Categorie: THEATER, CABARET, INTERACTIE THEATER, TONEEL
Woensdag 04 April 2012 at 5:19 pm
Een kijkje bij de Utrechtse Theatersport
Tekst: Judith Aerts met foto's van Amanda Speekenbrink (klik voor vergroting)
Op zaterdagavond 31 maart 2012 begaf ik mij gewapend met pen en kladblok naar het Schiller Theater te Utrecht. Bij de voordeur werden wij enthousiast begroet door de eigenaar van het theater de heer Steef Schinkel. Wij kregen meteen een verbale tour door de geschiedenis van het theater, een gebouw waarin Mozart nog leerde spelen op de Klavecimbel.
Na een welverdiend kopje koffie begon algauw de voorstelling, of beter gezegd de wedstrijd. Theatersport was tot voor kort een van de soorten theater waarmee ik nog niet in aanraking was gekomen, dus de korte uitleg van de presentatrice Cecile was meer dan welkom. Voor diegene die ook niet thuis zijn in deze tak van theater zal ik dit dan ook nog even kort uitleggen.
Bij een theatersport wedstrijd strijden twee teams tegen elkaar in verschillende improvisatie spellen. Zij dagen elkaar uit tot verschillende rondes, waarbij er gebruikt kan worden gemaakt van voorwerpen, verschillende onderwerpen of een bepaalde stijl. Er zijn twee rechters die punten geven aan de teams. De een beoordeelt de gebruikte technieken, de ander kijkt naar de inhoud van het verhaal. Daarnaast kan ook het publiek per ronde stemmen op zijn/haar favoriet.
De twee teams die zaterdagavond tegen elkaar streden waren D.O.M. uit Utrecht en FF bellen uit Apeldoorn. Na een korte opdracht om te bepalen welk team er mocht beginnen daagde het team FF Bellen D.O.M. uit voor een scene waarbij iets uit de lucht komt vallen. FF Bellen koos hierbij voor een variant welbekend van de Lama's, 'de Draaideur'. Het team moest duidelijk nog even inkomen, want hoewel enkele gevatte opmerkingen daargelaten, was het stuk nog niet erg humoristisch te noemen. Dit vond ik al beter bij de scene van D.O.M. waarbij de spelers een scene speelde waarbij zij beschikten over dierlijke eigenschappen. Vooral de dame die de Giraffe speelde was erg grappig en behoorlijk lenig met haar tong zoals het een Giraffe betaamt.
Tot mijn grote plezier werd er ook kort aandacht besteed aan Earth Hour, een actie van het WNF die op het moment van de voorstelling bezig was. Zo werd er een scene gespeeld zonder theater licht, maar met opwindbare zaklampjes. De scene zelf was helaas niet zo heel erg bijzonder. Het verhaal kwam bij D.O.M. er nog niet echt goed uit. Dit in tegenstelling tot de Film Noir recensie van FF Bellen. Een overtuigend Frans accent en een aantal ietwat schunnige stukjes maakten mij flink aan het lachen. Deze ronde werd dan ook met flinke voorsprong gewonnen door FF Bellen.
Vlak voor de pauze werd duidelijk dat spelers nu wel goed in het spel zaten. De volgende uitdaging moest een scene zijn met of over Huiselijk Geweld. FF Bellen gebruikte hierbij als voorbeeld een van mijn favoriete Britse series 'the Young Ones.' Net zoals in de serie komen er in de scene vier personen voor die behoren tot verschillende subculturen. Deze werden gekozen door het publiek. Echter kwam het publiek wel met hele bijzondere subculturen zoals 'Limburgers', 'Scouting', 'Tokkies' en als laatste de 'Gothic'. Deze vreemde mengelmoes van culturen zorgt dan ook voor een hilarische scene die zeker doet denken aan de tv serie.
Nadat D.O.M. een overtuigend lied zingt over huiselijk geweld, wat ook de zangkwaliteiten laat zien van de spelers is het tijd voor de pauze en een tussenstand. Het was niet erg verbazingwekkend dat FF Bellen enige voorsprong had op D.O.M.
Direct na de pauze revancheerde D.O.M. zich direct met een bijzondere scene waarbij de spelers vanuit een bepaald literair genre spelen. De literaire genres (overigens viel voor de gemakkelijkheid hier ook lectuur onder) waren Chick-lit, een proefschrift, een A-boekje en de Quest. Er ontstond een goed lopend en grappig verhaal met zelfs een licht moraal.
Omdat er echter in deze scene en de scene van FF Bellen enig aanstootgevend gedrag werd vertoond besloten de rechters het 'rode tafellaken' tevoorschijn te halen. Dit betekende dat de spelers/teams waarbij het aanstootgevende gedrag zich heeft voorgedaan een speciale opdracht kregen. Hierbij moesten zij iemand uit het publiek halen die een vervelende dag of week had gehad een wel een opkikkertje kon gebruiken. Zij zongen de vrouw die zij uit het publiek hadden gehaald toe met zijn allen en het resultaat van dit geheel geïmproviseerde lied mocht er zeker zijn.
Naast de aandacht voor Earth Hour, en de scene van de Young Ones kwam er nog een soort scene die erg aansluit bij mijn interesses. In dit geval zelfs enigszins bij mijn studie. De scene, gespeeld door FF Bellen, had als opzet een Facebook groep. De spelers hebben een gemeenschappelijke hobby en zitten in een groep op Facebook. De statusupdates, foto's en filmpjes worden uitgesproken en/of uitgebeeld. Zo ook de 'likes' en de andere mogelijkheden van Facebook. Een scene die mij dus erg aansprak.
Aan het einde aangekomen leek D.O.M. een voorsprong te hebben op FF Bellen. Zeker door hun laatste Sprookjes Musical met een zingende worst, een hongerige koning en zijn raadgever de Vos maar ook een Sluwe Jolige Joker hadden zij de lachers op hun hand. Maar FF Bellen kwam ook met zijn laatste scene zeer overtuigend uit de hoek. De Moordmusical waarbij een moord wordt gepleegd om een mislukte auditie bij X-Factor is zeer origineel, grappig en gewoon ijzersterk. Wanneer de rechters laten weten dat FF Bellen deze wedstrijd hebben gewonnen is niemand verbaasd.
Mijn eerste theatersport wedstrijd is een erg fijne ervaring geweest. Ik heb genoten van de improvisatie spellen en af en toe leek het gewoon net alsof ik bij de Lama's zat. Natuurlijk merk je sterk dat dit echt om improvisatie gaat waarbij lang niet alles perfect loopt, maar de hoge entertainment waarde maakt de kleine foutjes helemaal goed.
Reageer hieronder
Geen reacties