Categorie: THEATER, MUZIEK
Woensdag 04 April 2012 at 12:11 pm
Herman van Veen na al die jaren nog steeds virtuoos.
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P., foto's Rudi Gagel (klik voor vergroting)
Sinds mijn middelbare schooltijd, en dat is al even geleden, heb ik Herman van Veen al talloze malen zien optreden, door de jaren heen zag ik bepaalde scènes, in ietwat gewijzigde vormen terugkeren, maar nimmer kreeg ik het idee dat ik naar herhalingen keek. Steeds weer veranderde er iets wezenlijks en was het toch net iets anders. In zijn huidige theatertournee herken ik wederom enkele oudere scènes en weer bekoren ze mij. Ik denk dat het de kwaliteit van Herman van Veen is die er voor zorgt dat zijn theatershows nimmer vervelen zullen.
In dit huidige theaterprogramma laat Herman zich terzijde staan door natuurlijk Erik van der Wurff (al 49 jaar zijn pianist), Edith Leerkes(Gitaren), Jannemien Cnossen(Viool), Dave Wismeijer (bas) en Willem Wits (percussie). Zij vormen een prachtig uitgebalanceerd muzikaal decor rond Herman waardoor zijn chansons, het is m.i. oneerbiedig het materiaal van Van Veen als liedjes te bestempelen, Vanzelfsprekend wordt er in het programma heel veel aandacht besteed aan het nieuwe materiaal van zijn meest recent verschenen album "Vandaag"dat op 16 maart verscheen en wat Herman zijn 23e Nederlandse album is in een rij van wereldwijd 176 cd's en 55 dvd's. Een discografie om trots op ze zijn, dat geeft ook ongeveer aan hoeveel materiaal hem ter beschikking staat om zijn theatervoorstellingen mee te vullen. In elke voorstelling wordt wel iets uit het verleden in het repertoire opgenomen, in zijn theatershow 2011-2012 zijn dat onder andere "Opzij, opzij, opzij" en "Hilversum 3". En tussen alle prachtige chansons door speelt Herman nog steeds de clown, de entertainer de man die elke zaal aan kan. Hij dolt zijn publiek of het nu is met pingpongballen, plasticbekertjes of wat dan ook Herman heeft zijn publiek aan zijn lippen hangen van de eerste tot zelfs na de laatste klanken. Het is helaas niet meer zo dat hij na minutenlang applaus, soms zelfs in badjas, nog even op de rand van het podium met zijn publiek komt napraten. Maar verder is hij nog steeds de uitermate beweeglijke, bij tijd en wijle schijnbaar onvermoeibare, soepele clown die u aan het lachen, wil maken met zijn grappen en grollen maar daarnaast u de spiegel voorhoudt van de steeds verder verhardende en egoistischer maatschappij.
Kortom Herman van Veen is nog net zo springlevend als in al die 49 theaterjaren die dit theaterseizoen voorgingen, sterker nog hij is levendiger en pakkender dan voorheen. Volgend seizoen is hij 50 jaar theaterartiest, naar alle waarschijnlijkheid speelt hij dan in Duitsland, maar ik hoop van harte, dat er toch ook, al is het maar een kleine serie jubileumvoorstellingen in bijvoorbeeld Carré en het Nieuwe Luxor op de agenda zullen prijken.
Reageer hieronder
Geen reacties