Categorie: THEATER, CABARET, MUZIEK

Vrijdag 24 Februari 2012 at 8:53 pm

Karin Bloemen presteert niet constant in Absobloodylutely Bloemiliciously Fanf*ckintastic

Karin Bloemen

Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P.


Een groot aantal beeldbuizen floept aan en Karin Bloemen samen met Erik van Muiswinkel zijn te zien in diverse rollen echtparen, van snobbisch tot asociaal maar allemaal met hun verhaal over hun respectievelijke relaties. Het ene stel zit ‘s avonds om zeven uur aan tafel en praat wat met elkaar, het andere stel is blijven hangen in de vrijdenkende hippietijd en weer een ander stel overtreft de Tokkies op alle fronten.

Dan doven de beelden, zwelt de muziek aan,de band staat er, nu komen de danseressen, het achtergrond koor en daar komt ze, als een diva:......... La Bloemen.

 Zodra ze opkomt ben je om, hier staat de Nederlandse Bette Midler, niets meer niets minder ze spettert en Karin Bloemen is on stage. Gehuld in een waanzinnige jurk zingt ze "Dansend ten onder". Vanavond wil Karin haar publiek helpen ontzorgen om alle beslommeringen te vergeten. Ze bindt haar publiek en krijgt de gulle lach over zich heen gestort, de zaal is al snel om. Maar het is dan ook wel overdonderend deze opening. Haar introductie, gepaard gaande met grappen en grollen, zoals het Patatje Paay, daar mag alles overheen behalve Curry. Dan wordt ook direct haar zwakte duidelijk, ze bediend zich met regelmaat van te gedateerde grappen, humor met een ellenlange baard en dat doet afbreuk aan de show die verder goed in elkaar lijkt te zitten. Lijkt, want als je kritisch naar de drie danseressen kijkt vallen er veelvuldig fouten op, misstapjes, slechte synchronisatie en dat verbaasd mij enorm, temeer omdat zo als het er naar uitziet er veel aandacht is besteed aan het plaatje van de show.

Karin zelf blijft vooralsnog overeind, als een rots in de branding, maar toch hapert er iets, ergens komt het niet goed op gang, kabbelt het voort, en is er in plaats van een stijgende lijn richting apotheose, een wat neergaande spiraal naar een voortkabbelende voorstelling. Karin zingt een paar geweldig mooie songs waaronder "Als de wereld wist". Met enige regelmaat zorgen de tv filmpjes voor de broodnodige breaks waarin Karin van jurk kan wisselen, Nu weer komt ze op in een prachtige glitterjurk, zilverkleurig lijkt het maar dan weer wordt door wat wrijven de jurk zwart, waarna het kledingstuk net zo makkelijk weer in wit veranderd, een machtig mooi schouwspel tussen Karin en haar drie danseressen die de jurk steeds weer een ander uiterlijk geven. Als ze daarna overgaat naar het verhaal dat uiteindelijk de rode draad van de show blijkt te vormen, haar voorvaderen van Zigeuners. Een leuk varhaal dat later in de show terugkeert en waaruit zal blijken dat Karin via o.a Salvador Dali en haar moeder Winnie (Mandela) en haar broers, John (Lennon), Mahatma (Ghandi) en Lee Harvey (Oswald) terecht komt in Nederland.

Echter als tussendoor Karin in een van haar vele rollen die van een kindmeisje speelt die het verhaal van het prinsesje gaat vertellen doet het mij te snel denken aan het kerstverhaal van Hans Teeuwen waarin de zelfde stijl van verstoothaspelen wordt gebruikt. Dat kan ze beter, heeft ze in het verleden bewezen. Ik denk dat Karin zichzelf opnieuw moet ontdekken, want ze heeft zo onnoemelijk veel talent en kwaliteit dat ze veel beter kan dan wat ze nu laat zien, terwijl dat niet eens echt slecht is, maar .....ze kan beter en dat zou ik liever zien. Overigens één van de nummers uit de show, "Ik ben verraden", is recent op single uitgebracht.




Reageer hieronder

Eén reactie

Een of meer reacties staan in de wachtrij om goedgekeurd te worden.





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.