Categorie: THEATER, MUZIEK, TONEEL
Woensdag 25 September 2013 at 10:58 pm
VREUGDETRANEN DROGEN SNEL EEN MOOIE START IN EEN NIEUWE VISIE
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P met foto's van leo van Velzen.
Het RO Theater gaat een andere koers varen, RO Nieuwe stijl, geen ouwe meuk meer, alleen nog nieuw repertoire, nieuwe teksten voor Nederlands toneel. Het is een besliste maar overtuigende keuze. Een rigoureuze keuze want het impliceert nogal wat. Risico in de eerste plaats, de schrijfopdrachten die worden uitgegeven voor nieuw internationaal repertoire moet het Nederlandse toneel nieuwe energie geven. Maar hoe gaat het publiek daar op reageren. De eerste stap in die richting is eigenlijk al gezet met de familievoorstellingen en te verwachten is nieuw materiaal van Rob de Graaf, Arjan Ederveen, Don Duyns, Dea Loher e.a. en nu van Rik Van Den Bos: “Vreugdetranen drogen snel”. Deze op muzikale toneelvoorstelling, geïnspireerd op films van Emir Kusturica en de romans van Gabriel Garcia Marquéz is in het voornoemd kader ontwikkeld. Het is een bijzondere voorstelling, voor de toeschouwer aantrekkelijk, maar bovendien bijzonder. Een overvol toneelbeeld met daarin een caravan op een verhoging, zonnebloemen, maïs, een op palen staand stilletje en bijzonder expressieve personages.
We treffen een oma die maar herhaalt dat alles zich herhaalt en we draaien maar rond in cirkels, er is een overspannen filosoof, een zoon (Gijs Naber) die zijn vader (Jack Wouterse) zich ziet dood drinken en eten vol van verdriet moet hij ook nog eens accepteren dat de vrouw waar hij van houdt niet voor hem kiest. En dan is er die vrouw die haar kat zoekt en maar radeloos en reddeloos blijft zoeken. Talloze verhaallijnen dwars door elkaar afspelend op de bruiloft, maar wel weer met elkaar verbonden. Maar het gaat niet alleen om wat je hoort spreken, zingen of spelen, veel meer nog gaat het om het verhaal dat je voor je ogen ziet afspelen, wat je ziet aankomen maar waar je niets aan kunt veranderen. Drama’s die zich aankondigen en uiteindelijk werkelijkheid worden en daar tussendoor steeds weer muziek met een sterke Balkan inslag. Zijn het zigeuners, Roma of zijn het Basken, het is van ondergeschikt belang, het zijn mensen, doodgewone mensen met doodgewone problemen maar bijzonder in de combinatie, gezamenlijk in een hechte gemeenschap. Daar ligt de kracht van deze voorstelling, Er gebeurt zoveel en op zoveel plaatsen tegelijk, dat je ogen en oren tekort komt om alles in een keer op te slaan.
Toch is het geen chaos het is misschien een beeldende kakofonie maar het blijft wel begrijpelijk en te volgen, je zit daardoor wel ruim 2 uur op het puntje van je stoel. Al snel heeft de toeschouwer door dat je er wel bij moet blijven, even wegdromen of aandacht laten verslappen, dat is onmogelijk, Je wordt, en dat dan weer vooral door de muziek en de non-verbale situaties, er continue bij getrokken. Het laat je niet los, en het publiek daarentegen wil niets loslaten, want ze willen de grip op de voorstelling niet verliezen. Een mooier chemische samenwerking tussen het publiek en hetgeen er op het podium plaatsvindt, is haast onmogelijk.
Er is ondanks de triestheid van de stervende vader en de rouwende zoon, de verloren kat en de emotioneel gebroken personen, nog voldoende te lachen. Juist die achtergrond, het feesten om te vergeten is het levenselixer, het motto achter deze voorstelling. Zelfs de wasscene van de overleden vader krijgt niet alleen stilte uit respect maar ook de gulle lach als Jack Wouterse als een drijfnatte Potvis naakt over het podium wordt getold. En steeds weer zijn er om de hoofdscene heen meerdere nevenscènes die het verhaal verdiepen, want er zitten vele diepe lagen in dit nieuwe stuk van het RO, maar die moet je zelf gaan ontdekken, want dit is nou zo’n voorstelling waar je jaren na nu, nog op terugkomt als je het over bijzondere voorstellingen praat. Bijzonder en meer dan de moeite waard.
Met een grootste deel van de vaste cast van het RO theater; Jack Wouterse, Gijs Naber, Herman Gilis, Fania Sorel, Silvia Poorta, Hannah van Lunteren, Yahya Gaier, Beppe Costa, Oleg Fateef en de dansers Angelina Deck, Charlotte Goesaert en Miquel de Jong
Voor speellijst en informatie kijk op www.rotheater.nl/vreugdetranen
Reageer hieronder
Geen reacties