal flinterdun is zijn de rollen heerlijk ingevuld, vooral Cystine Carreon, die de hele voorstelling met een vreemd Aziatisch accent speelt en zingt, volgens Cystine niet eens zo'n zware opgave, is geweldig. Maar ook Han Oldigs en Ellen Pieters spelen op een heerlijk droogkomische wijze de sterren van de hemel. Sinan Vural, die de kleine rollen gestalte geeft valt vooral op door zijn geweldig warm en mooi stemgeluid wat menig Hollands klassieker een extra dimensie geeft. Helaas heeft Turan Furat nog niet helemaal het spelen op een podium onder de knie en komt hij wat houterig en hoekerig over, wat overigens in zijn rol af en toe best bruikbaar is.
Deze nieuwe voorstelling van Mussen en Zwanen is absoluut een aanrader als je er van houdt om een avondje pretentieloos te willen lachen en meezingen. Verwacht geen diep uitgewerkte karakters, maar laat het over je heen komen en je hebt een heel geslaagde avond. Wie weet wat jij na afloop nog allemaal voelt opkomen, misschien ook wel een lied.
Reageer hieronder
Eén reactie
