GEVARIEERD OPENINGSCONCERT TURKEY NOW MET DAMES SAM EN METROPOLE ORKEST

Categorie: FESTIVAL, MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zondag 26 Februari 2012 at 5:54 pm

GEVARIEERD OPENINGSCONCERT TURKEY NOW MET DAMES SAM EN METROPOLE ORKEST

Door Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Donderdagavond 23 februari vond in het Rai Theater, Amsterdam, het openingsconcert van Turkey Now 2012 plaats. Drie Turkse zangeressen, Leman Sam en haar dochters Sehnaz en Şevval, brachten traditioneel en modern liedrepertoire uit Turkije. Ze werden begeleid door een weer fantastisch Metropole Orkest olv dirigent Hamish McKeish. Met gaste Giovanca zongen de dames Sam een lied in het Turks en heel verrassend Bløf's Dansen aan Zee. Het werd een zeer gevarieerd concert van de drie zangeressen die allen in Turkije hun eigen carrières hebben en zelden samen optreden.

"We zingen en spelen alsof we thuis zijn," vertelde Leman Sam me tijdens een interviewsessie in Istanbul (zie artikel). En zo zag het er op het podium ook uit, de gezelligheid straalde ervan af. Tussen de nummers door vertelden de zangeressen verhaaltjes, helaas alleen in het Turks, zodat alleen het publiek van Turkse origine het kon verstaan. Leman liet horen dat ze de koningin van de ballade is, ze heeft daarnaast wel iets weg van een zangeres uit de inmiddels lang vervlogen flowerpowertijd. Soms ging ze voor op het podium zitten. Sehnaz, de oudste dochter, is de meest moderne. Ze is een Turkse pop- en rockzangeres die ook nog eens drumt. Ze is onder andere beïnvloed door de Anatolische rockmuziek uit de jaren zeventig van onder andere rockgitarist Erkin Koray (deze muziek komt deels op de DVD Crossing the Bridge. The Sound of Istanbul uit 2005 voor het voetlicht). Sehnaz heeft een dijk van een stem en trad vooral na de pauze op de voorgrond zoals in het erg sterk gezongen Severken buldum. Een aantal van haar songs hebben ook een hoog songfestivalgehalte. Moeder en dochters wisselden de lead af en waren elkaars achtergrondzangeressen.

Şevval is feitelijk de meest traditionele van de drie; van haar album Sek (2006) zong ze het mooie Şimdi uzaklardasin, onder andere begeleid door de Turkse musici die de drie zangeressen uit Turkije hadden meegnomen. Niet alleen bespelers van traditionele snaarinstrumenten als de bağlama(de langhalsluit), kanun (een liggend zither-achtig snaarinstrument met 26 snaren, gemaakt van hout) en kemençe - en percussie als darbuka en daf (framedrum) maar ook van de gitaar. Rockgitarist Hakan Cumhur begeleidde vooral de songs van Sehnaz zoals Aska düşer. Het was zonder meer genieten van het Metropole Orkest, de arrangementen waren zonder uitzondering erg goed. Alleen was het geluid tussen zangeressen en orkest niet altijd even goed in balans.
Şevval bezorgde het publiek een kippenvelmoment in Hey Gidi Karadeniz waarin ze begeleid werd door Okaty Üst op de kemençe. Haar hoge stemintonatie was zonder meer wonderschoon. Leman schitterde in het fraaie Illa en het vrolijke Halkali şeker. Na de pauze kwam Giovanca in beeld. Je kunt je afvragen wat de Nederlandse pop- en soulzangeres met Turkse muziek te maken heeft maar ze heeft anderhalf jaar in Istanbul gewoond en is in die tijd in de ban geraakt van Turkse muziek. Ze zong eerst met achtergrondzangeressen Tahirah en Lotte de song On my way van haar debuutalbum Subway Silence (2008) en vervolgde met Love hangover van Diana Ross.

De verrassing kwam echter daarna toen ze met Leman, Sehnaz en Şevval in het Turks Uzun ince bir yoldayim zong. Ze oogstte daar veel applaus mee! Vervolgens waagden Sehnaz en Şevval zich met Giovanca aan Dansen aan zee van Bløf en dat klonk niet verkeerd. Het beste na de pauze was onder andere Kantolar, door Sehnaz en Şevval gezongen in de kanto stijl, een dramatische zangstijl verwant aan de operette die in Turkije nauwelijks meer gezongen wordt. Tijdens dit lied was goed te zien dat Şevval tevens actrice is. Selanik türküsü, een ballade gezongen door Leman, was erg mooi. In het Frans moeten de dames echter niet gaan zingen want Je Veux overtuigde niet. In Sözlerimi geri alamam kroop Sehnaz achter de drums, in Sarhoş kwam danser Vagil Ibrahimov het podium op en bracht in stijl een traditionele Turkse dans. Afgesloten werd met het Jiddisch klinkende Hey Yillar, gezongen door Leman. Het was een vrolijk slot van een zeer gevarieerd concert.