Categorie: JAZZ, MUZIEK
Vrijdag 10 Mei 2013 at 6:26 pm
Enerverende Caribische jazz van Courtney Pine in Leiden
Tekst Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink ( klik voor vergroting
De Engels/Jamaicaanse multi-instrumentalist Courtney Pine deed onlangs Nederland weer eens aan en streek onder andere neer in Leiden, in Scheltema, ook een van de locaties van de Leidse Jazzweek in januari. Vorig jaar bracht hij zijn 14e album House of Legends uit waarin hij op een eigenzinnige manier jazz mixt met Caribische invloeden, van calypso tot reggae en zelfs ska.
Dat waren ook de ingrediënten van zijn optreden in Leiden. Eerder tijdens deze tour had hij opgetreden in Bird en de North Sea Jazz Club. Pine die in 1986 met Journey To The Urge Within voor het eerst in de schijnwerpers stond overdonderde het publiek meteen met een felle reggaegroove waarover hij op de sopraansax langgerekte noten speelde. Hij ging meteen helemaal los en bespeelde het publiek met de sax en later met de ewe, een merkwaardige elektronisch blaasinstrument waarvan de sound afwisselend aan een orgel, keyboard, fluit of klarinet deed denken. En dat een bereik van acht octaven heeft.
Met zijn ijzersterke band speelde hij soms nummers die je zou kunnen bestempelen als calypsojazz. Pine trok de calypso de jazz in! Met Robert Fordjour ( drums, dube- een vierkant percussie-instrument), Vidal Montgomery ( babybass), Samuel Dubois ( steeldrum) en Camaron Pierre ( elektrische gitaar) oversteeg hij de grenzen van de jazz en experimenteerde er regelmatig op los. Dat leverde veel spannende momenten op waarin ook een belangrijke rol was weggelegd voor de magistrale gitarist Camaron Pierre met zijn klankheldere jazz gitaarsound.
Hij gaf ook de andere musici de ruimte, en uiteraard riep de steeldrum als instrument de meeste Caribische associaties op, van Trinidad tot Curaçao. Pine fraseerde verder prachtig op de sopraansax; wat een expressieve en exuberante manier van spelen heeft hij! Pine ging af en toe via zijn instrument een gesprek aan met het publiek. En een percussief stuk op de sax vloeide plotseling over in funky groovy jazz.
Op de ewe werd het er aan het eind van het concert heel spacy, met veel geluidseffecten, vreemde loops, dubsounds en.... humor. Hij liet de ewe zelfs een doedelzak nabootsen en een stukje uit Jungle Book spelen. Tot slot ging hij met de sax het publiek in, danste met een dame terwijl hij gewoon doorspeelde.
Zijn eigenzinnigheid wordt hem in de jazzwereld niet door iedereen in dank afgenomen. "Ik was ooit een van de meeste gehate saxofonisten uit Londen," vertelde hij in een interview toen hij in 2011 het album Europe uitbracht op zijn eigen Destin-E label. Desondanks werd House of Legends door het Engelse magazine Jazzwise uitgeroepen tot Album Of The Year. Van de live uitvoering van dat album heeft het publiek in Leiden dus volop kunnen genieten!
Reageer hieronder
Geen reacties