Categorie: THEATER, MUZIEK, POP-ROCK
Zaterdag 14 April 2012 at 8:57 pm
Een indrukwekkend project: The Kyteman Orchestra
Tekst Judith Aerts met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
De Utrechtse Colin Benders, beter bekend als Kyteman, is terug in Tivoli. Na zijn project van Kyteman's Hip Hop Orchestra uit 2009 nam de jonge muzikant een break om zich te richten op Kytopia. Nu is zijn orkest weer bij elkaar en zijn hier een aantal nieuwe muzikanten en zangers aan toegevoegd. Naja, zangers, een heel koor om precies te zijn. De ‘nieuwe' naam voor dit project is ‘The Kyteman Orchestra'. En waar beter een live optreden te geven dan in je eigen stad en in je ‘eigen' concertzaal Tivoli. De drie shows in deze eerste week van April waren dan ook in no-time uitverkocht.
Het voorprogramma werd ingevuld door Bart Constant. Voor mij was Bart Constant een nieuwe naam, dus ik was erg benieuwd hoe het zou klinken. Bart Constant bleek een project te zijn waar nog twee muzikanten aan meewerkten; een toetsenist en een drummer. Frontman Rutger Hoedemaekers was uiteraard de zanger en mixte de muziek aan elkaar op zijn Macbook. De nummers waren aangenaam, vooral het instrumentale gedeelte, maar helaas zat er weinig afwisseling in. Heel erg was dat niet want dat gaf de mogelijkheid nog even te blijven zitten en mijn biertje op te drinken.
Zodra Bart Constant van het podium af was voelde je de spanning al toenemen. Het publiek zat duidelijk te wachten op een spetterende show. Toen de eerste noten van het eerste nummer klonken was het dan ook meteen doodstil. Het leek rustig te beginnen met enkele blazers en violen aangevuld met een mooie operazang. Al genietend speurde ik naar de herkomst van deze aangename mannenstem, maar ik kon de zanger niet achterhalen. Net toen ik tegen mijn tante, die mij hiervoor had uitgenodigd, wilde zeggen dat het wel meeviel met het aantal mensen op het podium, veranderde de muziek. Vergezeld enkele rake slagen op grote bekkens werd er door een heus koor van 25 man het chorus ingezet. Dit koor stond blijkbaar al op het podium, maar in het donker, en was plots fel verlicht. Van schrik sprong ik dan ook een halve meter naar achter, tot grote hilariteit van enkele omstanders.
Ik moest mezelf even herpakken en instellen op een heel andere muziekstijl dan ik voor ogen (of oren) had. Na de hip-hop en jazzy stukken van Kyteman, was dit weer iets heel anders. De nadruk leek, vooral aan het begin, toch meer te liggen op opera/klassiek. Toch is dat geen accurate omschrijving van de stijl van de rest van de avond. Het concert was meer een mengelmoes van veel uiteenlopende genres als klassiek, electro, jazz, minimalisme en hip-hop. Uiteraard waren bij onder andere de franstalige rapper Reazun en de lange rapper/zanger Pax aanwezig en blijkt de hip-hop nog een belangrijk onderdeel te zijn van dit project. De chemie tussen de zangers, rappers en muzikanten is heerlijk om te zien. Het plezier en de kameraadschap naar elkaar is goed terug te horen in de nummers.
Voor ik het door had was er alweer meer dan een uur voorbij en verlieten de muzieken en Colin Benders onder een daverend applaus, luid gejoel en gefluit het podium. Wanneer het applaus lang aanhoudt en het publiek op het balkon hard op de blokken begint te stampen komt Colin terug het podium op met de mededeling dat hij eigenlijk alles heeft gespeeld wat er was. Maar hij wil het publiek niet teleurstellen en geeft aan dat hij wel met zijn muzikanten kan gaan jammen. Uiteraard werd dat met veel enthousiasme ontvangen.
De geimproviseerde toegift begint voorzichtig, logisch want de muzikanten moeten elkaar hierin vinden, en het zijn er nogal wat. Maar na een minuutje of anderhalf begint het echt vorm te krijgen en wordt de muziek steeds opzwepender. Veel van de muzikanten krijgen de kans om in een solo ook te laten zien wat zij kunnen. Colin zelf leeft zich helemaal uit en springt op en neer over het podium. Een van de mooiste momenten is wanneer Colin zich richt op het publiek en het publiek begint te dirigeren. Waarschijnlijk was dat zowel voor hem als voor het publiek een enorme kick toen dit bijna moeiteloos leek te gaan. Het was erg jammer dat de tijd zo snel vloog en we alweer buiten stonden. Ik kijk nu al uit naar de verschillende festivals waar Kyteman's Orchestra nog zal staan, en ik hopelijk weer getuige mag zijn.
Reageer hieronder
Geen reacties