Categorie: THEATER, TONEEL

Maandag 26 September 2011 at 11:17 am

De Ingebeelde Zieke is Molière op z'n best.

Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P.

Ik hoop voor een ieder die naar de voorstelling De Ingebeelde Zieke van de Utrechtse Spelen gaat kijken dat ze de mogelijkheid krijgen om de inleiding van regisseur Jos Thie te volgen. Thie in al zijn enthousiasme en bevlogenheid, zoals hij ook regisseert, verduidelijkt op geweldig inspirerende wijze het toneelstuk dat aanstonds bekeken gaat worden. Hij vertelt over de historie van dit toneelstuk, de musicalscore en alle mooie en interessante details waardoor je het toneelstuk op een andere wijze zult gaan bekijken. Het is een absolute verrijking de inleiding te volgen. Je zult dan nog meer genieten van deze werkelijk meesterlijke toneelproductie.

De schatrijke, maar bovenal kerngezonde, Argan (Paul R, Kooij) laat zich continue omringen door doctoren (o.a. Karel de Rooij en Peter de Jong) als Dr. Purgon en diens assistent de apotheker Fleuret). Die moeten hem steeds maar weer behandelen aan ziekten die Argan zich inbeeld. Echter de kosten rijzen de pan uit en Argan zoekt naar mogelijkheden om gratis medisch attest te krijgen. Hij gaat hierin zo ver dat hij zijn dochter Angélique (Lidewij Mahler) wil uithuwelijken aan de oerlelijke jonge arts Thomas (Martijn Fischer), zoon van Dr. Diarrheaux Perestaltique (Hans Leendertse), terwijl dochterlief heel andere plannen heeft met haar lover Cléante ( Thomas Cammaert). Door al zijn gedokter heeft Argan niet in de gaten dat zijn tweede echtgenote Béline (Georgina Verbaan) er een buitenechtelijke relatie op na houdt met haar lover Bonnefoi (Vincent Croiset). Gelukkig heeft Argan hulp uit onverwachte hoek, namelijk zijn door hem met regelmaat verfoeide huishoudster/verzorgster Toinette (Loes Luca) die bij tijd en wijle verbonden sluit met Argan's broer Bérald (Peter Blok). En dan is er ook nog de jongste dochter van Argan, de stille Louisson (Esther Porcelijn). Kortom een klucht vol heerlijke invalshoeken en de meest onverwachte situaties, die ook nog eens werd voorzien van diverse muzikale intermezzo's door Barokorkest Musica Poetica. Hoewel de muziek ten opzichte van de oorspronkelijke versie uit 1673 met de jaren steeds weer werd aangepast vormt het nog steeds een belangrijk onderdeel van deze voorstelling.

Jos Thie, de regisseur die al vele jaren samenwerkt met o.a. De Rooij en De Jong (Mini en Maxi), weet op onnavolgbare wijze het beste uit zijn acteurs te halen. Zo opent de voorstelling met een staaltje geweldige mime wat we ons nog zo goed herinneren van Mini en Maxi en wat beide heren ook nu weer op meesterlijke wijze tonen. Daarmee is de toon al direct gezet. Al vanaf het moment van binnenkomen in de zaal ben je in het stuk betrokken, er wordt ook heerlijk op en met de zaal gespeeld zelfs de orkestleden doen hier heerlijk in mee. De vertaling van Ger Apeldoorn en Harm Edens is zo knap en pakkend dat je zelfs als je de ogen zou sluiten je nog geniet van het heerlijke woordenspel. De gehele voorstelling is in feite een samensmelten van diverse theatervormen die in deze productie een kostelijk eindresultaat vormt. Dat Paul R.Kooij en Loes Luca samen tot grootse resultaten in staat zijn was al bekend uit eerdere samenwerkingen, maar nu met een werkelijk all star cast om hen heen ontstijgen ze ieder hoog niveau dat ze eerder bereikten. Dit is hogeschoolkomedie zorg er voor dat je het niet mist. Rest mij nog te vertellen dat de choreografie van Martin Michel nog eens een extra pre vormt die het geheel boven veel andere komedies laat uitstijgen.




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.