Categorie: THEATER, MUZIEK
Dinsdag 22 Januari 2013 at 8:05 pm
Ruth Jacott overtreft elke verwachting
Foto's: Roy Beusker
Op de avond dat de eerste sneeuw van dit jaar ons land teisterde was het in de Tilburgse Schouwburg een avond om voorlopig niet te vergeten. Die avond stond er "A Lady On Stage" en hoe. Die avond, 14 januari 2013, ging de nieuwste theatershow van Ruth Jacott in première. Het werd een belevenis van Internationale allure.
Ruth Jacott is misschien wel een der allerbeste vocalisten in Nederland en dat in combinatie met een geweldige band, een prachtig decor en uitgekiend licht (Janno Houtman)een goed script (Frank Houtappels) en onder regie en in choreografie van Martin Michel, die topwerk heeft geleverd stond er een show die maar moeilijk haar gelijke kent in ons land. Na afloop kon ik eigenlijk alleen maar stellen dit heeft absoluut internationale allure. Een show als deze zou in Las Vegas in The Sands niet misstaan, ware het niet dat ze daar niet op Nederlandstalig materiaal zitten te wachten. Toch is het niet alleen Nederlandstalig wat Ruth in haar show brengt.
Ze opende in spijkerbroek en truitje, zonder make-up of iets met het prachtige "Inspiratie" waarbij Ruth in het begin van het nummer niet helemaal vlekkeloos begon maar dat werd heel snel gecorrigeerd en in een mooi tempo vertelde Ruth over haar eerste schreden op het podium, als gastzangeres bij de band van haar oom in Beverwijk, haar leven en haar carrière en langzaam veranderde ook de aankleding de spijkerbroek en het truitje gaan uit, een wild speelpakje komt er onder vandaan en met een doorzichtig gewaad zingt ze weer een paar geweldig mooi gearrangeerde songs. "Don't Rain on my Parade", "Que Sera Sera" en het allereerste lied dat ze ooit op een podium zong, inderdaad met de band van haar oom; "I don't know how to love him". Dat Ruth on stage alles aankan, bewijst ze als ze dansend en pruiken passend "Hair"zingt en tijdens het Nancy Sinatra succes "These Boots ar made for Walking" gaat ze zelfs op schaatsen over het podium heen. Ruth is een podiumbeest, ze geniet zichtbaar van de reacties uit het publiek en betrekt het publiek ook bij haar performance. Ze haalt een toeschouwer uit het publiek danst met hem en samen stelen ze de show.
Na de pauze zien we alweer een andere Ruth nu in een prachtige Rode jurk van Addy van den Krommenacker die de volledige garderobe voor deze voorstelling heeft samengesteld. Ze zingt nu weer enkele Nederlandstalige stukken zoals "Zon voor de Maan", "Rad van Fortuin" en "Vogel op de Vlucht". Ruth vervolgt met haar levensverhaal, dat ook de scheiding van Humphrey Campbell inhield en waarbij Cher's "Strong Enough"geweldig past in het geheel. Evenals het daarop volgende "Ik kan echt zonder jou". Toch ligt voor mij de piek van deze prachtig mooie voorstelling bij Ruth's uitvoering van "Mr. Bojangles" wat ze in samenspel met haar bandleider en pianist Glenn Gaddum, tot een hoogtepunt van de show maakt. Natuurlijk zijn ook de Donna Summer Medley en haar eigen medley een genot om mee te maken in een swingende zaal waar geen mens meer op zijn stoel kan blijven zitten. Als de toegift "Quiet Please, There is a Lady on Stage" klinkt en het publiek begrijpt dat dit echt het eind van de show is volgt er wederom een oorverdovend langdurig applaus en langzaam keert het publiek huiswaarts met de gedachte een absoluut internationale show te hebben gezien met een van Nederlands grootse stemmen van dit moment; Ruth Jacott.
Reageer hieronder
Geen reacties