Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Donderdag 07 Februari 2013 at 11:45 pm
Sahara Soul, de muzikale schatkist van Afrika in RASA Utrecht
Tekst en foto's Pieter Franssen
Twee sterk van elkaar verschillende groepen uit het geplaagde Mali, de muzikale schatkist van Afrika, staan vanvond gebroederlijk op het podium.
De touareggitaarband Tamikrest opent nogal zwak met veel gitaargedreutel, weinig overtuigende zang en een frontvrouw, die vooral uitblinkt in het uitstoten van kreetjes. Na de pauze wordt alles anders als Bassekou Kouyate met zijn'big happy ngonifamily'het podium overneemt. Met Bassekou's vrouw Amy Sacko als charmant en wervelend vocaal middelpunt zet het achttal vanaf de eerste op de elektrisch versterkte houten hofluiten gespeelde noten van zonen Madou en Moustafa een overrompelende en metronomisch strakke ngonigroove neer, waarop het samengestroomde enthousiaste publiek van alle leeftijden verenigd in muzikaal genot danst.
De ngoni's verschillen in grootte en klankkleur. De ngonibass is door de ngonifamilie uit Segou zelf ontwikkeld, daarnaast de ngoni ba en de leadngoni's die met hun snerpende sound boven alles uittorenen. Vooral de glimlachende leider Bassekou is een meester in met wahwahpedaal aangestuurde sprankelende ngonisalvo's, die hij aan de lopende band afvuurt op het gulzige publiek. Hij maakt zijn bijnaam 'Jimi Hendrix van Afrika' helemaal waar in de stukken, die vooral het nieuwe album Jama Ko promoten, met de vlammende, ruig rockende en stuiterende tirade 'Ne Me Fatigue Pas', tegen de plegers van de militaire coup als spectaculair hoogtepunt. Ook de vocale koortjes , opgezweept door de woedende stem van Amy knallen eruit.
Andere blikvanger is het titelnummer, waarin Mali wordt bezongen als een tolerante samenleving waar veel bevolkingsgroepen in harmonie met elkaar leven.'Laat ons plezier maken met zijn allen'!
De twee percussionisten op de halve kalebas en de shekere en tama zorgen voor een meedogenloos danstempo waarover de rockende en funkende ngoni's naar hartelust buitelen, stuiteren en exploderen in verbluffend scherp en klaterend samenspel. Tijdens de lange toegift mogen de leden van Tamikrest ook meedoen en nu zijn ze wel in vorm. Eendrachtig verlaat de veertienkoppige Maliposse van Tamasheks en Bamana met opgestoken handen het podium, na een avond die in menig opzicht absoluut memorabel zal blijken. Ngoni Ba zou het zeker heel goed doen op een festival als North Sea Jazz. Daar was ik al van overtuigd geraakt door hun spetterende,superdansbare optreden tijdens het voortreffelijk geprogrammeerde 23e wereld- en traditionele muziekfestival afgelopen zomer in het Westnoorse Førde. Vanavond laat de groep horen dat ze nog hechter, strakker, kleurrijker en swingender zijn geworden. We want more Bassekou!
Reageer hieronder
Geen reacties