Categorie: JAZZ, MUZIEK
Dinsdag 28 Mei 2013 at 09:53 am
Soms blijkt er een bijzondere combinatie te zijn ontstaan.
Door Jacques Nachtegaal, Het Collectief N&P fotografie Rosaria Macri
Hij studeerde o.a. bij Dave Liebman, Bob Brookmeyer en Joe Lovano en speelde met Lee Konitz, Chet Baker, Nat Adderley, eerder genoemde Brookmeyer, George Duke, Randy Crawford en vele andere internationale Jazz musici. Hij had zijn eigen trio maar besloot zich te koppelen aan het trio van gitarist Jesse van Ruller en zo ontstond het Jasper Blom kwartet. Twee maal drie werd vier. En in het kader van Jazz International Rotterdam speelden zij in de Rotterdamse Doelen, met de Italiaanse trompettist Marco Tamburini. Deze laatste speelde met talloze muziekgiganten variërend van Charles Mingus tot Luciano Pavarotti en nu dus met de Blom/Van Ruller cs.
Van Ruller en Blom stelden zich bij de oprichting van dit bijzondere kwartet voor in de komende periode een serie van 10 albums te maken en tot op heden zijn ze goed op koers, nummer drie verscheen afgelopen december. Deze drie albums vormen de hoofdmoot van het concert met de Italiaanse gast musicus Marco Tamburini. Openend met "Your body and my brains" wordt de toeschouwer, in de heerlijk klinkende Eduard Flipse zaal, al direct gewaar dat Jasper Blom, de 46 jarige tenorsaxofonist, zijn instrument alle mogelijkheden van de elektronica en pedalen meegeeft om het optimale uit de sax te halen. Met mooi ingeregelde echo's en vibra's klinkt het alles behalve elektronisch maar wel prachtig vol en kolossaal. En al direct wordt duidelijk dat de combinatie van Blom's sax en Tamburini's trompet een bijzonder effect teweeg brengt. In het tweede stuk van de avond worden ook de excellente kwaliteiten van Jazzgitarist Jesse van Ruller optimaal benut. Ik zag van Ruller al eerder in andere gelegenheidsformaties maar zo als hij in het Blom kwartet zijn vleugels kan uitslaan is een genot om mee te maken. Prachtige riffs zonder te gekunsteld te worden. Van Ruller blijft gewoon dicht bij zich zelf en laat zijn snaren spreken. Dit tweede nummer is dan ook veel lyrischer dan het openingsstuk en mogelijk daarom wordt de sfeer volledig gekanteld. De helaas niet uitverkochte, maar wel goed gevulde zaal gaat uit z'n dak, talloze open doekjes volgen elkaar af na de meest weergaloze soli die de musici ten gehore brengen. 
In dit perfect op elkaar ingespeeld kwartet is Tamburini zeker niet het vijfde wiel aan de wagen. Hij spettert werkelijk de zaal door, zijn krachtige spel afwisselend met mooi ingetogen momenten en de samenspelsituaties met Blom, geven een geweldig geluid ten gehore. In "The Homecoming" zie ik plots dat Tamburini een rubberen tussenstukje heeft geplaatst tussen zijn mondstuk en zijn instrument. De klank van de trompet is plots gewijzigd in een oosters blaasinstrument. Later op die avond vertelt Tamburini mij dat dit een deurstop is die hij toepast om het geluid van zijn trompet iets meer vibratie en warmte mee te geven, de klankkleur wijzigt inderdaad enorm en de kleine demonstratie die hij mij geeft toont aan dat dit soort onverwachte experimenten heel bijzonder kunnen uitpakken. 
Het Jasper Blom kwartet wat verder bestaat uit Frans van der Hoeven op de contrabas en drummer Martijn Vink heeft een uitermate compacte sound waaruit duidelijk te horen is dat er een geweldige onderlinge samenhang is. Vooral deze tweelaatstgenoemden hebben zo'n stevige ritme basis voor de overige muzikanten dat het overkomt alsof er een muzikaal tapijtje wordt neergelegd waarop Van Ruller, Blom en Tamburini vrijuit mogen stoeien met hun respectievelijke instrumenten. Vooral in "The leads of your worries"en "Knor" is duidelijk te horen hoe knap de onderlinge muzikale samenwerking en ondersteuning is. Hoewel uitermate gecompliceerd qua opbouw, vooral "The leads..." is de complexiteit van de Blom compositie nergens wringend of ontoegankelijk. In de toegift wordt het concert afgesloten met een compositie van Tamburini. Plots ontstaat er een sound die mij doet denken aan het geluid van Gato Barbieri in de late jaren 70. Als ik dit na afloop aan Tamburini voorleg is hij verrast, maar begrijpt hij het wel. Misschien is dat de Italiaanse Jazz ten voeten uit. In ieder geval kan duidelijk gesteld worden dat we Jasper Blom dankbaar mogen zijn dat hij tijdens zijn promotietour in Italië, Marco Tamburini heeft opgemerkt en heeft uitgenodigd voor een korte tournee in Nederland
Reageer hieronder
Geen reacties