Categorie: THEATER, TONEEL

Donderdag 03 Februari 2011 at 3:56 pm

'De Kus' doorbreekt de barrière.

Huub Stapel en Carine Crutzen in De Kus Carine Crutzen en Huub Stapel in De Kus Carine Crutzen en Huub Stapel in De Kus

Door Jacques Nachtegaal (voor foto's klik voor vergroting)

Het toneelstuk "De Kus" van impresariaat Hummelinck Stuurman, heeft de intentie om een barrière te doorbreken. Dat proef je in alles, of dat werkelijk lukt is voor een ieder anders. Hoe beleef je een toneelstuk. Dat zou een mooie vraag zijn voor de enquêteur aan de uitgang van een theater. Bij honderd bezoekers zullen toch zeker 50 verschillende visies zijn. Ieders referentiekader is anders en elk past het verhaal toe binnen eigen kaders. Toch zal bij ‘De Kus' door velen gesproken worden over het steeds meer bespreekbaar proberen te maken van ongeneeslijke ziekten en dat praten een remedie vormt tegen vele vormen van vereenzaming.

Hij, (Huub Stapel) een mislukt cabaretier, ooit beste van zijn jaar op de kleinkunstacademie, nu het lachertje onder collegae. Zij, (Carine Crutzen) een apothekeres in ruste en in feite vol vervelingen, over haar omgeving, haar leven, haar man en mogelijk zelfs over zich zelf. Hij, woonachtig in het hectische westen van het land, maar nu voor een vernederende klote klus, ballonnen vouwende beer in een familie bungalowpark, terug in zijn geboortestreek Limburg. Zij, is daar geboren en getogen en daar is ze eigenlijk trots op. Hij, in het Limburgs heuvellandschap al wandelend op zoek naar losse eindjes en ideeën voor een nieuw cabaretprogramma. Zij, onderweg naar een bestemming waar mogelijk het onheil op haar wacht. Beiden zijn ze vijftigers uit dezelfde streek met een nagenoeg identieke jeugd maar verder totaal verschillend. De ontmoeting bij een bankje langs een wandelroute verloopt stroef en bijna onaangenaam. Toch volgt er een gesprek, eerst moeizaam en steeds meer ontboezemend. Hoewel ze elkaar in eerste instantie amper toeschietelijk benaderen dooit langzaam het ijs. Vanzelfsprekend, heel Hollands, laten we zo weinig mogelijk van de eigen ik, de ware aard zien. Toch merk je als toeschouwer dat beiden ergens mee worstelen. Vanwege het feit dat zij veel zwijgzamer en introverter is dan hij wordt hij al snel een open boek, ondanks het feit dat hij pas op het laatste moment werkelijk openheid van zaken geeft. Nee, zij is veel ondoorgrondelijker, maar ook tot haar wordt uiteindelijk doorgedrongen. Als duidelijk wordt waar het bij haar allemaal werkelijk om draait, ontstaat er steeds meer een intieme band tussen twee vreemden die door het lot tot elkaar veroordeeld lijken.
Op bijzondere wijze heeft Ger Thijs, regisseur en auteur van dit toneelstuk, gepoogd de ban te breken in het bespreekbaar maken van ongeneeslijke ziekten. Daarnaast is het ook een gebroken lans voor medemenselijkheid, maak van je hart geen moordkuil, zeg wat je op je lever hebt en laat anderen met hun verhaal en visie toe tot jouw wereld. Dat Thijs er voor kiest om haar ongeneeslijk ziek te maken, hoewel het vonnis nog niet voor honderd procent lijkt te zijn uitgesproken, en hem op te zadelen met een ietwat drammerige maar vervelend lullige humor maakt het plaatje af maar tevens wat wrang. Misschien is de opgelegde humoristische aanpak van de mislukte kleinkunstenaar net iets teveel van het goede en hadden er iets minder grappen en grollen in gemogen. Toch wordt het kernthema er niet minder op. Eenmaal belast met Kanker, leef je een leven in een loterij en wie of wat kan je vertrouwen. In dit kader wordt Sylvia Millecam enkele malen ten berde gebracht. Zij twijfelt aan haar toekomst en haar omgeving. Haar man weet niet eens waarvoor zij die middag wandelend van huis vertrok, manlief weet zelfs niets van deze bedevaart. Dat de twee uiteindelijk wel heel erg dicht tot elkaar komen toont de diep menselijke meerwaarde van dit prachtig mooie en gelijk heerlijk humoristische toneelstuk.
Dankzij deze twee kwaliteitsacteurs, Stapel en Crutzen, krijgt het verhaal een extra dimensie . De mimiek, motoriek, dictie en tekstbehandeling zijn werkelijk van ongekende klasse en dat geeft deze voorstelling net die meerwaarde, boven gelijkstrekkende stukken.




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.