Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Zondag 13 November 2011 at 2:18 pm
"Nomads", een muzikale reis met drie fantastische vrouwen.
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P, met foto's van Hester Doove (klik voor vergroting)
Als soloartiest of met eigen band hebben ze hun sporen ruimschoots verdiend maar nu met z'n drieën zijn Julya Lo'ko, Lilian Vieira en Izaline Calister een donderslag bij heldere hemel, een verfrissende regenbui op een bloedhete dag. Kortom een goddelijk muzikaal trio met verschillende achtergronden; Julya van de Molukken, Izaline van Curaçao en Lilian uit Brazilië. Maar zij hebben één gemene deler en dat is muziek. En dan vooral muziek waar een ziel in huist. Zo blijkt tijdens het theaterconcert steeds maar weer.
Ondersteund door een geweldig trio bestaande uit Wiboud Burkens (toetsen) Udo Demandt (drums & Percussie) en Ed Verhoeff (gitaren) en in een regie van Leoni Jansen i.s.m. Oscar Siegelaar wordt er muzikaal verhaald over hun thuisland, hun liefdes, vreugden en verdriet. Dat wordt gezongen in zowel het Braziliaans/Portugees, het Maleis en Papiamento hun eigen talen, maar ook in het Spaans en het Engels en ze zijn verrassend in het Nederlands. Helaas ben ik het Maleis en Papiamento niet machtig maar ik voel aan de zang duidelijk aan waar de soul van de songs ligt.
Het is niet alleen de kracht van de zang maar vooral de diepte en warmte die de songs versterkt. Als de drie dames zich wagen aan "She's not there" van The Zombies wat ooit door Greg Walker van de toenmalige Santana band enorm swingend werd gebracht laten Julia, Izaline en Lilian die versie verbleken door er een nog swingender en pakkender song van te maken, de zaal gaat uit z'n dak. Maar evenzogoed word je emotioneel geroerd door Julya Lo'ko als zij "Diam Adja/Zeg maar niets meer" ten gehore brengt.
Zo hoorde je een Hazes tekst nog nooit vertolken, waardoor dit lied plots een veel diepere betekenis en een extra laag mee krijgt. Het programma dat het publiek al snel in haar greep heeft, kent een geweldig mooie balans tussen swingende songs, zoals "Who's that lady" van The Isley Brothers en de geweldige versie van Bob Marley's "Running Away" enerzijds en anderzijds bijvoorbeeld de door Izaline en Lilian uitgevoerde Jaap Valkhoff klassieker "Diep in mijn Hart" wat in deze versie zoveel warmte meekreeg dat menigeen een koude rilling over de rug voelde lopen. Om nog maar niet te spreken van Frank Boeijen's "Vaderland".
Hoewel als trio ijzersterk, ook daar waar de dames solo hun partijen zongen, voelde je nadrukkelijk de grote liefde voor muziek die ze alle drie met zich mee voeren. Bijna elk lied krijgt een extra dimensie mee zo werd het grote Billie Holiday succes "Strange Fruit", ooit geschreven als protestlied tegen de discriminatie van de Afro-Americanen in de zuidelijke staten van Amerika door de onderwijzer Abel Meeropol, zo intens gebracht dat je de woede tegen deze laffe daden in je voelde opwellen. En daar zit nou precies de kracht van dit theaterprogramma.
Elk geselecteerd lied in dit heerlijke theaterprogramma heeft door de drie dames een meerwaarde meegekregen waardoor je als publiek mee gaat in het verhaal achter de songs. Dat geeft het publiek een geweldig gevoel en de zangeressen vleugels, daarbij een meesterlijk trio muzikanten dan resulteert dat in een geweldig muzikaal theaterprogramma, dat voor mij het absolute hoogtepunt kende in de geweldig mooi gearrangeerde compilatie van het "Drieluik": "Love don't live here anymore" (Rose Royce), "A House is not a Home" (Burt Bacharach) en "House for sale"(Lucifer/Margriet Eshuijs), werkelijk meesterlijk. Voor info en speellijst kijk op: www.julyaloko.nl
Reageer hieronder
Geen reacties