Categorie: JAZZ, MUZIEK
Zaterdag 02 Juli 2011 at 10:31 pm
Ambrose Akunmusire Quintet in Lantaren Venster
Door Bernie Manspeaker met beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Lantaren Venster 29 juni 2011
Wat doe je als je al in 2007 een belangrijke prijs hebt gewonnen? Ambrose Akinmusire, trompetist, ontving de Thelonius Monk International Jazz Award voor zijn uitmuntende techniek en geluid. In ieder geval ging hij daarna niet naast zijn schoenen lopen en snel cashen. Afgelopen donderdag was hij met zijn quintet in Rotterdam en speelde een indrukwekkende set met veel lange nummers van zijn laatste cd, When the heart emerges glistening, op het Blue Note label. De opkomst tijdens het uitverkochte concert was al veelbelovend , hij begon met een solo van bijna twee minuten. De toon en het geluid deed soms denken aan de legendarische Clifford Brown.
In het tweede nummer, dat was opgebouwd uit drie delen: piano en trompet - band - bas en band, werd direct duidelijk dat alle spelers goed op elkaar zijn ingespeeld. Walter Smith heeft een mooie volle klank, terwijl de bassist als een soort anker fungeert voor de band, een prachtige solo weggevend in het laatste deel. Het nummer heeft nog geen titel en is in opdracht gecomponeerd om een toelage te ontvangen. Waarschijnlijk komt het nummer op de volgende cd. Pianist Sam Harris zit sinds kort bij het quintet, (hij heeft de plaats ingenomen van Gerald Clayton, die zelf nu steeds meer in de belangstelling staat met zijn eigen werk). Zijn spel deed af en toe denken aan Bill Evans, rustig en haast klassiek. In de solo partijen van Ambrose bleek dat hij niet alleen volle tonen gebruikt , maar ook veel halve lucht zijn instrument inblaast, waardoor het plotseling lijkt alsof hij vijf meter verder naar achteren staat. Je zou ook kunnen denken dat het geluid van een zingend kind komt. Door deze afwisseling bleef de spanning tot het eind aanwezig. Drummer Justin Brown mocht het laatste nummer starten en deed dat in stijl, refererend aan Al Foster en met de gedrevenheid en het hoge tempo van tijdgenoot Tyshawn Sorey. Ambrose is een naam om te onthouden. Een eigenzinnige rebel met een missie om alleen naar de toekomst te kijken en pas op zijn tachtigste om te kijken naar zijn leven als muzikant. Op het komende North Sea Jazz is hij nog te zien met saxofonist Michel Portal, ook al zo eigenzinnig, dat zal wel vuurwerk en onverwachte wendingen geven.
Setlist:
Confessions to my unborn daughter
New song(untitled)
Far but few between
Henya
Regret (no more)
The Walls of Lechuguilla
Leden quintet:
Ambrose Akinmusire trompet, Walter Smith III tenorsax, Sam Harris piano, Harish Raghavan bas, Justin Brown drums
Reageer hieronder
Eén reactie
