Categorie: TERUGBLIK, TONEEL
Zondag 30 Oktober 2011 at 12:34 pm
“Het Gouden Ei” zet je op het puntje van je stoel
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P Foto's Leo van Velzen (klik voor vergroting)
Een thriller echt met grote spanning in een theater brengen is al wel vaker gedaan maar om de bezoeker van meet af aan op het puntje van de stoel te houden is nog niet velen gelukt. Bij het toneelstuk "Het Gouden Ei" naar het boek van Tim Krabbe uit 1984, een psychologische thriller draait het voornamelijk om Rex (Victor Löw) die jaren geleden met zijn toenmalig vriendin Saskia (Nienke Römer) op weg was naar hun zuid Franse vakantiebestemming maar bij een tankstation verdween Saskia plotseling en al die jaren zoekt Rex zijn verloren vriendin.
Dan, als Rex terugkomt van een vakantie in Italië waar hij zijn huidige vriendin Lieneke (Margo Dames) ten huwelijk heeft gevraagd besluit hij een laatste ultieme poging te wagen in zijn zoektocht naar Saskia, omdat Saskia anders altijd tussen hem en Lieneke zal blijven staan. Hij moet en zal weten wat er met Saskia gebeurd is, daar heeft hij alles voor over en Lieneke biedt hem daarin alle ruimte, ruimte gegeven uit haar liefde voor Rex.
Rex plaatst in verschillende Franse kranten een advertentie waarin hij oproept tot informatie of hulp over de verdwijning van Saskia. Er komen nagenoeg geen reacties tot Raymond Lemorne (Peter Tuinman) zich in Amsterdam meldt. Hij wil vertellen wat er met Saskia is gebeurd maar dan dient Rex met hem mee te gaan naar Frankrijk en Lemorne zonder voorwaarden en of vragen te volgen. Rex herkent de man vaag van de dag dat Saskia verdween. Natuurlijk heeft Rex zijn reserves maar hij wil weten wat er met Saskia gebeurd is. Natuurlijk beseft Rex, door zich volledig over te geven aan de eisen van Lemorne, dat hij in een uitzichtloze positie terecht komt maar zijn bijna dwangmatige neurose om te ontdekken wat er met Saskia gebeurd is maakt hem in feite tot een weerloos slachtoffer in de zieke geest van Lemorne.
Het spel van alle vier der acteurs kan het best omschreven worden als, zoals het van oorsprong door de schrijver bedoeld moet zijn geweest. Want de karakters komen zo prachtig uit de verf. De ietwat desperate en nagenoeg radeloze Rex wordt door Victor Löw zo geloofwaardig en overtuigend neergezet dat je werkelijk medelijden krijgt met deze psychisch aangedane man die zo desperaat op zoek is naar de waarheid achter de verdwijning van zijn grote liefde. Misschien is dit zelfs wel een van de sterkste rollen die Löw de laatste jaren gespeeld heeft. En hoewel Lieneke, ietwat onderdanig en als liefhebbende vriendin gespeeld door Margot Dames, hem een nieuw leven heeft gegeven zal Saskia, heel mooi en subtiel neergezet door Nienke Römer, voor altijd zijn grote liefde blijven. Dat Peter Tuinman de Nederlandse equivalent van een Hannibal Lector kan spelen is na deze rol zo overtuigend duidelijk dat ik wacht op het toneelstuk The silence of the lambs waarin Tuinman zeker de hoofdrol zal moeten krijgen. Vooral zijn stil spel, de kleine gebaartjes en zijn mimiek maken van deze, in werkelijkheid uiterst joviale, vriendelijke en warme man, een kille beangstigende, berekenende psychopaat. Natuurlijk is regisseur Léon van der Sanden er meer dag succesvol in geslaagd de spanningsboog in het stuk zo mooi op te voeren dat je als toeschouwer steeds meer naar voren op je stoel schuift maar zonder deze vier topacteurs was het hem zeker niet zo gelukt als het nu geworden is. Absoluut top toneel met een heerlijke bezetting in een prachtig stuk. Het enige minpuntje, maar dat ligt meer aan de zaal in kwestie dan aan de techniek, er zijn heel af en toe momenten die iets minder verstaanbaar zijn. Maar in de schouwburgen en theaters met een betere akoestiek dan de Vlaardingse Stadsgehoorzaal zal dat verder geen enkel probleem zijn.
Reageer hieronder
Geen reacties