Categorie: JAZZ, MUZIEK, POP-ROCK

Dinsdag 19 Juni 2012 at 09:05 am

Van Dyke Parks laat uitverkocht Lantaren/Venster genieten



Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P met foto's van Joke Schot


Vrijdag 15 juni leek het er even op dat de grote zaal van Lantaren/Venster op de Rotterdamse Kop van Zuid half vol zou zitten, maar de Twitterberichten van Freek de Jonge deden de zaal uiteindelijk helemaal vol lopen. Slechts 7 kaarten bleven onverkocht. Een aanzienlijk andere situatie dan enkele dagen eerder, toen Van Dyke Parks in Rome voor slechts 35 Italianen speelde. Waanzin natuurlijk als je in ogenschouw neemt dat deze man in zijn eentje een hele muziekgeneratie op sleeptouw heeft genomen en met nagenoeg alle groten der muziekwereld heeft samengewerkt. Zijn invloed op de muziek van o.a. The Beach boys, Harry Nilsson, Ry Cooder, the Byrds maar ook The Beatles en Frank Zappa, waar hij enige tijd bij in de band speelde, is ongekend. Vanaf midden jaren zestig en begin zeventiger jaren was het zo dat als Van Dyke Parks zich met de muziek van wie dan ook bemoeide het plots een extra dimensie kreeg en het een garantie voor succes was.



In de Rotterdamse klasse muziekzaal Lantaren/Venster (wat is daar een geweldige akoestiek) gaf Van Dyke Parks zijn enige concert in Nederland. Hij had er duidelijk zin in. Meerdere Hollandse vrienden waren naar Rotterdam getogen om de inmiddels 69 jarige Multi-instrumentalist, hij speelt piano, klarinet en gitaar, deze avond achter de vleugel te zien schitteren. Met zijn 2 muzikale begeleiders Reyer Zwart op contrabas en zijn muzikale maatje sinds mensenheugenis Don Heffington achter de drums speelde de grijze grootmeester een deel van zijn geweldige materiaal. Wat al snel duidelijk werd was dat in deze kleine bezetting waarbij niet alleen Van Dyke Parks volledig alles uit de kast haalde, ook de twee kompanen van grote klasse bleken, maar wel constant ondergeschikt en complementair aan de meester zelf speelden. Van Dyke Parks die de avond begon met zijn aloude verhaal dat hij afstamt van Rotterdamse voorouders die vanaf de Kop van Zuid (destijds bij de Holland-America Line) richting New Amsterdam reisden. Nu was hij dus even terug op die historische grond en brak met dit verhaal alle schroom die bij het publiek mogelijk aanwezig was. Dit was wel Van Dyke Parks, die gezellige grijze man met zijn innemende gezicht en sympathieke opmerkingen en ongekende gastvrijheid naar iedere bezoeker die hem maar wilde fotograferen.



Zelfs tijdens het concert nam hij de tijd om de amateurfotografen alle kansen te bieden op een memorabel plaatje. Maar we kwamen natuurlijk voor zijn muziek, zijn teksten en dat valt direct op hoeveel overeenkomsten er zijn tussen Van Dyke Parks en Randy Newman, hoewel Newman mogelijk meer cynisme in zijn teksten heeft, de basis bij beiden vertoont veel overeenkomsten. Van Dyke Parks is meer komisch, droogkomisch met af en toe een vleugje zwarte humor tussendoor, verder zijn ze beiden geweldig achter de vleugel en gespeend van sterk tekstmateriaal. En steeds heel onopvallend tussendoor tovert de kleine man achter de vleugel verrassende muzikale grapjes door zijn muziek, heel subtiel maar zo perfect opgenomen in de songs dat het bijna vertederend is. Hieruit blijkt de grote liefde voor muziek die Van Dyke Parks koestert. Natuurlijk speelt hij "Sail Away" (nee zijn versie niet de Randy Newman song), "Put on Your Sailin' Shoes" en "Come Along", maar ook het met muzikale grapjes gelardeerde "Cowboy" en het prachtige oud Britse "The Silver Swan". Na een uur en een kwartier is het voorbij, maar zijn publiek is net als enkele jaren geleden in Den Haag weer volledig begeisterd door deze innemende sympathieke muzikale grootmeester die, zoals na afloop op de signeersessie bleek, wars is van ster-gedrag. Wat dat betreft zitten de Rotterdamse genen nog vol in het bloed, "doe maar gewoon dan doe je gek genoeg". Na afloop bleef Van Dyke Parks nog ruim anderhalf uur napraten en signeren en hingen vele muzikale vaderlandse BNers aan zijn lippen, Zo waren Freek en Hella de Jonge geruime tijd met hem in gesprek evenals Leo Blokhuis en Ricky Koole en Fay Lovsky, één van Nederlands meest getalenteerde Multi-instrumentalisten, was bijna niet bij hem weg te slaan. Ook Pierre van Duijl (o.a. Dopegezinde gemeente) had zich vrij gemaakt om expliciet bij dit concert aanwezig te kunnen zijn. En alles uit waardering en respect, en in de Lantaren/Venster bewees Van Dyke Parks weer eens en te meer waarom.




Reageer hieronder

Eén reactie

Frank Bolder
Frank Bolder ( E-mail ) - 19-06-’12 12:04




(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.