Categorie: JAZZ, MUZIEK

Vrijdag 21 December 2012 at 5:58 pm

Jazz Drummer ERIC INEKE's INSPIRATIEBRONNEN

Jazz Drummer Eric Ineke, foto Hans Speekenbrink

Boekbespreking door muziekcriticus Frits Lagerwerff met foto van Hans Speekenbrink (klik voor groter)

Eric Ineke with Dave Liebman: The Ultimate Sideman - Jazz Master Drummer Eric Ineke talks about the artists he has played with since 1968
Inhoud: 224 pagina's, 53 foto's, plus tekstuele bijdragen van Wouter Turkenburg en Rein de Graaff


Prijs: € 15,= (bij concerten) of € 17,95 (incl. verzendkosten) te boeken naar bankrek.nr.: 81.18.85.992 t.n.v. GBV Producties Zoetermeer
Pincio Uitgeverij, Spieringsloot 12, 2724 AW Zoetermeer
ISBN 978-94-90532-04-8

Onlangs verzorgde jazzpianist Rein de Graaff een tournee met een septet, waarin hoofdrollen werden gespeeld door trompettiste Ellister van der Molen, de altisten Ben van Gelder en Benjamin Herman, alsmede de fenomenale Amerikaanse swingtenorist Houston Person. Deze blazers werden voorbeeldig voortgestuwd door Rein de Graaff zelf, contrabassist Marius Beets en drummer Eric Ineke. Laatstgenoemde signeerde en verkocht daarbij een kloek boek van eigen hand, The Ultimate Sideman.

Daarin zijn belevenissen met musici, jazzhelden, collega's en leerlingen in human interest stijl en dialoogvorm opgetekend. Om enig overzicht te scheppen van zijn bespiegelingen en dialogen, met de Amerikaanse saxofonist Dave Liebman, heeft Ineke twaalf hoofdstukken naar instrument en functie gerubriceerd: van tenorsaxofonisten tot componisten/arrangeurs. Na deze chapiters volgen enkele proeven van galeienarbeid: een rommelige discografie en een ordelijk namenregister.

Deze artikelenbundel is in meerdere opzichten opmerkelijk. Ineke (65) verkeert als drummer nog altijd in een bloedvorm. Maar ook als slagwerkdocent, verteller en schrijver toont hij zich vitaal en dynamisch. Hier is allerminst een pensionado aan het woord. Integendeel, de lezer krijgt een meeslepend inzicht in de jazzpraktijk voorgeschoteld. Waarbij hij zich en passant een beeld kan vormen van de positie, functie, levensomstandigheden en wederwaardigheden van Ineke, als internationaal gerespecteerd drummer. Gerespecteerd, gepast trots, maar toch vooral dienstbaar aan zijn favoriete muziek, waarvan hij gaandeweg zijn full time beroep heeft kunnen maken.

In het voorwoord doet Wouter Turkenburg, hoofd jazz aan het Haagse Koninklijk Conservatorium, verslag van Ineke's werkwijze, als docent en jurylid. Drummers en jazzfans die ‘vooral op hun gevoelens afgaan', kunnen hier hun lol op. Bij een exposé omtrent beat, feel, flow, real ping, polyritmiek, afterbeat, four-to-the-floor, onderdelen van een drumset, tipping, high hat spel, stijl, techniek, ritmiek en big band- versus combo techniek. Van bebop naar modern, van cha-cha tot boogaloo, van traditie naar toekomst, Ineke schijnt alles eigenhandig te demonstreren, tijdens lessen en masterclasses. Dit lezende, ben je al aangeland op pagina 9.

Daarna is de beurt aan Dave Liebman, de superieure sopraansaxofonist, die een cultuursociologische visie geeft op de Europese scene, en de kwaliteiten roemt van Nederlandse begeleiders van Amerikaanse topmusici. Het merendeel van deze begeleiders heeft het jazzvak destijds niet in de Amerikaanse subcultuur, noch aan een conservatorium geleerd, maar bij platen, boeken en de radio. Dit nijvere verwerven beïnvloedt de vertelstijl van Ineke, die, meer dan menig muzikaal wonderkind met aangewaaide gave, tekst en uitleg kan geven bij muzikale details en technische ontwikkeling.

Enkele stellingen die Ineke debiteert, bijvoorbeeld ten aanzien van het jazzinstrumentarium en registergebruik, de kleurcombinaties, toonvorming en menging, stemmen tot nadenken. Maar zijn waarschuwende opmerkingen aangaande geluidsversterking zijn wetenswaardig. Evenals zijn manier van voorbereiden als sideman, als begeleider. Hij gaat daarbij te werk als een method actor die zich optimaal inleeft, bij platen, biografieën en naslagwerken, en zich intens aanpast. Zelfs qua stijl, al heeft ook hij een favoriet voorbeeld: Elvin Jones' ruime, lange, hevig swingende slag, met gevarieerd knallende breaks. Wanneer Ineke zijn versie van Elvin stuff verklankt, keert baritonsaxofonist Pepper Adams zich midden in een solo om: yeah Eric, play Elvin!
Kortom, voor zoveel informatie, details van jazzhistorie, speeltechniek, inspiratiebronnen en muzikantengedrag, zijn 15 rollende beatrixen een redelijk bedrag. Aanbevolen, niet alleen bij de kerstboom.

Frits Lagerwerff voor Jazzpodium.com




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.