Categorie: THEATER, TONEEL
Dinsdag 15 November 2011 at 6:31 pm
Kantje boord mist de finishing touch
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P. met foto's van Bob Bronshoff
Na talloze eerdere successen met kluchten zoals "De Tante van Charlie", "Een rits te ver", "Dubbel op", "Boeing Boeing", "Oranje Boven" en vanzelfsprekend zijn recentste succes de tragikomedie musical "La Cage aux Folles" kijk je uit naar de nieuwe klucht van Jon van Eerd "Kantje Boord". Jon van Eerd is inmiddels al weer jaren een absolute theatertopper die in Nederland zijn gelijke niet kent. "Hij heeft de lach aan zijn kont hangen" gaat voor Jon volledig op. Dus de verwachtingen zijn hoog gespannen voor zijn allernieuwste theatervoorstelling "Kantje Boord". Jon zelf schreef het script en onder regie van Caroline Frerichs is weken gewerkt aan de perfectionering van deze nieuwe klucht. Met de geweldige cast die Jon om zich heen heeft verzameld kan er eigenlijk niets meer mis gaan.
Om direct met de deur in huis te vallen, het zou niet mis kunnen gaan en toch verlaat ik het theater na de première met een katterig gevoel. Het is aanvankelijk een heerlijke komedie waarin Van Eerd maar ook zijn kompanen; Vera Man, Filip Bolluyt, Arie Cupé, Mike Weerts en de in een goede week voor haar rol klaargestoomde Anouk van Nes, werkelijk elke bezoeker doet brullen van het lachen. Zoals het Jon betaamd is zijn timing, op een enkel klein missertje na, perfect. Alles loopt glad en als het publiek na de pauze terugkeert van de koffie gaan ze er eens goed voor zitten. Wederom loopt het als een trein, maar helaas iets minder dan in de eerste acte. Het zou werkelijk een topper zijn geweest ware het niet dat het slot van de voorstelling mij zo vreselijk tegenvalt dat daarmee al het goede werk voordien teniet wordt gedaan. Het lijkt er op alsof het slot nog snel in elkaar is geflanst en dat doet werkelijk enorme afbreuk aan een heerlijke komedie tot dan toe.
Elke acteur zet op heerlijke wijze zijn of haar rol neer met voor mij twee absolute uitschieters, vanzelfsprekend Jon van Eerd maar naast hem de in korte tijd voor haar rol klaargestoomde Anouk van Nes. Zij had slechts enkele dagen de tijd om de rol over te nemen van Carolien van den Berg die plots is uitgevallen. Van Nes toont hiermee aan veel meer te kunnen dan ze tot nu toe heeft laten zien en dat was al niet mis.
Jon speelt wederom Harrie Vermeulen, die dit keer samen met zijn collega Tjebbe Dijkstra (Arie Cupé) op het jacht van zijn werkgever Onno Vermeegen (Filip Bolluyt) verschijnt om een gigantisch financieel gat in de boekhouding te melden. Op het jacht zijn verder aanwezig Onno's sexy, hitsige echtgenote Stella (Anouk van Nes) die een buitenechtelijke relatie heeft met matroos/boatboy Roy (Mike Weerts) en Onno's zus Iris (Vera Mann). Juist dit weekend heeft Stella, samen met de zojuist aan boord in dienst genomen bediende Roy, het plan opgevat haar man om zeep te helpen. Iris die de flirt van Stella met enige reserves aankijkt is mede eigenares van Onno's bedrijf en is mateloos benieuwd wat Harrie en zijn assistent Tjebbe hebben ontdekt in de boekhouding. Voldoende ingrediënten voor een heerlijk avondje theater en op het slot na wordt het dat ook. Opvallend is de mateloos knappe timing die vooral Van Eerd ten tonele brengt, natuurlijk was dat al bekend uit vorige producties maar steeds weer weet Jon mij te verbazen met zijn fine-tuning. Het verhaal is daarbij lekker vlot en de scènes schieten vol verrassingen als een film voorbij. Daarom ben ik zo verbaasd dat het einde zo gekunsteld in elkaar is gezet. Ik ben dat van Jon juist niet gewend. Natuurlijk is het geen high brow script, maar ik kan er nog steeds niet over uit dat Jon voor deze slotscene heeft gekozen. Gelukkig zijn er op de première aanzienlijk minder mensen die er evenzo als ik over denken, dus het slotapplaus is zoals verdiend voor de totale productie minutenlang, maar u moet zelf maar oordelen of u, net als ik, iets mist aan het slot.
Reageer hieronder
Geen reacties