Categorie: THEATER, TONEEL

Donderdag 15 November 2012 at 10:39 am

RO theater en Theater Bremen maken onder regie van Alize Zandwijk een indrukwekkende productie.

foto Joke Schot foto Joke Schot foto Joke Schot

Door Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P, met beeld van Joke Schot (klik voor vergroting)


Alize Zandwijk heeft zich opnieuw gericht op een theaterstuk van Dea Loher. Na "Onschuld", "Het Laatste Vuur"en "Dieven" is dit het vierde Loher stuk dat Zandwijk regisseert, echter dit keer doet ze dit bij en met Theater Bremen in samenwerking met het RO Theater. Na een speelperiode in het theater am Goetheplatz in Bremen, waar de internationale première plaatsvond was op 7 november de Nederlandse première in de Rotterdamse Schouwburg. Het is wederom een sociaal bewogen toneelstuk wat Zandwijk ten tonele brengt met in de voornamelijk Duitse cast de Nederlandse actrice Fania Sorel en acteur/muzikant Beppe Costa.

"Das leben auf der Praca Roosevelt" heeft een sfeer van diepe ellende en verloedering in zich, maar eveneens gloort er af en toe de hoop op een betere toekomst. Op Der Praca Roosevelt, een van de vele pleinen in Sao Paolo, is het een verzamelplaats van de onderlaag der bevolking, dealers, dieven werklozen en gelukzoekers met daar tussendoor Herr Mirador, de politieagent (Martin Baum), zijn vrouw, de naaister (Susanne Schrader), fabrieksdirecteur (Robin Sondermann) zijn secretaresse Concha (Fania Sorel) de Travestie zangeres, Aurora(Matthieu Svetchine) en Bingo zaalspreekster (Nadine Geyersbach).

foto Joke Schot foto Joke Schot foto Joke Schot

De overige rollen worden verder allen gespeeld door Siegfried W. Maschek en Leila Abdullah. Zij allen bevolken, naast de vaste bewoners van het plein, die veelal wonen in de bomen van het plein en van daaruit hun handelswaar, die ze onder de straattegels van het plein bewaren, in de gaten houden, het Praca Roosevelt. Er heerst absolute armoede en verloedering. Velen proberen een baan te vinden. Zo ook de zoon van het echtpaar Mirador. Hij heeft een sollicitatiegesprek gehad met de fabrieksdirecteur, die door erfenis de eigenaar is geworden van de fabriek die zijn vader groot heeft gemaakt. Helaas heeft de nieuwe directeur van de revolverfabriek geen enkele interesse in de fabriek en is hij druk bezig al het personeel te ontslaan, omdat hij niet kan leven met de gedachte dat met zijn pistolen mensen worden gedood. Het laatst overgebleven personeelslid Concha is hem, evenals aan zijn vader voordien, hondstrouw.

Ze accepteert zijn deviante gedrag en realiseert dat het een kwestie van tijd is alvorens zij zal worden ontslagen. Jongeman Mirador wordt niet aangenomen en zwerft over het plein, levend tussen vrees en wanhoop. Op het plein wordt hij door zijn vader betrapt op dealen en hij vlucht met een zoekende vader in zijn kielzog. Totdat zoonlief daar op de Praca Roosevelt de dood vindt, zijn ouders in enorme vertwijfeling achterlatend. Moeder Mirador raakt hierdoor volledig het spoor bijster en ook de tot dat moment stabiele vader en politieman heer Mirador weet het allemaal niet meer. Steeds meer lopen de lijnen van de verschillende personages in een groter geheel door elkaar heen en blijken er kruisbestuivingen en kruisverbanden. Concha, die aan kanker lijdt en terminaal is klampt zich emotioneel steeds vaster aan de travestie zangeres Aurora, die haar vertelt van haar problemen en langzamerhand ontstaat het beeld dat er meer en meer ellende aanwezig is dan in eerste instantie verwacht.

Het is interessant om te zien hoe Loher de personages steeds meer met elkaar weet te verweven en Zandwijk heeft dit heel knap op de planken in elkaar gezet. Het feit dat de voorstelling Duits gesproken is, met Nederlands vertaalde zij-titeling op de wand, is geen moment storend, het toneelbeeld maakt het verhaal ook steeds duidelijker. Tussen alle personages door speelt Beppe Costa op verschillende instrumenten en zingt hij emotionele liederen, waardoor er een extra laag in de voorstelling wordt toegevoegd. Alize Zandwijk toont ook met deze vierde van Loher aan dat de samenwerkingschemie tussen haar en de 48 jarige Dea Loher een heel bijzondere is, waaruit tot nu toe echt prachtige producties zijn ontstaan.




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.