Categorie: THEATER, MUZIEK, TONEEL
Maandag 12 December 2011 at 10:30 am
“Ramses” wordt met eer en respect maar naar waarheid opgetekend.
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P met beeld van Joris van Bennekom (klik voor vergroting)
Toen twee jaar geleden Ramses Shaffy eindelijk zijn verdiende rust vond was Nederland een groot kleinkunstenaar kwijt, maar zoals dat gaat met liedjesmakers zijn werk zal nimmer verloren raken. Natuurlijk kwamen er uit diverse hoeken hommages aan deze meer dan bijzondere man, zanger en acteur. Maar zo intens als "Ramses" van Albert Verlinde Entertainment is geworden is er geen gelijke te vinden. Deze productie getuigt van respect maar bovenal van eerlijkheid. En juist dat, samen met de geweldige kwaliteit die deze productie heeft, maakt "Ramses" tot een van de absolute hoogtepunten van dit seizoen.
Nee, het is geen musical, gelukkig niet, geen geforceerde dansjes en belachelijk gekunstelde liedjes, het is muziektheater in de meest geslaagde vorm. Een toneelstuk over een groot man met daarin zijn liedjes op meesterlijke wijze vertolkt. Steeds weer voel je de bewondering die de makers van deze voorstelling voor Ramses hebben, maar ze zijn zich daarnaast terdege bewust van de zwakheden die Ramses zijn hele leven heeft getoond. Zijn drankzucht, zijn relaties en bovenal zijn eenzaamheid en vertwijfeling. Die eeuwige twijfel, het gevoel van onzekerheid en eenzaamheid heb ik in de diverse malen dat ik diepe intense gesprekken met Ramses heb gehad steeds weer opgemerkt, maar zo mooi als het in deze productie is verwerkt heb ik het nimmer kunnen omschrijven. Regisseur Peter de Baan, een der allergrootsten van de Nederlandse Theaterwereld, weet uit zijn mensen en middelen het absolute uiterste naar boven te halen. Met het prachtige script van Dick van den Heuvel in handen laat De Baan niet alleen William Spaaij als jonge Ramses en Hans Hoes als de oude Ramses in het Sarphatihuis schitteren op een ongekend niveau maar het meest verbijsterend is wat hij met Cindy Bell als Liesbeth List heeft gedaan. Cindy speelt geen Liesbeth, Cindy is Liesbeth. De rillingen lopen mij tijdens deze productie meerdere malen over de rug. In mijn herinnering zie ik flarden van voorstellingen en ontmoetingen met Ramses aan mij voorbij schieten, deze voorstelling brengt heel wat teweeg.
Op een late avond, zijn laatste avond, zit de oude Ramses in het Sarphatihuis in de recreatiezaal, hij zit alleen, wat voor zich uit te dromen en dan stapt zomaar de Jonge Ramses zijn droomwereld binnen. Ze bespreken het leven, de ups en downs, de mensen om wie ze geven, de liefdes die voorbij kwamen en soms even bleven en natuurlijk de liefdes van voor altijd, zoals Joop Admiraal, heel mooi en uiterst subtiel gespeeld door de Thomas Cammaert, en natuurlijk Liesbeth List, Ramses eeuwige muze. Af en toe komt verpleegster Edith, een heel ingetogen gespeelde rol door Liedewij Benus, voorbij en zij beurt Ramses op en corrigeert voor zover mogelijk zijn ondeugendheden. Dan ziet Ramses weer de flarden uit zijn leven passeren en in samenspel met zijn jeugdige ik en afwisselend Joop Admiraal en Liesbeth List zien we Ramses willekeurige stappen door zijn leven maken. We horen vele mooie liedjes uit zijn glansrijke carrière voorbij komen. Natuurlijk "Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder" maar ook "De trein naar het noorden", "Sammy", met Liesbeth o.a. "Brussel"en "Samen" en meer dan indrukwekkend de oude en jonge Ramses in "Ik drink", maar niets is zo kenmerkend voor deze voorstelling als William Spaaij bij iedere aanwezige bezoeker de rillingen op de rug en kippenvel over het hele lichaam weet te toveren met zijn uitvoering van "T is stil in Amsterdam". Ik kan niet anders zeggen dan bloedmooi en pakkend.
"Ramses" is de voorstelling geworden die een ieder gehoopt had maar niet voor mogelijk had gehouden of ook maar had durven dromen. Peter de Baan en zijn cast kunnen niet genoeg geroemd worden want zij maken het waar om het mooiste eerbetoon dat ik mij kan indenken op de planken te zetten. Deze voorstelling ga ik zeker nog een tweede keer zien want hier krijgt niemand genoeg van. Eigenlijk zou ik moeten zeggen, "makers mijn diepe respect en bovenal dank, duizendmaal dank".
Reageer hieronder
Geen reacties