Categorie: THEATER, MUZIEK
Dinsdag 23 Augustus 2011 at 10:45 pm
Maria Markesini versmelt genres in nieuwe productie
Door Bernadette van den Hoven met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Rood fluweel, glimmende kroonluchters, trillende snaren. De kleine zaal van het Concertgebouw in Amsterdam ademt een sfeer van hooggespannen verwachting. Onlangs behoorde ze toe aan Maria Markesini en haar band. De Griekse zangeres en klassiek pianiste presenteerde een aantal nummers van haar nieuwe album CinemaPassionata, een verzameling liedjes uit diverse films, afgewisseld met eigen composities.
Door Bernadette van den Hooven
"Ik ben een ongeneeslijke cinefiel," glimlacht Markesini. Het publiek grinnikt. Spijkerbroeken zijn er vanavond niet bij: het Concertgebouw bezit een touch of class. Volgens manager Bob Hagen is praktisch iedere roodpluchen stoel uitverkocht. En met reden: wanneer Markesini het podium opzweeft, maakt een merkwaardige betovering zich meester van haar publiek. Met haar buitengewoon lange rode krullen en veelkleurige, glinsterende jurk lijkt de zangeres een sprookjesachtig licht uit te stralen.
Haar band, bestaande uit piano, akoestische en elektrische gitaar, bas, drums en percussie, ondersteunt Markesini feilloos in een zwoele, filmische rit naar nergens en weer terug. Het dromerige en sensuele In a Very Unusual Way wordt op eigenzinnige wijze gebracht en verschilt totaal van Nicole Kidmans vertolking in de film Nine. Het slavenleed in Amistad inspireerde Markesini tot het lied African Queen, met bijzonder hoge maar toch kraakheldere noten. Een wervelende mix van op geheel eigen wijze gebrachte songteksten en door films geïnspireerde muzikale creaties. Hoewel Markesini deze avond centraal staat, zijn ook haar bandleden essentieel voor het succes. Thijs Cuppen (piano), Ward Veenstra (gitaren), Lené te Voortwis (bas) en Arthur Lijten (drums en percussie) lijken moeiteloos in te spelen op Markesini.
Het is vrijwel onmogelijk om deze bijzondere productie onder te brengen in een muzikale categorie. Markesini studeerde als klassiek pianiste aan maar liefst drie conservatoria, wat duidelijk terug te horen is in enkele van haar nummers. Ook een jazzy sound weerklinkt in haar muziek. Toch kiest de zangeres in geen van haar nummers voor een scherpe afbakening in stijl: de instrumenten vinden samen hun weg in een muzikaal niemandsland, waar de knelling van conventie niet bestaat. Voor oriënterende luisteraars wellicht een ietwat verwarrend geheel; voor bestaande fans een bevestiging van het universele karakter van Markesini's muziek.
In januari zal de officiële cd-presentatie van CinemaPassionata worden gehouden, dan met videoscherm. Bob Rooyens, bekend van zijn regisseerwerk voor televisie, assisteerde bij de productie van deze nieuwe, audiovisuele theatervoorstelling. Een aanrader voor de luisteraar met een fijn oor en een voorkeur voor klassieke en jazzmuziek, die desondanks toch verrast zal worden door het afwisselende karakter van deze productie.
Reageer hieronder
Geen reacties