Categorie: MUZIEK
Woensdag 19 Oktober 2011 at 11:45 pm
Ricky Koole moet veel minder ouwehoeren
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P
Ricky Koole is een goede zangeres, niet meer, niet minder. Ze heeft een geweldige stem en ze weet haar publiek muzikaal te boeien. Doe dat dan ook, en ga niet ouwehoeren. Helaas doet ze dat laatste veel te veel in haar nieuwe theatershow: "Rain, Steam and Speed". Zonde want het had een heerlijk muzikaal avondje kunnen worden. Ricky heeft zich namelijk omringd met een groep geweldige muzikanten; Roel Spanjers (toetsen), Marcel de Groot (gitaar), Bart Wijtman (bas) en JJ Goosens (drums), dus daar heeft het niet aan gemankeerd. Maar verder ging er dus heel wat fout.
Om te beginnen is er van Ricky Koole recent een nieuw album verschenen: "Wind om het huis" een album met louter Nederlandstalig materiaal en dat is toch een beetje wennen. Als je dan je première opent met een heel ingetogen Nederlandstalig liedje dan moet dat klinken als een klok, want daar valt of staat je programma mee. Maar helaas Ricky haar stem was nog niet lekker warm gezongen en daardoor in "Ik ben Stil" zelfs een paar keer een heel klein beetje vals, zonde want het leek zelfs een beetje op Elly Nieman in haar jonge jaren en dat was heel mooi. Maar al snel bleek dat Ricky na een drietal nummers haar stem wel lekker opgewarmd was en toen begon het ook stukken beter te klinken. Mede dankzij haar geweldige muzikanten, waarvan vooral Marcel de Groot op gitaren en Roel Spanjers achter de toetsen meer dan schitterden, begon Ricky's ster te stralen. Vooral in de uptempo songs is ze geweldig, heeft een klein beetje die lekkere snik in haar stem waardoor die stem meer dan geschikt is voor het Amerikaanse Southern rock materiaal, helaas klikt dat in het Nederlands soms net niet. Vooral als ze balads in haar moerstaal zingt klinkt het een beetje saai. Maar dat is niets bij al dat oeverloos geouwehoer dat ze af en toe tussendoor doet. Praatjes die doorspekt zijn met Uh's en oh's en zinnen waar geen touw aan vast te knopen is, omdat ze volgens mij bij het begin van de zin al niet weet waar ze aan het eind van die zin wil eindigen. Het komt dus echt over als oeverloos geouwehoer.
Natuurlijk hoort de regisseur daarop te letten en Ricky vooral de kunst van het weglaten bij te brengen. Daar faalt de regie dus mateloos. Natuurlijk zijn er ook wel interessante verhaaltjes te horen, bijvoorbeeld over het ontstaan van de titel van dit programma, gebaseerd op het gelijknamige schilderij van William Turner, waarbij Ricky vertelt wat dat beeld met haar doet en dan laat ze heel even haar fantasie de vrije loop. Echter daarna verzandt ze weer in oeverloos en voor mij oninteressant geouwehoer over bijvoorbeeld tv programma's en haar stemmingen, daar zit ik niet op te wachten. Ik wil haar liedjes horen, haar horen zingen en genieten, want zingen kan ze. Dat toont ze onder andere aan met haar interpretatie van Maarten van Roozendaal's "De Olielamp", hier maakt ze echt iets geweldigs van. En tussen de nieuwe, veelal door haar zelf geschreven, Nederlandstalige werkjes zitten ook een aantal erg goede stukken, maar persoonlijk hoor ik haar toch het liefst in die lekkere stevige songs uit de zuidelijke staten van Amerika, dan sleurt ze haar publiek het meest mee, maar ere wie ere toekomt ook haar eigen"Ik Draag je wel naar huis" is een heerlijke song. Lekker gezongen en dat moet ze vooral blijven doen, zingen en niet al die overtollige ballast aan bla, bla verhalen tussendoor, dan is "Rain Steam and Speed" helemaal top.
Bekijk hier het heerlijke nummer van Ricky Koole,"Ik draag je wel naar huis".
Reageer hieronder
Eén reactie
