Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Donderdag 14 Februari 2013 at 8:13 pm
Salif Keita goes electro in Paradiso
Tekst Rik van Boeckel met beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Op Talé, de opvolger van La Différence (2009) slaat Salif Keita, de gouden stem van Mali, een nieuwe elektronische weg in. De vraag is natuurlijk hoe dit live zou uitpakken. In Paradiso kon het publiek een half uur luisteren naar zijn oudere meer traditionele werk voordat Salif, band en deejay zouden losbarsten in een zeer dansbare Afro-electro soundwave.
Voordat Salif Keita zijn optreden begon was er een optreden van Fay Lovsky, Laurens Joensen met Afrikaanse vluchtelingen uit de Vluchtkerk die begeleid door de Senegalese/Malinese percussionist Moussé Dramé optraden onder de naam Wij Zijn Hier. Lovsky en Joensen begonnen samen met liederen over de huidige situatie in Mali. Joensen zong in het Nederlands, Lovsky in het Frans, de laatste richtte zich tot de 'roverhoofdmannen', met andere woorden de radicale islamisten, die de muziek van Mali kapot wilde maken. Gelukkig is dat niet gebeurd maar er zijn wel veel instrumenten in noord Mali kapot geslagen. Joensen, bandcoach van Wij Zijn Hier, wil gitaren inzamelen voor Mali en heeft een crowdfunding project opgezet om een film over Malinese muziek te kunnen maken. (zie: www.laurensjoensen.nl). Een prima intiatief dat steun verdient!
Salif Keita begon zijn optreden met een aantal songs van La Différence zoals het prachtige Seydou. Wel was de stem van achtergrondzangeres Gladys Gambi zo versterkt dat het leek alsof er drie zangeressen klonken in plaats van een. Keita dompelde zo het publiek onder in de prachtige Malinese muziekwereld die hij al 40 jaar kleurt met zijn prachtige stem. Sinds Soro (1987) laat Keita van zich horen met zijn eigen vorm van Malinese pop, de ene keer meer traditioneel, dan weer moderner.
Dat hij niet alleen uit wil gaan van de Malinese muziektraditie die bij hem is geworteld in de Mandinka cultuur, is heel duidelijk op zijn nieuwste album Talé waarop hij oa samenwerkt met de Britse rapper Roots Manuva, Bobbie McFerrin, Manu Dibango en Esperanza Spalding. Het album is geproduceerd door Gotan Project's Philippe Cohen-Solal die voor de electro-sound op Talé heeft gezorgd. Keita wil met Talé dansmuziek maken, en dat werkt zeker. Die electro-sound wordt live geproduceerd door een achter op het podium staande Afrikaanse DJ, die electronische Afrikaanse grooves tevoorschijn tovert uit zijn laptops. Die grooves waren live zo aanstekelijk dat niemand stil kon blijven staan. Gitaar, kora, conga's en djembe kleurden het geheel verder in. Dit is werkelijk de nieuwe sound van Bamako-Parijs. Maar in de huiskamer klinkt La Différence toch beter, mooier.
Salif Keita zelf bleef er rustig onder, op het podium zong hij slechts, zocht geen contact met het publiek, Gladys Gambi trok de aandacht naar zich toe met haar dansmoves. Ik hoorde iemand in het publiek zeggen: "Niet zo verlegen, Salif." Het was wonderlijk om te zien, Salif Keita liet alles schijnbaar onaangedaan over zich heen komen maar wanneer hij zong, blonk en klonk er zoals altijd goud op het podium!
Reageer hieronder
Geen reacties