Categorie: JAZZ, MUZIEK
Maandag 13 Augustus 2012 at 3:02 pm
Vonski is niet meer. In Memorium saxofonist Von Freeman
Door René de Hilster met foto van Jimmy Katz
Zaterdag 11 augustus is tenorist Earl Lavon ‘Von' Freeman overleden. Hij overleed in zijn woonplaats Chigago aan het gevolg van hartproblemen.
Gelukkig voor hem is Vonski, zoals hij vaak liefkozend werd genoemd, overleden in zijn geboorte en woonplaats want hij was zeer gehecht aam Chigago. Het was dan ook behoorlijk moeilijk om hem buiten de stadsgrenzen te krijgen. Dit is zonder twijfel één van de redenen waarom hij pas laat beroemd is geworden.
Von Freeman is in 1922 geboren (dat is voordat grootheden als Rollins, Coltrane en Dexter Gordon het levenslicht zagen) en heeft alles gezien en meegemaakt. Op het pad van de jazz gebracht door zijn vader George Freeman leerde hij sax spelen en kwam net zoals vele andere muzikanten uit Chigago onder het muzikaal wakend oog van captain Walter Dyett terecht op de inmiddels roemruchte DuSable Highschool.
Ook zijn broers George and Bruzz (Eldridge) waren muzikaal actief en samen met bassist Leroy Jackson en pianist Chris Anderson begeleidde de drie broers veel grootheden waaronder Charlie Parker. Die scheen behoorlijk onder de indruk te zijn van Vonski, maar toen al weigerde die naar New York, het mekka van de jazz, af te reizen.
Hij bleef dus in Chigago en deed veel lokaal werk. Zo nu en dan was Von Freeman op plaat te beluisteren, veelal in pure bluesomgeving en meestal in een bijrol. Het zou tot 1972 duren voordat hij, op aandringen van Roland Kirk, een plaat onder eigen naam opnam.
Op die plaat, Doin' Allright now, was een tenorsaxofonist te horen met een compleet eigen stijl. Conform de lokale gewoonte in Chigago had hij een groot geluid. Zijn sound had een bijzonder scherp randje en was vooral in het lage register zeer opvallend. Nog meer opzien baarde zijn melodische en harmonische opvatting. Grillige lijnen dwars door en vooral ook buiten de akkoorden met altijd een soort van bluesfeel. Hier stond niet de zoveelste copycat maar een man met een echte eigen stijl.
Mondjesmaat kwamen er nu opnamen van hem beschikbaar en in 1977 pakte hij zelfs zijn koffers en vertrok naar Europa voor een tour. Met zijn eigen kwartet was hij in 1977 te horen op het Laren Jazz Festival. Daar maakte hij grote indruk en op de later uitgebrachte opnamen is goed te begrijpen waarom. Von speelt lange verhalende solo's terwijl zijn ritmesectie zorgdraagt voor een lichte zeer geraffineerde begeleiding.
In 1979 mag Von terugkomen en wordt gekoppeld aan scheurtenor Willis Jackson. Geen fijnzinnige begeleiding dit keer maar van dik hout zaagt men tenorrieten werk. Ook hier is Von niet vies van en hij houdt zich kranig staande naast het scheurwerk van Willis Jackson.
Er bloeit een mooie liefde op tussen Europa en Von Freeman. Met enig regelmaat komt hij langs en hij gaat zelfs opnemen voor het Deense SteepleChase.
Zelfs als gevorderde grijsaard blijft Von overtuigend spelen. Hij bewijst dat keer op keer in concerten met tenorcollega's zoals Teddy Edwards, Buck Hill en Johnny Griffin maar ook als solist bij allerhande ritmesecties.
In 2005 was hij voor het laatst hier begeleid door het trio van Andrew Hill. In zijn woonplaats bleef hij tot het laatst actief in bars als the New Apartment Lounge enThe Green Mill.
Met het heengaan van Von Freeman is een uniek tenorist heengegaan waarvan het speelplezier altijd afspatte en die voor menig muzikale verassing zorgde.
Reageer hieronder
Geen reacties