Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zaterdag 03 December 2011 at 8:10 pm

SUCCESVOLLE TWEEDE DAG VAN DE WERELDMUZIEK IN ROTTERDAM

Joe Boyd foto Hans Speekenbrink Parne Gadje foto Hans Speekenbrink Sufitronics

Tekst: Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Donderdag 1 december jl. vond in Rotterdam (De Machinist en Grounds) de tweede Dag van de Wereldmuziek plaats, georganiseerd door het Muziek Centrum Nederland (MCN). Na de eerste editie in 2009 (RASA. Utrecht) en de Dutch Jazz & World Meeting in 2010 (Melkweg. Amsterdam) liet deze dag deels de stand van zaken zien in de Nederlandse wereldmuziek. Met bekende namen als CaboCubaJazz, Ramon Valle, Maria de Fatima, Neco Novellas en Roel Calister's Kuenta i Tambu. Maar ook minder bekende groepen/artiesten gaven acte de présence zoals Nikitov, Sandra Mirabal (Cuba/Haiti), JWO's Sharqi Blues, Parne Gadje, Sufitronics, Alberto Caicedo en het Göksel Yilmaz Ensemble.

De dag begon met een keynote lezing van Joe Boyd die baanbrekend werk verrichtte met het wereldmuzieklabel Hannibal Records. Er waren meer lezingen zoals die van Kenneth Bilby aan het begin van de avond over de connecties tussen Afro-Surinaamse muziekstijlen als kaseko, kawina en winti met andere Caribische stijlen van Barbados bijvoorbeeld. De informatiemarkt 's middags in De Machinist bood de gelegenheid om informatief en zakelijk te netwerken.

CaboCubaJazz foto Hans Speekenbrink CaboCubaJazz foto Hans Speekenbrink CaboCubaJazz foto Hans Speekenbrink

Middagprogramma. Sandra Mirabal, CaboCubaJazz

Helaas was het vanwege de gelijktijdige programmering van de informatiemarkt en showcases onmogelijk 's middags alles te zien; artiesten als Nikitov (Jiddische liederen), Doe Maar Gewoon (Nederhop met poppy ska-invloeden), Juan Pablo Dobal (tango) traden op voor weinig publiek. Eind van de middag werd dat anders tijdens de optredens van Sandra Mirabal en CaboCubaJazz. Mirabal is van Cubaans/Haïtiaanse afkomst en die weerspiegelt zich ook in haar muziek die erg mooi is om naar te luisteren. CaboCubaJazz liet het publiek in de grote zaal meteen al swingen met de pittige combi van Kaapverdische muziek en Cubaanse ritmiek. De Kaapverdische zangeres Dina Medina liet weer eens horen wat een geweldige stem ze heeft, oprichter Nils Fischer (conga's) en pianist Carlos Matos excelleerden net als bassist Reno Steba en de Cubaanse drummer Armando Vidal. Tijdens een aantal nummers zong ook de Colombiaanse zanger Alberto Caicedo mee die de weegschaal uiteraard naar de Latijns Amerikaanse kant liet uitslaan. Maar CaboCubaJazz weet de 2 stijlen (latin en Kaapverdisch) fraai te integreren. Dit was Cabo Latin jazz van hoog niveau!! Na het door Dina gevoelig gezongen Navega sloot de band het half uur durende optreden af met een knallende uitvoering van Rikeza y Valor (ook de titel van hun eerste CD).

Ramon Valle foto Hans Speekenbrink Neco Novellas foto Hans Speekenbrink Alberto foto Hans Speekenbrink

Ramón Valle
Alle optredens duurden een half uur, dat was ook het geval bij de Cubaanse meesterpianist Ramón Valle die met Omar Rodriguez Calvo (bas) en de Amerikaanse jazzdrummer Owen Hart optrad in de kleine zaal. De muziek van het Ramón Valle Trio is een spannende kruisbestuiving tussen jazz en latin, geïntoneerd door de fantasierijke klankrijkdom in Valle's pianospel, de fabuleuze ritmiek van Calvo en het explosieve drummen van Owen Hart wiens timing en techniek ongeëvenaard is.

Maghreb Jazz, Neco Novellas, Alberto Caicedo
's Avonds beet Jan Willem Oostenrijk met Sharqi Blues de spits af; de uitvinder van de Maghreb Jazz voerde het publiek mee langs de bars van Caïro in Oriental Club Nights, soms leek het meer Maghreb Rock te worden, vooral door Jan Willem's gitaarspel. Van de Maghreb naar de zigeunerklanken van niet-zigeuners, van ‘witte burgers', dat is de vertaling in het Nederlands van Parne Gadje uit Wageningen. Ze brachten akoestische zigeunermuziek op bandoneon, gitaar, dobro, klarinet en saxofoon. Aanstekelijke muziek, erg goed gespeeld, je waant je op de Balkan maar soms ook in Griekenland tijdens een rebetika.

Neco Novellas
Neco Novellas speelde in de grote zaal met drie gastmuzikanten: Rembrandt Frerichs op piano, ‘Bulu' Viloria en Lucas van Merwijk op drums. Dat laatste is niet verwonderlijk aangezien Neco's nieuwe album Munthu is opgenomen in de Tam Tam Studio van Van Merwijk en gemastered door Viloria die behalve percussionist ook geluidstechnicus is bij Van Merwijk's diverse projecten. De muziek van Neco is deels gebaseerd op die van Mozambique, op de timbila-traditie bijvoorbeeld; je hoort het geluid van de timbila, de houten xilofoon, doorklinken in Neco's lyrische gitaarspel. Lichtvoetige klanken over een jazzy en Mozambikaanse groove die heel anders is als die uit West-Afrika. Neco is een moderne Oost-Afrikaanse troubadour die zingt in de talen van zijn land (Xangana, Ronga, Chopi, Portugees). Hij vertelt mooie verhalen met zijn muziek en tegelijkertijd weet hij subtiel te swingen.

Colombiaanse salsa van Alberto Caicedo
Swingend was het ook bij de Colombiaanse salsa van Alberto Caicedo y Su Orquestra. De zanger die al lange tijd in Nederland woont en in 2006 debuteerde met het album La Voz de Colombia is ook bekend als gastzanger bij de Cubop City Big Band en Bongomatik. Op La Voz de Colombia mixte hij salsa uit Cuba en Puerto Rico met pop en de traditionele stijlen van zijn land zoals cumbia en currulao. In Grounds werd het feest met de kwalitatief hoogstaande salsa van Caicedo en orkest. Feest bleef het ook tijdens het optreden van Kuenta i Tambu, de percussiegroep van Roel Calister. Hun mix van Afro-Antilliaanse ritmes als tambú met moderne dance is zeer aanstekelijk.

Muziek uit Zuidoost-Turkije
Tussen die optredens door was ik nog even Studio 1 binnengewandeld waar het Göksel Yilmaz Ensemble optrad en kwam ik in een heel andere muzikale wereld terecht, die van Zuidoost-Turkije. Met gitaar, saz, ney, contrabas, viool en percussie (cajón en daf- framedrum uit Turkije en Iran) bracht het ensemble van Yilmaz mooie composities ten gehore die niet alleen Turks getint waren maar ook Arabisch; want zoals Yilmaz vertelde, zijn familie behoort tot een Arabische minderheid in Zuidoost-Turkije, dichtbij Syrië. Het mooie is dat je deze muziek, gemaakt door in Nederland wonende wereldmusici, kan ontdekken op de Dag van de Wereldmuziek die net als twee jaar terug weer zeer gevarieerd was!

http://www.muziekcentrumnederland.nl/




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.