Categorie: THEATER, TONEEL
Donderdag 03 Mei 2012 at 10:04 pm
"Oom Wanja" in een wel zeer pakkende en aansprekende uitvoering!
Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P. foto's Ben van Duin (klik voor vergroting)
Hoe vaak is dit toneelstuk van Anton Tsjechov al niet uitgevoerd in Nederland, ik zag het inmiddels in vier uitvoeringen, maar deze versie van het impresariaat Hummelinck Stuurman is zeker een van de beste uitvoeringen ooit. Niet alleen door de bewerking en regie van Gerardjan Rijnders, maar evenzo door de kwaliteit van het acterend collectief. Met ondermeer Eline ten Camp, Marie-Louise Stheins, Hein van der Heijden, Reinier Bulder en vooral Pierre Bokma, in de titelrol, wordt zo'n geweldige voorstelling neergezet dat je voor deze versie wel om moet gaan.
Twee mannen op leeftijd, Oom Wanja en Serebrjakov (Bulder) moeten onder ogen zien dat de jaren gaan tellen, de jeugd een gepasseerd station is en dat de dromen uit het verleden aan het vervliegen zijn. De oud hoogleraar Serebrjakov, die na de dood van Wanja's zus hertrouwd is met een veel jongere vrouw, Jelena (Ten Camp), komt elk jaar voor een periode op het landgoed waar Wanja samen met zijn oude moeder (Marjon Brandsma), zijn nichtje (Randy Fokker) en de huishoudster (Stheins) en haar zoon woont. De aanwezigheid van Serebrjakov verstoort in belangrijke mate het dagelijkse leven op het landgoed. Wanja en de andere vaste bewoners komen niet meer toe aan hun dagelijkse taken. Daarbij komt dat Wanja, evenals zijn huisvriend de arts Astrov (Van der Heijden), waanzinnig verliefd wordt op de verleidelijke Jelena. Terwijl Sonja, Serebrjakov's dochter uit het huwelijk met Wanja's zus, Astrov adoreert en vurig hoopt op zijn liefde. Maar net als Wanja loopt Astrov als een hondje achter Jelena aan.
Net als in ander werk van Tsjechov zijn ook in "Oom Wanja" de personages heel mooi uitgewerkt en is er altijd weer een enkeling tussen die de maatschappij in feite aan zich voorbij ziet trekken zonder er echt deelgenoot van te zijn. Dat was zo in "de Meeuw " het eerste stuk dat Hummelinck Stuurman in deze Tsjechov trilogie bracht en zo ook in "Oom Wanja". Telegin, de zoon van Marina, de huishoudster, is een ietwat wereldvreemd, maar daardoor een niet onbelangrijk verbindend, personage in dit verhaal, een bescheiden maar zeer mooi gespeelde rol van Thomas de Bres. Toch gaat de meeste lof uit naar Pierre Bokma, de wijze waarop hij aan Oom Wanja gestalte geeft, en dan vooral zijn non verbale spel, de subtiel kleine handelingen en die meesterlijke mimiek maken deze 2012 versie tot een absolute topper. Maar ook het spel van Hein van der Heijden en Reinier Bulder is om van te smullen. Hier ziet de toeschouwer hoe topacteurs zich onvergetelijk maken. Die kwaliteiten zie je in het spel terug. Vooral de scene waarin Astrov het eindelijk lijkt te gaan lukken Jelena het hof te maken en Wanja binnenkomt, is er een om nooit te vergeten. Oom Wanja neemt de chaos in de kamer rond de grote eettafel en ogenschouw en die blik die Bokma dan op het gelaat tovert zal mij voorlopig jaren bijblijven.
Na het eerdere succes met "De Meeuw" en nu met "Oom Wanja" kijk ik reikhalzend uit naar het seizoen 2012/2013 als Hummelinck Stuurman wederom in bewerking en onder regie van Gerardjan Rijnders "De Kersentuin" als derde deel van de Anton Tsjechov trilogie zal gaan brengen.
Voor informatie over speeldata zie: www.hummelinckstuurman.nl of www.tsjechov3.nl
Reageer hieronder
Geen reacties